Οι “Νοστράδαμοι” που απαντούν εύκολα στο ερώτημα “πότε θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία”

“Θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία” είναι το ένα ερώτημα και το δεύτερο για πιο “σίγουρους”, είναι “πότε θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία”. Ο μέσος πολίτης τους τελευταίους μήνες, μ΄ όλα όσα διαβάζει και ακούει είναι λογικό να ρωτά αυτονόητα πότε θα γίνει η σύγκρουση. Η συμπεριφορά της Τουρκίας βοηθά, αλλά περισσότερο το κλίμα επιβαρύνεται, από τον τρόπο που εμείς, εδώ στην Ελλάδα, αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις και την επικοινωνιακή πολιτική της Άγκυρας.

Το κακό είναι ότι εσχάτως έχουν προκύψει …Νοστράδαμοι και στους διαδρόμους των Γενικών Επιτελείων, οι οποίοι επικαλούνται “σίγουρες πληροφορίες” για ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη κλιμάκωση στα ελληνοτουρκικά.

Ποια είναι η πραγματική εικόνα; Μήπως θα πρέπει να δούμε την κατάσταση με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχραιμία, με δεδομένο ότι βρισκόμαστε στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου που για την οικονομία μας σημαίνει πολλά; Μήπως όσοι εύκολα χρησιμοποιούν τη λέξη “πόλεμος”, θα πρέπει να είνα πιο προσεκτικοί όταν παριστάνουν τους προφήτες;

Υπάρχει προφανώς μια ανησυχία για τη στάση που θα τηρήσει η Τουρκία. Υπάρχει η εκτίμηση ότι περί τα μέσα Αυγούστου και μάλλον μετά από τον Δεκαπενταύγουστο, η Τουρκία θα κάνει το πρώτο “τεστ” των ελληνικών αντανακλαστικών, στέλνοντας το Barbaros πέριξ του Καστελόριζου. Είναι εκτίμηση που στηρίζεται σε αναλύσεις και κάποιες πληροφορίες, από τη περίοδο υπουργίας του Ευάγγελου Αποστολάκη. Όμως εκτός από τις προβλέψεις υπάρχουν και σχέδια για την αντιμετώπιση της τουρκικής κίνησης. Και δεν πρόκειται να οδηγηθούμε “σε πόλεμο”.

Υπάρχουν ορισμένοι που επικαλούνται “νατοϊκές πηγές” για ενδεχόμενη κλιμάκωση. Δεν φαίνεται να υπάρχουν τέτοιες πληροφορίες και αυτό επιβεβαιώθηκε και στη συνάντηση που είχε ο Α/ΓΕΕΘΑ Χρήστος Χριστοδούλου με τον διοικητή των Αμερικανικών Αεροπορικών Δυνάμεων στην Ευρώπη, προχθές στη Λάρισα. Συζητήθηκαν πολύ “ελαφρύτερα” θέματα.

Κανένας δεν εφησυχάζει στο ΥΠΕΘΑ και στα Γενικά Επιτελεία. Κανένας δεν αποκλείει κανένα σενάριο, όσο τραβηγμένο κι αν ακούγεται. Ωστόσο ουδείς είναι πανικόβλητος, παρά την προσπάθεια ορισμένων που μάλλον εξυπηρετούνται από τις υπερβολές και την μεγέθυνση κινδύνων, για να τονίσουν στους “ανωτέρους” τους πόσο απαραίτητοι είναι αυτή τη περίοδο.

Στη σχέση μας με την Τουρκία πάντα υπήρχε κίνδυνος “ανάφλεξης”. Ειδικά από το 1974 μ΄ αυτόν τον κίνδυνο έχουμε μάθει να ζούμε. Τόσα χρόνια έχουμε μάθει -θέλουμε να πιστεύουμε- να “διαβάζουμε” τα σημάδια που δείχνουν ότι κάτι “ετοιμάζεται” και συνεπώς θα ΄μαστε εγκαίρως και επαρκώς προετοιμασμένοι να το αντιμετωπίσουμε. Έχουμε και τα μέσα και κυρίως τους ανθρώπους για να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε.

Συνεπώς καλό είναι οι “Νοστράδαμοι” , ειδικά αυτοί που έχουν έδρα στη Μεσογείων να σιωπήσουν…