Ο Πούτιν έβαλε “τα δύο πόδια σ΄ένα παπούτσι” στον Ερντογάν που κρύβει απώλειες 300 στρατιωτών
Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Όλες οι αυταρχικές κυβερνήσεις όταν κάνουν κάποιο σφάλμα επιτίθενται με σφοδρότητα στην αντιπολίτευση με σκοπό να αλλάξουν την ατζέντα και να στρέψουν αλλού το βλέμμα της κοινής γνώμης. Αλλάζοντας το θέμα συζήτησης έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να κρύψουν τα λάθη τους. Δημιουργούν συνθήκες τέτοιας όξυνσης που φτάνουν στο σημείο να χαρακτηρίσουν προδότες όσους αντιδρούν ή δεν συμφωνούν με τις απόψεις τους.
Την ίδια πρακτική ακολούθησε και ο Ερντογάν μετά την αποτυχημένη επίσκεψη του στην Μόσχα, όπου δεν πήρε αυτά που ήθελε. Το μόνο που κατάφερε είναι να σώσει τον Στρατό του από τον αφανισμό. Στο κείμενο της συμφωνίας δεν αναφέρεται η λέξη ceasefire δηλαδή εκεχειρία. Αναφέρεται μόνο “ο τερματισμός των στρατιωτικών δραστηριοτήτων”.
Κατά τα άλλα ο Στρατός της Συρίας θα παραμείνει στα εδάφη που έχει επανακτήσει. Τα τουρκικά παρατηρητήρια θα παραμείνουν υπό την πολιορκία του συριακού Στρατού.
Το σημαντικότερο θέμα της συμφωνίας είναι η δήλωση της Άγκυρας ότι θα σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Συρίας. Καθώς και η υπόσχεση να πολεμήσει εναντίον όλων των τρομοκρατικών οργανώσεων και κυρίως την Nusra, την οποία ουσιαστικά προστατεύει.
Φυσικά ούτε λόγος για την ζώνη ασφαλείας που επιζητούσε και επιδίωκε.
Το ερώτημα είναι γιατί σκοτώθηκαν τόσοι στρατιώτες για την μεγαλομανία ενός ηγέτη; Όπως δήλωσε στρατιωτική πηγή στην Ιστοσελίδα Politez o αριθμός των νεκρών Τούρκων στρατιωτών είναι γύρω στους 300. Χάθηκαν περίπου το 50% των ανδρών από το 65ο Σύνταγμα του Λουλέμπουργκαζ. Θύματα υπήρξαν και από τις δυνάμεις που μεταφέρθηκαν από το ψευδοκράτος στη Συρία. Οι τραυματίες στρατιώτες από την Κύπρο μεταφέρθηκαν στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Κερύνειας.
Ο Ερντογάν αναγκάστηκε να καταπιεί όλες τις απειλές που εκτόξευε εναντίον της Συρίας και της Ρωσίας. Επέλεξε μια επιπλέον εσφαλμένη πολιτική έναντι της Ε.Ε. Χρησιμοποίησε ως μοχλό πίεσης, εκβιασμού τους πρόσφυγες για να πετύχει να πάρει περισσότερα χρήματα από την Ε.Ε για να συντηρήσει την καταρρέουσα οικονομία της χώρας του.
Για το θέμα των προσφύγων ο Πρόεδρος φέρει μεγάλη ευθύνη. Θέλησε να γίνει ο προστάτης των απανταχού Μουσουλμάνων, ο λυτρωτής του Ισλάμ και τους κάλεσε να πάνε στην δημοκρατική Τουρκία, τη γη της επαγγελίας…. Εάν, όμως, πράγματι τα πράγματα ήταν τόσο ειδυλλιακά για τους πρόσφυγες θα ήθελαν να φύγουν από την Τουρκία όπου έμειναν 5-10 χρόνια και να διακινδυνεύσουν να πνιγούν στον Έβρο ή στο Αιγαίο;
Ας μας πει κάποιος γιατί οι άνθρωποι αυτοί που δεν αντιμετωπίζουν την απειλή του πολέμου, όπως οι Σύριοι, ζούν σε ισλαμικές χώρες, όπου τηρούνται οι επιταγές του Κορανίου, σκοτώνονται για να πάνε στη Δύση των γκιαούρηδων Χριστιανών;
Πόσο ηθικό και ανθρωπιστικό είναι για μια χώρα που θέλει να λέγεται πολιτισμένη και δημοκρατική να εκμεταλλεύεται τη δυστυχία προσφύγων και να τους χρησιμοποιεί ως μέσο πίεσης για τις πολιτικές επιδιώξεις της;
Ας σταματήσει λοιπόν ο Ερντογάν να κατηγορεί άλλους για απάνθρωπη συμπεριφορά έναντι προσφύγων και μεταναστών. Ειδικότερα όταν η Ιστορία της χώρας και του λαού του είναι γεμάτη με αιματοχυσίες και Γενοκτονίες.
