Ο κατάσκοπος-ηθοποιός του «Όσα παίρνει ο άνεμος» και το τέλος του

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Ο Λέσλι Χάουαρντ Στάινερ (3 Απριλίου 1893 – 1 Ιουνίου 1943), ήταν ένας κορυφαίος Βρετανός θεατρικός και κινηματογραφικός ηθοποιός, αλλά και σκηνοθέτης.

Άλλαζε με επιτυχία ρόλους και πάντα έπαιρνε διθυραμβικές κριτικές.

Το ευρύ κοινό τον γνώρισε από την επική υπερπαραγωγή «Όσα παίρνει ο άνεμος», που προβλήθηκε σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου!

Ένα μόνο ρόλο κράτησε μυστικό μέχρι το τέλος της ζωής του.

Και ένα μυστικό…

Ήταν κατάσκοπος των Βρετανών, τόσο σημαντικός που έπαιρνε εντολές απ ευθείας από τον Ουινστων Τσόρτσιλ, ο οποίος του ανέθετε να φέρει σε πέρας τις ποιο δύσκολες επιχειρήσεις.

Στην τελευταία ωστόσο-και πιο σημαντική- οι Γερμανοί τον σκότωσαν… καταρρίπτοντας το αεροπλάνο που επέβαινε επιστρέφοντας από την Ισπανία, όπου είχε συνομιλίες με τον Φράνκο!

Το απόλυτο κατασκοπευτικό θρίλερ…

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ

Οι δραστηριότητες του Χάουαρντ στονΒ’ Παγκόσμιο Πόλεμο περιελάμβαναν την υποκριτική και τη δημιουργία ταινιών.

 Ήταν ενεργός στην αντιγερμανική προπαγάνδα και υποστήριζε την υποστήριξη προς τους Συμμάχους – δύο χρόνια μετά το θάνατό του , η Επετηρίδα του Βρετανικού Κινηματογράφου περιέγραψε το έργο του Χάουαρντ ως «μία από τις πιο πολύτιμες πτυχές της βρετανικής προπαγάνδας».

Ο Χάουαρντ γεννήθηκε ως Λέσλι Χάουαρντ Στάινερ απόΒρετανίδαμητέρα, τη Λίλιαν ( τογένοςBlumberg) και ένανΟυγγρο-Εβραίοπατέρα, τον Φέρντιναντ Στάινερ, στο Άνω Νόργουντ του Λονδίνου.

Πάντα πίσω από ένα φριχτό ατύχημα ή μια δολοφονία, «γεννιούνται» άπειρα σενάρια και θεωρίες συνομωσίας, ωστόσο στην περίπτωση του Leslie Howard, η δολοφονία του που προήλθε από την κατάρριψη του επιβατικού αεροπλάνου BOAC Flight 777 από γερμανικά πυρά πάνω από τον Βισκαϊκό Κόλπο (δυτικά της Γαλλίας και βορειοδυτικά της Ισπανίας) δεν είναι άλλη μία υπόθεση υπερβολής προκειμένου να τυπωθούν παραπάνω σελίδες εφημερίδων και να «πουληθεί» το θέμα.

 Διότι ο άλλοτε πρωταγωνιστής του Hollywood έχει χαρακτηριστεί ως «ένα από πλέον σημαντικά πρόσωπα της βρετανικής προπαγάνδας» κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η παρουσία του στο συγκεκριμένο αεροπλάνο από τη Λισαβόνα προς Μπρίστολ δεν ήταν τυχαία διαδρομή, αλλά εξυπηρετούσε μια αποστολή από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της Αγγλίας, τον Winston Churchill.  

Η παρουσία του Leslie Howard σε έναν τόσο «εκνευριστικό» ρόλο όπως του Ashley Wilkes, ήταν αρκετός για να τον κάνει αναγνωρίσιμο στο κοινό, ενώ η θέλησή του να βοηθήσει τη χώρα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, λειτουργούσε τέλεια για τον Winston Churchill και τις μυστικές υπηρεσίες για τις οποίες δούλευε. 

Σε μια εποχή ωστόσο που στην Αγγλία έψαχναν απεγνωσμένα για συμμάχους στην Ευρώπη, δεν  ήθελαν να σκέφτονται στο ελάχιστο ότι μπορεί η Ισπανία του δικτάτορα Franco, να βρίσκεται εναντίον τους στο μέτωπο καθώς τόσο ο Hitler όσο και ο Musolini είχαν παίξει το ρόλο τους στην ανέλιξή του στην εξουσία. 

Ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο ήταν κάποιος να μεταφέρει τη θέση των Άγγλων προκειμένου να μην συνταχθεί με τις δυνάμεις του Άξονα. Και τελικά ο κλήρος έτυχε στον Howard.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την παλιά σχέση του με την «Greta Garbo της Ισπανίας», Conchita Montenegro προκειμένου να συναντήσει τον Ισπανό δικτάτορα, ο Howard κατάφερε να μεταφέρει το γράμμα του Churchill και σύμφωνα με τον Ισπανό συγγραφέα, Jose Chimena, «χάρη στον Howard η Ισπανία πείστηκε να μην αναμειχθεί στον πόλεμο».

Ο Franco ενθουσιάστηκε με τον ερχομό του Howard, καθώς εκείνη την περίοδο κυκλοφόρησε ότι Βρετανός ενδιαφερόταν για το ρόλο του Χριστόφορου Κολόμβου σε μια ισπανική παραγωγή.

 Ωστόσο το γεγονός ότι αφίχθη ένας αστέρας του Hollywood στην Ισπανία την οποία περιφρονούσε έντονα η διάσημη κινηματογραφική βιομηχανία προκάλεσε αίσθηση και πολλά ερωτηματικά στους Γερμανούς, οι οποίοι σύντομα έμαθαν για τα σχέδια του δευτεραγωνιστή του «Όσα Παίρνει ο Άνεμος».

Τον Μάιο του 1943, ο Χάουαρντ ταξίδεψε στην Πορτογαλία για να προωθήσει τη βρετανική υπόθεση. 

Έμεινε στο MonteEstoril, στο Hotel Atlântico, μεταξύ 1ης Μαΐου και 4ης Μαΐου, στη συνέχεια ξανά μεταξύ 8 Μαΐου και 10 Μαΐου και ξανά μεταξύ 25 Μαΐου και 31 Μαΐου 1943.

ΗΘΕΛΑΝ ΝΕΚΡΟ ΤΟΝ ΤΣΟΡΤΣΙΛ!

Τελικώς ο Howard επιβιβάστηκε την 1η Μαΐου του 1943 στο αεροπλάνο από Λισαβόνα για Μπρίστολ μαζί με 13 ακόμα επιβάτες ωστόσο πάνω από τον Βισκαϊκό κόλπο  είχε στήσει καρτέρι η Luftwaffe του Hitler που κατέρριψε το αεροπλάνο, με αποτέλεσμα όλοι οι επιβάτες να χάσουν τη ζωή τους.

Σύμφωνα με γερμανικά έγγραφα, το DC-3 καταρρίφθηκε στις46°07′Β 10°15′Δ, περίπου 500 μίλια (800 χλμ.) από το Μπορντό της Γαλλίας και 200 μίλια (320 χλμ.) βορειοδυτικά της Λα Κορούνια της Ισπανίας. Τα αρχεία της Luftwaffe δείχνουν ότι τα μαχητικά Ju 88 επιχειρούσαν πέρα από την κανονική περιοχή της περιπολίας τους για να αναχαιτίσουν και να καταρρίψουν το αεροσκάφος.

Μια μακροχρόνια αλλά τελικά αστήρικτη υπόθεση υποδηλώνει ότι οι Γερμανοί πιστεύουν ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός ,Ουίνστον Τσόρτσιλ, επέβαινε στην πτήση. 

 Η ιστορία του Τσόρτσιλ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου πρότεινε ότι οι Γερμανοί στόχευσαν την εμπορική πτήση επειδή «η παρουσία του Βρετανού Πρωθυπουργού στη Βόρεια Αφρική (για τη διάσκεψη της Καζαμπλάνκα του 1943)  είχε αναφερθεί πλήρως», και οι Γερμανοί πράκτορες στο αεροδρόμιο της Λισαβόνας παρεξηγήθηκαν ένα « παχύς άντρας που καπνίζει πούρο» που επιβιβάζεται στο αεροπλάνο για τον Τσόρτσιλ που επέστρεφε στην Αγγλία.

 Ο θάνατος των δεκατεσσάρων αμάχων συμπεριλαμβανομένου του Λέσλι Χάουαρντ «ήταν ένα οδυνηρό σοκ για μένα», έγραψε ο Τσόρτσιλ. 

«Η βαρβαρότητα των Γερμανών αντιστοιχούσε μόνο με την ηλιθιότητα των πρακτόρων τους».

Δύο βιβλία που επικεντρώνονται στην τελευταία πτήση, το Flight 777 (Ian Colvin, 1957) και το In Search of My Father: A Portrait of Leslie Howard (Ronald Howard, 1984), ισχυρίστηκαν ότι ο στόχος ήταν ο Howard: ότι οι Γερμανοί κατέρριψαν εσκεμμένα το DC του Howard. -3 για να αποθαρρυνθεί η Βρετανία. [26] [49] 

Ο Χάουαρντ ταξίδευε μέσω της Ισπανίας και της Πορτογαλίας δίνοντας διαλέξεις για τον κινηματογράφο, αλλά και συναντούσε τοπικούς προπαγανδιστές και τους υποστηρίζει  τους συμμάχους.

 Η Επετηρίδα του Βρετανικού Κινηματογράφου για το 1945 περιέγραψε το έργο του Λέσλι Χάουαρντ ως «μία από τις πιο πολύτιμες πτυχές της βρετανικής προπαγάνδας.

Οι περισσότεροι από τους 13 επιβάτες ήταν είτε Βρετανοί επιχειρηματίες με εμπορικές συνδέσεις με την Πορτογαλία είτε χαμηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι της βρετανικής κυβέρνησης.

 Υπήρχαν επίσης δύο ή τρία παιδιά Βρετανών στρατιωτικών.

Οι Βρετανοί  ήταν πεπεισμένοι, ότι η εντολή για την κατάρριψη του αεροσκάφους του Χάουαρντ ήρθε απευθείας από τον Τζόζεφ Γκέμπελς, Υπουργό Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας στη Ναζιστική Γερμανία, ο οποίος είχε γελοιοποιηθεί σε μία από τις ταινίες του Λέσλι Χάουαρντ και πίστευε ότι ο Χάουαρντ ήταν ο πιο επικίνδυνος Βρετανός προπαγανδιστής.

Υπάρχει σημερα ένα μνημείο στο San Andrés de Teixido της Ισπανίας, αφιερωμένο στα θύματα της συντριβής. 

Ο αεροσκάφος του Χάουαρντ καταρρίφθηκε πάνω από τη θάλασσα βόρεια αυτού του χωριού.

Πληροφορίες

ratpack.gr

wikipedia