Ο κορονοϊός “φεύγει”, η οικονομική κρίση ήρθε και το μνημόνιο έρχεται…

Του Παντελή Βούλικα 

[email protected]

Σχεδόν ενάμισι μήνα μετά τη λήξη των πρώτων μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης του κορονοϊού, η χώρα οδεύει στη χαλάρωσή τους.

Το lockdown και η απαγόρευση κυκλοφορίας τηρήθηκαν σε γενικές γραμμές, καθώς συνοδεύτηκαν με μέτρα οικονομικών διευκολύνσεων προς εργαζόμενους και επιχειρήσεις. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα κρατικά έσοδα από φόρους και εισφορές να μειωθούν και να αυξηθούν οι δαπάνες σε επιδόματα και κάθε λογής προσωρινές διευκολύνσεις σε επιχειρήσεις, για να μην πούμε για τις προμήθειες χωρίς διαγωνισμούς από κρατικούς φορείς.

Αυτή η ιδιότυπη κατάσταση είναι αδύνατο να συνεχιστεί για πολύ, όχι μόνο γιατί τα πήγαμε καλά μέχρι τώρα (που τα πήγαμε) σε κρούσματα και θανάτους από τον κορονοϊό χάρη στην ώριμη στάση των πολιτών, αλλά γιατί πολύ απλά η ελληνική οικονομία δεν αντέχει τη συνέχιση του lockdown.

Όσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις επιτραπεί να ανοίξουν το επόμενο διάστημα είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να το κάνουν και ακόμα πιο αμφίβολο αν θα ξαναπροσλάβουν το σύνολο των εργαζομένων που είχαν πριν ξεσπάσει η κρίση. Άλλωστε τα μέτρα για τις επιχειρήσεις που έχουν ανακοινωθεί, σχεδόν στο σύνολό τους αφορούν παρατάσεις φορολογικών και άλλων υποχρεώσεων και όχι διαγραφή ή επιδότησή τους από το κράτος. Δηλαδή το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται στον πυρήνα του, απλά μετατίθεται χρονικά!

Αυτό σε κάθε περίπτωση σημαίνει αύξηση της ανεργίας και μείωση του προβλεπόμενου στόχου της ανάπτυξης τουλάχιστον για φέτος, δηλαδή εκτός των άλλων μείωση των εσόδων στα ταμεία του κράτους.

Έρχεται λοιπόν η ανάγκη για δανεισμό και όπως αποφασίστηκε στην ΕΕ κυρίως από τον ESM με σκληρούς μνημονιακούς όρους. Η κυβέρνηση στην τελευταία συνάντηση των υπουργών εξωτερικών της ευρωζώνης δε έθεσε καν το λογικό αίτημα για έκδοση ευρωομολόγου ειδικού σκοπού, δηλαδή αποκλειστικά για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Περικοπές μισθών και συντάξεων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, δηλαδή λιτότητα.

Πολλά έγιναν λάθος, όμως το σημαντικότερο είναι από εδώ και πέρα να επιδοτηθεί γενναιόδωρα η εργασία με ουσιαστικά μέτρα όπως για παράδειγμα την πλήρη απαλλαγή των επιχειρήσεων από ασφαλιστικές εισφορές για σημαντικό χρονικό διάστημα για κάθε επιπλέον νέα πρόσληψη. Καθώς η τουριστική σεζόν μοιάζει να χάνεται σε μεγάλο ποσοστό για φέτος, αυτό που μένει είναι η τόνωση της μεταποίησης και των εξαγωγών.

Ας ελπίσουμε ότι αυτοί που πρέπει να ενδιαφερθούν, θα δώσουν ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα που είναι μπροστά μας και όχι μέτρα ασπιρίνες.