Ποιος είχε προτείνει τον Χίτλερ για …Νόμπελ Ειρήνης

Ακούγεται σαν «μαύρο» πρωταπριλιάτικο αστείο.

Μια απίστευτη ειδηση-100% αληθινή- που έμεινε στο σκοτάδι της ιστορίας, όπως και ο πρωταγωνιστής της, που από βλακεία, αμετροέπεια η σκοτεινές πολιτικές επιδιώξεις, πρότεινε το αδιανόητο!

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Να επιλέξει τον εφιάλτη της ανθρωπότητας, τον άνθρωπο που έπνιξε στο αίμα και τον όλεθρο την κοινωνία, ως τον ιδανικό για το βραβείο Νόμπελ… Ειρήνης!

Τον Αδόλφο Χίτλερ.

Και πότε;

Το 1939, όταν τα σύννεφα του πολέμου ήταν ήδη ορατά στην Ευρώπη και όχι μόνο…

Ο  Έρικ Μπραντ, δεν ήταν τυχαίος.

 Σουηδός σοσιαλδημοκράτης βουλευτής.

Στις 27 Ιανουαρίου του 1939, έστειλε την εξής επίσημα επιστολή στα γραφεία της επιτροπής Νόμπελ.

«ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΣΕΒΑΣΤΗ ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ»

«Στη νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ

Προτείνω με ταπεινότητα το Βραβείο Ειρήνης για το 1939 να απονεμηθεί στον Γερμανό καγκελάριο και Φύρερ Αδόλφο Χίτλερ, έναν άνδρα, ο οποίος κατά τη γνώμη εκατομμυρίων ανθρώπων, αξίζει περισσότερο από οποιονδήποτε στον κόσμο, αυτή την εξαιρετικά σεβαστή ανταμοιβή.

Αυθεντικά έγγραφα αποκαλύπτουν ότι το Σεπτέμβριο του 1938 η παγκόσμια ειρήνη ήταν σε μεγάλο κίνδυνο.

 Ήταν μόνο θέμα ωρών να ξεσπάσει ένας νέος ευρωπαϊκός πόλεμος. 

Ο άνθρωπος ο οποίος κατά τη διάρκεια αυτών των επικίνδυνων καιρών, έσωσε το δικό μας μέρος του κόσμου από αυτή την τρομερή καταστροφή, ήταν χωρίς καμία αμφιβολία ο μεγάλος ηγέτης του γερμανικού λαού.

 Στην κρίσιμη στιγμή δεν άφησε τα όπλα να μιλήσουν παρόλο που ο ίδιος είχε τη δύναμη να ξεκινήσει έναν παγκόσμιο πόλεμο.

Με τη λαμπερή αγάπη του για την ειρήνη, τεκμηριωμένη νωρίτερα στο περίφημο βιβλίο του Mein Kampf -μαζί με την Αγία Γραφή, ίσως το καλύτερο και το πιο δημοφιλές κομμάτι της λογοτεχνίας στον κόσμο – μαζί με το ειρηνικό επίτευγμα του (την προσάρτηση της Αυστρίας) ο Αδόλφος Χίτλερ απέφυγε τη χρήση βίας κατά την απελευθέρωση των συμπατριωτών του στη Σουδητία, κάνοντας την πατρίδα του μεγάλη και ισχυρή.

 Πιθανώς ο Χίτλερ, αν σταματήσουν να τον ενοχλούν και τον αφήσουν ήσυχο οι πολεμοκάπηλοι, θα φέρει ειρήνη στην Ευρώπη και πιθανώς σε ολόκληρο τον κόσμο.

Δυστυχώς ακόμα υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που αδυνατούν να δουν το μεγαλείο στον αγώνα του Αδόλφου Χίτλερ για την ειρήνη.

 Μάλιστα μια σειρά από Σουηδούς βουλευτές, έχουν ορίσει άλλον υποψήφιο, τον Βρετανό πρωθυπουργό Νέβιλ Τσάμπερλεν.

Αυτή η υποψηφιότητα φαίνεται να είναι απερίσκεπτη. 

Αν και είναι αλήθεια ότι ο Τσάμπερλεν μέσω της γενναιόδωρης κατανόησής του για τον αγώνα του Χίτλερ για την ειρήνευση, έχει συμβάλει στην διασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης, η τελευταία απόφαση ήταν του Χίτλερ και όχι του Τσάμπερλεϊν!

Ο Χίτλερ και κανείς άλλος είναι ο πρώτος από όλους που πρέπει να δεχθεί ένα ευχαριστώ για την ειρήνη που εξακολουθεί να επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.

 Και αυτός ο άνθρωπος είναι επίσης η ελπίδα για την ειρήνη στο μέλλον.

Βέβαια ο Τσάμπερλεϊν, προφανώς, μπορεί να διεκδικήσει το μερίδιό του για την αποκατάσταση της ειρήνης.

 Θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει ένα μικρότερο μέρος του Βραβείου Ειρήνης.

 Αλλά το πιο σωστό πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να μην θέσουμε ένα άλλο όνομα δίπλα από το όνομα του Αδόλφου Χίτλερ, ρίχνοντας μια σκιά πάνω του. 

Ο Αδόλφος Χίτλερ είναι με κάθε τρόπο ο αυθεντικός θεόσταλτος μαχητής για την ειρήνη, και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σ’ αυτόν ως τον Πρίγκιπα της Ειρήνης πάνω στη Γη.

Στοκχόλμη, 27 Ιανουαρίου 1939».

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΡΓΗ

Όταν η πρωτοβουλία του Μπραντ έγινε γνωστή προκάλεσε μαζικό κύμα διαμαρτυρίας.

 Ο Μπραντ χαρακτηρίστηκε προδότης ακόμα και ψυχοπαθής. Ακυρώθηκαν όλες οι ομιλίες του και τον διέγραψαν όλες οι ενώσεις στις οποίες συμμετείχε.

 Σοκαρισμένος από τις αντιδράσεις ο Σουηδός βουλευτής επιχείρησε να δικαιολογήσει την πρόταση του.

 Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Svenska Morgonposten» εξήγησε ότι η επιστολή του για τον Χίτλερ ήταν ειρωνική.

 Τόνισε ότι η πρόταση για τον Τσάμπερλεϊν τον οδήγησε να προτείνει τον Χίτλερ σαν μια πρόκληση κατά του Γερμανού ηγέτη και του Ναζισμού. 

Ανέφερε ότι η Συμφωνία του Μονάχου ήταν μια πισώπλατη μαχαιριά των Δυτικών Δυνάμεων στην Τσεχοσλοβακία.

 Ούτε ο Τσάμπερλεϊν ούτε ο Χίτλερ άξιζαν το Νόμπελ Ειρήνης.

 Σε επιστολή του στην εφημερίδα «Trots Allt» ο Μπραντ τόνιζε ότι ήθελε «χρησιμοποιώντας την ειρωνεία της πρότασης για ένα Νόμπελ Ειρήνης να καρφώσει στον τοίχο της ντροπής τον Χίτλερ ως τον νούμερο ένα εχθρό της ειρήνης στον κόσμο».

Οι αντιδράσεις πάντως ήταν τόσο δυναμικές και οι Σουηδοί δεν κατάλαβαν το πνεύμα του Μπραντ. 

Την 1η Φεβρουαρίου 1939 έστειλε νέα επιστολή με την οποία απέσυρε την πρόταση του για τον Χίτλερ.

ΑΓΝΟΣ ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΜΕΤΡΟΕΠΗΣ

Ιστορικοί, οι οποίο έχουν εξετάσει την υπόθεση, αναφέρουν ότι ευσταθεί η εξήγηση του Μπραντ  περί ειρωνικής κίνησης διαμαρτυρίας.

 Ήταν σαφώς μια αποτυχημένη προσπάθεια και δεν έστειλε το μήνυμα που επιθυμούσε ο βουλευτής αλλά τα κίνητρα του ήταν αγνά.

 Ο Μπραντ είχε αποδείξει ότι είναι πολέμιος του φασισμού.

 Μετά τη Συμφωνία του Μονάχου ήταν μέσα σε αυτούς που υπέγραψαν ένα αίτημα για τη δημιουργία αντιφασιστικής ένωσης στη Σουηδία. 

Τον Απρίλιο του 1939 κατακεραύνωσε το ίδιο του το κόμμα για την άρνηση του να δεχτεί περισσότερους Εβραίους πρόσφυγες από τη Γερμανία. 

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου ήταν από τους πρώτους που επέμειναν να ερευνηθούν οι πληροφορίες που κυκλοφορούσαν για τα στρατόπεδα εξόντωσης στην Πολωνία.

 Έως το τέλος της ζωής του (2 Οκτωβρίου 1955) ο Μπραντ υπήρξε πολέμιος του φασισμού.

Η ατυχέστατη ομολογουμένως κίνηση του να προτείνει τον Χίτλερ και οι αντιδράσεις που προκάλεσε έδειξε ότι η χρήση της ειρωνείας πάνω σε τόσο σοβαρά ζητήματα δεν είναι ενδεδειγμένη.

 Το Νόμπελ Ειρήνης του 1939 δεν απονεμήθηκε ποτέ καθώς τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς ο Χίτλερ εισέβαλε στην Πολωνία με αποτέλεσμα να ξεκινήσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

 Εκτός από τον Τσάμπερλεϊν και τον Χίτλερ, υποψήφιος ήταν και ο Μαχάτμα Γκάντι.

Πληροφορίες

Janus.gr