Με αφορμή την ολοκλήρωση της ασκήσεως Παρμενίων και όσων διαδραματίσθηκαν στα πεδία των ασκήσεων/επιχειρήσεων, αλλά και στα Επιτελεία, θα θέλαμε να ξαναδούμε τι ειπώθηκε προ ολίγων ημερών στην Παλαιά Βουλή, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου «Πλους προς την Ηγεσία», του επίτιμου Α/ΓΕΝ Ναυάρχου Κοσμά Χρηστίδη.
Αν κάτι πρέπει να κρατήσουμε από αυτή την παρουσίαση και συγκεκριμένα από το βιβλίο αυτό, είναι η δωρικότητα των μηνυμάτων που εκπέμπεται προς όλους τους αποδέκτες παρόντες και απόντες από την αίθουσα της Παλαιάς Βουλής.
Επίσης είναι νομίζουμε η κατάλληλη χρονική συγκυρία τόσο για τους πολιτικούς όσο και για τους στρατιωτικούς και των τριών Όπλων, να το διαβάσουν και να το μελετήσουν για να αντιληφθούν και να κατανοήσουν αμφότεροι, το νόημα και τη σημασία του τίτλου του άρθρου.
Το militaire.gr θέλοντας να βοηθήσει τους προαναφερόμενους αναγνώστες, τους παραπέμπει στη σελίδα 19 του βιβλίου όπου γίνεται μνεία στους δύο τύπους ηγετών όπου κατά το μεν Αριστοτελικό πρότυπο θα πρέπει να εμπνέει, ενθαρρύνει, κινητοποιεί, ξεσηκώνει, καθοδηγεί. Να άρχει πείθοντας με το παράδειγμα, να έχει συνεργάτες και όχι «περιβάλλον».
Κατά το δε Μακιαβελικό πρότυπο ο ηγέτης υπηρετεί τη φιλοδοξία και το συμφέρον του. Είναι ευφυής υπό την έννοια της πανουργίας και μοιράζει προνόμια και τιμάρια σε έμπιστους και υμνητές του. Μοναδική του αξία είναι η φιλαρχία.
Επίσης στη σελίδα 51 γίνεται αναφορά τόσο στα χαρακτηριστικά όσο και στις διαφορές του Μάνατζερ και του Ηγέτη.
Διαφορές που καλό είναι αφού αναγνωρισθούν και επισημανθούν να γίνουν πράξη.
Επίσης η σελίδα αυτή προσφέρεται και εν είδει αυτοκριτικής προς όλους τους Αρχηγούς, αφού θα χρειασθούν να έχουν απαντήσεις στο ερώτημα που τους απεύθυνε προ μηνών ο Πρωθυπουργός «τι σε κρατάει τα βράδια ξάγρυπνο κ. Αρχηγέ;;»
