Υποστηριξε το militaire
Πολιτική
01/04/2018 | 13:47
Militaire News

Ο Γιάννης Ραγκούσης επιμένει ότι “το μέλλον είναι προοδευτικό όπως και το παρελθόν μας”

Ο Γιάννης Ραγκούσης επιμένει ότι

«Επιθυμία μου είναι το μέλλον να είναι προοδευτικό, όπως ήταν και το παρελθόν μας, όχι δεξιό» τονίζει στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το στέλεχος του Κινήματος Αλλαγής και πρώην υπουργός, Γιάννης Ραγκούσης. Με άλλα λόγια εκφράζει τη διαφωνία του στο ενδεχόμενο συνεργασίας μετεκλογικά του Κινήματος Αλλαγής με τη ΝΔ, ενώ αφήνει αιχμές για ιδεολογική σύγχυση η οποία, όπως λέει, είναι καταστροφική για τον προοδευτικό χώρο κι εξυπηρετεί προσωπικές επιδιώξεις.

 

Προσθέτει ότι η αντιπολίτευση στη κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει χαρακτηριστικά τεχνητής πόλωσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να είναι σύγχρονη και προοδευτική. «Αντιπολίτευση που μπορεί να κοιτάζεται στον καθρέπτη έχοντας επίγνωση ότι είναι αξιόπιστη στους πολίτες όταν δεν καταλογίζει στη σημερινή κυβέρνηση αποφάσεις που είχε αναγκαστεί να πάρει και το ΠΑΣΟΚ».

 

Ο κ. Ραγκούσης σημειώνει ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος που συζητείται είναι «η πρώτη αναθεώρηση μετά την πτώχευση του 2009 και όχι η τέταρτη από το 1975» ενώ θεωρεί de facto δέσμευση γι΄ αυτό την πρόταση της Φώφης Γεννηματά και τη συγκεκριμένη απάντηση του Αλέξη Τσίπρα.

 

Αποφεύγει ωστόσο να σχολιάσει τις διαφωνίες των κ.κ. Βενιζέλου και Λοβέρδου, περιμένοντας, όπως αναφέρει, τη στάση που θα τηρήσει η κ.Γεννηματά, επικρίνει τη ΝΔ πως με τη στάση της δεν υπηρετεί το εθνικό και κοινωνικό συμφέρον και διατυπώνει δέκα προτάσεις για αλλαγές στο Σύνταγμα

 

Ο Γιάννης Ραγκούσης, τέλος, συμμερίζεται την άποψη της κυβέρνησης ότι δεν χρειάζεται πιστοληπτική γραμμή μετά το τέλος των μνημονίων. «Η λύση της πιστοληπτικής γραμμής δεν πρέπει να είναι η εθνική επιλογή» επισημαίνει και τονίζει ότι «η επιμονή σε αυτήν την πρόταση θα είναι αποκλειστικό αποτέλεσμα μιας κακοπροαίρετης αντιπολιτευτικής διάθεσης που ζημιώνει πρωτίστως την οικονομία και την κοινωνία».

 

Η συνέντευξη του στελέχους του Κινήματος Αλλαγής Γιάννη Ραγκούση στον Μιχάλη Μιιχαήλ για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων είναι η εξής:

 

Ερ. Εκφράζετε, κύριε Ραγκούση, σε αλλεπάλληλες παρεμβάσεις σας, την άποψη ότι θα πρέπει να συνεργαστούν οι προοδευτικές δυνάμεις και πως αυτή θα πρέπει να είναι η στρατηγική του Κινήματος Αλλαγής. Μπορείτε να εξηγήσετε τους λόγους;

Απ. Η ερώτησή σας είναι για εμάς η μεγαλύτερη απόδειξη για την ιδεολογική σύγχυση που έχει επικρατήσει στο χώρο μας. Όπως πολλοί συνάδελφοί σας, κάνετε μία ερώτηση που κανονικά δεν θα έπρεπε να είχε θέση σε μία συνέντευξη με ένα μέλος ενός κόμματος που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Εάν ήθελα να ανήκω στην δεξιά παράταξη, στη Νέα Δημοκρατία, θα μπορούσα να ανήκω. Κανείς δεν με οδήγησε με το ζόρι στην απόφασή μου να ενταχθώ στο ΠΑΣΟΚ. Όποιος είναι πουλί πετάει, όποιος είναι ψάρι κολυμπάει. Όποιος θέλει να ανήκει στην προοδευτική παράταξη επιλέγει να είναι προοδευτικός, όποιος θέλει να ανήκει στην δεξιά παράταξη επιλέγει να είναι συντηρητικός.

Η ιδεολογική σύγχυση ήταν καταστροφική για το χώρο μας. Οδήγησε σε πολιτικές τερατογενέσεις για να εξυπηρετηθούν προσωπικές φιλοδοξίες, μέσω ενός αδίστακτου συστήματος διαπλοκής. Ιστορικά, στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, δύο κι όχι τρεις ήταν οι μεγάλες παρατάξεις. Η Αριστερά και η Δεξιά. Η προοδευτική παράταξη σε διάφορες εκδοχές και η συντηρητική. Απλά λοιπόν. Θέλω το μέλλον μας να είναι προοδευτικό, όπως ήταν και το παρελθόν μας, όχι δεξιό.

 

Ερ. Διαφωνείτε με όσα έχουν ειπωθεί από την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιτίθεται στους θεσμούς, στοχοποιεί το προοδευτικό χώρο με τη σκανδαλολογία, ζητάει εκβιαστικά στήριξη στο ζήτημα των Σκοπίων και στ΄ άλλα εθνικά θέματα, εφαρμόζει σκληρή λιτότητα και πρέπει να αποχωρήσει;

 

Απ. Αντιπολίτευση και έλεγχος στην κυβέρνηση βεβαίως ναι. ‘Αλλωστε απόφαση του κυβερνώντος κόμματος ήταν να ανήκει στην αντιπολίτευση ο χώρος μας.

Όχι όμως στην τεχνητή πόλωση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά δεν είμαι από αυτούς που υβρίζοντας καθημερινά τον ΣΥΡΙΖΑ, εκλιπαρούν ουσιαστικά τον κ. Μητσοτάκη για μια θέση σε κυβέρνηση ΝΔ.

Το ερώτημα λοιπόν είναι τι τύπου αντιπολίτευση είμαστε. Αντιπολίτευση τύπου εθνολαϊκιστικής Δεξιάς Σαμαρά-Μητσοτάκη; Αντιπολίτευση τύπου «διαπλεκόμενου πρετεντερισμού»; Ή σύγχρονη προοδευτική αντιπολίτευση, στην οποία προσωπικά λέω ναι. Αντιπολίτευση που μπορεί να κοιτάζεται στον καθρέπτη έχοντας επίγνωση ότι είναι αξιόπιστη στους πολίτες όταν δεν καταλογίζει στη σημερινή κυβέρνηση αποφάσεις που είχε αναγκαστεί να πάρει και το ΠΑΣΟΚ.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να είναι κανείς πολύ παρατηρητικός για να διαπιστώσει ότι στους τελευταίους 10 μήνες έχουν συντελεστεί δύο μεταβολές, που βεβαίως δεν γνωρίζουμε ακόμη εάν θα πάρουν μόνιμα χαρακτηριστικά. Η πρώτη μεταβολή έγινε στο χώρο της κυβερνητικής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλλαγή στον τρόπο που ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον αντιλαμβάνεται την ανάγκη όχι να παραταθούν τα μνημόνια αλλά να ολοκληρωθούν χωρίς καθυστερήσεις -όπως αυτό πιστοποιήθηκε με το άμεσο κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης- καθώς και η αποστασιοποίησή του από τις εθνολαϊκιστικές αντιλήψεις του κ. Καμένου στο θέμα της FYROM, αιτιολογούν την άποψη περί μεταβολής. Η δεύτερη μεταβολή αφορά στο δικό μας χώρο. Η απεξάρτηση από τη ΝΔ που μέχρι το καλοκαίρι ήταν αδιανόητη, τώρα πλέον θεωρείται μία καθαρή επιλογή από σημαντικό τμήμα της βάσης μας.

 

Ερ. Το ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής, όμως, αποφάσισε με μεγάλη πλειοψηφία ο νέος φορέας να έχει αυτόνομη πορεία και να είναι σαφώς διαφοροποιημένος από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ- με αυτή τη γραμμή να πορευτεί προς τις εκλογές. Σας δεσμεύουν ή όχι οι αποφάσεις του συνεδρίου; Τι στάση θα κρατήσετε δεδομένου ότι η κ. Γεννηματά δεν φαίνεται να αλλάζει θέση υλοποιώντας όσα αποφασίστηκαν;

 

Απ. Το συνέδριο κάθε κόμματος αποτελεί το ναό της εσωκομματικής δημοκρατίας.

Το ιδρυτικό δε συνέδριο είναι ο πολιτικός χώρος καθώς και η πολιτική στιγμή που η ευκαιρία για όλες και όλους να καταθέσουν τις απόψεις τους καθίσταται υποχρέωση.

Το περιεχόμενο των δικών μου απόψεων δεν κατατέθηκε σε μια λογική του

«είπα και ελάλησα και αμαρτίαν ουκ έχω». Ούτε μόνον ως μια εξήγηση για το αρνητικό πρόσημο των 100 πρώτων ημερών που είχε η πορεία του Κινήματος Αλλαγής. Κατατέθηκε ως ένα βαθύτατο πιστεύω μου για το ποιος είναι ο μόνος δρόμος για το Κίνημα Αλλαγής, αν θέλει πραγματικά κανείς να το δει να δυναμώνει και να μεγαλώνει κι όχι να μαραίνεται και να σβήνει. Το Κίνημα Αλλαγής ή θα μεγαλώσει ή θα τελειώσει. Δεν πρόκειται να επιζήσει ως μικρή συμπληρωματική δύναμη εφεδρείας του κ. Μητσοτάκη. Κάτι τέτοιο είναι έξω από την ιδεολογική του φύση. Όπως το ψάρι που δεν μπορεί να επιζήσει έξω από το νερό. Τόσο απλά, τόσο πραγματικά.

 

Ερ. Ποια είναι η γνώμη σας για τη πρωτοβουλία της επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής σχετικά με την Αναθεώρηση του Συντάγματος και την απάντηση του κ. Τσίπρα;

 

Απ. Είναι επικίνδυνα ανιστόρητοι όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν τις εθνικές, κοινωνικές και οικονομικές συντεταγμένες που προσδιορίζουν την ιστορικότητα της επόμενης συνταγματικής αναθεώρησης. Εξηγούμαι: Διανύουμε τον ένατο χρόνο μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης. Το 2009 επήλθε το οδυνηρό τέλος της Μεταπολίτευσης. Επήλθε η οδυνηρή κατάληξη 35 ετών του μεταπολιτευτικού μοντέλου διακυβέρνησης, του μεταπολιτευτικού μοντέλου δάνειας ευημερίας, του μεταπολιτευτικού κοινωνικού κράτους.

Υπό αυτήν την έννοια, την επόμενη συνταγματική αναθεώρηση δεν επιτρέπεται να την αντιλαμβανόμαστε ως μία ακόμη ή ως την 4η αναθεώρηση στο Σύνταγμα του 1975. Οφείλουμε να τη συνειδητοποιήσουμε ως την 1η αναθεώρηση μετά την πτώχευση του 2009. Ως την πρώτη κρίσιμη συνταγματική αναθεώρηση που είναι ιστορικά επιφορτισμένη με την ευθύνη να λάβει υπόψη της τις αιτίες που οδήγησαν την πατρίδα μας στο χείλος του γκρεμού το 2009, καθώς και να ενσωματώσει συνταγματικές αλλαγές που θα προστατεύσουν τον ελληνικό λαό από μία επανάληψη των δραματικών καταστάσεων που έζησε τα τελευταία χρόνια.

Η απόφαση του Κινήματος Αλλαγής, το σωστό ύφος και περιεχόμενο της επιστολής της κ. Γεννηματ,ά καθώς και το σωστό ύφος και περιεχόμενο της απαντητικής επιστολής του πρωθυπουργού έχουν δημιουργήσει μία de facto πολιτική δέσμευση ενώπιον των πολιτών για άμεση εκκίνηση της αναθεωρητικής διαδικασίας. Πλέον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο υπαναχωρήσεων. Εκτός αν κάποιος αποφασίσει να απεμπολήσει την ιστορική του ευθύνη κι έτσι να κατακρημνιστεί στη συνείδηση των πολιτών.

 

Ερ. Για την άποψη του κ. Βενιζέλου και του κ. Λοβέρδου που υποστηρίζουν ότι δεν είναι κατάλληλη η πολιτική συγκυρία κι ότι πρέπει να ξεκινήσει μετά τις εκλογές όπου θα έχει ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, τι λέτε;

 

Απ. Δεν θα ήθελα να κάνω κάποιο σχόλιο πριν ακούσω τι έχει να πει η κ. Γεννηματά.

 

Ερ. Πώς κρίνετε τη στάση της ΝΔ;

 

Απ. Η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης προσωπικά, αυτό που ουσιαστικά αρνήθηκαν δεν είναι η αναθεωρητική σύμπραξη με την κυβέρνηση. Αρνήθηκαν να υπηρετήσουν το κοινωνικό συμφέρον. Διότι, ματαίωση της συνταγματικής αναθεώρησης, ισοδυναμεί με αναβολή εξόδου από την κρίση. Όμως, ουδέν κακό αμιγές καλού. Τώρα που, για ακόμη μια φορά, η Νέα Δημοκρατία γυρίζει την πλάτη στο εθνικό συμφέρον, δεν απομένει σε εμάς κανένας λόγος να καθηλώνουμε την πρότασή μας με βάση τη λογική του χαμηλού μέσου κομματικού όρου. Ειδικά μάλιστα από την ώρα που η ΝΔ μας προσβάλει κιόλας, λέγοντας, στα λόγια, πως οι δικές της προτάσεις είναι πιο τολμηρές. Μπορούμε, αλλά και πολιτικά πλέον υποχρεούμαστε, να προωθήσουμε μία μεγάλων οριζόντων συνταγματική αναθεώρηση που θα διαπνέεται από το όραμά μας για την επόμενη Ελλάδα. Τώρα μπορεί αλλά κι επιβάλλεται να προχωρήσει άμεσα μια μεγάλη προοδευτική συνταγματική μεταρρύθμιση. Στη σημερινή Βουλή, ευτυχώς, υπάρχει πλειοψηφία προκειμένου να ξεκινήσει άμεσα η πρώτη προοδευτική συνταγματική μεταρρύθμιση μετά την πτώχευση του 2009.

 

Ερ. Τι σχέση έχει το Σύνταγμα για τα μνημόνια; Αυτό μας έφταιξε;

 

Απ. Το Σύνταγμα πράγματι δεν είναι η βασική αιτία της κρίσης. Όμως, το μοντέλο διακυβέρνησης που ενσωμάτωσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στο Σύνταγμα τού 1975, αποτέλεσε κυρίαρχη συστημική αιτία που οδηγηθήκαμε στην πτώχευση του 2009 και στα μνημόνια. Θυμίζω δε, ότι μόνος του πήρε εκείνες τις τόσο λανθασμένες αποφάσεις -όπως εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκαν. Κανένα κόμμα της τότε προοδευτικής αντιπολίτευσης δεν υπερψήφισε το Σύνταγμα τού 1975. Δεν μπορεί λοιπόν οι προσωπικές, μονοκομματικές επιλογές του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1975 να μας δεσμεύουν πλέον. Δεν μπορεί να συνεχίζουμε να πορευόμαστε σύμφωνα με αυτές κάνοντας ότι δε βλέπουμε τα οδυνηρά τους αποτελέσματα για την πατρίδα και τον ελληνικό λαό.

Οι παραγωγικές δυνάμεις χρειάζονται πολιτική και νομοθετική σταθερότητα για να αναπτυχθούν. Από το 1975 όμως δεν απέκτησαν ποτέ ούτε το ένα ούτε το άλλο αγαθό. Την επομένη των εκάστοτε εκλογών το αίτημα της αντιπολίτευσης ήταν “εκλογές”, και όσο για τους νόμους, αυτοί άλλαζαν απλώς με την αλλαγή υπουργού από το ίδιο κόμμα, ούτε καν με την αλλαγή κυβέρνησης. Έχουμε εντοπίσει τις πολιτικές ευθύνες προσώπων και κομμάτων για την πτώχευση του 2009. Δεν έχουμε όμως αντιληφθεί ότι πίσω από τα πρόσωπα και τα κόμματα υπάρχει και δρα μια ισχυρότατη πολιτειακή μηχανική που ωθεί προς την πολιτική και νομοθετική αστάθεια. Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτειακή αρχιτεκτονική που θα μπορέσει να μας πάει στην επόμενη Ελλάδα.

 

Ερ. Θεωρείτε δηλαδή ότι αναθεωρώντας το Σύνταγμα μπορούμε να βγούμε από την κρίση;

 

Απ. Η προοδευτική μεταρρύθμιση του Συντάγματος αποτελεί το μόνο δρόμο για μια νέα αρχή στον τόπο. Έχει αποδειχθεί ότι μόνο μέσω Συντάγματος μπορούν στην Ελλάδα να αποκτήσουν διάρκεια και να στεριώσουν δομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, χωρίς τις οποίες πιστεύω πως θα είναι θέμα χρόνου μια νέα χρεοκοπία. Σε μια προοδευτική συνταγματική μεταρρύθμιση πρέπει να συμπεριληφθεί:

1. ένα «φρένο χρέους», ένα εθνικά ασφαλές όριο καθώς και μια διάφανη κοινοβουλευτική διαδικασία εξωτερικού δανεισμού της χώρας, ώστε να μην υπερχρεωθούμε ξανά.

2. η αρχή ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης,

3. ένα σταθερό φορολογικό σύστημα για όλες τις επιχειρήσεις -και όχι μόνον για τις εφοπλιστικές εταιρίες- καθιερώνοντας ότι κάθε αλλαγή στη φορολογική νομοθεσία θα ισχύει υποχρεωτικά μετά από 3 οικονομικά έτη. Κατά το πρότυπο της συνταγματικής πρόβλεψης για τον εκλογικό νόμο,

4. ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης μέσα από ένα πάγιο, δίκαιο αναλογικό εκλογικό σύστημα με μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες που μόνο αυτό μπορεί να διασφαλίσει σταθερές δημόσιες πολιτικές και νομοθετική σταθερότητα καθώς και ουσιαστική πολιτική αντιπροσώπευση. Επίσης, πρέπει να αντιμετωπιστεί το πνιγηρό περιθώριο των μόλις 3 ημερών για να σχηματιστεί κυβέρνηση,

5. το ασυμβίβαστο βουλευτή υπουργού,

6. η θεσμοθέτηση της ανανέωσης μέσα από την επιβολή ανώτατου ορίου στις θητείες βουλευτών, υπουργών, αυτοδιοικητικών και όλων των κρατικών λειτουργών. Τα 12 χρόνια για τον βουλευτή και τα 8 για τον υπουργό, τα 10 χρόνια για το δήμαρχο και τον περιφερειάρχη.

7. η αξιοκρατία στην αξιολόγηση και στις προαγωγές των δημοσίων υπαλλήλων,

8. ο χωρισμός κράτους-Εκκλησίας,

9. η περαιτέρω οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ,

10. η συνταγματική κατοχύρωση της Διαύγειας.

 

Ερ. Μετά το τέλος του 3ου Μνημονίου, τον Αύγουστο, πώς θα καταφέρει η χώρα να σταθεί στα πόδια της; Με ή χωρίς πιστοληπτική γραμμή στήριξης;

 

Απ. Νομίζω ότι μετά τις επίσημες τοποθετήσεις των εκπροσώπων των εταίρων αλλά κι εγχώριων οικονομικών και τραπεζικών παραγόντων, έχει καταστεί σαφές ότι η λύση της πιστοληπτικής γραμμής δεν πρέπει να είναι η εθνική επιλογή. Η επιμονή σε αυτήν την πρόταση θα είναι αποκλειστικό αποτέλεσμα μιας κακοπροαίρετης αντιπολιτευτικής διάθεσης που ζημιώνει πρωτίστως την οικονομία και την κοινωνία.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης