Πέντε προκλητικές αξιώσεις στο «πακέτο» διαλόγου της Τουρκίας

Του Μιχάλη Ψύλου

από την εφημερίδα Δημοκρατία

«Κλαδί ελιάς» εμφανίστηκε να κρατάει ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν: «Το κλίμα αυτή τη στιγμή έχει καταστεί πολύ πιο κατάλληλο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων” τόνισε ο Καλίν μιλώντας στο τουρκικό πρακτορείο Τύπου “Dogan News”. Αλλά έσπευσε αμέσως να προειδοποιήσει ότι “οι απειλές εκβιασμού εναντίον της Τουρκίας δεν δίνουν αποτελέσματα. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να το γνωρίζουν τώρα” .Είναι σαφές ότι η Αγκυρα όλο και περισσότερο θα εμφανίζεται ως ο πιο καλός ο μαθητής μέχρι να ξεπεραστεί και τυπικά ο κάβος πιθανών κυρώσεων από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την προσεχή Πέμπτη και Παρασκευή. Εστω και αν δεν λείπουν οι φωνές,’όπως της εφημερίδας Turkiye που λέει προκλητικά ότι η Αγκυρα «έχει το δικαίωμα να μπλοκάρει τη διέλευση των ελληνικών καραβιών από τα στενά του Βοσπόρου και να πολιορκήσει τα νησιά, τα οποία στρατιωτικοποιήθηκαν. Να κόψουμε την επαφή τους με την Αθήνα”.

Σήμερα πάντως το βράδυ που ο πρόεδρος Ερντογάν θα μιλήσει και μάλιστα στα τουρκικά-όπως ανακοίνωσε-μέσω τηλεδιάσκεψης στην έναρξη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ αναμένεται να εμφανιστεί περισσότερο ως περιστερά και λιγότερο ως ιέραξ, κλίνοντας σε όλους τους τόνους τη λέξη «διάλογος».

Ποιος αρνείται όμως το διάλογο; Μόνο με διάλογο μπορεί να εκτονωθεί η κρίση. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι ποια θα είναι η ατζέντα του διαλόγου; Η τουρκική εφημερίδα Sabah αποκαλύπτει επακριβώς τις πέντε προκλητικές αξιώσεις της Αγκυρας στον διάλογο με την Αθήνα. Γράφει η τουρκική εφημερίδα: «Η Αγκυρα πάντα το έλεγε και το λέει: Να πάμε όλα τα θέματα του Αιγαίου στη Χάγη» σημειώνει η Sabah και προσθέτει : « Τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα μεταξύ των δύο χωρών στο Αιγαίο είναι : η στρατιωτικοποίηση των νησιών, το status αμφισβητούμενων νησιών, ο εναέριος χώρος, τα χωρικά ύδατα και το FIR. Ενώ η Άγκυρα έχει ζητήσει από καιρό να παραπεμφθούν αυτά τα προβλήματα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης “ως πακέτο”, η Αθήνα, γνωρίζοντας ότι έχει άδικο σε όλα αυτά τα θέματα, δεν θέλει να δώσει τη συγκατάθεσή της στην έκκληση της Άγκυρας και να προσφύγουν μαζί στο Διεθνές Δικαστήριο».

Τι δεν καταλαβαίνετε; Πρέπει να γίνει επιτέλους σαφές! Για την Αγκυρα ο διάλογος δεν περιλαμβάνει μόνο το θέμα ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα. Αλλά θα βάλει στο τραπέζι όλο το «πακέτο» των πέντε προκλητικών αξιώσεων έστω και λίγο λίγο ,με τη μορφή της σαλαμοποίησης. Δεν κρύβουν οτι θέλουν να εξαφανίσουν το FIR Αθηνών και να αποδεχτούμε την συνδιαχείριση στο Αιγαίο. Όπως ισχυρίζεται μάλιστα ο δρ Σελαμί Κουράν, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μαρμαρά «τα προβλήματα στο Αιγαίο είναι αλληλένδετα. Δεν μπορεί να λυθεί το ένα αν δεν επιλυθούν όλα μαζί. Ας λύσουμε όλα αυτά τα θέματα ως πακέτο μέσω διαπραγματεύσεων. Εάν αυτό δεν συμβεί, ας μεταφέρουμε τα προβλήματα σε μια διεθνή αρχή και πάλι ως πακέτο”.

Αυτή είναι η γραμμή της Αγκυρας, όπως γράφει η Sabah.”Δεν πάμε στη Χάγη περιορισμένοι στο θέμα της υφαλοκρηπίδας. Τα χωρικά μας ύδατα στο Αιγαίο ,η στρατιωτικοποίηση και η κατοχή νησιών δεν επιλύονται αν λυθεί μόνο το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας» γράφει η τουρκική εφημερίδα. Ο Τούρκος καθηγητής δηλώνει μάλιστα σίγουρος ότι στη Χάγη θα δικαιωθεί η Τουρκία με βάση «την αρχή της δικαιοσύνης ,την υπεροχή της γεωγραφικής θέσης, δηλαδή, το μήκος της ακτογραμμής και τέλος, με βάση την αναλογικότητα». Ομολογεί πάντως ότι η Τουρκία αρνήθηκε να υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το δίκαιο της θάλασσας λόγω του ζητήματος των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο. «Δεν μπορούσαμε να αποδεχτούμε ότι τα χωρικά ύδατα σε ημι-κλειστές θαλάσσιες περιοχές μπορούν να αυξηθούν έως και 12 μίλια”, λέει ο δρ.Κουράν.

Η ανάγνωση δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για το τι θέλουν οι Τούρκοι στον επικείμενο διάλογο . Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς το λέει πολύ σωστά: «Τα προβλήματα στο Αιγαίο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία δεν προκύπτουν μονοσήμαντα από τις διαφωνίες και αμφισβητήσεις ως προς την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Αντίθετα, προκύπτουν, ακόμα, από έναν μοναδικό τρόπο στην ιστορία της πολιτισμένης ανθρωπότητας -και προκλητικότητα- επιβολής των επιδιώξεων της Τουρκίας: Την επαναφορά “δικαιωμάτων” από την εποχή της αποικιοκρατίας». Για του λόγου το αληθές διαβάστε τι γράφει ο ο Χασάν Μπάσρι Γιαλτσίν .καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο πανεπιστήμιο Τικαρέτ της Κωνσταντινούπολης: «Για κάποιο λόγο όσον αφορά την Τουρκία , φοβόμαστε σήμερα ακόμη και το όνομα της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όταν μας λένε νεο-οθωμανούς ή κάτι τέτοιο, προσπαθούμε αμέσως να αποδείξουμε το αντίθετο. Ναι, η νέα Τουρκία θέλει να εισέλθει ως δύναμη μεγαλύτερη από τον περασμένο αιώνα. Δεν είναι ντροπή αυτό. Αν μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο της απογοήτευσης και να σχεδιάσουμε ένα σωστό στρατηγικό όραμα, μπορούμε να εισέλθουμε στη νέα εποχή ως μια μεγάλη δύναμη. Φυσικά, αυτό πρέπει να γίνει με λεπτό τρόπο και ήρεμο…Νομίζω ότι η κοινωνία μας είναι έτοιμη για αυτό. Αυτή η κοινωνία έχει μια ιστορία «αυτοκρατορίας». Και φυσικά, τα όνειρά της είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό πιστεύω ότι εννοεί ο Πρόεδρος Ερντογάν όταν μιλάει για “αιώνια αφύπνιση”. Να προχωρήσουμε πέρα ​​από τα σύνορα της Τουρκίας. Διαφορετικά, ένας άλλος αιώνας θα χαθεί. Και μην κοιτάτε τι λέγεται στη διεθνή πολιτική. Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές είναι πάντα οι αυτοκρατορίες» γράφει ο Τούρκος καθηγητής σε ανάλυσή του στην εφημερίδα Sabah.

Με απλά λόγια , η Τουρκία του Ερντογάν επιδιώκει να ανατρέψει τη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία. Διεκδικεί εδάφη και δικαιώματα της αποικιοκρατικής Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που διαλύθηκε ανεπιστρεπτί . Αυτή είναι η πυξίδα του Ερντογάν και με αυτά στο μυαλό του θα προσέλθει στον διάλογο. Ότι κι αν πεί σήμερα στην τηλεδιάσκεψη που θα έχει με τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, ενόψει της συνόδου κορυφής των 27,στη σκέψη του είναι η επαναφορά της αυτοκρατορίας…Εχει άλλωστε, δυστυχώς στο πλευρό του το Βερολίνο. Όπως γράφει η γερμανική Handelsblatt είναι και αυτή η Γαλλία στη μέση η οποία «με τη μονομερή στήριξη προς την Ελλάδα δυσχεραίνει μια λύση μέσω διαπραγμάτευσης, επειδή μειώνει την προθυμία για συμβιβασμό στην Αθήνα». Πάλι εμείς θα φταίμε δηλαδή…