Ο “πόλεμος φθοράς” της Πολεμικής Αεροπορίας που οι Τούρκοι επιδιώκουν στο Αιγαίο

Είναι πλέον καθημερινή η πτήση ενός ή και περισσότερων αεροσκαφών ηλεκτρονικού πολέμου CN-235 των Τούρκων. Οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις αλλά όχι πάντα γίνονται υπό “νατοϊκό καπέλο”. Οι πτήσεις διαρκούν όλη μέρα ,κάθε μέρα και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Οι πολύωρες πτήσεις των CN-235 στο Αιγαίο, “πάνω-κάτω” έχουν στόχο να “εξουθενώσουν” την ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Η διαρκής παρακολούθηση, αναγνώριση και αναχαίτιση αυτών των αεροσκαφών απασχολεί κάθε μέρα πολλά μαχητικά αεροσκάφη και χειριστές.

Το δίλημμα που δημιουργείται αναπόφευκτο. Μπορεί η ΠΑ να μην κάνει αποστολές αναγνώρισης-αναχαίτισης κάθε φορά και για όσες ώρες τα CN-235 πετούν παράνομα στο Αιγαίο; Ή μήπως αρκεί η πρώτη αναγνώριση και στη συνέχεια είναι αρκετή η παρακολούθηση τους από το έδαφος;

Το δίλημμα υπάρχει γιατί η φθορά που προκαλεί όλη αυτή η κατάσταση είναι τεράστια και λογικά προβληματίζει τους επιτελείς, οι οποίοι ήδη έχουν λάβει βεβαίως κάποια μέτρα. Τα οποία όμως απλά καθυστερούν τις συνέπειες απ΄ αυτόν το “πόλεμο φθοράς” στον οποίο επιδίδονται οι Τούρκοι.

Προφανώς η επιλογή σ΄ αυτό το δίλημμα δεν είναι εύκολη. Όχι για τους αεροπόρους που μάλλον έχουν καταλήξει. Για όλους εμάς, την κοινή γνώμη που θέλουμε να είμαστε παντού ,πάντα πιστεύοντας ότι μ΄ αυτό τον τρόπο μόνο επιβεβαιώνουμε την κυριαρχία μας. Δεν πρέπει να υποτιμούμε ότι οι διαθεσιμότητες της ΠΑ είναι συγκεκριμένες και υπάρχουν όρια που πρέπει να μην τα ξεπερνάμε για να είμαστε πανέτοιμοι όταν πραγματικά θα χρειαστούν αεροσκάφη στον αέρα ,με πιλότους σε καλή κατάσταση.

Για να προλάβουμε όσους καχύποπτα μπορεί να σκεφτούν ότι τέτοιου είδους διλήμματα οδηγούν στην χαλάρωση της αντιμετώπισης των τουρκικών προκλήσεων θα επικαλεστούμε τους αεροπόρους οι οποίοι μας μετέφεραν τους παραπάνω προβληματισμούς και οι οποίοι επεσήμαναν ότι η τουρκική προκλητικότητα μπορεί να ελεγχθεί με τρόπους που δεν θα οδηγήσουν σε κόπωση την ΠΑ. Κάτι που φαίνεται ότι επιδιώκουν οι “απέναντι”.