Κρίσεις Αρχηγών! “Κάντο όπως ο Ελ.Βενιζέλος” ή τουλάχιστον ας διαβάσουν οι πολιτικοί πως επέλεγε ηγέτες

Οι κρίσεις Αρχηγών που κάποιοι με αγωνία ανέμεναν, την περασμένη εβδομάδα, δεν έγιναν. Οι κρίσεις θα γίνουν στην ώρα τους… Κι επειδή ο χρόνος δεν πιέζει όπως ήθελαν οι ίδιοι να πιστεύουν είναι νομίζουμε ευκαιρία να επαναφέρουμε το ζήτημα της επιλογής Αρχηγών. Πως γίνεται αυτή η επιλογή όλα σχεδόν τα χρόνια της μεταπολίτευσης;

Ο Αρχηγός έπρεπε να ΄ναι εξασφαλισμένα “φιλικός” προς την εκάστοτε κυβέρνηση. Σε περιπτώσεις που δεν ήταν του ιδίου κόμματος αρκούσε να ΄ναι “ευέλικτος”. Να ΄ναι εξασφαλισμένα υπάκουος και σιωπηλός στην περίπτωση που με κάτι διαφωνούσε. Ασφαλώς και ευτυχώς υπήρξαν αρκετές εξαιρέσεις Αρχηγών που δεν έκαναν “τα κέφια” υπουργών ή άλλων που προσαρμόστηκαν μεν αλλά είχαν τον τρόπο να “κάνουν αντίσταση”. Αλλά τα κριτήρια της επιλογής δεν άλλαξαν ούτε με ΝΔ, ούτε με ΠΑΣΟΚ , ούτε με ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Το ερώτημα “τι έκανες μέχρι τώρα για να γίνεις Αρχηγός” και κυρίως “τι θα κάνεις αν σε κάνουμε δεν τέθηκε ποτέ”!

Απόδειξη η περιβόητη αναδιοργάνωση που αφορά κυρίως στον ΣΞ που όλο γίνεται , όλο ανακοινώνεται κι όλο κάτι την φρενάρει…

Θυμηθήκαμε τον θρύλο που κυκλοφορεί και μας τον έχει διηγηθεί φίλος, όχι στρατιωτικός αλλά λάτρης των ΕΔ και της ιστορίας. Πως ο Ελευθέριος Βενιζέλος επέλεξε Αρχηγό Στόλου το 1912…

Δεν ήταν ο Κουντουριώτης ο μοναδικός που είχε στο μυαλό του… Είχε κι άλλους. Τους φώναζε έναν, έναν στο γραφείο του και τους έθετε το απλό ερώτημα: “Πως θα αντιμετωπίσεις τους Τούρκους στο Αιγαίο”;

Οι περισσότεροι έβγαλαν τους χάρτες τους κι άρχισαν να λένε πολλά και διάφορα. Αρκετά ακαταλαβίστικα για τον πολιτικό Ελευθέριο Βενιζέλο. Τελευταίος μπήκε ο Κουντουριώτης. Πριν ολοκληρώσει το ερώτημα ο Βενιζέλος, ο Κουντουριώτης ένωσε τα δάχτυλα των χεριών του σε σχήμα τόξου , τα τέντωσε με δύναμη μπροστά και απάντησε στο ερώτημα “πως θα αντιμετωπίσεις τους Τούρκους”:

“Θα τους μαντρώσω στα Δαρδανέλια”! Ο Βενιζέλος τον έκανε Αρχηγό Στόλου του Αιγαίου με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η ορθότητα της επιλογής του έγινε κατανοητή πριν από τις νικηφόρες ναυμαχίες.

Το κείμενο είναι από τα αρχεία του ΓΕΕΘΑ για τους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-13. Σε μία συνεδρίαση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ΚΥΣΕΑ της εποχής υπήρχε έντονος προβληματισμός για το αν μπορούσε ο Ελληνικός Στόλος να αντιμετωπίσει τον τουρκικό. Πολλοί μίλησαν εκφράζοντας επιφυλάξεις. Μίλησε και ο Κουντουριώτης:

«Εγώ κύριε Πρόεδρε δεν καταγίνομαι με το χι συν ψι και τας γωνίας αποκλίσεως. Ξεύρω να πω ένα πράγμα. Καράβια άνευ ικανού εμψύχου υλικού, είναι μόλυβδος βαρύς βυθιζόμενος εντός ύδατος. Σας διαβεβαιώ ότι με τα καράβια που έχομε θα κάμουμε καλά τη δουλειά μας».

Την έκαναν με τρόπο θριαμβευτικό!

Για την επίδραση που είχε στον Πρωθυπουργό η στάση του Κουντουριώτη εκείνη την ημέρα, είναι χαρακτηριστική η επιστολή που του έστειλε ο Ελ. Βενιζέλος 21 χρόνια μετά, στην επέτειο της ναυμαχίας της Έλλης, την 3η Δεκεμβρίου 1933.

Του έγραφε:

«Φίλτατε Ναύαρχε.

Είκοσι ένα χρόνια κλείουν σήμερα από την ημέρα, που με την ναυμαχία της Έλλης εξησφάλισες την κατά θάλασσαν υπεροπλίαν της Ελλάδος και των συμμάχων της και έτσι εξησφάλισες την τελικήν νίκην των. Όλοι οι Έλληνες σου είμεθα ευγνώμονες διά την νίκην σου αυτήν. Περισσότερον από όλους εκείνος, που γνωρίζει, ότι χωρίς την αδάμαστον αποφασιστικότητά σου και την πίστιν σου εις την κατά θάλασσαν νίκην μας, δεν θα απεφασίζαμεν να λάβωμεν μέρος εις τον πρώτον Βαλκανικόν Πόλεμον, με αποτέλεσμα ότι, αν μεν νικούσαν οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι, τα όριά μας θα έμεναν οριστικώς εις την Μελούνα ή το πολύ θα έφθαναν στον Αλιάκμονα, αν δε νικούσαν οι Τούρκοι, η ζωή των ομογενών της Αυτοκρατορίας θα απέβαινεν ανυπόφορος.

Με εξαίρετον τιμήν και αγάπην Ελευθ. Κ. Βενιζέλος ».

Συμπέρασμα; Στις επόμενες κρίσεις Αρχηγών, όταν γίνουν ας θυμηθούν αυτοί που αποφασίζουν να ρωτήσουν “τι έκανες και τι θα κάνεις Αρχηγέ”…Θα βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα…Προς Θεού δεν ζητάμε νίκες σε πεδία μαχών… Να πάνε τις ΕΔ έστω ένα βήμα μπροστά και να ΄χουν πάντα στο μυαλό τους αυτό που είπε ο Κουντουριώτης για το έμψυχο δυναμικό, είναι υπεραρκετά…