Πανεπιστήμιο ΕΔ και Σώμα Υπαξιωματικών- Ένας Αντιναύαρχος γράφει και κρίνει
Του Αντιναυάρχου (εα) Νίκου Κρυονερίτη
Δεν σας κρύβω ότι τρόμαξα όταν άκουσα από τον ίδιο τον ΥΕΘΑ, για Πανεπιστήμιο των Ενόπλων Δυνάμεων. Αναρωτήθηκα αν ήταν μια ώριμη σκέψη και αυτό με τρόμαξε ακόμη περισσότερο. Όμως έπεισα τον εαυτό μου ότι ήταν απλά μια «επικοινωνιακή παρόλα» και τίποτα παραπάνω.
Θα μου επιτρέψετε να θυμίσω ότι εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων, αποτελεί την πιο ουσιαστική επένδυση που δρα ευθέως στην αποτελεσματικότητα. Αυτή έχει δύο κύριους στόχους, την επαγγελματική επάρκεια και την πολιτισμική ποιότητα των στελεχών, τα οποία διασφαλίζουν την αποτελεσματικότητα στην επιτελική και επιχειρησιακή λειτουργία, καθώς και τη καλή λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων σαν σημαντικό παράγοντα της κοινωνίας.
Η εκπαίδευση διακρίνεται σε δύο κύριες κατηγορίες, όπως είναι διεθνώς αποδεκτό. Την επαγγελματική (επιχειρησιακή) εκπαίδευση και την επιμόρφωση. Η επιμόρφωση είναι η βασική εκπαίδευση που διασφαλίζει το απαραίτητο γνωστικό πεδίο πάνω στο οποίο κτίζεται η επαγγελματική εκπαίδευση με εξειδικευμένες παρεμβάσεις. Οι γενικότερες γνώσεις και οι κοινωνικές εμπειρίες που συμβάλλουν ουσιαστικά στην πολιτισμική ποιότητα και την γενικότερη προσωπικότητα των στελεχών, σήμερα θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ελλειμματικές στο πλαίσιο των Ενόπλων Δυνάμεων, σαν οργανωμένο σύστημα. Οι παραγωγικές σχολές (ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ) των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι «κλειστού τύπου» και επιβάλλουν μια τεχνητή απομόνωση στα εκπαιδευόμενα στελέχη. Η επιμόρφωση που παρέχεται είναι «αποστειρωμένη», δηλαδή δεν δίνεται η ευκαιρία διάδρασης με τους άλλους νέους σπουδαστές χωρίς στρατιωτική ιδιότητα, που έχουν την δυνατότητα μιας πιο ελεύθερης έκφρασης και αντίστοιχων ερωτήσεων στα αμφιθέατρα και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
Για τα ΑΣΕΙ και επικεντρώνομαι στις ΣΣΕ, ΣΝΔ, ΣΙ, χρειάζεται αναδιοργάνωση του εκπαιδευτικού προγράμματος, με συνεργασίες διαπανεπιστημιακές ώστε να δίνεται η ευκαιρία παρακολούθησης μαθημάτων σε πανεπιστημιακές έδρες. Η κοινωνική τριβή των στελεχών είναι απαραίτητη για την ζητούμενη ποιοτική αναβάθμιση από τα πρώτα στάδια της σταδιοδρομίας τους. Αν δημιουργήσουμε ακόμη ένα στρατιωτικό παραβάν, θα απομονώσουμε ακόμη περισσότερο κοινωνικά τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, με ότι αυτό συνεπάγεται. Και οι συγκυρίες είναι δυστυχώς ευνοϊκές για μη δημοκρατικά παραστρατήματα. Αυτό είναι που φοβάμαι !!!
Τα μεγάλα προβλήματα όμως δεν είναι στα ΑΣΕΙ, αλλά στα ΑΣΣΥ. Εκεί που δεν πέφτουν οι τακτικές ματιές των υψηλόβαθμων αλλά και του Υπουργείου. Τεράστιες ελλείψεις καθηγητικού προσωπικού στα μαθήματα επιμόρφωσης, που αναπληρώνονται από στελέχη των Ε.Δ. Επίπεδο χαμηλότερο των ΤΕΙ και περιεχόμενο εκπαίδευσης στην πλειονότητά του αναχρονιστικό. Θα διαπιστώσετε και σήμερα διαφορές ακόμη και στην ποιότητα της σίτισης μεταξύ ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ. Η ονομαστική αναβάθμιση σε τριετούς φοίτησης δεν αποτελεί από μόνη της εγγύηση της αντίστοιχης ποιοτικής αναβάθμισης.
Αν δεν επιθυμούμε αναβάθμιση για λόγους σταδιοδρομίας, μια ριζοσπαστική λύση θα ήταν η έμμεση κατάργησή τους. Τα ενδιάμεσα στελέχη κυρίως τεχνικών ειδικοτήτων θα μπορούσαν να προέρχονται από αποφοίτους των ΤΕΙ στις επιθυμητές ειδικότητες. Ταχύρρυθμη στρατιωτική εκπαίδευση για την ένταξη και συγκεκριμένος σταδιοδρομικός ορίζοντας, μέχρι τον βαθμό του Ανθυπασπιστού. Δεν το προτείνω σαν λύση, όμως μια δραστική μείωση του αριθμού των εισακτέων, με διατήρηση μόνον των διοικητικών στελεχών και των αυστηρά στρατιωτικών ειδικοτήτων είναι αναγκαία. Θυμίζω μόνον ότι οι τεχνικές ειδικότητες στις παραγωγικές σχολές Υπαξιωματικών, όπως αυτές του ηλεκτρολόγου, του μηχανικού, του ψυκτικού και πολλές άλλες όντως δεν λειτουργούν ανταποδοτικά, καθόσον χάνονται σύντομα με την ονομασία του Υπαξιωματικού σε Αξιωματικό.
Αν η «αναβάθμιση των Υπαξιωματικών» ως εξαγγελία έχει βάση, θα έβλεπα ως πρώτη κίνηση την επικαιροποίηση του νόμου περί καταστάσεως Αξιωματικών, ώστε να συμπεριλάβει και τους Υπαξιωματικούς. Θα έβλεπα την υποδοχή των Υπαξιωματικών στα θέρετρα ως οικογένειες ή άτομα και όχι ως λύσεις για την εξυπηρέτηση των Αξιωματικών. Θα έβλεπα την αναβάθμιση των ΑΣΣΥ στο λειτουργικό επίπεδο των ΑΣΕΙ, ώστε να μην εμπεδώνει την ταξικότητα από την «κούνια» και πολλά άλλα. Αρκεί τα λόγια να γίνουν έργα και τα έργα να στοχεύουν στο αποτέλεσμα «αναβάθμιση» και όχι στην καταστρατήγησή του.
