Τα 3 συν 1 «μειονεκτήματα» του Ναύαρχου Παν. Λυμπέρη…

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ  ΗΓΕΣΙΕΣ  VS  ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ  ΑΡΕΤΕΣ

Γράφει ο

Α. Πέρπερας*

Οι στρατιωτικές αρετές όπως, η ηγετική ικανότητα, η δυνατή προσωπικότης, η ανάληψη πρωτοβουλιών, αλλά και οι ηθικές αξίες, αποτελούν βασικά ποιοτικά στοιχεία κάθε άξιου και ικανού αξιωματικού των Ε.Δ.

Ιδιαίτερα η έννοια του πραγματικού ηγέτη, συγκεντρώνει ίσως τις σημαντικότερες αρετές που αφορούν, το άτομο που ασκεί επιρροή, εμπνέει, εμψυχώνει, κερδίζει την εμπιστοσύνη και σεβασμό των άλλων, για κάθε επίτευξη σκοπού.

Οι πλούσιες αυτές αρετές και ηθικές αξίες που κοσμούν τον ικανό στρατιωτικό, εύλογα τυγχάνουν πάντα της επιβραβεύσεως εκ μέρους των ηγεσιών των Ε.Δ κάθε χώρας, ηγεσίες που σέβονται και εκτιμούν την ύψιστη αποστολή των.

Αντιθέτως στην χώρα μας, οι βαρύνουσας σημασίας αυτές αρετές, θεωρούνται πολλάκις ως μειονεκτήματα, στοιχεία υπηρεσιακής δυσλειτουργικότητος, εμπόδια διεκπεραιώσεως ”αλλοτρίων” επιταγών.

Ο ναύαρχος Παναγιώτης Λυμπέρης, αρχηγός τάξεως, άριστος επιτελικός αξιωματικός με έντονη προσωπικότητα, πραγματικός ηγέτης και ”στρατιώτης” μάλλον.. κληρονομικό τω τρόπω, φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετά από τα ενδοχώρια μειονεκτήματα, υποπίπτοντας και σε πολλά λάθη, και μάλιστα πολύ ενωρίς, κατά την πανθομολογούμενη λαμπρή σταδιοδρομία του ως Αρχηγός Στόλου :

Αναλαμβάνοντας καθήκοντα Αρχηγού Στόλου, υπέπεσε στο πρώτο του λάθος, κατά την εκφώνηση της Ημερησίας διαταγής παραλαμβάνοντος Αρχηγού Στόλου : ”Σας καλώ να επιβάλλουμε με την φήμη μας, και όποτε χρειασθεί με τα όπλα, την θέληση του Έθνους….. ”.

Το περιεχόμενο της όλης ομιλίας, σε συνδυασμό με τις γνωστές αρετές του, προσδιόριζε το στίγμα ενός αποφασιστικού ηγέτη, που αν έλθει η ώρα θα τηρήσει τον όρκο του προς την πατρίδα, ταράζοντας τα νερά, όχι μόνο του σημαντικού βιβλίου του πατέρα του ”ταραγμένες θάλασσες..”, αλλά και τα μονίμως ήρεμα νερά της υπερήφανης πολιτικής μονίμου κατευνασμού.

Στην συνέχεια υπέπεσε στο σφάλμα της λίαν επιτυχούς διαχειρήσεως της Ελληνο – Τουρκικής κρίσεως στο Αιγαίο, ιδιαίτερα το 2020, λαμβάνοντας χώρα και το συμβάν της ”επακουμβήσεως”, γεγονότα που εκτίναξαν το Εθνικό φρόνημα πολιτών και Ε.Δ, ταράζοντας και πάλι τα νερά του υπερήφανου κατευνασμού, που προτιμά μονίμως ”μέτριο” και flexible ηθικό.

Ένα διαχρονικό μειονέκτημα του ναυάρχου, όπως έχω διαβάσει, είναι ότι ως άριστος γνώστης και επαγγελματίας αξιωματικός, και ένας εκ των καθ’ ύλην αρμοδίων περί τα εξοπλιστικά του Π.Ν, κυρίως σκεπτόμενος το Εθνικό συμφέρον της χώρας του, ήταν ανέκαθεν λάτρης του project των υπερ σύγχρονων Belharra, που πληρούν απόλυτα την επιχειρησιακή κάλυψη περιοχής.

Αυτό όμως εναντιώνεται στην μόνιμη προτίμηση κάποιων, για τα δυσκίνητα, δυσλειτουργικά και κοστοβόρα Ticonderoga, γεγονός που πρωτίστως εξοργίζει τους Αμερικανούς.

Το επόμενο μειονέκτημα του ναυάρχου Λυμπέρη είναι ίσως και το πλέον..μη αναστρέψιμο. Τυγχάνει να είναι υιός του επίσης με έντονη προσωπικότητα και ”στρατιώτου” πρώην ΓΕΕΘΑ ναυάρχου ε.α Χρήστου Λυμπέρη, ο οποίος μετά την.. αμέριστη βοήθεια που εδέχθη από την.. δεδομένη ”σύμμαχο” στην υπόθεση των Ιμίων, αποτελεί μονίμως.. κακή επιρροή προς τον υιό.

Συνομοσιολογόντας τέλος περαιτέρω, στην περίπτωση που θελήσουν οι συνήθεις ”σύμμαχοι” πάλι να.. συμπαρασταθούν, προς την δεδομένη ”σύμμαχό” τους.. Ιφιγένεια, συνιστώντας παραχωρήσεις στο Αιγαίο, ο ΄΄δυσλειτουργικός” ναύαρχος Παναγιώτης Λυμπέρης πρέπει να ”απουσιάζει”.

*Αρχιπλοίαρχος Ιατρός

      Α. Πέρπερας

  Επικ. Καθηγητής