«Ο τοξικός στρατιωτικός ηγέτης είναι σαν την σαπουνόφουσκα»! Σχόλιο με αφορμή τη συνέντευξη του Επίτιμου Α/ΓΕΝ Κ.Χρηστίδη

Η συνέντευξη του Επίτιμου Α/ΓΕΝ Ναύαρχου Κοσμά Χρηστίδη στο militaire channel προκάλεσε αίσθηση και συζητήσεις. Ο Επίτιμος Α/ΓΕΝ δεν μιλά συχνά και το κάνει μόνο όταν έχει κάτι να πει. Γι ΄ αυτό και κάθε του δημόσια τοποθέτηση προκαλεί αίσθηση. Επίσης ο κ.Χρηστίδης είχε επιλέξει να μιλήσει δημόσια και να τοποθετηθεί με δυσάρεστο για την εξουσία τρόπο ακόμη και την περίοδο που ήταν εν ενεργεία Αξιωματικός και Α/ΓΕΝ! Η συνέντευξη του στην εφημερίδα Real News την περίοδο που τα μνημόνια σάρωναν τις ΕΔ ήταν επί της ουσίας η μοναδική αιτία της αποστρατείας του. Τόλμησε, μίλησε, αποστρατεύθηκε αλλά κέρδισε το παράσημο του σεβασμού και της εκτίμησης όλου του στρατεύματος.

Το κείμενο του Αντιναύαρχου ε.α Χ.Καραδήμα:

Πρόσφατα ο Ναύαρχος Χρηστίδης έδωσε μία εξαιρετική συνέντευξη, εάν δε με απατά η μνήμη μου στο «militaire.gr», στην οποία κάλυψε διεξοδικά και με αριστοτεχνικό τρόπο όλο το φάσμα της πρόσφατης επικαιρότητας που σχετίζεται με τις ΕΔ. Στον Ναύαρχο Κοσμά Χρηστίδη ομολογώ ότι έχω μία ιδιαίτερη αδυναμία γιατί εκτός από εξαίρετος συνάδελφος και Αρχηγός ήταν και παραμένει ένας αγαπητός πρωτοετής μου στην Σχολή Δοκίμων.

Από όλη την συνέντευξη μου έκανε εντύπωση και απομόνωσα την καίρια αναφορά του στην τοξικότητα των ηγετών και στην ορθή επισήμανσή του ότι οι τοξικοί ηγέτες δεν μπορούν να φέρουν τη νίκη.

Με αφορμή αυτή την επισήμανση, θα αποφύγω για ευνόητους λόγους την αναφορά σε τοξικό πολιτικό ηγέτη και θα μοιραστώ μαζί σας την ταπεινή προσωπική μου άποψη για τον τύπο του τοξικού στρατιωτικού ηγέτη

Ο τοξικός στρατιωτικός ηγέτης δεν διακρίνεται για την δίκαιη και ορθή διαχείριση και μεταχείριση του προσωπικού και των υφισταμένων του αλλά αντίθετα καταπιέζει, απαξιώνει, περιφρονεί τους υφισταμένους του επιδεικνύοντας εκδικητικές διαθέσεις με αποτέλεσμα ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του συνεχώς να φθίνει.

Τα βασικά χαρακτηριστικά ενός τοξικού στρατιωτικού ηγέτη είναι η αλαζονία, η εγωπάθεια, ο ναρκισσισμός και ο τραμπουκισμός.

Ο αλαζονικός στρατιωτικός ηγέτης είναι ανταγωνιστικός, απαξιώνει τους συναδέλφους του και ιδιαίτερα τους ανταγωνιστές του.

Ο εγωπαθής στρατιωτικός ηγέτης έχει υπέρμετρη ανταγωνιστικότητα, πιστεύει ότι αυτός είναι ο ικανότερος όλων και δεν αναγνωρίζει άλλον ικανότερο από αυτόν.

Ο ναρκισσιστής στρατιωτικός ηγέτης ενδιαφέρεται για την προσωπική του αναγνώριση και προβολή. Είναι φιλόδοξος, ανικανοποίητος, χειραγωγεί και κακομεταχειρίζεται τους υφισταμένους του χάριν της αυτοπροβολής του.

Ο τραμπούκος στρατιωτικός ηγέτης εκφράζεται με στόμφο και απειλές με σκοπό αφενός μεν να δείξει πόσο ισχυρός είναι, αφετέρου δε να ταπεινώσει και να φοβίσει τους άλλους γιατί πιστεύει ότι αυτό του εξασφαλίζει υπεροχή και πλεονεκτήματα.

Ο τοξικός στρατιωτικός ηγέτης προς όφελος των ΕΔ και της πατρίδας πρέπει να εντοπίζεται έγκαιρα από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία και να λαμβάνονται όλα τα δυνατά μέτρα ή σωφρονισμού του ή εάν αυτό δεν είναι εφικτό να απαλλάσσεται άμεσα απ’ τα καθήκοντά του.

Ο τοξικός στρατιωτικός ηγέτης είναι σαν την σαπουνόφουσκα, απ’ έξω γυαλιστερός και πολύχρωμος που όμως όταν σκάει αποκαλύπτει το κενό που υπάρχει μέσα του.

Στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία έχουμε αρκετά παραδείγματα τοξικών στρατιωτικών ηγετών με αρνητικές μέχρι και καταστρεπτικές συνέπειες τόσο για τις ΕΔ όσο και για την πατρίδα. Το παράξενο όμως είναι ότι τα παθήματα δεν μας έχουν γίνει μαθήματα και η πολιτική ηγεσία επιτρέπει για προφανείς λόγους πολιτικής σκοπιμότητας ακόμη και σήμερα την ανέλιξη και παραμονή τοξικών ηγετών στα ανώτατα στρατιωτικά αξιώματα. Και γιατί όχι, θα το συγκεκριμενοποιήσω στην ύπαρξη τοξικών στρατιωτικών ηγετών που φθάνουν μέχρι του αξιώματος του επικεφαλής του ανώτατου διακλαδικού επιπέδου του ΓΕΕΘΑ, καθώς και άλλων διακλαδικών σχηματισμών, και οι οποίοι δεν θα πρέπει να εκμεταλλεύονται μία κακώς εννοούμενη διακλαδικότητα αλλά αντίθετα να σέβονται και να αξιοποιούν την «ευλογία» της διαφορετικής εκπαίδευσης, κουλτούρας, ιστορίας και παραδόσεων του κάθε Όπλου. Και βέβαια δεν θα πρέπει να αγνοούμε και να παραβλέπουμε, όπως ορθά επεσήμανε ο αγαπητός Ναύαρχος Χρηστίδης, ότι οι τοξικοί ηγέτες δεν μπορούν να φέρουν σε καμία περίπτωση την νίκη.