Περί …ποινικομάχων! Ένα άρθρο που εξηγεί τα πάντα για τη διαμάχη που ξέσπασε για τον ποινικό κώδικα…

Η διαμάχη περί ποινικού κώδικα είναι σίγουρα πολύ βολική για πολλούς αυτή τη περίοδο. Για να βγάλετε τα συμπεράσματα σας, το άρθρο από την ιστοσελίδα realpolitik.gr είναι απολύτως διαφωτιστικό. Τουλάχιστον για όσους επιθυμούν να βγάλουν άκρη και να μην αρκεστούν στους “τσιρίδες” των τηλεοπτικών καναλιών.

Το άρθρο:

Ο νέος Ποινικός Κώδικας τέθηκε τον Ιούνιο του 2019 με τον Νόμο 4619/2020 ΦΕΚ Α 95/11.06.2019.

Εδώ μπορείτε να βρείτε όλο το υλικό που κατατέθηκε στη Βουλή (νομοσχέδιο, αιτιολογική έκθεση κλπ) και εδώ μπορείτε να βρείτε τα πρακτικά της συζήτησης στη Βουλή και να αντρέξετε στο ποιός είπε τί.

Στη συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή,  η οποία έγινε την Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019, συμμετείχαν ΣΥΡΙΖΑ & ΠΟΤΑΜΙ ενώ  απείχαν ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και ΚΚΕ.

Υπέρ του Νέου Ποινικού Κώδικα ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΟΤΑΜΙ.

Ο Νέος Ποινικός Κώδικας ονομάστηκε και “Ποινικός Κώδικας του ΣΥΡΙΖΑ”. Είναι όμως έτσι ή μήπως είναι προϊόν μακρόχρονης εργασίας επιφανών νομικών?

1. ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το 2010 με την απόφαση αριθμ. 27789 ΦΕΚ Υ.Ο.Δ.Δ. 96/17.03.2010 του τότε υπουργού Δικαιοσύνης, Χάρη Καστανίδη, συγκροτήθηκε ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή (Επιτροπή Μανωλεδάκη) για την αναμόρφωση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, τη σύνταξη της σχετικής Αιτιολογικής Έκθεσης, καθώς και της Έκθεσης Αξιολόγησης Συνεπειών Ρυθμίσεων. Η επιτροπή αποτελούνταν από τους:
1. Ιωάννη Μανωλεδάκη, Ομότιμο Καθηγητή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως Πρόεδρο
2. Δημήτριο Παπαγεωργίου, Αντεισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης
3. Μαρία Καϊάφα−Γκμπάντι, Καθηγήτρια Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
4. Νικόλαο Μπιτζιλέκη, Καθηγητή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
5. Ελισάβετ Συμεωνίδου−Καστανίδου, Καθηγήτρια Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
6. Χρήστο Μυλωνόπουλο, Καθηγητή Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
7. Στέφανο Παύλου, Καθηγητή Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης,
8. Αριστοτέλη Χαραλαμπάκη, Καθηγητή Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης,
9. Ηλία Αναγνωστόπουλο, Αναπληρωτή Καθηγητή Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
10. Νικόλαο Λίβο, Επίκουρο Καθηγητή Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
11. Βασίλειο Χειρδάρη,  Δικηγόρο Αθηνών

Το 2011, επειδή πέθανε ο πρόεδρος της επιτροπής, Ιωάννης Μανωλεδάκης, με την απόφαση 66403 ΦΕΚ Υ.Ο.Δ.Δ. 264/12.08.2011 του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάνουορίστηκε η Ελισάβετ Συμεωνίδου−Καστανίδου, Καθηγήτριας Ποινικού Δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως Πρόεδρος της ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής

Σύμφωνα με τον επίτιμο αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασίλειο Μαρκή “Η επιτροπή αυτή ολοκλήρωσε το έργο της τον Δεκέμβριο του 2011, όταν και παραδόθηκε στον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα αποτελούμενο από 319 άρθρα καθώς και Αιτιολογική Εκθεση 221 σελίδων. Το Σχέδιο παρέμεινε σε κάποιο συρτάρι του υπουργείου μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου του 2012, όταν ο τότε υπουργός (σ.σ. Υπουργός Αντώνης Ρουπακιώτης) δημιούργησε ομάδα εργασίας που είχε μέλη κυρίως πρακτικούς εφαρμοστές του Ποινικού Δικαίου -και συγκεκριμένα δικαστές, εισαγγελείς και δικηγόρους- και πρόεδρο τον συντάκτη του άρθρου αυτού (λινκ), επίτιμο αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασίλειο Μαρκή.

Σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που της δόθηκαν, η ομάδα έπρεπε να επεξεργαστεί το Σχέδιο της επιτροπής Μανωλεδάκη ώστε να εντοπίσει ρυθμίσεις που παρά τη δογματική θεμελίωσή τους μπορούσαν να προκαλέσουν αντιδράσεις οι οποίες θα απέτρεπαν την προώθηση και την κύρωση του νέου Κώδικα ή ρυθμίσεις που θα ήταν δύσκολο να εφαρμοστούν στην πράξη με βάση την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και λειτουργούν τα ποινικά δικαστήρια.

Η ομάδα εργάστηκε εντατικά και τον μήνα Ιούνιο του 2013 παρέδωσε στον υπουργό Δικαιοσύνης το αποτέλεσμα των εργασιών της”.

Τον Μάρτιο του  2013, επί Υπουργού Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη με το άρθρο 74 του Νόμου 4139/2013 προβλέφθηκε ότι με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συνιστάται εννεαμελής επιτροπή για τη σύνταξη σχεδίου νέου Ποινικού Κώδικα. Το σχέδιο που συντάσσει η επιτροπή αυτή υποβάλλεται για κύρωση στην Ολομέλεια της Βουλής κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 76 του Συντάγματος.

Τον Δεκέμβριο του 2013, επί Υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου, την απόφαση  104375 Β 3434/31.12.2013 συγκροτήθηκε νέα επιτροπή για τη σύνταξη σχεδίου νέου Ποινικού Κώδικα αποτελούμενη από τους:
1. Βασίλειο Μαρκή, Επίτιμο Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ως Πρόεδρο,
2. Πάνο Πετρόπουλο,  Αρεοπαγίτη,
3. Παναγιώτη Μπρακουμάτσο, Αντεισαγγελέα Εφετών Πειραιώς,
4. Χρυσούλα Παπαταξιάρχη, Αντεισαγγελέα Εφετών Αθηνών, αποσπασμένη στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,
5. Νικόλαο Λίβο, Δικηγόρο, Επίκουρο Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,
6. Γεώργιο Δημήτραινα, Δικηγόρο, Επίκουρο Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης,
7. Μιχάλη Ζαφειρόπουλο, Δικηγόρο, Γενικό Γραμματέα του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών,
8. Ιωάννη Θωμά, Δικηγόρο,
9. Ευθύμιο Ναυρίδη, Δικηγόρο, ως μέλη.

Η επιτροπή όφειλε να περατώσει το έργο της έως τις 30 Μαρτίου 2014.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Επιτροπής, Βασίλειο Μαρκή (20/01/2015): “Η επιτροπή εργάστηκε έχοντας ως βάση το σχέδιο της επιτροπής Μανωλεδάκη, τα πορίσματα της ομάδας εργασίας, αλλά και νέους θεσμούς που είχαν εισαχθεί στο ποινικό μας σύστημα [..]  Ετσι, ύστερα από εντατική εργασία έγινε δυνατόν να συντάξει και να παραδώσει στον υπουργό Δικαιοσύνης στο τέλος του Ιουλίου 2013 Σχέδιο νέου Ποινικού Κώδικα αποτελούμενο από 335 άρθρα, αντί 473 του ισχύοντος Π.Κ., και στο τέλος Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους Αιτιολογική Εκθεση 225 σελίδων, με την προοπτική στο πλαίσιο της διαδικασίας των Κωδίκων το Σχέδιο να τεθεί σε διαβούλευση προκειμένου να εκφράσουν τις απόψεις τους τα μέλη της επιστημονικής κοινότητας, οι δικαστικές ενώσεις και άλλοι φορείς που λειτουργούν στο πλαίσιο της ποινικής Δικαιοσύνης. Οι στόχοι και οι επιδιώξεις όλων όσοι εργάσθηκαν στους παραπάνω σχηματισμούς ήταν ταυτόσημοι και συγκεκριμένοι. Στο τέλος του Ιουλίου 2013 Σχέδιο νέου Ποινικού Κώδικα αποτελούμενο από 335 άρθρα, αντί 473 του ισχύοντος Π.Κ., και στο τέλος Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους Αιτιολογική Εκθεση 225 σελίδων. [..] Το Σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα βρίσκεται έκτοτε στα χέρια του αρμόδιου υπουργού και η τύχη του αγνοείται. Δεν τέθηκε ούτε καν στη διαδικασία της διαβούλευσης γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιος ή κάποιοι από το περιβάλλον του υπουργού τον έπεισαν ότι θα έχει πολιτικό κόστος η προώθηση ενός νέου Κώδικα που προσπαθεί να εκλογικεύσει το σύστημα των ποινών σε μια περίοδο που μέρος της κοινής γνώμης μιλά για «κρεμάλες»“.

Τον Μάιο του 2015, επί  Υπουργού Δικαιοσύνης Νικόλαου Παρασκευόπουλου, και σύμφωνα με  το άρθρο 74 του Νόμου 4139/2013  (του Χαράλαμπου Αθανασίου) με την απόφαση με αρ. 38882 ΦΕΚ Υ.Ο.Δ.Δ. 375 – 26.05.2015 συγκροτήθηκε νομοπαρασκευαστική επιτροπή αποτελούμενη από τους:
1. Χριστόφορο Αργυρόπουλο, Δικηγόρο, εκπρόσωπο της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, ως Πρόεδρο,
2. Σταύρο Μαντακιοζίδη, Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου επί τιμή,
3. Θεόδωρο Τζανάκη, Πρόεδρο Εφετών Αθηνών,
4. Δημοσθένη Στίγγα, Πρόεδρο Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης,
5. Ελισάβετ Συμεωνίδου − Καστανίδου, Καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
6. Στέφανο Παύλου, Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης,
7.  Ηλία  Αναγνωστόπουλο,  Αναπληρωτή  Καθηγητή  της  Νομικής  Σχολής  του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,
8. Γεώργιο Δημήτραινα, Επίκουρο Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Δικηγόρο, ως εκπρόσωπο της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου και
9.  Παναγιώτη  −  Κοσμά  Βασιλακόπουλο, δικηγόρο Αθηνών, ως εκπρόσωπο της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος,

Η επιτροπή όφειλε να περατώσει το έργο της έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015. Τροποποιήθκε  ( 80884/Φ.279/8.11.2018  ΦΕΚτ. ΥΟΔΔ676/15.11.2018) και συμπληρώθηκε με διαδοχικές αποφάσεις του ίδιου Υπουργού.

2. Η ΝΟΜΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Τον Αύγουστο του 2019, επί Υπουργού Δικαιοσύνης Κωνσταντίνου Τσιάρα, με την απόφαση με αρ. 61615/φ.332 ΦΕΚ  Υ.Ο.Δ.Δ. 589/20.08.2019 συγκροτήθηκε νέα επιτροπή με αντικείμενο την κατάρτιση σχεδίου νόμου για την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, τη σύνταξη της σχετικής αιτιολογικής έκθεσης και της έκθεσης αξιολόγησης συνεπειών ρυθμίσεων.

Η επιτροπή αποτελούνταν από τους (με bold όσα μέλη ήταν και στην επιτροπή του Νέου ΠΚ):
1. Χριστόφορο Αργυρόπουλο, Δικηγόρο, ως Πρόεδρο.
2. Ευαγγελία Στεργίου, Εφέτη Αθηνών αποσπασμένη στο Γραφείο Νομοθετικής Πρωτοβουλίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
3.   Παναγιώτη   Λυμπερόπουλο, Εφέτη Αθηνών, Α’ Αντιπρόεδρο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
4. Δημοσθένη Στίγγα, Εφέτη  Αθηνών,  αποσπασμένο  στη  Μόνιμη  Ελληνική  Αντιπροσωπεία στην Ευρωπαϊκή
5. Ελισάβετ Συμεωνίδου – Καστανίδου, Καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
6. Στέφανο Παύλου, Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανε-πιστημίου Θράκης.
7.   Ηλία   Αναγνωστόπουλο, Αναπληρωτή Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
8. Γεώργιο Δημήτραινα, Επίκουρο Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Δικηγόρο.
9.    Σοφία    Νικολάου, Γενική Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
10. Χρήστο Μητκίδη, Νομικό Σύμβουλο του Κράτους και
11. Παναγιώτη – Κοσμά Βασιλακόπουλο, Δικηγόρο Αθηνών, με αναπληρωτή τον Παναγιώτη Καζή, Δικηγόρο Πειραιά, ως μέλη

Δηλαδή, τα 7 από τα 11 μέλη της Επιτροπής Τσιάρα ήταν της επιτροπής που συνέταξε τον νέο ποινικό κώδικα που ο Τσιάρας αποκαλει “Ποινικό Κώδικα ΣΥΡΙΖΑ”!!!!

Τον Οκτώβριο του 2019, επί Υπουργού Δικαιοσύνης Κωνσταντίνου Τσιάρα, κατατέθηκε στη Βουλή το σχέδιο νόμου “Τροποποιήσεις Ποινικού Κώδικα, Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και συναφείς διατάξεις” το οποίο ψηφίστηκε και δημοσιεύτηκε ως Νόμος 4637/2020 ΦΕΚ 180/18.11.2019.

Φυσικά, η νομοπαρακευαστική ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ με την επαναφορά της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων. Εξάλλου, ούτε η Νέα Δημοκρατία ασχολήθηκε ποτέ με το θέμα. Χτες το έμαθαν!

Αλλά και η επιτροπή δεν θα μπορούσε ποτέ να ασχοληθεί με την επαναφορά της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων αφενός διότι ήταν η ίδια επιτροπή κατά τα 7/11 που έφερε τον Νέο Ποινικό Κώδικα (τον “Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ”)  που κατήργησε αυτή την παρεπόμενη ποινή και αφετέρου επειδή είχε ήδη προτείνει να γίνει η αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων με την εκλογική νομοθεσία.

3. Η ΣΤΕΡΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Πράγματι, με τον νέο ποινικό κώδικα καταργήθηκε η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων ως παρεπόμενη ποινή.

UPDATE 1: Σύμφωνα με το σχέδιο του Ποινικού Κώδικα του 2013 (link) δηλαδή επί κυβερνήσεως Σαμαρά, προβλέπονταν επίσης η κατάργηση της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση:

Η ποινή της αποστέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων καταργείται, γιατί κρίθηκε πλέον ως παρωχημένη. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα το δικαίωμα του εκλέγειν στις βουλευτικές εκλογές το άρθρο 51 παρ. 3 του Συντάγματος προβλέπει ότι ο νόμος
δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα. Τα εγκλήματα αυτά
ορίζονται στην εκλογική νομοθεσία και η καταδίκη για τα ίδια αυτά εγκλήματα αποτελεί ταυτόχρονα κώλυμα εκλογιμότητας, σύμφωνα με το άρθρο 55  Συντάγματος. Ανάλογα ισχύουν και για τη συμμετοχή στις αυτοδιοικητικές εκλογές ή για την άσκηση οποιουδήποτε άλλου πολιτικού δικαιώματος. Παρέλκει επομένως οποιαδήποτε άλλη σχετική πρόβλεψη.

Συνεπώς, όχι απλά ήταν γνωστό ότι καταργείται ως παρεπόμενη ποινή η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων αλλά η εισηγητική έκθυεση έδινε και την κατεύθυνση: έπρεπε να γίνει αλλαγή της εκλογικής νομοθεσίας.

Ο Νέος Ποινικός κώδικας ψηφίστηκε στη Βουλή 06/06/2019 και οι εκλογές έγιναν έναν μήνα μετά, στις 07/07/2019. Η νέα νομοπαρασκευαστική επιτροοπή του Κωνσταντίνου Τσιάρα δεν ασχολήθηκε καν με το θέμα των παρεπόμενων ποινών και αυτό προκύπτει και από τον Νόμο 4637/2020. Συγκεκριμένα, ο Ν. 4637/2020 που προέκυψε από τις εργασίες δεν περιέχει καμία διάταξη που να αφορά στην αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων. Και τούτο διότι ουδείς στη Νέα Δημοκρατία είχε ασχοληθεί με το θέμα της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων.

Εξάλλου, θα ήταν παράλογο να περιμένουμε από την επιτροπή που έφερε τον  νέο ΠΚ ακι  κατήργησε την αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων να μεταστραφεί ως προς αυτό και να επαναφέρει την αποστέρηση. Γιατί όμως αναφερόμαστε στην επιτροπή που έφερε τον Νέο ΠΚ? Τί σχέση έχει με την Επιτροπή Τσιάρα? Τα 7 από τα 11 μέλη της Επιτροπής Τσιάρα ήταν μέλη της επιτροπής του Νέου ΠΚ.

Περιεχόμενο στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων
Η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων ήταν παρεπόμενη ποινή. Παρεπόμενες είναι ποινές του ΠΚ που επιβάλλονται μαζί με κύρια ποινή, δηλαδή οι παρεπόμενες ποινές δεν επιβάλλονται ποτέ μόνες.

Περιεχόμενο της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων ήταν η στέρηση των δικαιωμάτων εκλέγειν και εκλέγεσθαι.

Σύμφωνα με το άρθρο 51 του Συντάγματος:
1. Ο αριθμός των βουλευτών ορίζεται με νόμο, δεν μπορεί όμως να είναι μικρότερος από διακόσιους ούτε μεγαλύτερος από τριακόσιους.
2. Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.
3. Οι βουλευτές εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα, όπως νόμος ορίζει. Ο νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα.

Τί είναι όμως αμετάκλητη καταδίκη που απαιτεί το σύνταγμα? Σύμφωνα με το άρθυρο 546 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αμετάκλητη είναι η απόφαση κατά της οποίας δεν επιτρέπεται ένδικο μέσο (έφεση, αναίρεση) ή δεν ασκήθηκε (σ.σ. το ένδικο μέσο) μέσα στη νόμιμη προθεσμία ή ασκήθηκε εμπρόθεσμα και απορρίφθηκε.

Με απλά λόγια, αμετάκλητη είναι η απόφαση όταν ο κατηγορούμενος έχει εξαντλήσει κάθε ένδικο βοήθημα και μέσο που διέθετε και δεν μπορεί πλέον να προσφύγει ξανά στη δικαιοσύνη για την ίδια υπόθεση.

Δεν μπορεί τώρα να επαναφερθεί η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων?
Κατ’ αρχάς, μπορεί να γίνει επαναφορά της παρεπόμενης ποινής της αποστέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων οποτεδήποτε.

Πλην όμως δεν θα έχει ισχυ ως προς τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Τούτο διότι σύμφωνα μέ το άρθρο 7 παρ. 1 του Συντάγματος: 1. Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης.

Το ίδιο λοιπόν το Σύνταγμα καθορίζει ότι ο ποινικός νόμος δεν μπορεί να αναπτύξει αναδρομική ισχύ εις βάρος του κατηγορούμενου. Μπορεί να αναπτύξει αναδρομική ισχύ μόνο υπέρ του κατηγορούμενου.

Η διάταξη αυτή του Συντάγματος είναι πολύ σημαντική και προάγει την ασφάλεια δικαίου και την προστασία των πολιτών από αυθαιρεσίες του κράτους. Είναι μια κατάκτηση της ανθρωπότητας  για την οποία χρειάστηκαν αιώνες διεργασιών.

Άρα, ακόμα και αν γινόταν επαναφορά της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων δεν θα μπορούσε να επιβληθεί στη δίκη της Χρυσής Αυγής διότι αναδρομικά θα χειροτέρευε η θέση τους.

Με την εκλογική νομοθεσία
Σύμφωνα με το άρθρο 51 παρ. 3 του Συντάγματος:

Ο νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα.

Συνεπώς, για να αποστερηθεί κάποιος το δικαίωμα εκλέγειν πρέπει σίγουρα να υπάρχει αμετάκλητη ποινική καταδίκη.

Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 55 παρ. 1 του Συντάγματος
Για να εκλεγεί κανείς βουλευτής απαιτείται να είναι Έλληνας πολίτης, να έχει τη νόμιμη ικανότητα να εκλέγει και να έχει συμπληρώσει το εικοστό πέμπτο έτος της ηλικίας του κατά την ημέρα της εκλογής.

Για να έχει, λοιπόν, κάποιος το δικαίωμα του εκλέγεσθαι πρέπει να έχει και το δικαίωμα του εκλέγειν. Επομένως, εάν με την εκλογική νομοθεσία περιοριστεί το δικαίωμα του εκλέγειν λόγω αμετάκλητης ποινικής καταδίκης, περιορίζετα και το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Άρα, έπρεπε να αλλάξει η εκλογική νομοθεσία ως προς το εκλέγειν.

Αυτό λοιπόν έλεγε η εισηγητική έκθεση του νέου ποινικού κώδικα.

Με εκλογική νομοθεσία δεν υπάρχει πρόβλημα ανδρομικότητας νόμου?
Με παρέμβαση στην εκλογική νομοθεσία, δεν θα θεσπίζονταν παρεπόμενη ποινή αλλά έννομη συνέπεια. Το ζήτημα της αναδρομικής ισχύος αφορά τον ποινικό νόμο και τις ποινές. Η παρέμβαση στην εκλογική νομοθεσία δεν θέτει ποινικό νόμο ή νέα ποινική κύρωση. Συνεπώς, μπορεί ως έννομη συνέπεια να αναπτύξει ισχύ υπό την προυπόθεση όμως της αμετάκλητης καταδίκης.

Και γιατί κανείς δεν έκανε τίποτα?
Πολύ απλά, επειδή κανείς δεν ασχολήθηκε.

Τα πολιτικά κόμματα που απείχαν από την ψήφιση του νέου ποινικού κώδικα, ενώ αντέδρασαν για άλλα ζητήματα (όπως η μείωση των ποινών), για την αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων δεν είπαν τίποτα. Δεν υπήρξε ούτε μία δηλωσή από το πολιτικό προσωπικό για το θέμα.

Ιδίως η Νέα Δημοκρατία που σήκωσε το λάβαρο της “ποινικομαχίας” και είναι πλέον κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι έκανε νομοθετικές παρεμβάσεις στον νέο ΠΚ, δεν ασχολήθηκε ποτέ με το ζήτημα των πολιτικών δικαιωμάτων.  Δεν τους απασχόλησε ποτέ ούτε ζήτησαν από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή που συνέστησαν να κάνει κάτι γι’αυτο.

Μάλιστα, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Βουλής αγνοούσε ότι έχει καταργηθεί η αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Σε άρθρο του iefimerida για το θέμα του διορισμού της Ζαρούλια παραμονές της απόφασης για την Χρυσή Αυγή, αναφέρεται ότι:

“Σύμφωνα με πληροφορίες, αν η κ. Ζαρούλια καταδικαστεί στο δικαστήριο και στερηθεί τα πολιτικά της δικαιώματα, αυτομάτως χάνει και τη θέση της στη Βουλή”.

Δηλαδή, ο Πρόεδρος της Βουλής, όχι απλά αγνοούσε ότι έχει καταργηθεί η αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων αλλά αγνοούσε ότι χρειάζεται και αμετάκλητη ποινική απόφαση.

Και έρχονται αυτοί σημερα να μας πείσουν ότι έχουν δημοκρατική ευαισθησία και ότι νοιάζονται για το ποινικό δίκαιο και την εγκληματικότητα.