Πολιτικές Ευθύνες και Εθνικές Καταστροφές!

Γράφει ο

Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης

MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C

MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας 

Κάθε φορά που εκλέγεται μια νέα κυβέρνηση, οι δημοσιογράφοι προσπαθούν από την τηλεόραση και από τον έντυπο τύπο να μας πείσουν ότι η νέα κυβέρνηση δικαιούται μια πίστωση χρόνου ή μια περίοδο χάριτος όπως είθισται να λέγεται, προκειμένου να αναπτύξει και να ολοκληρώσει το πρόγραμμα της. Ξεχνάνε όμως όλοι αυτοί, ή μάλλον τεχνηέντως παραλείπουν να μας πουν ότι κανένας μα κανένας από όλους αυτούς τους αυτόκλητους σωτήρες δεν μπορεί να μας κάνει όχι ένα χρόνο αλλά ούτε μια ώρα νεαρότερους. Κατά συνέπεια κανένας δεν δικαιούται πίστωση χρόνου ούτε ενός δευτερολέπτου. Κάτω λοιπόν, από την πίεση του αμείλικτου χρόνου, ο ηγέτης καλείται να δείξει τις ικανότητες του και όχι μόνο να λάβει σωστές αποφάσεις αλλά και να επιλέξει τους ανθρώπους που θα τον περιβάλλουν, θα τον συμβουλεύσουν για εξειδικευμένα θέματα και θα τον βοηθήσουν να εφαρμόσει την πολιτική του. Μεταξύ των επιλογών του πρόσφατα εκλεγέντα Πρωθυπουργού ήταν και ο Κύριος Αλκιβιάδης Στεφανής. Ποιος όμως είναι ο κύριος αυτός; Ήταν σωστή η επιλογή του κυρίου Πρωθυπουργού ή μήπως υπήρχαν ικανότεροι;

Τον Ιανουάριο του 2017 με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ο τότε ΥΕΘΑ κύριος Καμμένος αποστράτευσε δέκα αντιστράτηγους για να κάνει τον βιαστικό κύριο Αλκιβιάδη Στεφανή αρχηγό ΓΕΣ. Ο νέος Αρχηγός, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, κάλεσε τον κύριο Πιτ Οικονομίδη να μιλήσει στους Αξιωματικούς του ΓΕΣ με θέμα «Οι Δυνατότητες και οι Ευθύνες των Ελλήνων στην Εποχή που Διανύουμε». Η ομιλία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «…δεν υπάρχει δεν γίνεται, υπάρχει ΓΙΝΕΤΑΙ». Απόσπασμα δε από ένα σχετικό βίντεο στα αγγλικά αποστάλθηκε σε όλες τις Μονάδες του Στρατού για να το δουν όλοι οι Αξιωματικοί και να ενστερνιστούν με αυτό τον τρόπο το όραμα του νέου και πολλά υποσχόμενου αρχηγού. ¨Όμως, ο εν λόγω κύριος ο οποίος κατηγορεί συλλήβδην όλους τους Έλληνες σαν τεμπέληδες και ανίκανους θα έπρεπε να μας εξηγήσει γιατί δεν κάθισε να σταδιοδρομήσει στην Ελλάδα αλλά προτίμησε το εξωτερικό. Η απάντηση είναι απλή και την ξέρουμε όλοι. Έφυγε στο εξωτερικό γιατί στην Ελλάδα υπάρχει αναξιοκρατία, και άρα τα επιχειρήματα του είναι όλα έωλα γιατί δεν στηρίζονται σε πράξεις, ενώ θυμίζουν τον δάσκαλο που δίδασκε και νόμο δεν εκράτει.

Σε αντίθεση όμως με τον κύριο Στεφανή, ο Αμερικανός Ναύαρχος William McRaven τον Μάιο του 2014, φορώντας την στολή του, μίλησε προσωπικά στην τελετή αποφοίτησης του Πανεπιστημίου του Τέξας, δείχνοντας όχι μόνο το δικό του βεληνεκές αλλά και το επίπεδο του αμερικανικού στρατού. Ο περίφημος λόγος του με τίτλο «Make your bed», έγινε βιβλίο και σύμφωνα με τους New York Times, αποτελεί ένα από τα βιβλία με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι Αμερικανοί μπορούν να διεξάγουν ταυτόχρονα δυο πολέμους στην άλλη άκρη της γης προκειμένου να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα τους, ενώ εμείς αδυνατούμε να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα στο αιγαίο και να κλείσουμε τα σύνορα μας.

Το σίγουρο είναι ότι οι πολιτικοί ενδιαφέρονται μόνο για την πολιτική τους σταδιοδρομία. Δηλαδή, για το εάν θα ξανακερδίσουν τις εκλογές και πώς θα πείσουν τον λαό, ότι αυτοί μπορούν να κάνουν την ζωή του καλύτερη. Όταν όμως τα πράγματα δεν πάνε όπως ακριβώς υποσχέθηκαν, τότε με περισσή θρασύτητα βγαίνουν και δηλώνουν ότι αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη. Ρωτήσαμε όμως ποτέ, τους πολιτικούς, τί ακριβώς εννοούν με αυτό; Μελετήσαμε την ιστορία για να δούμε πού μπορούμε να οδηγηθούμε εξαιτίας των δικών τους λαθών; Ο μεγάλος Έλληνας στρατηγιστής Θουκυδίδης έλεγε αναφορικά με το θέμα, «…γενόμενα μεν και αεί εσόμενα, έως αν η αυτή φύσις ανθρώπων ή…», δηλαδή συνέβησαν και θα συμβαίνουν πάντα όσο μένει ίδια η φύση των ανθρώπων. Για να κάνω λοιπόν μια σύγκριση με το παρελθόν, θα σας καλέσω να μεταφερθούμε νοητικά στην Ελλάδα του Σεπτεμβρίου του 1920. Η συνθήκη των Σεβρών είχε υπογραφτεί και πολλοί πολιτικοί αλλά και πολίτες πιστεύουν ότι ο πόλεμος είχε τελειώσει. Ο Βενιζέλος αντιμετωπίζει την επιμονή της Βασιλικής αντιπολίτευσης για προκήρυξη εκλογών, τις οποίες και αναγγέλλει για τις 7 Νοεμβρίου, πεπεισμένος ότι θα τις κερδίσει. Το σύνθημα του Δημητρίου Γούναρη, αρχηγού της τότε αντιπολίτευσης ήταν «Ελιά και Κώτσο Βασιλιά». Ο λαϊκιστής Γούναρης, εκμεταλλεύεται το θυμικό του λαού ο οποίος είχε υποστεί τα πάνδεινα από τις μακροχρόνιες στρατιωτικές επιχειρήσεις και  υπόσχεται τερματισμό των επιχειρήσεων και επιστροφή όλων στην πατρίδα. Κάποιοι δε οπαδοί του Λαϊκού κόμματος έφτασαν να χρησιμοποιήσουν το σύνθημα «Η Μικρά Ασία είναι μέλος σεσηπός και πρέπει να αποκοπεί». Όπως δηλαδή ο κύριος Τσίπρας υποσχέθηκε κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο και σε ένα άρθρο. Δυστυχώς, ο Βενιζέλος χάνει τις εκλογές και ο Γούναρης αναλαμβάνει Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Στην συνέχεια όχι μόνο ακολούθησαν μαζικές αποστρατείες μάχιμων και ικανότατων Αξιωματικών, με την κατηγορία ότι ήταν Βενιζελικοί, αλλά αντί ο Γούναρης να σταματήσει τον πόλεμο όπως υποσχέθηκε, διέταξε την προέλαση προς την Άγκυρα. Υπό αυτές τις συνθήκες, στις 13 Αυγούστου 1922 ξεκινάει η μεγάλη τουρκική αντεπίθεση η οποία καταλήγει στην πλήρη καταστροφή του Ελληνικού Στρατού, στις εκατόμβες νεκρών, στην απώλεια της ανατολικής Θράκης και της Κωνσταντινούπολης, για την κατάληψη της οποίας είχε συγκροτηθεί η θρυλική Ανεξάρτητος Μεραρχία. Αν υπάρχει κάποιος, που να μην αντιλαμβάνεται ότι ακόμα και σήμερα, υφιστάμεθα της συνέπειες των λαθών της εποχής εκείνης, ας κοιτάξει τον Ερτογάν και την επεκτατική του πολιτική και ας φανταστεί πώς θα ήταν η Τουρκία σήμερα, εάν ήταν ένα μικρό κράτος αποκομμένο και περιορισμένο στα βάθη της ανατολής. Και πώς θα ήταν η Ελλάδα εάν έλεγχε τα στενά των Δαρδανελίων, ολόκληρο το Αιγαίο και την Μικρά Ασία. Εξάλλου ο Εθνικός μας ποιητής γλαφυρότατα υπογράμμισε το βάρος των πολιτικών ευθυνών, στον δωδεκάλογο του γύφτου, όπου έγραψε «Κριτές θα μας δικάσουνε οι αγέννητοι και οι νεκροί».

Γεγονός είναι πώς δεν υπάρχει κράτος που να μην έχει εθνικές καταστροφές στην Ιστορία του. Η διαφορά όμως μεταξύ Αμερικανών και Ελλήνων είναι ότι ενώ οι πρώτοι μαθαίνουν από τα λάθη τους, ενώ εμείς συνεχίζουμε να κάνουμε τα ίδια λάθη ξανά κι ξανά, θυμίζοντας ένα μικρό παιδάκι το οποίο αρνείται πεισματικά να αποδεχθεί τα σφάλματα του. Οι Αμερικανοί λοιπόν αμέσως μετά τον πόλεμο μεταμόρφωσαν κυριολεκτικά τις ένοπλες δυνάμεις τους. Και παρότι έχουν περάσει πάνω από 55 χρόνια από τον πόλεμο του Βιετνάμ, συνεχίζουν ασταμάτητα να εκδίδουν βιβλία, μελέτες και αναλύσεις για τα λάθη που έγιναν, προκειμένου να μην ξαναγίνουν. Στην Ελλάδα του 2020, τα βιβλία που αναφέρονται στην Μικρασιατική καταστροφή είναι ελάχιστα, τα περισσότερα κακογραμμένα και χωρίς στρατιωτική ανάλυση για τα λάθη και τα μαθήματα που πρέπει να πάρουμε από αυτά. 

Είμαι σίγουρος ότι ο κύριος Πρωθυπουργός, σαν απόφοιτος του Harvard γνωρίζει την αμερικανική ρήση «Leaders hire potential, managers hire past». Αυτό που δεν ξέρω είναι, ποια ήταν τα κριτήρια με βάση τα οποία ο κύριος Πρωθυπουργός επέλεξε τον κύριο Στεφανή για αυτή την τόσο τιμητική θέση; Ήταν η απόδοση του στην διαχείριση των λαθρομεταναστών, ή ήταν η δυνατότητα του να βελτιώσει το αξιόμαχο και την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων.