Νίκος Κουρής: Ο Πτέραρχος που καταλάβαινε ότι το “ανήκομεν εις τη Δύσιν” δεν σήμαινε υπακοή σ΄ αυτή

Το τελευταίο αντίο στον Πτέραρχο Νίκο Κουρή είπαν πολλοί χθες στο νεκροταφείο Παπάγου. Ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος, ο Κώστας Λαλιώτης ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ,οι τέως υφυπουργοί Άμυνας Λουκάς Αποστολίδης και Δημήτρης Αποστολάκης, ο τέως βουλευτής Δημήτρης Αλαμπάνος και πολλοί άλλοι. Πολλοί πρώην Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ και ΓΕΑ.

Αυτό που έκανε περισσότερο εντύπωση , ήταν ο επικήδειος που εκφώνησε ο συνάδελφος δημοσιογράφος Λουκάς Δημάκας. Με μια φράση του είπε πολλά για τον Πτέραρχο : “Κατανοούσε πως το ανήκομεν εις την Δύσιν δεν σήμαινε υπακούουμε στη Δύση…

Επικήδειος Νίκου Κουρή, από ΛΟΥΚΑ ΔΗΜΑΚΑ, δημοσιογράφο.

Είχα την τιμή και την τύχη να  γνωρίσω τον Πτέραρχο Νικο Κουρή ως δημοσιογράφος από κοντά σε όλες τις μεγάλες θέσεις που κατείχε ως στρατιωτικός και ως πολιτικός.
Υπήρξε  ένας μεγάλος ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ, ένας ακέραιος ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, ένας ακάματος ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ,ένας ψύχραιμος και συνάμα ευαίσθητος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
ΑΥΣΤΗΡΟΣ – πρώτα με τον εαυτό του και τους φίλους του.

ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΣ-πολύ πέραν των στενών ορίων της χώρας, με παγκόσμια γεωπολιτική οπτική.

ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΣ- μια ιδιότητα που την αξιοποιούσε σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής του.

ΣΤΑΘΕΡΟΣ- ένα χαρακτηριστικό που ήταν από τα βασικά που τον οδήγησαν να είναι για χρόνια ο πιο κοντινός συνεργάτης του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στα μεγάλα εθνικά θέματα που χειρίστηκαν.

Υπήρξε ΕΝΕΡΓΟΣ πολίτης, με πολλές επώνυμες παρεμβάσεις του με άρθρα στα ΝΕΑ- πολλά μου τα υπαγόρευε από το τηλέφωνο! Χωρίς γραμματείς!

Είχε αίσθηση του τάιμινγκ – και οι δημόσιες παρεμβάσεις του ήταν καταλυτικές στην εξέλιξη του  θέματος που έθιγε – με πρώτους αναγνώστες όλο το διπλωματικό προσωπικό που υπηρετούσε στην Αθηνα! Θυμάμαι καθαρά που στις συσκέψεις της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ,  ο Λέων Καραπαναγιώτης, ο τελευταίος των  μεγάλων δημοσιογράφων/Διευθυντών , στα κρίσιμα εθνικά θέματα μου έλεγε πάντα :<< ΛΟΥΚΑ, ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ;>>.

Θεωρώ ότι αυτό που πρέπει να πιστώσουμε στον εκλιπόντα  είναι το πάθος του για τα εθνικά θέματα, αυτά τα προβλήματα που περιγράφονται από κάποιους ως «τεχνικά», αλλά που περικλείουν τεράστιους κινδύνους για την Πατρίδα και τα εθνικά συμφέροντα.

Στο πρόσωπό του βλέπουμε όχι μόνο μιαν ολόκληρη σχολή σκέψης και δράσης επ ωφελεία των καλώς εννοουμένων εθνικών συμφερόντων, αλλά και μια τεχνική  υποστήριξης  που  είχε ως συνυφασμένο χαρακτηριστικό, την αποφασιστικότητα  στην γραμμή αντιμετώπισης τους. Είχε  όμως επίσης ως χαρακτηριστικό  την προηγηθείσα  πλήρη κατανόηση των παραμέτρων και δεδομένων  καθώς πίστευε  ότι μπορεί να λειτουργήσει καθοριστικά ακόμη και μία λέξη ή σημείο στίξης ενός  κειμένου με διεθνείς, εκ των πραγμάτων,  διαστάσεις.

Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι  η εστίαση  στην ακριβολογία και  την  επιστημονικότητα καθώς και  η συστηματικοποίηση- ενιαιοποίηση  στο χειρισμό των καυτών θεμάτων στο  Αιγαίο που  υποκινούσε ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας, που πέτυχε με τις παρεμβάσεις του ο Νίκος Κουρής,  διαπέρασε  σταδιακά  όλο το φάσμα  του  εμπλεκόμενου ρεπορτάζ- αμυντικού, διπλωματικού, πολιτικού. Παρέμβαση που μέσα και από τα βιβλία του, επηρέασε έτσι συνολικά  και το πολιτικό προσωπικό, πέραν και ανεξάρτητα από κόμματα.

Αφιέρωσε μεγάλο κεφάλαιο από την ικμάδα του για τη θεραπεία των συνεπειών της εσπευσμένης  Ελληνικής απόφασης για αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ το καλοκαίρι του 1974, και την επανένταξη με τους καλύτερους δυνατούς όρους, με την Τουρκία να συνεχίζει έκτοτε να μηχανορραφεί ανελλιπώς, επιδιώκοντας τον έλεγχό της στο Αιγαίο. Στο θέμα των Στρατηγείων του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα διετύπωσε καθαρές και υπεύθυνες θέσεις, ως απάντηση στην Τουρκική προκλητικότητα και επεκτασιμότητα. Τα κεφάλαια των θεμάτων Άμυνας και διπλωματίας που  εισηγήθηκε , συνδιαμόρφωσε ή υλοποίησε  από διαφορές θέσεις ευθύνης είναι πολλά- κάποια  από αυτά ήταν η κρίση του 1987 και το Δόγμα του Ενιαίου  Αμυντικού Χώρου Ελλάδας Κύπρου.

Αν ηταν να συνοψίσω  την δράση του Νίκου Κουρή και με την ιδιότητα  του γεωστρατηγικού μελετητή,  θα έλεγα ότι ο Πτέραρχος Κουρής ήταν ένας από τους ανθρώπους που διατήρησαν την ειρήνη στο ελληνοτουρκικό σύστημα. Και αυτό το επέτυχε με την σταθερή και αταλάντευτη προσήλωσή του στο να υπάρχει μια διαχρονική ισορροπία ισχύος μεταξύ των δύο χωρών, με ορισμένα κρίσιμα ποιοτικά πλεονεκτήματα υπέρ της Ελλάδας, καθώς και να υφίστανται  ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές, η παραβίαση των οποίων – ήταν σαφές- θα άνοιγε την “πύλη του φρενοκομείου”.
Ο Πτέραρχος Κουρής κατανοούσε ότι η επένδυση στην στρατιωτική ισχύ και η δηλωμένη και πιστευτή αποφασιστικότητα για τη χρησιμοποίησή της, ήταν αναγκαίοι πυλώνες για τη διατήρηση της ειρήνης σε αυτήν την ταραγμένη γειτονιά του πλανήτη.

Υπηρέτησε και εφάρμοσε με σταθερότητα και ψυχραιμία αυτές τις αρχές και η Ιστορία τον δικαίωσε.

Επίσης, πίστευε ότι η Εξωτερική και Αμυντική Πολιτική έπρεπε να λειτουργούν μέσα στην ευρύτερη γεωπολιτική στρατηγική της χώρας. Κατανοούσε πως το “ανήκομεν εις την Δύσιν” δεν σήμαινε “υπακούουμε στη Δύση”, αλλά ότι ως χώρα λειτουργούμε με βάση τα εθνικά συμφέροντα και υπηρετούμε την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία μέσα στη δυτική γεωπολιτική αρχιτεκτονική, γιατί αυτό επέβαλε η δομή του τότε διεθνούς συστήματος.

Ο Πτέραρχος Κουρής ήταν εθνοκεντρικός (θα προτιμούσα να χρησιμοποιούμε τον αδόκιμο όρο ”πατριδο-κεντρικός”)  ρεαλιστής,ψύχραιμος και νηφάλιος, χωρίς ιδεοληψίες και φαντασιώσεις, ταγμένος στην υπηρεσία του εθνικού συμφέροντος, της εθνικής ανεξαρτησίας και της ειρήνης. Και αυτό το πέτυχε δια της σοφής διαχείρισης της στρατιωτικής ισχύος και της αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων που προσέφερε στην Ελλάδα η μεγάλης σημασίας θέση της μέσα στη δυτική αρχιτεκτονική.

Από εδώ, την τελευταία του πτήση, είμαστε βέβαιοι ότι η μνήμη του θα συντροφεύει τους  μαχητές του άξονα ΄Εβρου,  Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου!