Οι Έλληνες λιμοκτονούσαν και οι ναζί γύριζαν ερωτική ταινία στο Ηρώδειο

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Την κατεστραμμένη Αθήνα με τους ανθρώπους να πεθαίνουν στους δρόμους από πείνα, τα σκελετωμένα παιδιά, το σκοτάδι και τις σχεδόν ανύπαρκτες υποδομές, επέλεξαν οι ναζί στην διάρκεια της κατοχής ως σκηνικό για να γυρίσουν μια ερωτική κινηματογραφική υπερπαραγωγή, με σκοπό να εμψυχώσουν τους Γερμανούς και τους στρατιώτες που πολεμούσαν σε όλα τα μέτωπα!

Βεβήλωσαν μάλιστα και το Ηρώδειο όπου μετέφεραν για τις ανάγκες του φιλμ, τανκς και πολυβόλα, γύρω από τα οποία… μπλέχτηκε το ειδύλλιο μεταξύ της πρωταγωνίστριας και του αξιωματικού των κατακτητών…

Ήταν το αποκορύφωμα του κυνισμού, της αναλγησίας και της έλλειψης κάθε ίχνους ανθρωπιάς απέναντι σε ένα σκληρά δοκιμαζόμενο λαό!

«ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ»

Η ταινία ήταν ακριβή παραγωγή και γυρίστηκε στις κατεχόμενες από τους Γερμανούς πόλεις, Αθήνα, Πειραιά και μερικές σκηνές στο Μπορντώ. Προβλήθηκε σε πολλούς κινηματογράφους στη Γερμανία και στις κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η Ελλάδα.

 Ο ελληνικός τίτλος της ταινίας, «Μας χωρίζει ο πόλεμος», δεν ήταν μετάφραση, αλλά κλεμμένος από τον τίτλο τραγουδιού της Σοφίας Βέμπο στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου….

Η πρωταγωνίστριά της είναι μία Γερμανίδα πρώην θεατρίνα η οποία ξανανεβαίνει στο πάλκο ακολουθώντας ένα θίασο που εμψυχώνει τo γερμανικό στρατό στην πρώτη γραμμή, εξ’ ου και ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας. 

Σκοπός της είναι να σμίξει ξανά με τον άνδρα της που υπηρετεί στο γερμανικό στρατό. 

Αυτός παίρνει μέρος στη γερμανική εισβολή εναντίον της Ελλάδας, τον Απρίλιο του 1941 και γι αυτό η ταινία δείχνει επίκαιρα από την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, της Λαμίας και της Αθήνας. 

Ο αγαπημένος της τελικά παραμένει στην Ελλάδα,  ως στέλεχος των δυνάμεων κατοχής. 

Μία σκηνή της ταινίας τον δείχνει ενώ διεξάγεται μία αληθινή άσκηση σε κάποια ελληνική ακτή όπου γίνεται χρήση αντιαεροπορικών πυροβόλων 88 χιλιοστών, ως αντιαρματικών.

 Σύμφωνα με το σενάριο ο θίασος φθάνει στην Αθήνα όπου θα δώσει μία παράσταση στο Ηρώδειο. 

Για αρκετά λεπτά η ταινία απαθανατίζει τις τεχνικές εργασίες που πραγματοποιούνταν στο αρχαίο ωδείο για τις ανάγκες της θεατρικής παράστασης….

Η ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

Σε μία σκηνή, στρατιώτες μεταφέρουν προβολείς των αντιαεροπορικών πυροβόλων, στο Ηρώδειο για να χρησιμοποιηθούν στην παράσταση. 

Έξω από το αρχαίο θέατρο σταθμεύουν τανκς και περιπολούν στρατιώτες με πολυβόλα!

Στο μεταξύ, ο σύζυγος έχει τραυματιστεί στο χέρι και νοσηλεύεται στο Ασκληπιείο της Βούλας που έχει μετατραπεί σε γερμανικό στρατιωτικό νοσοκομείο.

 Ένα λεωφορείο τον μεταφέρει μαζί με άλλους Γερμανούς τραυματίες στο Ηρώδειο για να δουν την παράσταση.

 Το ζευγάρι τελικά συναντάται και πάλι στα καμαρίνια του Ηρώδειου. 

Μετά τη θεατρική παράσταση ακολουθεί ρεσιτάλ του Βίλχελμ Στρίντζ, διάσημου βαθύφωνου τενόρου του Γ΄ Ράιχ, στο κατάμεστο από Γερμανούς και Ιταλούς εμβληματικό θέατρο. 

Την ίδια ώρα, το ζευγάρι των πρωταγωνιστών της ταινίας, περπατά χεράκι-χεράκι μέσα στον Παρθενώνα και χαίρεται τον έρωτά του δίπλα στο Ερεχθείο….

ΠΛΟΥΣΙΟ ΓΕΥΜΑ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΛΙΜΑΝΟ

Η ταινία κλείνει με μία άρια του Στρίντζ από την Αθήνα να ενώνει και τα τρία όπλα των Γερμανών που βρίσκονται σε πολεμικές αποστολές. 

Το προπαγανδιστικό αυτό φιλμ, δείχνει τα πληρώματα ενός βομβαρδιστικού αεροπλάνου, ενός υποβρυχίου και τεθωρακισμένων του Ρόμελ στη Βόρεια Αφρική, να έχουν συντονίσει τους ασυρμάτους τους σε ραδιοφωνικούς σταθμούς που μεταδίδουν ζωντανά το ρεσιτάλ από το Ηρώδειο. 

Στις λήψεις της ταινίας στην Αθήνα και τον Πειραιά, οι Έλληνες είναι ανύπαρκτοι εκτός από μακρινά πλάνα κάποιων χωρικών πάνω σε γαϊδούρια ή τον περιστασιακό διαβάτη μέσα στον δρόμο. Στο Μικρολίμανο υπάρχουν πλάνα Γερμανών αξιωματικών του ναυτικού, σ’ ένα πλούσιο τραπέζι, την ίδια ακριβώς εποχή που χιλιάδες Έλληνες λιμοκτονούσαν μέχρι θανάτου, κάτι βέβαια που δεν αποτυπώνεται στην ταινία.

Η κατοχική Ελλάδα παρουσιάζεται στο «Fronttheater» ως επίγειος παράδεισος, αλλά για τους Γερμανούς….

Το «Fronttheater», γερμανικά «Το Θέατρο του Μετώπου», ήταν μία ναζιστική εμπορική  ταινία μεγάλου μήκους του 1942, που σκηνοθέτησε ο Arthur Maria Rabenalt.

 Οι πρωταγωνιστές ήταν γνωστοί ηθοποιοί του Γ΄ Ράιχ, όπως οι Heli Finkenzeller,  René Deltgen και Lothar Firman….

Με πληροφορίες από την Βικιπαιδεια και την Μηχανή του Χρόνου