Ποια είναι τα “χαρτιά” που “παίζει” ο Ερντογάν και κερδίζει μέχρι στιγμής την παρτίδα με τον Τραμπ

Γράφειο ο
Παναγιώτης Νάστος
Σχης(ε.α)-Αναλυτής -Συγγραφέας

Ύστερα από την άρνηση του Προέδρου των ΗΠΑ να επιβάλει κυρώσεις κατά της Τουρκίας με αφορμή την απόκτηση από αυτήν των S-400 , φαίνεται ότι η αρχική αμερικανική κόκκινη γραμμή έχει μετατοπιστεί από την παράδοση των συστημάτων στην μη ενεργοποίησή τους. Σύμφωνα με δηλώσεις του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ , οι τελευταίες επιθυμούν τώρα η Τουρκία να μην καταστήσει τους S-400 “λειτουργικούς”.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο πάντως , ότι το χρονοδιάγραμμα για τις πιθανές κυρώσεις επεκτείνεται πλέον μέχρι την χρονική στιγμή που οι S-400 θα ενεργοποιηθούν πλήρως. Μέχρι τότε δεν διαφαίνεται ότι θα επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία από τις ΗΠΑ.
Τι όμως είναι εκείνο το οποίο πιστεύουν οι τούρκοι θα συνεχίσει να ωθεί τον Πρόεδρο Trump να τούς υποστηρίζει και να μην επιβάλει κυρώσεις σε βάρος τους και στο μέλλον;

Οι Τούρκοι και προσωπικά ο ίδιος ο Erdogan ,έχουν αντιληφθεί ότι η οπτική που ο Trump αντιμετωπίζει τα θέματα εξωτερικής πολιτικής είναι κατά κύριο λόγο μία. BUSINESS. Πιστεύουν λοιπόν ότι δίνοντας αποκλειστικά και μόνο οικονομική διάσταση στο θέμα αγοράς των S-400, θα εμφανίζουν την αμερικανοτουρκική κρίση σχέσεων ως οικονομική διαφορά μεταξύ 2 συμμάχων και έτσι πιστεύουν ότι ο Trump δεν θα μεταβάλει στο μέλλον τη θέση του σε βάρος τους.

Γι αυτό το λόγο οι Τούρκοι επιχειρούν να δελεάσουν οικονομικά τον Trump τονίζοντας ότι ενδιαφέρονται τόσο για την αγορά Patriot(ένθερμος εμφανίζεται ο ΥΠΑΜ AKAR), όσο και για την αγορά 100 πολιτικών αεροσκαφών Boeing(Erdogan πρός Trump στο περιθώριο της Συνόδου των G-20 στην Osaka). Παράλληλα όμως λένε ότι αφού δεν μας δίνουν οι ΗΠΑ τα μαχητικά F-35, αν και είμασταν συνεπείς οικονομικά σε όλες μας τις υποχρεώσεις με βάση τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα κατασκευής τους, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να στραφούμε αλλού.

Τέλος οι Τούρκοι επιχειρούν να «δέσουν» ακόμη περισσότερο τον Trump τόσο με την δημιουργία, κοινής αποδοχής και ελέγχου με τις ΗΠΑ buffer zone στη Βόρεια Συρία , όσο και με το να πείσουν τους Παλαιστίνιους να αποδεχθούν το «Σχέδιο Trump» για ειρήνευση μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστινίων και γενικότερα της Μ.Ανατολής.

Επιπλέον οι Τούρκοι υπόσχονται στις ΗΠΑ βοήθεια να εξισορροπηθεί η επιρροή του Ιράν στη Συρία και στο Ιράκ. Οι κύριες κατευθύνσεις των διπλωματικών και στρατιωτικών δράσεων των ΗΠΑ στη Συρία και το Ιράκ αποσκοπούν βασικά στη μείωση των στρατιωτικών δυνατοτήτων των πολιτοφυλακών υπέρ του Ιράν και των μπαθιστών στη Συρία και το Ιράκ.

Η Άγκυρα θα μπορούσε να συμβάλει σε αυτούς τους στόχους περιορίζοντας τις παραστρατιωτικές δυνάμεις υπέρ του Ιράν στη Raqqa, Deir ez-Zor της Συρίας, νότια του Χαλεπίου και των περιοχών Kirkuk-Mosul και Sinjar του Ιράκ.

Τέλος υπόσχονται εδραίωση των προσπαθειών του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια εποχή που μια ελίτ ευρασιατών και εθνικιστών στην Άγκυρα είναι πολύ πρόθυμη να διασπάσει τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος μαζί με το μεταναστευτικό που οι Νατοικές χώρες και ο ΓΓ του ΝΑΤΟ δεν αντιδρούν στο θέμα των S-400 , αφήνοντάς το να εμφανίζεται ώς διμερές πρόβλημα μεταξύ 2 συμμαχικών κρατών, ΗΠΑ-Τουρκίας.