Ως αιώνια αφερέγγυοι και ανίεροι ”Τούρκοι”…

 Γράφει η 

Κρινιώ Καλογερίδου

(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)

  ”Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού” μάς συμβούλεψε αιώνες πριν ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Μένανδρος. Εμείς όμως, σε πολιτικό επίπεδο, φροντίζουμε να το διαψεύδουμε σε τακτά διαστήματα επαναλαμβάνοντας με παροιμιώδη επιπολαιότητα τα λάθη της Εξωτερικής πολιτικής μας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

 Για του λόγου το αληθές, αρκεί να παρακολουθήσετε τη συλλογιστική μου πορεία η οποία δεν εμφορείται από αντιπολιτευτική διάθεση ούτε από σκοπιμότητα μικροπολιτική, αλλά από αγωνία και αγανάκτηση μαζί λόγω του γεγονότος ότι – αντί μιας σοβαρής και στιβαρής στρατηγικής έναντι της Τουρκίας – συνεχίζουμε να προκρίνουμε εμείς οι Έλληνες – σε κυβερνητικό επίπεδο – τις προσωπικές (μυστικές ή μη) πρωθυπουργικές επιλογές, οι οποίες ευθυγραμμίζονται σχεδόν πάντα με τα ”θέλω” των ξένων.

 Απόδειξη του γεγονότος αυτού που βιώνουμε και στην παρούσα πολιτική συγκυρία (με προάγγελο την μυστική τριμερή Ελλάδας-Τουρκίας-Βερολίνου, τον Ιούλιο του 2020) είναι η επαναλαμβανόμενη ευπιστία μας στις προθέσεις των Τούρκων η οποία κάθε άλλο παρά ωφελεί τα εθνικά μας συμφέροντα.

 Και δεν τα ωφελεί γιατί η ευπιστία μας εκδηλώνεται με το προσωπείο της εθνικής αγαθοσύνης και ηθελημένης αφέλειας λόγω ραγιαδισμού, ποδηγέτησης και υποταγής των κυβερνητών μας στα γεωπολιτικά σχέδια των ”Μεγάλων”. Το εν λόγω προσωπείο ξεδιπλώθηκε ήδη εκ μέρους μας στα ελληνοτουρκικά κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα της θερινής περιόδου.

 Στο διάστημα αυτό σπεύσαμε (σε πρωθυπουργικό επίπεδο) να συναντήσουμε τον Ταγίπ Ερντογάν – στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ (14/6/’21) – και κερδίσαμε υποτίθεται (γιατί η τουρκική αφερεγγυότητα είναι ιστορικά καταγεγραμμένη) ”συμφωνία ύφεσης” για το καλοκαίρι.

  ”Συμφωνία ύφεσης” με την έννοια της αναστολής στρατιωτικών δραστηριοτήτων και ασκήσεων στα διεθνή ύδατα και τον εθνικό εναέριο χώρο. Κάτι που, σημειωτέον, προέβλεπε και το μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ (27/5/’88) για κάθε περίοδο θέρους Ιουλίου-Αυγούστου. Μόνο που εμείς το επεκτείναμε σήμερα μέχρι την 15η Σεπτεμβρίου για λόγους τουριστικούς, ώστε να ευνοηθούν οικονομικά αμφότερες οι γείτονες χώρες (Ελλάδα-Τουρκία).

 Σε απάντηση ωστόσο της ευπιστίας μας, που μας έκανε να πιστεύουμε ότι εξασφαλίσαμε – δια του πρωθυπουργού – ένα ήρεμο καλοκαίρι στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, είδαμε τον Ταγίπ Ερντογάν να κάνει κινήσεις εδραίωσης των ερεισμάτων του στην ΑΟΖ της Μεγαλονήσου (με βάση το τουρκολιβυκό μνημόνιο του ’19).

 Τον είδαμε, επίσης, να εκδίδει ”Navtex” στο Αιγαίο (από 15 Ιουνίου-31 Δεκεμβρίου 2021 για ασκήσεις με πραγματικά πυρά καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα, εξαιρουμένων των εθνικών εορτών και των Σαββατοκύριακων), σαν αντίποινα στην απόφαση της Αθήνας ”να παραβιάσει τη συμφωνία της 14ης Ιουνίου κηρύσσοντας ως περιοχή στρατιωτικής εκπαίδευσης διεθνή ύδατα του Αιγαίου”. Ύδατα τα οποία είναι ελληνικά, στην πραγματικότητα, όπως ελληνικός είναι και ο χώρος που επέλεξε το ΥΠΑΜ στη περιοχή αυτή του Αρχιπελάγους.

 Τα δεδομένα αυτά αποδεικνύουν έμπρακτα ότι το ”κόκκινο τηλέφωνο” το οποίο ανταλλάχθηκε μεταξύ Ιμπραχίμ Καλίν και Ελένης Σουρανή (διπλωματικών συμβούλων των Ερντογάν-Μητσοτάκη αντίστοιχα, που τους συνόδευσαν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες) δεν λειτούργησε, γιατί αυτό που ήταν να κάνει ο Τούρκος Πρόεδρος το έκανε σε βάρος των συμφερόντων Ελλάδας και Κύπρου.

  Κι αυτό το ”σε βάρος” είναι υπό εξέλιξη, αφού ήδη η Άγκυρα – αντί να επωφεληθεί από την ραστώνη του καλοκαιριού για μια σύντομη… ”σιέστα”* στη θέση της επιθετικότητας – εργάζεται πυρετωδώς (με πρωτοβουλία Ερντογάν-Ντμπεϊμπά, μεταβατικού πρωθυπουργού της Λιβύης) για την υπογραφή νέου τουρκολιβυκού μνημονίου, το οποίο βιάζεται να κλείσει ο Τούρκος Πρόεδρος πριν τις προγραμματισμένες εκλογές της 24ης Δεκεμβρίου στη Λιβύη, για ευνόητους λόγους…

   Για να μπορεί, ουσιαστικά, να κινηθεί ελεύθερα και αυθαίρετα σε βάρος μας βάζοντας σε εφαρμογή τα σχέδιά του στα τέλη της φετινής χρονιάς. Και τα σχέδιά του – όπως τα προανήγγειλε κατά την τελετή εγκαινίων του λιμανιού και του κέντρου διανομής φυσικού αερίου στην πόλη Ζονγκουλντάκ της Μαύρης Θάλασσας – είναι να στείλει τουρκικό γεωτρύπανο στην Ελλάδα (το ”Κανουνί” ή το ”Γιαβούζ”, αφού ολοκληρώσει το τελευταίο την τρίμηνη συντήρησή του στο λιμάνι Τασούτζου, όπου βρίσκεται για συντήρηση).

  Σε κάθε περίπτωση επιλογής, το πλωτό γεωτρύπανο που θα μας στείλει ο Τούρκος Πρόεδρος ετσιθελικά παραβιάζοντας την ΑΟΖ μας θα ενεργήσει σε δύο περιοχές (σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Sabah), τις οποίες έχει ”βαφτίσει” ήδη τουρκικές, αν και ανήκουν στην ελληνική Επικράτεια:

 Στην περιοχή νότια του συμπλέγματος Μεγίστης-Καστελόριζου και την περιοχή νότια της Κρήτης (απ’ όπου σχεδίαζε να αρχίσει τις εξορύξεις το καλοκαίρι του ’20), που την έχει οικειοποιηθεί ήδη απ’ το 2019, όταν υπέγραψε με τον Σάρατζ το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

   Πώς θα αντιδράσουμε εμείς στο πολύ πιθανό αυτό ενδεχόμενο; Το σίγουρο είναι ότι δε θα αντιδράσουμε αμυντικά (με χρήση, δηλαδή, στρατιωτικών μέσων) ή, το πολύ πολύ,  θα επαναλάβουμε –  με ράθυμο βήμα μαρτύρων από απόσταση σε σχήμα ημικυκλίου (ρόλο που έχουν μάθει να παίζουν οι φρεγάτες του ελληνικού ΠΝ, δυστυχώς) – τις κινήσεις του τριμήνου του ’20.

 Τότε που τα ελληνικά πλοία κρατούσαν… φανάρι στον παραπλέοντα το Καστελόριζο στολίσκο τουρκικών φρεγατών, οι οποίες έπαιζαν ρόλο σωματοφύλακα  του Οruc Reis, καθώς διενεργούσε έρευνες για λογαριασμό της Τουρκίας έχοντας παραβιάσει προηγουμένως κατάφωρα τα ΕΧΥ).

  Φυσικά όλα αυτά δεν έγιναν και δε θα επαναληφθούν τυχαία, αφού φροντίσαμε προηγουμένως εμείς να ανοίξουμε διάπλατα το δρόμο στους Τούρκους πότε δια της ημιτελούς ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας τον Αύγουστο του 2020 (που άφηνε αδιάθετη τη θαλάσσια ζώνη μεταξύ 28ου και 32ου Μεσημβρινού προς άγραν των Τούρκων) και πότε με τις δηλώσεις Δένδια και Μητσοτάκη για ακύρωση των σχεδίων εξόρυξης υδρογονανθράκων στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ μας για λόγους προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος…

  Το τραγελαφικό στην όλη υπόθεση είναι – με δεδομένο αυτό το πλαίσιο σχέσεων με την Τουρκία (που επιβεβαιώνει ότι στόχος της είναι δια των Navtex και Notam να παραβιάζει τις συμφωνίες με την Ελλάδα μέχρι να υποκύψει αυτή στην απαίτησή της για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών της) εμείς ποιούμεν την νύσσαν και κινούμαστε… διαλλακτικά, κατευναστικά, όπως κάναμε χθες στην επικείμενη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες (24-25 Ιουνίου 2021) επιτρέποντας να ενισχυθεί το ψεύτικα φιλειρηνικό προφίλ της γείτονος με αφορμή το καλοκαιρινό… ”moratorium”** με την Ελλάδα.

  Συγκεκριμένα, δια του πρωθυπουργού της Κυριάκου Μητσοτάκη – πέρα απ’ τα θέματα ανάκαμψης από την πανδημία του Covid-19, το μεταναστευτικό, και την πρόταση της Γερμανίας και της Γαλλίας για την πραγματοποίηση συνάντησης κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν – συζητήσαμε στη Σύνοδο (μέσα σε θετικά διαμορφωμένο, εντέχνως, κλίμα απ’ την Γερμανίδα Καγκελάριο για την Τουρκία) την τουρκική… συνεισφορά στην νηνεμία που επικρατεί  λόγω θέρους σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

  Και το λέω αυτό με πικρία περισσότερο, παρά με δόση καυστικής ειρωνείας, γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός – με την Navtex της Τουρκίας να ”τρέχει” στο Αιγαίο – δήλωσε… ικανοποιημένος στη Σύνοδο Κορυφής και συγκατένευσε στη χρηματοδότηση της Τουρκίας υπό όρους (κι ας χρησιμοποιεί αυτή τα ευρωπαϊκά χρήματα για να αγοράζει όπλα εναντίον μας) συμφωνώντας με το αρχικό (φιλότουρκο) σχέδιο συμπερασμάτων, όπου παρουσιάζεται βελτιωμένη η εικόνα των σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας!!!

 Η ένστασή του εστιαζόταν, ουσιαστικά, στο τρίπτυχο:  1. Εργαλειοποίηση μεταναστών και προσφύγων από την Τουρκία (με έμφαση στη δυνατότητα επιστροφής εκ μέρους μας όσων οι αιτήσεις ασύλου απορρίφθηκαν αμετάκλητα), 2. Απόρριψη λύσης στο Κυπριακό επί τη βάση δύο κρατών (Τ/Κ-Ε/Κ), όπως επιζητεί η Τουρκία (λύση διχοτόμησης) και 3. Αναφορά-υπενθύμιση στην Τουρκία για το αναστρέψιμο της ευρωπαϊκής στάσης απέναντί της (λες και αποφασίζει η Ελλάδα γι’ αυτό και όχι η Γερμανία), σε περίπτωση που η γείτονα χώρα επανέλθει στην προκλητική συμπεριφορά.

   Που λέει ο λόγος να επανέλθει, γιατί η εικόνα της έτσι όπως παρουσιάστηκε στις Βρυξέλλες ήταν φτιασιδωμένη, ψευδεπίγραφη, με σκοπό να κατευνάσει τους εχθρικά διακείμενους προς αυτήν στην Ευρώπη ή να ταΐσει κουτόχορτο τους αφελείς (βλ. Ελλάδα) δίνοντας ταυτόχρονα τέρμα στις αιωρούμενες προθέσεις για κυρώσεις εναντίον της.

 Αιωρούμενες γιατί και ο… σκληρός στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου του ’20 Κυριάκος Μητσοτάκης, που έδειχνε ανυποχώρητος τότε στο θέμα επιβολής κυρώσεων σε βάρος της, τώρα έδειχνε αλλαγμένος, παρασυρμένος απ’ το υποκριτικό ταλέντο της τουρκικής διπλωματίας και το νεύμα συνηγορίας της τουρκόφιλης Μέρκελ.

   Και δεν είναι μόνο η τουρκική διπλωματία που στήνει παγίδες στην Ελλάδα δια του πρωθυπουργού της, ο οποίος δείχνει (ανεξήγητα) ικανοποιημένος από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής, η οποία – για πολλοστή φορά – άπλωσε δίχτυ προστασίας και έδωσε συγχωροχάρτι στην αιώνια αφερέγγυα και ανίερη Τουρκία.

   Το casus belli της γείτονος – που μας κρατά δεμένους πισθάγκωνα έναντι των επεκτατικών βλέψεών της – δίνει φτερά στην Άγκυρα, καθώς φαίνεται, αφού βρίσκεται ήδη κοντά στην αγορά και τέταρτου τουρκικού γεωτρύπανου το οποίο προτίθεται να χρησιμοποιήσει (απ’ το Φθινόπωρο και μετά) στα ΕΧΥ της Κρήτης και τα ΚΧΥ της Ανατολικής Μεσογείου, πριν να λήξει το αναγκαστικό (λόγω covid – 19) moratorium ερευνών ξένων εταιρειών στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

  Σε απάντηση όλων αυτών των καταιγιστικών προκλήσεων, η Ελλάδα προέβαλε στην Ευρώπη για πολλοστή φορά την πλήρη αδυναμία της (που τη βαφτίζει διάθεση για κατευνασμό και ειρηνοφιλία) να καταγγείλει την Τουρκία για τις κλιμακούμενες παρανομίες και αυθαιρεσίες της σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και της κυριαρχίας της Κύπρου.

  Έπρεπε, όμως, να το κάνει. Έπρεπε να αντισταθεί στο πέπλο σιωπής που καλύπτει τις παρανομίες και αυθαιρεσίες της Τουρκίας. Αλλά δεν το έκανε. Δεν τόλμησε να το κάνει, για να μη χάσει – πολύ πιθανόν –  ο πρωθυπουργός που την εκπροσώπησε έστω και ένα δείγμα συμπάθειας της Άνγκελα Μέρκελ.

 Έτσι η Ελλάδα παρουσιάστηκε στη Σύνοδο Κορυφής με διάθεση… ”καλού Σαμαρείτη” απέναντι στην Τουρκία, η οποία απαντά στη φιλειρηνική μας διάθεση ”σπάζοντας” συμφωνίες στο Αιγαίο και ενσωματώνοντας τα Βαρώσια στα Κατεχόμενα.

 Παρουσιάστηκε ”ευνουχισμένη” απ’ την πολιτική του κατευνασμού που της επέβαλαν για χρόνια οι ηγεσίες της, με αποτέλεσμα να υιοθετήσει αβασάνιστα τη φιλότουρκη επιλογή των Ευρωπαίων ηγετών να χαιρετήσουν την αποκλιμάκωση της έντασης λόγω… ”υποχωρητικότητας” της Τουρκίας.

   ”Υποχωρητικότητας και διαλλακτικότητας” των εκπροσώπων της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο”, κι ας μη χάνουν αυτοί την ευκαιρία να  μας απειλούν μέχρι την τελευταία στιγμή με τη ”Γαλάζια Πατρίδα” τους (βλ. δηλώσεις Χουλουσί Ακάρ) και να μας θυμίζουν πως παραμένουν αιώνια αφερέγγυοι και ανίεροι ως ”Τούρκοι”…

 Λεξιλόγιο

*Σιέστα: Απ’ το ισπανικό siesta, που σημαίνει σύντομος μεσημβρινός  ύπνος.

** Moratorium: Νομική ορολογία που σημαίνει προσωρινή γενική ή μερική αναστολή πράξεων/ενεργειών.