Ώστε «τι την ενδιαφέρει την κοινωνία η παρακολούθηση Ανδρουλάκη»; Η απάντηση από ένα νομικό

Γράφει ο

Σπύρος Λίτινας

Δικηγόρος Παρ ‘ Αρείω Πάγω

Τι την ενδιαφέρει την κοινωνία η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ….

      Ακούω πολλούς να λένε  « ωχ  καημένε και τι έγινε που παρακολουθούσαν τον Ανδρουλάκη εδώ έχουμε θέματα ενεργειακής κρίσης και ακρίβειας να ασχοληθούμε και στο κάτω κάτω ας πήγαινε να ενημερωθεί ». Μόνο που δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα , διότι το θέμα δεν είναι ο Ανδρουλάκης( και ο Κουκάκης)   αλλά ο κάθε ένας από εμάς και πώς προστατεύεται ο  απλός πολίτης   απέναντι στις αυθαιρεσίες της εξουσίας .

         Η πλειονότητα των συνταγματολόγων της χώρας εξέφρασε την άποψη ότι η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ήταν νομότυπη – νομιμοφανής,  όχι  όμως , και νόμιμη διότι  δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες που προβλέπονται από τον νόμο και το σύνταγμα  . Το να πάει  , μάλιστα , να ενημερωθεί ο Ανδρουλάκης από την ΕΥΠ όπως τον καλεί η κυβέρνηση είναι αντιθεσμικό , δεν προβλέπεται από πουθενά ενώ είναι και προβακατόρικο . Τους υπόλοιπους , δηλαδή , που έχουν παρακολουθηθεί από την ΕΥΠ και είναι μερικές χιλιάδες αυτοί , η κυβέρνηση θα τους καλέσει να πάνε εκεί και να ενημερωθούν  ή μόνο στον Ανδρουλάκη κάνει αυτό το χατίρι που δεν προβλέπεται από  πουθενά . Οι δημοκρατίες  , όμως , δεν λειτουργούν και δεν πρέπει να λειτουργούν κάνοντας χατίρια και εξαιρέσεις προς τους πολίτες τους  αλλά με βάση  θεσμικές διαδικασίες  που τις υποχρεώνουν να λογοδοτούν όταν αυθαιρετούν . Και εδώ ακριβώς είναι η ουσία του ζητήματος της υπόθεσης Ανδρουλάκη και Κουκάκη .  Αν αδιαφορήσουμε για αυτό που έγινε και πέσουν οι δημοκρατικές και συνταγματικές δικλείδες ασφαλείας όπως πολλοί επιθυμούν, θα καταλήξουμε να βιώνουμε την δίκη του Κάφκα .  Θα εγκαλούμαστε χωρίς να ξέρουμε τον λόγο και χωρίς προφανώς να μπορούμε να αμυνθούμε .

     Και ενώ θα περίμενε κανείς στη  συζήτηση των αρχηγών στη βουλή να κατατεθούν προτάσεις για την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων ,  παρακολουθήσαμε μία τοξική αντιπαράθεση και ένα διαγωνισμό για το ποιος έκανε  τις περισσότερες παρακολουθήσεις . Ο πρωθυπουργός επιδόθηκε μάλιστα σε ένα κρεσέντο ερμηνείας του συντάγματος και του νόμου δασκαλευόμενος άραγε από ποιόν ? Από τον κύριο Γεραπετρίτη ? Αυτόν ο  οποίος υποστήριξε στο πρόσφατο παρελθόν ότι οι κόκκινες γραμμές της χώρας είναι στα 6 ν.μ  και μάλιστα αυτονοήτως ….?

      Η προστασία της ιδιωτικής ζωής σε ένα κράτος δικαίου είναι ιερή και μπορεί να αίρεται υπό τις προϋποθέσεις του νόμου και  μόνον .

       Δεν είναι δυνατόν να υπαγορεύει ο πρωθυπουργός τι είναι νόμιμο και τι όχι ..  Είναι αδιανόητο σε ένα κράτος δικαίου να δεχθούμε ότι η εκάστοτε εκτελεστική εξουσία θα περνά εκτελεστικούς του συντάγματος νόμους  και αντί να ερμηνεύει αυτούς σύμφωνα με το σύνταγμα θα κάνει το αντίθετο . Αυτά μπορεί να συμβαίνουν στην Τουρκία από τον Ερντογάν αλλά και από τον Έλληνα πρωθυπουργό πάει πολύ να μας κάνει και μαθήματα συνταγματικού δικαίου τα οποία ανατρέπουν τον νομικό μας πολιτισμό όπως τον γνωρίζουμε .  Και κάτι ακόμα . Την κοινωνία την ενδιαφέρει τι έγινε  και αναφέρομαι εδώ ειδικά και στην προσκείμενη στη κυβέρνηση  δημοσιογραφία διότι αυτά που κάνεις σήμερα ως κυβέρνηση θα τα λουστείς αύριο ως αντιπολίτευση . Δεν είναι απαντήσεις  αυτές του στιλ , ε τι να κάνουμε και μένα με παρακολουθούσαν ή ότι οι μυστικές υπηρεσίες κινούνται σε λεπτές γραμμές . Ο πολίτης θέλει να αισθάνεται ασφαλής και ότι η ιδιωτική του ζωή δε θα γίνει προϊόν εκβιασμού  για λόγους άσχετους με την εθνική ασφάλεια . Οι δημοκρατίες δε λειτουργούν με χατηράκια και ούτε είναι  δημοκρατίες αυτές που προσομοιάζουν σε καθεστώτα όπως αυτά που περίγραψε ο Κάφκα .

   Η προστασία , μάλιστα, των ατομικών δικαιωμάτων δεν είναι θέμα κομματικό , ή  διαμάχης  αριστεράς – δεξιάς . Ο Εντουαρντ Σνόουντεν ήταν ακραιφνής ρεπουμπλικάνος για να μην ξεχνιόμαστε και προς τιμήν του εξέθεσε πολύ καλά το πώς οι ΗΠΑ παραβιάζουν το  ίδιο τους το σύνταγμα επικαλούμενες  λόγους  « εθνικής  ασφάλειας » καταπατώντας την προστασία της ιδιωτικής ζωής των πολιτών τους και όχι μόνον ….