Οι “πορφυρογέννητοι” του Μαξίμου ,τα εθνικά θέματα και οι υπό διωγμό δημοσιογράφοι

Το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου και του ΥΠΕΘΑ ,έχουν τη νομιμοποίηση να ζητούν την “κατανόηση” ακόμη και τη συνεργασία από τους δημοσιογράφους που καλύπτουν θέματα που έχουν να κάνουν με τα ελληνοτουρκικά, αυτή τη περίοδο. Αναγνωρίζοντας ότι αυτό είναι αντίθετο στη δουλειά του δημοσιογράφου, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να δικαιολογηθεί. Ένας δημοσιογράφος που γράφει μια πληροφορία μπορεί να μη γνωρίζει αν πράγματι κάνει ζημιά σε κάποιους σχεδιασμούς των στρατιωτικών ή των διπλωματών.

Οι δημοσιογράφοι παρά τον οχετό ύβρεων και συκοφαντιών που δέχονται αυτές τις ημέρες από πλήθος μάλλον μισθοδοτούμενων “αγνώστων” ,μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συνήθως δείχνουν την κατανόηση που τους ζητείται αφού οι “αιτούντες” επικαλούνται “εθνικούς λόγους”…Επαναλαμβάνουμε κόντρα στη δουλειά τους, δεν δημοσιοποιούν πληροφορίες που κατά τους κυβερνώντες μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα.

Την ίδια ώρα όμως και από το Μέγαρο Μαξίμου και από το ΥΠΕΘΑ οι επιθέσεις κατά δημοσιογράφων συνεχίζονται όπως και οι συστηματικές διώξεις τους από ομάδες που ελέγχονται και από το Μέγαρο Μαξίμου και από την ηγεσία του ΥΠΕΘΑ! Είναι η λογική των “πορφυρογέννητων” και “βαρόνων”, που θεωρούν όλους τους άλλους υποδεέστερους και υποχρεωμένους να υποτάσσονται στις επιθυμίες τους. Είτε με το καλό, είτε με το άγριο…

Ειδικά στο ΥΠΕΘΑ η κατάσταση έχει προ καιρού ξεφύγει με συγκεκριμένη ομάδα “κυνηγών δημοσιογράφων”, την οποία η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ παριστάνει ότι δεν…γνωρίζει. Την προστατεύει, την υποστηρίζει και την χρησιμοποιεί. Σύντομα το “βιογραφικό” της θα αποκαλυφθεί και η θεωρία της αριστείας θα δεχτεί μέγα πλήγμα…

Οι δημοσιογράφοι θα εξακολουθήσουν να κάνουν τη δουλειά τους, όπως ο καθένας κρίνει σωστά. Και θα κρίνονται από τον κόσμο. Θα εξακολουθήσουν να είναι πραγματικά ευαίσθητοι σε θέματα ασφάλειας κι όχι δήθεν ευαίσθητοι όπως εμφανίζονται διάφοροι αξιωματούχοι και παρατρεχάμενοι της εξουσίας. Να περάσει με το καλό η κρίση στα ελληνοτουρκικά και έχουμε να πούμε πολλά με “διευθύνσεις και ονόματα”.