Ο στρατηγός που …προσγειώθηκε στην Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι…

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Ήταν ένας φιλόδοξος ανώτατος αξιωματικός της Βερμαχτ, με διπλωματικές και επιχειρησιακές δυνατότητες, δολοπλόκος, εγωιστής, λάτρης που πολιτικού παρασκηνίου και το κυριότερο, πιστός υποστηρικτής του Αδόλφου Χίτλερ.

Κινήθηκε σε όλα τα ανώτατα στρατιωτικά κλιμάκια  που σχεδίασαν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν μυστικοσύμβουλος του Ισπανού δικτάτορα Φράνκο και βρέθηκε σε όλα τα πολεμικά μέτωπα!

Το τέλος του πολέμου τον βρήκε κατηγορούμενο για ειδεχθή εγκλήματα πολέμου, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε.

Για να εντυπωσιάσει τον Φύρερ και να τον αναγκάσει να τον προσέξει περισσότερο, έκανε κάτι αδιανόητο.

Μετά την πτώση της Γαλλίας το 1940, διέταξε τον πιλότο του αεροπλάνου του να το προσγειώσει στην καρδιά του Παρισιού στην λεωφόρο Champs-Elysée μεταξύ της Αψίδας του Θριάμβου και της πλατείας Κόνκορντ, προκειμένου να τον δουν όλοι οι Γάλλοι.

Η λεωφόρος είχε απελευθερωθεί από αυτοκίνητα και η προσγείωση ήταν θριαμβευτική γι εκείνον.

Ολόκληρο το στράτευμα, μνημόνευε για καιρό αυτό το… «κατόρθωμα»!

Το όνομα του Βάλτερ Βάρλιμοντ (3 Οκτωβρίου 1894 – 9 Οκτωβρίου 1976).

Γεννήθηκε στο Οσναμπρύκ της Γερμανίας.

 Τον Ιούνιο του 1914, λίγο πριν από την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, εντάχθηκε ως δεύτερος υπολοχαγός στο 10ο Πρωσικό Σύνταγμα Πυροβολικού με έδρα την Αλσατία.

Μεταξύ Αυγούστου και του Νοεμβρίου 1936 μετά το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, ο Βάρλιμοντ διετέλεσε πληρεξούσιος αντιπρόσωπος της Βέρμαχτ του Υπουργείου Πολέμου του Ράιχ στην κυβέρνηση του Ισπανού στρατηγού Φρανθίσκο Φράνκο στην Ισπανία.

 Ο υπουργός Πολέμου του Ράιχ Βέρνερ φον Μπλόμπεργκ έδωσε εντολή στον Βάρλιμοντ να συντονίσει τη γερμανική βοήθεια προς υποστήριξη του αγώνα του Φράνκο ενάντια στις ισπανικές κυβερνητικές δυνάμεις.

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Στα τέλη του 1938, ο Βάρλιμοντ έγινε ανώτερος αξιωματούχος επιχειρησιακού προσωπικού υπό τον στρατηγό Βίλχελμ Κάιτελ. 

Αυτή ήταν μια πολυπόθητη θέση και έτσι μεταξύ Σεπτεμβρίου 1939 και Σεπτεμβρίου 1944 υπηρέτησε ως Αναπληρωτής Αρχηγός του Επιτελείου Επιχειρήσεων των Ένοπλων Δυνάμεων.

Στις αρχές του 1939 βοήθησε στην ανάπτυξη ορισμένων από τα γερμανικά σχέδια στρατιωτικής εισβολής στην Πολωνία.

 Την 1η Σεπτεμβρίου 1939, οι γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Πολωνία, ξεκινώντας έτσι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η πρόοδός του στην στρατιωτική ιεραρχία σχεδόν εξερράγη στις 3 Νοεμβρίου 1942, όταν απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του, αφού ένας κατώτερος αξιωματικός απέτυχε να επεξεργαστεί ένα μήνυμα από τον στρατό του στρατηγού Έρβιν Ρόμελ αρκετά γρήγορα. Ωστόσο, μόλις πέντε ημέρες αργότερα ανακλήθηκε στο καθήκον για να επισκεφθεί τη γαλλική κυβέρνηση του Βισύ για να συντονίσει την άμυνα των αποικιακών εδαφών τους από πιθανή κατοχή από τους Συμμάχους.

Τον Φεβρουάριο του 1943, ο Βάρλιμοντ ταξίδεψε στην Τύνιδα για να συνομιλήσει με τον Ρόμελ για το κατά πόσον οι Γερμανοί πρέπει να εγκαταλείψουν τη Βόρεια Αφρική.

Η ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Κατά την D-Day, όταν οι Σύμμαχοι εισέβαλαν στη Νορμανδία της Γαλλίας, ο Βάρλιμοντ τηλεφώνησε στον στρατηγό Γιοντλ για να ζητήσει να απελευθερωθούν τα γερμανικά άρματα της Νορμανδίας για να επιτεθούν στους Συμμάχους εισβολείς.

 Ο Γιοντλ απάντησε ότι δεν ήθελε να λάβει αυτήν την απόφαση.

 Θα έπρεπε να περιμένουν, μέχρι να ξυπνήσει ο Χίτλερ.

 Μόλις ο Χίτλερ ξύπνησε και εξουσιοδότησε την απελευθέρωση των τανκς για αντεπίθεση, ήταν πολύ αργά για να αμβλυνθεί η επιτυχής εισβολή των Συμμάχων. 

Την επόμενη μέρα, ο Χίτλερ έστειλε τον Βάρλιμοντ να επιθεωρήσει τη γερμανική άμυνα στην Ιταλία.

Στις 20 Ιουλίου 1944, ο Βάρλιμοντ τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της βομβιστικής επίθεσης κατά του Χίτλερ στο Ράστενμπουργκ.

 Έπαθε ήπια διάσειση. 

Αργότερα την ίδια μέρα τηλεφώνησε στον Στρατηγό Γκύντερ φον Κλούγκε και τον έπεισε ότι ο Χίτλερ ήταν ζωντανός. 

Αυτό ώθησε τον Κλούγκε να μην συνεχίσει το πραξικόπημα κατά του Χίτλερ.

 Παρά το γεγονός ότι ο Βάρλιμοντ τραυματίστηκε παράλληλα με τον Χίτλερ, ωστόσο, θεωρήθηκε εσφαλμένα ότι είχε εμπλακεί στην συνωμοσία κατά του Χίτλερ. Παρ’ όλα αυτά, έλαβε καθυστερημένα το ειδικό παράσημο τραυματισμού της 20ής Ιουλίου, το οποίο απονεμήθηκε μόνο σε εκείνους τους λίγους τραυματίες ή νεκρούς της έκρηξης της 20ής Ιουλίου.

Στις 22 Ιουλίου, ο Βάρλιμοντ ταξίδεψε στη Γαλλία για να συναντηθεί με τον Ρόμελ, ο οποίος είχε τραυματιστεί μια εβδομάδα νωρίτερα από επίθεση συμμαχικού αεροπλάνου, και τον ναυτικό βοηθό του, Ναύαρχο Φρίντριχ Ρούγκε, για να συζητήσουν την επιδεινούμενη κατάσταση στο πεδίο της μάχης στη Νορμανδία.

Παρόλο που ο Χίτλερ (στο “Λημέρι του Λύκου”) διέταξε τον Βάρλιμοντ να ταξιδέψει στο Παρίσι την 1η Αυγούστου για να μελετήσει τη γερμανική στρατιωτική κατάσταση εκεί με τον φον Κλούγκε, πίστευε ότι ο Βάρλιμοντ μπορεί να είχε εμπλακεί στη συνωμοσία δολοφονίας του, μια ενέργεια που αρνήθηκε ο Βάρλιμοντ. 

Στις 2 Αυγούστου, ο Βάρλιμοντ συναντήθηκε έξω από το Παρίσι με τον στρατηγό Γκύντερ Μπλούμεντριτ και τον ενημέρωσε ότι ο Χίτλερ ήθελε οι Γερμανοί να ανακτήσουν το προβάδισμα επίθεσης εναντίον των Συμμάχων μέσω της Επιχείρησης Λιέγη. 

Αργότερα, ο Βάρλιμοντ προέτρεψε τον στρατηγό Χάινριχ Έμπερμπαχ να συνεχίσει τις επιθέσεις του στον θύλακα Φαλέζ. 

Παρόλο που όλοι οι Γερμανοί στρατηγοί πληροφόρησαν τον Βάρλιμοντ ότι πίστευαν πως η επίθεση θα αποτύγχανε, ενημέρωσε τον Χίτλερ ότι οι στρατηγοί ήταν “σίγουροι για την επιτυχία”.

Κατόπιν αιτήματος του Βάρλιμοντ, λόγω των ζαλάδων του από τον τραυματισμό της 20ής Ιουλίου, μεταφέρθηκε και αποσύρθηκε στο Εφεδρικό Σώμα και δεν ασχολήθηκε περαιτέρω κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Η ΔΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ

Τον Οκτώβριο του 1948, ο Βάρλιμοντ δικάστηκε ενώπιον στρατιωτικού δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών στη Δίκη της Ανώτατης Διοίκησης, μέρος των Μεταγενέστερων Δικών της Νυρεμβέργης. Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για την ευθύνη του για τη σύνταξη του διατάγματος δικαιοδοσίας Μπαρμπαρόσα, το οποίο επέτρεψε τη δολοφονία αμάχων με το πρόσχημα της αντιστάθμισης αντιστασιακής δραστηριότητας.

 Η ποινή του επανεξετάστηκε και αυτή η επιείκεια επικρίθηκε έντονα από τον Ρόμπερτ Μπόουι, ο οποίος δήλωσε ότι “οι Ρέινεκε , φον Κύχλερ και Βάρλιμοντ εμπλέκονταν άμεσα στο πρόγραμμα, που περιελάμβανε τη δολοφονία κομάντο, κομισάριων και αιχμάλωτων Συμμάχων αερομεταφορέων, καθώς και τη βάναυση κακομεταχείριση κρατουμένων πολέμου”.

Η ποινή του μειώθηκε σε 18 χρόνια το 1951. Απελευθερώθηκε το 1954.

Το 1962, ο Βάρλιμοντ συνέγραψε το βιβλίο “Μέσα στο Αρχηγείο του Χίτλερ 1939-1945”.

Πέθανε το 1976 στο Κρόιτ της Βαυαρίας.

Πληροφορίες

Hitler’s Generals: Authoritative Portraits of the Men Who Waged Hitler’s War, edited by Correlli Barnett.

“The Decision in the Mediterranean 1942” by Gen. W. Warlimont in The Decisive Battles of WWII: The German View, edited by H. A. Jacobsen