«Ηγέτες εμπιστοσύνη και εμβόλια»! Άρθρο κόλαφος για τους πρωθυπουργικούς χειρισμούς και τις αποφάσεις
Γράφει ο
Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης
Δύο χρόνια πριν, τότε που δεν υπήρχαν εμβόλια, ο κύριος Μητσοτάκης σε διάγγελμα του ανακοίνωσε το πρώτο lockdown, χρησιμοποιώντας σαν επιχείρημα την προστασία του παππού και της γιαγιάς. Δυο χρόνια πριν, τότε που δεν υπήρχε εμβόλιο, ο κύριος Μητσοτάκης ευχαριστούσε το υγειονομικό προσωπικό για την τιτάνια προσπάθεια του στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Μόλις μερικούς μήνες πριν ο ίδιος ο κύριος Μητσοτάκης έθεσε σε διαθεσιμότητα ένα μεγάλο μέρος των υγειονομικών, ξεχνώντας την συμβολή τους στην αντιμετώπιση της πανδημίας και μόλις εχθές ξέχασε και τον παππού και την γιαγιά που δήθεν ήθελε να προστατέψει, οδηγώντας αυτούς τους ανθρώπους στον θάνατο από πείνα. Αν και δεν είμαι ιατρός και δεν είμαι ακόμα 60 ετών, αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω την άποψη μου, γιατί πλέον το ζήτημα δεν είναι μόνο θέμα υγείας αλλά θέμα ηγεσίας. Ο ηγέτης και η εμπιστοσύνη είναι έννοιες αλληλένδετες μεταξύ τους. Κανένας ηγέτης δεν μπορεί να πετύχει, αν οι άνθρωποι που διοικεί δεν τον εμπιστεύονται. Και ο κύριος Μητσοτάκης, μπορεί να έχει ακόμα την εμπιστοσύνη των άβουλων φιλοχρήματων βουλευτών του, αλλά σίγουρα έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Από που όμως πηγάζει αυτή η εντύπωση; Ποια ήταν η στρατηγική που αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ο Πρωθυπουργός και γιατί η στρατηγική αυτή θα τον οδηγήσει στην κατάρρευση; Αρχικά ο κύριος Πρωθυπουργός με δεδομένο ότι δεν υπήρχε στην διάθεση του κανένα όπλο για να αντιμετωπίσει την πανδημία, έθεσε την χώρα σε lockdown. Αναλαμβάνοντας το οικονομικό κόστος της παραπάνω ενέργειας προκειμένου να κερδίσει τον απαραίτητο χρόνο και να προετοιμάσει το σύστημα υγείας.
Στην συνέχεια μόλις εμφανίστηκαν τα πρώτα εμβόλια και χωρίς ακόμα να γνωρίζει την αποτελεσματικότητα τους, αγόρασε 30 εκατομμύρια δόσεις για μόλις 10 εκατομμύρια Έλληνες που ακόμα χρωστάνε 300 δις ευρώ. Αντί να φέρει στην χώρα όσα φάρμακα υπάρχουν στο παγκόσμιο οπλοστάσιο προτίμησε να στηριχθεί πλήρως στο εμβόλιο και να μην κρατήσει καμία εφεδρεία. Οι πολίτες αρχικά εμπιστεύθηκαν τον Πρωθυπουργό και τα εμβολιαστικά κέντρα γέμισαν με κόσμο. Στην συνέχεια όμως άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σύννεφα στην αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Και επειδή η έρευνα και η ανάπτυξη είναι πολύ ακριβή και τα συμβόλαια υπογράφηκαν και δεν μπορούσαν να ακυρωθούν, επιλέχθηκε η στρατηγική της διαφήμισης. Τα μέσα μαζική ενημέρωσης πήρανε χρήματα για να διαφημίζουν καθημερινά το προϊόν το οποίο όμως άρχισε να χάνει την αίγλη του. Τα περιστατικά παρενεργειών άρχισαν να αυξάνονται μαζί με τις φωνές διαφόρων ειδικών ανά τον κόσμο που προειδοποιούσαν για την αλόγιστη χρήση των εμβολίων. Ο φόβος άρχισε να φωλιάζει στις ψυχές των ανθρώπων και η προσέλευση στα εμβολιαστικά κέντρα άρχισε να φθίνει με γοργούς ρυθμούς. Ο κύριος Πρωθυπουργός επέλεξε να αγνοήσει τον φόβο των πολιτών, ξεχνώντας ότι ο φόβος είναι ένα ισχυρότατο συναίσθημα που παγώνει ακόμα και τους ποιο ψύχραιμους και λογικούς ανθρώπους. Ξεχνώντας ότι ο φόβος κρύβεται στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης και σκοπός του είναι η διατήρηση της ζωής και ότι είναι πολύ δύσκολο να τον αντιμετωπίσεις. Αντί να προσπαθήσει να εξαλείψει τους φόβους των πολιτών από τις αποδεδειγμένες παρενέργειες των εμβολίων και να σταθεί αρωγός στους πολίτες που χάσανε δικούς τους ανθρώπους εξαιτίας των εμβολίων, με μία σοβαρή οικονομική αποζημίωση, προσπάθησε να τους εξαγοράσει με φτηνιάρικα καθρεφτάκια και δωρεάν gigabyte. Όταν και αυτά δεν έφεραν το αναμενόμενο αποτέλεσμα αντί να βγάλει την επιτροπή των λοιμωξιολόγων να μιλήσει με επιχειρήματα και αποδείξεις για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων, έδωσε επιπλέον χρήματα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης τα οποία καθημερινά προβάλουν μόνο την μία άποψη, γεγονός που τα κάνει ακόμα ποιο αναξιόπιστα.
Όταν όλα αυτά απέτυχαν εξαιτίας του φόβου. Ο κύριος Μητσοτάκης υιοθέτησε την στρατηγική του εξαναγκασμού. Με αυτό τον τρόπο έβαλε τους πολίτες στο δίλημμα, να ξεπεράσουν τον φόβο τους για την ζωή τους ή να χάσουν την δουλειά τους. Σαν πρώτο μέτρο έθεσε σε διαθεσιμότητα τους υγειονομικούς που δεν εμβολιάστηκαν, διχάζοντας με αυτό τον τρόπο την κοινωνία σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Όπως παλαιότερα κάποιοι άλλοι Πρωθυπουργοί τους χώρισαν σε δεξιούς και αριστερούς, φασίστες και δημοκράτες, και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Με αυτό τον τρόπο όμως έδειξε ότι έχει παντελή έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης και απέδειξε ότι δεν μπορεί να καθίσει στην καρέκλα του Πρωθυπουργού. Στην συνέχεια σκέφτηκε να εξαναγκάσει τους εργαζόμενους στα σώματα ασφαλείας και τις ένοπλες δυνάμεις, αλλά μόλις διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να τα βάλει μαζί τους αποφάσισε να τα βάλει με τους συνταξιούχους που δεν έχουν δύναμη να αντιδράσουν. Αντί να παραδεχθεί πως μπορεί και να έκανε λάθος με το εμβόλιο, πώς οι εμβολιασμένοι και κολλάνε και μεταδίδουν τον ιό και πώς δεν μπορούν ακόμα να πάρουν την ζωή τους πίσω όπως τους υποσχέθηκε, συνεχίζει να προσπαθεί να το πουλήσει σαν την μοναδική λύση. Την στιγμή μάλιστα που Γαλλική εταιρία εντός του 2022 θα βγάλει στην αγορά εμβόλιο κατασκευασμένο με την κλασική μέθοδο του απενεργοποιημένου ιού, ενώ επίκειται και η παραγωγή χαπιών.
Αναρωτήθηκε όμως ο κύριος Πρωθυπουργός που θα βρουν οι συνταξιούχοι τα χρήματα να πληρώσουν 1200 ευρώ τον χρόνο; Αναρωτήθηκε σε τι συναισθηματικό εκβιασμό τους υποχρεώνει; Να επιλέξουν αν θα πεθάνουν από το εμβόλιο ή αν θα πεθάνουν από την φτώχια. Σκέφτηκε πως στην πραγματικότητα επέβαλε μια ακόμα μείωση συντάξεων σε ανθρώπους που έχουν υποστεί πολλαπλές μειώσεις και έχουν ακούσει άπειρες υποσχέσεις ότι δεν θα υποστούν άλλες; Σκέφτηκε πώς κάποιοι από αυτούς δεν θα νικήσουν τον φόβο τους και θα στραφούν στα παιδιά τους, τα οποία θα κληθούν είτε να επιβαρυνθούν το κόστος του ανήθικου εκβιασμού ή να μαλώσουν με τους γονείς τους; Θα μπορούσε βέβαια να επιβάλει άλλες απαγορεύσεις, αλλά επέλεξε την εκδικητική τους εξόντωση. Είναι φανερό ότι χρησιμοποιεί την στρατηγική του διαίρει και βασίλευε. Με δεδομένο ότι μόλις ανακοίνωσε τα νέα εκβιαστικά μέτρα, τα ραντεβού για το εμβόλιο αυξήθηκαν, είναι σχεδόν απολύτως βέβαιο ότι σε λίγους μήνες το ηλικιακό όριο θα μειωθεί στο 55 και στην συνέχεια στο 50, ενώ από ότι φαίνεται ακόμα και οι εμβολιασμένοι θα κληθούν να επαναλάβουν το εμβόλιο προκειμένου να γλιτώσουν το πρόστιμο.
Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι η απόφαση του πρωθυπουργού είναι στην σωστή κατεύθυνση και ότι το εμβόλιο πρέπει να γίνει υποχρεωτικό για όλους προκειμένου να συνεχίσουμε την ζωή μας. Κάποιοι άλλοι θα πουν ότι σωστά παίρνει τα χρήματα για να ενισχύσει το σύστημα υγείας που οι ανεμβολίαστοι επιβαρύνουν. Με αυτή την λογική ή θα πρέπει να επιστρέψει όλα τα χρήματα που οι συνταξιούχοι πλήρωσαν όλα αυτά τα χρόνια ή να υποχρεώσει τους λαθρομετανάστες να πληρώνουν για κάθε εισαγωγή που κάνουν και μάλιστα στο πολλαπλάσιο δεδομένου ότι δεν πλήρωσαν για την κατασκευή των υποδομών. Είμαι σίγουρος ότι ο κύριος Μητσοτάκης γνωρίζει πάρα πολύ καλά τον όρο activity based costing, σε απλά Ελληνικά κοστολόγηση με βάση την δραστηριότητα. Δηλαδή κύριε Πρωθυπουργέ δεν μπορείτε να ζητάτε από πολίτες να πληρώνουν για κάτι που ενδεχομένως να μην χρησιμοποιήσουν ποτέ.
Όλες οι μέχρι τώρα ενέργειες του κυρίου Μητσοτάκη αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε ούτε για τον πολίτη, αλλά ούτε για την Ελλάδα. Στην πράξη το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η καρέκλα του. Στην αρχή της πανδημίας το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να μην καταρρεύσει το σύστημα υγείας. Μετά το πρώτο lockdown και μόλις η κατάσταση βελτιώθηκε, βγήκε στην τηλεόραση και ζήτησε από όλους να επισκεφθούν την Ελλάδα. Όταν το καλοκαίρι τελείωσε, επανάφερε το lockdown και μετέθεσε ένα μέρος του κόστους στις πλάτες των ιδιοκτητών επαγγελματικών ακινήτων. Όσο καιρό οι υγειονομικοί υπάλληλοι τον βοηθούσαν να πετύχει την διατήρηση του συστήματος υγείας ήταν καλοί και τους επαινούσε. Τώρα γίνανε εχθροί και τους τιμωρεί. Και αντί να ανακαλέσει την λανθασμένη του απόφαση, υποχρεώνει τα νοσοκομεία να ακυρώσουν προγραμματισμένα χειρουργεία λόγω έλλειψης μέσων και προσωπικού. Ο μοναδικός του στόχος είναι ο εμβολιασμός όλων ανεξαιρέτως των πολιτών. Και όλο αυτό το ονομάζουμε δημοκρατία.
Ο κάθε πολίτης αντιλαμβάνεται ότι αυτή την στιγμή ο Πρωθυπουργός βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Από την μία πρέπει να αντιμετωπίσει την πανδημία και τον καθημερινά αυξανόμενο αριθμό των νεκρών και από την άλλη πρέπει να κρατήσει ζωντανή μια οικονομία που εδώ και δέκα χρόνια βρίσκεται στην εντατική δια-σωληνωμένη. Εδώ όμως είναι που κρίνεται η ικανότητα του πρωθυπουργού να ηγηθεί των ανθρώπων και να τους αλλάξει τον τρόπο που σκέφτονται και ενεργούν, όχι με εκβιασμούς και απειλές αλλά με την προσωπικότητα του.
Τέλος κύριε Πρωθυπουργέ ας υποθέσουμε ότι όλοι οι συνταξιούχοι κάτω από το βάρος του εκβιασμού σας, θάνατος από πείνα ή από εμβόλιο, αναγκαστούν να εμβολιαστούν. Είσαστε σίγουρος ότι στις επερχόμενες εκλογές θα σας ξανά ψηφίσουν; Ή μήπως πιστεύετε ότι μέχρι τότε θα έχουν πεθάνει; Γιατί μη ξεχνάτε ότι με τις ψήφους αυτών των ανθρώπων γίνατε Πρωθυπουργός.
Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης
MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
