Οι κρίσεις των κρίσεων που τελικά δεν έγιναν…

Οι κρίσεις των κρίσεων…
Είναι ίσως η πρώτη φορά που το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων δεν αποφάσισε καμία απολύτως αλλαγή στα υψηλά κλιμάκια της ιεραρχίας… Ούτε μία.

Η δικαιολογία της έντασης στα ελληνοτουρκικά είναι πειστική μέχρι ένα βαθμό βεβαίως…

Για να μεταφέρουμε ορισμένες διαπιστώσεις που κυκλοφορούν στους διαδρόμους του ΥΠΕΘΑ:

• Κάποιοι μετάνιωσαν για τη θητεία των Αρχηγών όπως εφαρμόστηκε.
Μάλιστα η άποψη αυτή μάλλον έχει ενταθεί από χθες το βράδυ, με τη διαπίστωση για μία ακόμη φορά καθυστέρησης σε επίπεδο ενημέρωσης της πολιτικής ηγεσίας.
Ωστόσο κανείς δεν ήθελε να αναλάβει το κόστος και να “σπάσει” τη διετή θητεία με το ξεκίνημά της. Όλες οι αποφάσεις έχουν ένα κόστος, αλλά είναι βέβαιο ότι η θητεία θα πρέπει να συνοδεύεται πλέον από συγκεκριμένους στόχους για τους Αρχηγούς.
Πιθανόν να ισχύσει από την επόμενη φουρνιά Αρχηγών. Η θητεία δεν μπορεί να ΄ναι χαμένος χρόνος, τον οποίο απλά βλέπουμε να κυλά…

• Η παραμονή όλων των αντιστρατήγων, αντιπτεράρχων και αντιναυάρχων, αποτελεί ασφαλώς αποτέλεσμα συμβιβασμών. Από το περιβάλλον κάποιων Αρχηγών μεταδίδεται ότι υπήρξε “πολύ γκρίνια” που οδήγησε στην απόφαση της παραμονής όλων ώστε “να μην υπάρχουν παράπονα”.
Μα ειδικά φέτος δεν έπρεπε να υπάρξει τέτοια λογική.
Ασφαλώς λόγω των ελληνοτουρκικών θα έπρεπε οι κινήσεις να ΄ναι προσεγμένες και επιλεκτικές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλα μένουν “ακούνητα και παγωμένα”. Γιατί φθάνοντας στο άλλο άκρο, προκαλούνται άλλα προβλήματα.

• Οι αποφάσεις του ΣΑΓΕ στέλνουν κι ένα λάθος μήνυμα προς “τα κάτω”.
Το μήνυμα που λέει πως ότι κακό και σοβαρό κι αν συμβαίνει στις ΕΔ , την ευθύνη θα την αναλαμβάνουν πάντα τα “μεσαία” στελέχη που βρίσκονται στη πρώτη γραμμή και ποτέ οι ανώτεροί τους. Το πόσο λάθος είναι αυτό το μήνυμα και τις αρνητικές του επιπτώσεις στα στελέχη δεν χρειάζεται νομίζουμε να το εξηγήσουμε.

Ελπίζουμε ότι μετά από την ολοκλήρωση της διαδικασίας των κρίσεων όσοι πρέπει, θα σοβαρευτούν.