Ο Ισλαμισμός των Βαλκανίων, και η «ήπια» εισβολή της Ισλαμικής Τουρκίας στα Βαλκάνια

Γράφει ο

ΣΠΥΡΟΣ ΜΠΑΜΙΑΤΖΗΣ*

Η κατάρρευση της Σοβιετικής ΄Ενωσης και του κομμουνισμού στο τέλος της δεκαετίας του 1980, καθώς και οι Βαλκανικοί Πόλεμοι της Δεκαετίας του 1990, έφεραν μεγάλες αλλαγές στην περιοχή των Βαλκανίων κα ανέδειξαν το Ισλάμ ως μία απο τις κύριες πολιτικές δυνάμεις της περιοχής.

Για να κατανοήσουμε πως το Ισλάμ απέκτησε πολιτική δύναμη και επιρροή, μια ιστορική αναδρομή

1)της εξέλιξης της Μουσουλμανικής θρησκείας στα Βαλκάνια

2) οι διαφορές μεταξύ των Μουσουλμάνων κατοίκων στα Αν. Βαλκάνια και στα Δυτ. Βαλκάνια, και

3) η πολιτιστική, και θρησκευτική εκπαίδευση και επιρροή από την χρηματοδότηση, και όχι μόνο, από τα Μουσουλμανικά κράτη, στους Μουσουλμάνους των Βαλκανίων, είναι οντολογικά αναγκαία, για να μπορέσουμε να εξηγήσουμε τις πολιτικές αλλαγές στο βόρειο περίγυρο της Ελλάδας, και προ παντός να εξηγήσουμε εν συντομία την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.

Το Ισλάμ εμφανίσθηκε και υπέταξε τα Βαλκάνια τον 15ο αιώνα, με την εμφάνιση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που κράτησε μέχρι τις αρχές του 20ου αιωνα. Αλλά ακόμα και με την λύση του Τουρκικού ζυγού, οι Ισλαμικές συνήθειες, ήθη και έθιμα ακόμα υπάρχουν ως κληρονομιά της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στην διαδικασία του Βαλκανικού εξ-Ισλαμισμού πρέπει να αναφερθούν ορισμένες ιδιαιτερότητες που διαφέρουν από τον εξ-Ισλαμισμό των Βαλκανικών Λαών και τον εξ-Ισλαμισμό άλλων λαών. Και οι ιδιαιτερότητες αυτές είναι:

1)H ύπαρξη εθνικής ταυτότητας των διαφόρων Βαλκανικών εθνοτήτων,

2) η διαφορετική γλώσσα των Βαλκανικών Λαών και

3) η γεωγραφική τοποθεσία κάθε εθνικότητας. ΄Ετσι αν και οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι Βαλκάνιοι ανήκουν στους Σούνι Μουσουλμάνους, προσκολλημένοι στην ιδιαιτερότητα του Χαναφισμού, άλλοι Μουσουλμάνοι όπως στην Αλβανία και στο Κόσοβο, ακολουθούν την Ισλαμική παράδοση από την Σχολή του Μπεκτασί, ενω οι Μουσουλμανικές μειονότητες της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, ακολουθούν την Μουσουλμανική σκέψη των Αλεβιστών. Αυτό εξηγεί γιατί σε περιοχές όπως η Δυτ. ΠΓΔΜ, το Νοτ. Κόσοβο, στις ορεινές περιοχές, της οροσειράς της Ροδόπης, (Ελλάδα, Βουλγαρία), και στην περιοχή της Δοβρουτσας στην Ρουμανία, οι Μουσουλμάνοι ζουν μεταξύ τους ειρηνικά, αν και είναι όλοι προιόντα εξ-Ισλαμισμού.

Προς το τέλος του 19ου αιώνα, και αρχές του 20ου οι Μουσουλμάνοι των Βαλκανίων μη θέλοντας να ταυτίσουν τις τύχες τους με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, προβαίνουν στη αναζήτηση ενός διαφορετικού Ισλάμ, που θα έχει πιο πολύ «τοπικό χαρακτήρα». Με άλλα λόγια το «Τουρκικό Ισλάμ», αρχίζει μια εκ των έσω αναζήτηση ταυτότητας, έναν εκ των ουκ ανευ ρεφορμισμό. Ετσι Μουσουλμάνοι διανοούμενοι και ακαδημαικοί, προσπαθώντας να βρουν ένα Μουσουλμανικό μοντέλο προς παραδειγματισμό, επεκτείνουν τους ορίζοντες της πνευματικής τους αναζήτησης μακρυά απο τα Βαλκάνια και προσπαθούν να αντλήσουν παραδείγματα από τον Αραβικό κόσμο, τις μακρυνές Ινδίες, ακόμα και σκέψεις από Μουσουλμάνους της Τσαρικής Ρωσίας. Οι έρευνες τους τους οδηγούν στον Σαλαφισμό και στις ιδέες των Τζαμαλουντίν Αλ-Αφγανί και του συνοδοιπόρου του Μουχαμμάντ Αμπντού. Συγχρόνως προβαίνουν σε αναζήτηση νέων συμβόλων αντιπροσωπευτικών της επιβίωσης του Μουσουλμανικού πολιτισμού, και μέσα σ’αυτό το πλαίσιο αναλώνονται στην δημιουργία θρησκευτικών εκπαιδευτικών κέντρων, όπως οι μανδράσσες, σε χρηματοδοτήσεις θρησκευτικών ιδρυμάτων, και σε δικαστήρια που γνωμοδοτούν με βάση την Σαρία. Απο πολιτικής πλευράς, ένεκα της μειoψηφίας τους και της κοινωνικής, οικονομικής πολιτικής περιθωροιοποίησης τους περιορίζονται στο να προσκολλώνται σε πολιτικούς μη-Μουσουλμανικούς άξονες εξουσίας, με μονές εξαιρέσεις την Αλβανία και την Βοσνία όπου και αποτελούν την πλειοψηφία. Στην δε Βοσνία ιδρύεται και Μουσουλμανικό πολιτικό κόμμα. Αυτές οι αλλαγές στον τρόπο ζωής των Μουσουλμάνων, μπορεί να μην είναι συνταρακτικά γεγονότα αυτά καθ’εαυτά, αλλά επηρέασαν την Μουσουλμανική σκέψη, τον τρόπο ζωής, μαζί και την εξωτερική αμφίεση των Μουσουλμάνων, καθώς και την σχέση του Ισλάμ με τον Ευρωπαικό τρόπο ζωής και σκέψης.

Η Κεμαλική Επανάσταση επέφερε έναν πνευματικό διαχωρισμό στους Μουσουλμάνους των Βαλκανίων, με την προοδευτική διανόηση να υποστηρίζει την Ευρωπαική στροφή της Τουρκίας, και τους συντηρητικούς διανοούμενους του Ισλαμικού νόμου, (Ουλεμά), να υποστηρίζουν τους παραδοσιακούς Μουσουλμάνους που διωχτήκανε απο την Τουρκία και βρήκανε καταφύγιο στην Ελλάδα και στην Βουλγαρία. Αυτή η «ιδεολογικά κατευθυντήρια» διάσπαση δημιούργησε μια κρίση Βαλκανικής Μουσουλμανικής ταυτότητας. Και έτσι οι οπαδοί της παράδοσης, αποβάλλανε την επωνυμία «Τούρκοι» από θρησκευτικής και όχι εθνικής άποψης και αποδεχτήκανε να καλούνται «Μουσουλμάνοι», ενώ οι προοδευτικοί Μουσουλμάνοι αποδεχτήκανε μια εθνο-θρησκευτική ταυτότητα με το να αποκαλούνται «Σέρβοι», «Κροάτες», που ακολουθούν την Ισλαμική Πίστη, και τελευταάα οι Μουσουλμάνοι της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, ταυτιστήκανε με το Τουρκικό ΄Εθνος.

Kατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου, καθώς καινούργιες πολιτικές εντάσεις άρχισαν να κάνουν έντονη την παρουσία τους στα Βαλκάνια Ισλαμιστικές, και παν-Ισλαμιστικές ιδεολογίες άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους στην περιοχή. Το 1941 ο Χίτλερ προσπάθησε να δημιουργήσει ρήγμα στις σχέσεις εθνικιστών και Μουσουλμάνων στα Βαλκάνια. Με αυτό το σκοπό μάλιστα επιστρατεύτηκε και ο Αμίν Αλ Χοσεινί ο Μέγας Μουφτής των Ιεροσολύμων, ο οποίος ήρθε στην Βοσνία για να στρατολογήσει Μουσουλμάνους να πολεμήσουν στο πλευρό των SS. Μέλος δε της Μουσουλμανικής Μεραρχίας ήτανε και ο μετέπειτα Πρόεδρος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης Ιλια Ιζετμπέγκοβιτς. Απώτερος σκοπός του Χίτλερ ήτανε είτε η δημιουργία ανεξάρτητων Μουσουλμανικών Κρατών στην Αλβανία και την Βοσνία, είτε η δημιουργία Μουσουλμανικού Κράτους στα Βαλκάνια, αποτελούμενο από τους Μουσουλμάνους της περιοχής. Τα σχέδια απέτυχαν οταν η Τουρκία προβλέποντας την ήττα της Γερμανίας, δεν προσχώρησε στον ΄Αξονα.

Mεταξύ της επιβολής του κομμουνισμού και της δεκαετίας του 1990, οι Μουσουλμάνοι των Βαλκανίων με μόνες εξαιρέσεις την Γιουγκοσλαβία όπου το Μουσουλμανικό στοιχείο άρχισε να επεκτείνεται και να κάνει συμμαχίες με άλλα Μουσουλμανικά κράτη της Ανατολής και του Κόλπου, βρεθήκανε σε αποκλεισμό απο το γενικότερο γίγνεσθαι της περιοχής.

Με την έναρξη του πολέμου στην Βοσνία το 1992, έχουμε μια ριζοσπαστική αλλαγή στις σχέσεις των Βαλκάνιων Μουσουλμάνων με τον υπόλοιπο Μουσουλμανικό στοιχείο. Είναι η πρώτη φορά, απο την πολιορκία της Βιέννης το 1683 απο τους Τούρκους που αρχίζει μια τελείως ανεμπόδιστη και σε πολλές περιπτώσεις ενισχυμένη και βοηθούμενη από την Δύση εισβολή του ριζοσπαστικού Μουσουλμανισμού, στα Βαλκάνια, και από κει στην Ευρώπη, και στον υπόλοιπο κόσμο. Το Ιράν, η Σ. Αραβία, η Τουρκία, το Πακιστάν, βοήθησαν με αρκετά δις. δολάρια και οπλισμό τους Βόσνιους στον αγώνα τους εναντίον των Σέρβων. Η Βοσνία έγινε ένα ανεμπόδιστο ξέφραγο αμπέλι, για την είσοδο τζιχαντιστών από το Αφγανιστάν, Ιράν, Αίγυπτο, Υεμένη, και για κάθε επίδοξο ανά τον κόσμο τζιχαντιστή. Η Βοσνία έγινε το προπύργιο και το εκπαιδευτικό στρατόπεδο μελλοντικών Ισλαμιστών. Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είχε έντονη παρουσία και συνεργασία με την κυβέρνηση του Ιζετμπέτγκοβιτς.Ο αρχιτέκτων της 9/11 Καλιντ Σεικχ Μοχαμμεντ, η ΚΣΜ όπως ονομάστηκε αργότερα πολέμησε με τους τζιχαντιστές κατά των Σερβών, καθώς και οι Σαουδάραβες, Ναβαφ Αλ-Χαμζι και Καλεντ Αλ-Μιντχαρ αεροπειρατές της Πτήσης 77 της American Airlines που έπεσαν στο Πεντάγωνο στις 9/11. Ο Αβντ Αλ-Ταηιμ Αλ-Νασηιρι έλαβε μέρος στην επίθεση κατά του Αμερικανικού πολεμικού πλοίου USSCole και άλλοι πολλοί που πήραν μέρος σε άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις αρχής γενομένης από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ανατ. Αφρική μέχρι την επίθεση στην Βομβάη τον Νοέμβριο του 2008, περάσανε από το «εκπαιδευτήριο της Βοσνίας.Με άλλα λόγια ο πόλεμος στην Βοσνία Ερζεγοβίνη κατά πρώτο λόγο και δευτερευόντως ο πόλεμος στο Κόσοβο είναι οι αιτίες της Ισλαμοποίησης των Βαλκανίων. Και με αυτή την Ισλαμοποίηση εννοούμε την είσοδο των Νεο-Σαλαφιστών, και του Ουαχαμπισμού στην Μουσουλμανική κοινότητα των Βαλκανίων και στην γενικότερη περιοχή. Κατά μερικούς δε αναλυτές, ένας από τους λόγους που η Αλ Κάιντα δεν έχει κάνει τρομοκρατική επίθεση στα Βαλκάνια, είναι επειδή υπάρχουν ακόμα αρκετά απομεινάρια αυτής της οργάνωσης στον χώρο των Βαλκανίων.Αυτό όμως που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι, αν και ο εξτρεμισμός υπάρχει στους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς των Βαλκανίων, η αλήθεια είναι ότι μεγάλο μέρος του Μουσουλμανικού πληθυσμού δεν πρόσκειται στους τζιχαντιστές, και μέσα σε αυόο το πλαίσιο κινείται και η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας με φόντο τα Βαλκάνια.

Δύο είναι τα στοιχεία που προσδιορίζουν την Βαλκανική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Το πρώτο είναι η σύγκρουση της Τουρκίας με την Ελλάδα και το δεύτερο είναι η προσπάθεια της Τουρκίας, να γίνει μέλος της Ευρωπαικής ΄Ενωσης. Γι’αυτό το λόγο η Τουρκία έχει υπογράψει εμπορικές και στρατιωτικές συμβάσεις με τις περισσότερες Βαλκανικές χώρες. Επίσης η Τουρκία με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να εκθρονίσει τις άλλες Αραβικές χώρες, από τον ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων, όπως η Σ. Αραβία, η το Ιράν οι οποίες ακόμα χρηματοδοτούν σχολεία, ιδρύματα, παρέχουν υποτροφίες για Μουσουλμανικές σπουδές σε νεαρούς Μουσουλμάνους στις χώρες τους, κατασκευάζουν η επιδιορθώνουν τζαμιά κτλ.

Συγχρόνως η Τουρκία έχει αναπτύξει την δική της θρησκευτική εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια δια μέσου της Γραματείας Θρησκευτικών Υποθέσεων. Αυτός ο οργανισμός είναι ένας οργανισμός προπαγάνδας της Τουρκίας και ο σκοπός που ιδρύθηκε ήτανε να δημιουργήσει στενές σχέσεις με άλλα Ισλαμικά θρησκευτικά κέντρα στην περιοχή και να παράσχει υλική βοήθεια έμμεσα (πληρώνοντας τα έξοδα για φοιτητές, που επισκέπτονται Τουρκικά Παν/μια), η άμεσα όπως πληρωμές Ιμάμηδων. Μια άλλη προσπάθεια της Τουρκίας να εμφανιστεί ως η ηγέτιδα του Ισλαμικού κόσμου στα Βαλκάνια ήταν η ίδρυση το 1995 της Ισλαμικής Ευρωασιατικής Συνέλευσης – μια προσπάθεια η οποία έφερε σε επαφή τα Ισλαμικαά θρησκευτικά ιδρύματα και οργανισμούς της Τουρκίας των Βαλκανίων, του Καυκάσου, και της Κεντρικής Ασίας.

“Οι Τούρκοι ηγέτες εργάζονται σε εναν καινούργιο Νεο-Οθωμανισμό» ήπιας μορφής είχε πει ο Αμιρ Ζούκιτς, του Τουρκικού Πρακτορείου Ειδήσεων Αναντολού στο Σαράγεβο, στο οποίο και έχει επεκταθεί τελευταια. «Η Τουρκία, συνεχίζει ο Ζούκιτς, σαν πρώην περιφερειακή δύναμη, προσπαθεί να επιστρέψει στην περιοχή με έναν πολύ δυναμικό τρόπο». Μακέτες διαφημίζουν αεροπορικά ταξίδια στην Κωνσταντινούπολη με $75 μετ’επιστροφής. Δυο Τουρκικά Πανεπιστήμια με μαθήματα στα Αγγλικά δεσπόζουν στην Βοσνία, στο ένα εκ των οποίων , το Διεθνές Πανεπιστήμιο του Σαράγεβο, οι φοιτητές εισέρχονται κάτω απο το επιβλητικό βλέμμα του Σουλτάνου Μεχμέτ του Πολιορκητή, του Οθωμανού ηγέτη που εισήγαγε το Ισλάμ στην Βοσνία το 1463. Oι Μουσουλμάνοι των Βαλκανίων θεωρούν την Τουρκία ως τον φυσικό προστάτη τους και τον Ερντογάν ως ενα αξιόπιστο συνομιλητή. Ο γιος το Ιλια Ιζετμπέγκοβιτς, Μπακίρ Ιζεμπετγκοβιτς Μουσουλμάνος πρόεδρος της Τριανδρικής Προεδρικής Επιτροπής της Βοσνίας, ανέφερε ότι « ο πατέρας του έχει «κληροδοτήσει» στον Ερντογάν το μέλλον της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης». Και η Τουρκία κάνει το παν για να αποδείξει του λόγου του το αληθες. Ο Τουρκικός Διεθνής Οργανισμός Συνεργασίας και Ανάπτυξης σε συνεργασία με Μουσουλμανικές Οργανώσεις ανακαινίζει Μουσουλμανικά μνημεία, βιβλιοθήκες και τεμένη. Τουρκικά σχολεία, δημοτικά και γυμνάσια, και Πανεπιστήμια στην περιοχή προετοιμαζουν τα νέα παιδιά και τις ηγετικές μελλοντικές γενιές, των Μουσουλμάνων των Βαλκανίων. Ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεχμέτ Νταβούτογλου, σε μια ομλία του το 2010 μπροστά στο Συμβούλιο Συνεργασίας της Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης ανέφερε ότι η «Τουρκία ενδιαφέρεται να κάνει τα Βαλκάνια κομβικό σημείο για έργα υποδομής, συγκοινωνιών, ενέργειας και οικονομικών επιχειρήσεων». Τουρκικές επιχειρήσεις κερδίζουν τους διαγωνισμούς για μετατροπές δημοσίων επιχειρήσεων σε ιδιωτικές.

Η Τουρκική  οικονομική δραστηριότητα δεν επεκτείνεται μόνο στους Μουσουλμάνους των Βαλκανίων αλλά και στους Χριστιανούς. Το 2009 ο Πρόεδρος της Τουρκίας Αμντουλάχ Γκιουλ πήρε την πρωτοβουλία και επισκέφθηκε την Σερβία, για πρώτη φορά που Τουρκος αξιωματουχός επισκέφθηκε αυτή τη χώρα μετά απο 23 χρόνια, και υπάγραψε συμφωνίες διμερών σχέσεων. Τον Μάρτιο του 2010, το Σερβικό Κοινοβούλιο, πέρασε μια «Απόφαση», σύμφωνα με την οποία η Σερβία εκφράζει την συγγνώμη της που δεν μπόρεσε να σταματήσει την σφαγή της Σρεμπρένιτσας (sic!).

Στις 24 Απριλίου του 2010, οι πρόεδροι της Τουρκίας, Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και Σερβίας, υπέγραψαν την Δήλωση Ειρήνης και Σταθερότητας στα Βαλκάνια της Κωνσταντινούπολης, η οποία και διαβεβαίωσε την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της Βοσνίας. Τον Απρίλιο του 2010 η Τουρκία με κατάλληλες διπλωματικές κινήσεις, κατόρθωσε να πείσει το ΝΑΤΟ, να δώσει έναν οδικό χάρτη στη Βοσνία, το Σχεδιο Εφαρμογης Μελους ( η Κυπρος;;;), για να μπορέσει η Βοσνία να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Μια άλλη δραστηριότητα που έχει επενδυθεί απο την Τουρκική διπλωματία υποθάλποντας τα συμφέροντα της Ελλάδας, είναι η απεριόριστη και αμέριστη συμπαράσταση στην ΠΓΔΜ να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, άσχετα αν έχει επιλυθεί το θέμα της ονομασίας με την Ελλάδα. Στις 6 Μαίου αυτού του έτους, στο Τουρκο-Σερβικο Επιχειρηματικό Συνέδριο, που έγινε στην Κων/νουπολη, ο Ερντογάν και ο Πρόεδρος της Σερβίας συμφώνησαν να αυξήσουν το εμπόριο τους απο το $1 δις. που βρίσκεται τώρα στα $3 δις. στα επόμενα τρία χρόνια. Η ΄Ελλαδα εχει γυρω στα $400 εκ. εμπορικές ανταλλαγές με την Σερβία. Η Τουρκία επίσης χρηματοδοτεί την εθνική οδό που θα ενώνει το Σαράγεβο με το Βελιγράδι.

Αξιζει δε να αναφερθει οτι ο αρχιτεκτονας αυτης της επιθετικης εξωτερικης πολιτικης της Τουρκιας, η αποκαλουμενη Νεο-Οθωμανικη πολιτικη, ειναι ο πρωην Πρωθυπουργος της Τουρκιας, Αχμετ Νταβουτογλου, ο οποιος στο βιβλιο του «Στρατηγικο Βαθος» αναφερει οτι η Τουρκια γωγραφικα βρισκεται στο κεντρο «γεωπολιτιστικων βασεων» περιλαμβανομενων της Δυσης, της Μεσης Ανατολης, των Βαλκανιων, και της Κεντρικης Ασιας, και ως εκ τουτου η Τουρκια πρεπει να δημιουργησει μια προ-ενεργητικη εξωτερικη πολιτικη με καθε μια απο αυτες τις γεωγραφικες περιοχες.Η επιτυχια της «Ηπιας Διεισδυσης» της Τουρκιας στα Βαλκανια βρισκεται στην οικονομικη και κυριως στον θρησκευτικο-πολιτιστικο συνδετικο κρικο της Μωαμεθανικης πολιτιστικης κληρονομιας της Τουρκιας με την Μωαμεθανικη κληρονομια των Βαλκανιων. Ακριβως, η πολιτιστικη διεισδυση δημιουργει μακροχρονιους και πιο συμπαγεις δεσμους, καθως απτεται του στοιχειου της εθνικης ταυτοτητας των Βαλκανιων Μουσουλμανων. Σε πραγματικους αριθμους ο βαθμος της οικονομικης επενδυσης της Τουρκιας ειναι πολυ μικρος, σε συγκριση με τις επενδυσεις της Τουρκιας σε αλλες χωρες. Αλλα η εντυπωση που δινει ειναι οτι η οικονομικη της δραστηριοτητα ειναι στραμμενη προς τα Βαλκανια. Αυτην την εντυπωση η Τουρκια την εχει εκμεταλλευτει στο επακρον καθως δειχνει και η προεκλογικη επισκεψη του Ερντογαν στο Σαραγεβο. Αξιοσημειωτο ειναι η παρουσια της δυναμικης Τουρκικης Ευρωπαικης διασπορας, στην παρουσιαση της εκλογικης εκστρατειας του Ερντογαν στο Σαραγεβο. Η Τουρκια εχει περιπου 5.5 εκ. Τουρκους πολιτες στην Ευρωπη, και συμφωνα με μελετες, η Τουρκικη Ευρωπαικη κοινοτητα ειναι η πιο κοινωνικα αποκλεισμενη μειονεκτικη κοινοτητα της Ευρωπης. Που σημαινει, οτι οι Τουρκικες μειονοτητες δεν δειχνουν διαθεσεις απορροφησης απο τις Ευρωπαικες χωρες που τους φιλοξενουν. Η Τουρκικη Ευρωπαικη διασπορα στο Σαραγεβο εκπροσωπείτο απο τον Ζαφερ Σιρακαγια, τον Προεδρο της Ευρωπαικης Ενωσης Τουρκων Δημοκρατων, ο οποιος αν και ισχυρισθηκε οτι η οργανωση του, μια ΜΚΟ, δεν αντιπροσωπευει τον Ερντογαν η το κομμα του, εν τουτοις υπαρχουν σφιχτοι δεσμοι (αγαπης τους χαρακτηρισε ο Ζαεφ) μεταξυ της Ενωσης και του Τουρκου Προεδρου. Ο Ερντογαν, επενδυει στο να γινει η φωνη της Τουρκιας, υπερασπιστης των Μουσουλμανων της Ευρωπης, και επισης να δειξει στους Ευρωπαιους οτι η Τουρκια ως αναδυομενη περιφεριακη δυναμη, δεν μπορει να αγνοηθει. Επισης γνωριζει οτι η Τουρκια δεν θα γινει μελος της Ευρωπαικης Ενωσης, για αρκετο καιρο ακομα, και προσπαθει να δημιουργησει συμμαχιες στα Βαλκανια, που τουλαχιστον αν δεν βοηθησουν τα Τουρκικα συμφεροντα να μην τα βλαψουν. Ενα κρατος 80 εκ. δεν γινεται, να αγνοηθει. Ο Ερντογαν το ξερει αυτο. Και οι Ευρωπαιοι το ξερουν οτι το ξερει ο Ερντογαν. Ως εκ τουτου εχουνε επιδοθει σε μια πολιτικη στρουθοκαμηλισμου, με επικεφαλης την Αγγλια, η οποια στον βωμο του οικονομικου συμφεροντος και στις μακροχρονιες παραδοσεις που εχει με την Τουρκια, εχει κανει μακροχρονιες και οικονομικα συμφερουσες εμπορικες συμφωνιες με την χώρα αυτή, οπως και η Γερμανια. Η Ευρωπη γενικα ειναι διχασμενη ως το πως πρεπει να αντιμετωπισθει ο Ισλαμικος τυχωδιοκτισμος του Ερντογαν, και εχει υποκυψει σε μια πολιτικη «πνευματικης παραλυσης» ευελπιστωντας οτι στο τελος θα επικρατησει η λογική και όχι ο Τουρκικος επεκτατικος Ισλαμισμος.

Η δραματικη στροφη του Ερντογαν προς τον Ισλαμισμο, συμπιπτει με την εκδιωξη του Μορσι, μελους της τρομοκρατικης οργανωσης της Μουσουλμανικης Αδελφοτητας, οπως ειναι και ο Ερντογαν απο την Προεδρια της Αιγυπτου, και φτανει στο αποκορυφωμα της με το πραξικοπημα του Ιουλιου του 2016 στην Τουρκια. Ολα αυτα τα χρονια ο Ερντογαν αργα και συστηματικα εχει προβει σε εναν Εξ-Ισλαμισμο της Τουρκιας, κυριος αποδεκτης του οποιου ειναι το εκπαιδευτικο συστημα της Τουρκιας. Ετσι ο Ερντογαν δεν ειναι οτι κλεινει μονο δημοσια σχολεια και διωκει 33,000 καθηγητες, αλλα στη θεση τους ιδρυει θρησκευτικα σχολεια (imamhatip), ο ρολος των οποιων ειναι συμφωνα με το Τουρκικο Υπουργειο Παιδειας, η δημιουργια ενος «συστηματος αξιων» οι οποιες θα προωθησουν τον σκοπο του Ερντογαν που ειναι η δημιουργια μιας «αγνης γενιας»”. Ο βουλευτης του κομματος του Ερντογαν, Αχμετ Χαμντι Τσαμλι, ανεφερε, οτι «ειναι αχρηστο να διδασκεις μαθηματικα σε μαθητες που δεν ξερουν τζιχαντ». Πριν τις «μεταρρυθμισεις, υπηρχαν 537 θρησκευτικα γυμνασια με 270,000 μαθητες. Το 2017 υπηρχαν 1,408 θρησκευτικα γυμνασια με 635,000 μαθητες. Εαν προστεθουν σε αυτους και αλλοι 122,000 μαθητες που παρακολουθουν αλλα θρησκευτικα σχολεια, μιλαμε για 757,000 μαθητες που φοιτουν σε σχολεια οπου ο Ισλαμισμος ειναι η κυρια διδασκαλια. Ενα αλλο σημειο της εμφασης που δινει ο Ερντογαν ανοιχτα και απροκαλυπτα πλεον υπερ του Ισλαμισμου, ειναι η αυξηση των Ισλαμικων εκφρασεων στις ομιλιες του. Εκανε την λεξη «τζιχαντ» ακρογωνιαιο λιθο του πολεμου εναντιον των Κουρδων στο Αφριν της Συριας, με το να χρησιμοποιει στιχους απο το κεφαλαιο «Αλ-Φατχ» του Κορανιου. Η αναφορα αυτου του κεφαλαιου αναφερεται στην νικη του Προφητη Μωαμεθ πανω στους εχθρους του, για να δικαιολογησει ο Ερντογαν την στρατιωτικες του επιχειρησεις εναντιον των Κουρδων. Οταν ο Τουρκικος Στρατος κατελαβε το Αφριν, ο Ερντογαν ονομασε τον Τουρκικο Στρατο, ως «τον τελευταιο στρατο του Ισλαμ». Τοπερασμενο ετος ο Σεβκι Γιλμαζ, αρθογραφος του κυβερνητικου φερεφωνου «Γενι Ακιτ» και εμπιστος του Ερντογαν, ονομασε τον Οσαμα-Μπιν-Λαντεν «εθνικο ηρωα».Η εικονα ειναι το ιδιο με τα απο τους Τουρκους ελεγχομενα σχολεια στην περιοχη της Συριας, οι οποιοι εχουν επιδοθει σε μια πολιτικη Τουρκικου Εξ-Ισλαμισμου. Πολλα απο τα σχολεια αυτα εχουν ονομασθει με τα ονοματα Τουρκων αξιωματικων που σκοτωθηκαν στις μαχες της Συριας, και οπου η Τουρκικη γλωσσα εχει γινει η γλωσσα της δημοσιας εκπαιδευσης. Περιπου 170,000 Συριοι μαθητες φοιτουν σε αυτα τα σχολεια τα οποια εχουν ανακαινισθει μεσω μιας καμπανιας που ονομαζεται «Παρε τον αδερφο σου απο το χερι». Η καμπανια αυτη παρεχει βοηθεια και βιβλια διδασκαλιας απο την Τουρκικη Διεθνη Ανθρωπιστικη Οργανωση (ΙΗΗ), και η οποια είναι συνδεδεμενη με την Μουσουλμανικη Αδελφοτητα.

Τωρα τι μπορει να κανει η Ελλαδα, η καλλιτερα τι θελει να μπορει να κανει η Ελλαδα. Απωτερος σκοπος της Ελλαδας πρεπει να ειναι η αναληψη πρωτοβουλιων, σε μια επιθετικη οικονομικη εξωτερικη πολιτικη, οπου δεν θα παραχωρει στην Τουρκια καμμια περιοχη των Βαλκανιων, οικονομικα αμαχητι. Αυτο στην «Θεωρια των Παιγνιων» λεγεται Tit-For-Tat, και εφαρμοσθηκε με απολυτη επιτυχια απο τον διευθυντη της πολιτικης εκστρατειας του Μπαρακ Ομπαμα. Αυτη η θεωρια αναφερει οτι μιμεισαι τις κινησεις του αντιπαλου, και συνεργαζεσαι οταν ο αντιπαλος επιδεικνυει πνευμα συνεργασιας και γινεσαι επιθετικος οταν ο αντιπαλος φανερωνει επιθετικοτητα. Για να μπορεσει να επιτευχθει αυτο ομως τα κατωθι πρεπει να γινουν η κινητηριος δυναμις.

Το πρωτον, και κυριοτερο, ειναι η αναπτυξη της Οικονομιας της Χωρας. Οικονομια=Επενδυση=Ευρεσιτεχνια=Τεχνολογικη Εκπαιδευση=Εσωτερικη Οικονομικη Αγορα=Πλουτος.

Οικονομικη Εξωτερικη Πολιτικη, με μεγιστη κινητοποιηση της Ελληνικης Διασπορας. Σε καθε Ελληνικη Πρεσβεια πρεπει να υπαρχει ενα γραφειο Μαρκετινγκ που αποκλειστικος του σκοπος να ειναι η ενεργοποιηση του Ελληνικου Στοιχειου. Η Ελληνικη Προεδρια θα πρεπει να γινει ο συνδετικος κρικος της Ελληνικης Διασπορας με την Ελλαδα.

Δημιουργια στο Υπουργειο Εξωτερικων, και συνδεση με τα Ελληνικα Πανεπιστημια Οικονομικης Κατευθυνσης, και με τις Ελληνικες επιχειρησεις συλλογης οικονομικων πληροφοριων και εκπονηση σχεδιου το οποιο και θα αποτελει το Οικονομικο Δογμα της Ελλαδας, ιδιο σε ισχυ, και κυρος με το Αμυντικο Δογμα.

Ανακαινιση Αρχαιολογικων χωρων με συγχρονες οικοδομικες προδιαγραφες και ενοικιαση των χωρων αυτων σε πανεπιστημια και οργανισμους του εξωτερικου για παρουσιαση εκπαιδευτικων σεμιναριων, και συγκεντρωσεων. Οι επισκεπτες αυτων των σεμιναριων μπορουν να γινουν πρεσβευτες καλης θελησεως για την Ελλαδα.

Μαρκετινγκ στο εξωτερικο για την Ελλαδα, ως χωρος για επιχειρησεις, εκπαιδευσης και διασκεδασης. Χωρις το ενα να υπερτερει του αλλου. Τα τρενα και οι συγκοινωνιες στο εξωτερικο ειναι γεματα απο Τουρκικες αφισες.

Οπως ειχε πει και ο διευθυντης της πρωτης εκστρατειας του Μπιλ Κλιντον για την προεδρια των ΗΠΑ το 1992 Τζειμς Καρβελ: “It’s the economy stupid”

*Ο κ. Σπυρος Μπαμιατζης, εχει σπουδασει και ειναι πτυχιουχος στις Πολιτικες Επιστημες, Δημοσιονομια, Τεχνολογια Διυληστηριων και Εξορυξη Πετρελαιου, και Αντι-Τρομοκρατικη Πολιτικη, Εσωτερικη Ασφαλεια και υπερασπιση κρατικων υποδομων απο τρομοκρατικες κυβερνοεπιθεσεις.

Συμβουλος σε θεματα, της διεθνους Ισλαμικης αντιτρομοκρατιας, στην συνδεση τρομοκρατιας και οργανωμενου εγκληματος στα Βαλκανια, και στην αποτροπη τρομοκρατικων κυβερνοεπιθεσεων σε κρατικες υποδομες.

Συμβουλευτικες Πηγες

Washington Post: “How’s Turkey’s Outreach to its Diaspora is inflaming tensions in Europe

Balkan Insight: Sarajevo Awaits Erdogan’s Turkish Election Rally

Deutsche Welle: Home away from Home: Recep Tayip Erdogan in Sarajevo

B92: Serbia and Greece set up high council; Athens firm on Kosovo

Daily Sabah: Turkey, Serbia cooperation may capitalize on tourism opportunities

Oya Dusum Ozkansa: Turkish Foreign Policy in the Balkans: Implications on Transatlantic Security.

The Guardian: Turkey brings a gentle version of the Ottoman Empire back to the Balkans

EPC: The role of the Balkan Muslims in building a European Islam

Dino Mujadizevic: Turkey’s Role in Bosnia Herzegovina

BESA: The Islamization of Turkey