Η ζηλοφθονία των Τούρκων για την ελληνική γλώσσα  

Όλος ο κόσμος γιόρτασε την παγκόσμια ημέρα ελληνικής γλώσσας στις 9 Φεβρουαρίου, με εξαίρεση τους Τούρκους. Και δεν μιλάμε για τους Τούρκους πανεπιστημιακούς ή τους απλούς πολίτες, αφού τα Πανεπιστήμια της Άγκυρας, της Κωνσταντινούπολης και της Ανατολικής Θράκης έπραξαν το σωστό, προγραμματίζοντας εκδήλωση τιμής και σεβασμού προς την ελληνική γλώσσα, στο πλαίσιο μάλιστα της οποίας θα γινόταν ειδική αναφορά στον Γιώργο Σεφέρη. Στο άκουσμα, όμως, αυτής της διοργάνωσης, τα αντανακλαστικά των μηχανισμών του καθεστώτος Ερντογάν-Μπαχτσελί κινητοποιήθηκαν αμέσως. Τα τουρκικά μέσα συσχέτισαν το θέμα με τη δήθεν «καταπίεση των Τούρκων της Δυτικής Θράκης», το θέμα πήρε έκταση στο Twitter και έτσι τα τουρκικά Πανεπιστήμια αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε ακύρωση της εκδήλωσης με την αιτιολογία ότι δημιουργήθηκε «μια λανθασμένη εντύπωση για τον σκοπό της».

Τόσο ήταν το μένος και η ζηλοφθονία των γειτόνων μπροστά στην παγκόσμια αναγνώριση του μεγαλείου της ελληνικής γλώσσας, ώστε δυο μέρες αργότερα, ο Ερντογάν ζήτησε από τους Τούρκους γλωσσολόγους να πλάσουν άλλες λέξεις, τουρκικής ρίζας, ώστε να εξαλειφθούν οι ελληνικής προέλευσης λέξεις «αστροναύτης» (astronot στην τουρκική) και «κοσμοναύτης» (kozmonot) από το τουρκικό λεξιλόγιο. Μάλιστα, ο κυβερνητικός του εταίρος, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, έσπευσε ως «επιφανής γλωσσολόγος», να προτείνει τη χρήση της λέξης «τζατζάμπεης» (Caca Βey) αντί «αστροναύτης», μια λέξη που το άκουσμά της και μόνο αρκεί για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος της τουρκικής ακαλαισθησίας. 

Δεν είναι η πρώτη φορά, βέβαια, που οι Τούρκοι προτείνουν να αντικατασταθούν τουρκικές λέξεις ελληνικής προέλευσης, ακόμα κι όταν πρόκειται για ελληνικά τοπωνύμια, που είναι σε γλωσσική χρήση εδώ και χιλιετίες. Εδώ και έναν χρόνο, για παράδειγμα, ο απόστρατος Τούρκος Ναύαρχος Τζιχάτ Γιαϊτζί, «πατέρας» της «Γαλάζιας Πατρίδας» και εμπνευστής του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου, προτείνει επιτακτικά και προκλητικά την αλλαγή της ονομασίας του Αιγαίου («Ege» στα τουρκικά) σε «θάλασσα των νήσων», μια πρόταση που έχει προφανέστατη γεωπολιτική στόχευση, αφού εξυπηρετεί τα σχέδια που δεν σταματούν να απεργάζονται οι Τούρκοι σε βάρος μας. 

Γιατί, όμως, τόσος ντόρος στη γείτονα να εξαλειφθεί κάθε στοιχείο ελληνικής προέλευσης από τη γλώσσα τους; Γιατί θέλουν να αντικαταστήσουν τις εύηχες και διεθνώς χρησιμοποιούμενες ελληνικές λέξεις με άλλες κακόηχες τουρκικές; Η ελληνική γλώσσα μιλιέται αδιάλειπτα εδώ και σαράντα αιώνες, σε αυτήν γράφτηκαν τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της αρχαιότητας σε επίπεδο φιλοσοφίας, επιστήμης και τέχνης, ενώ έχει εμπλουτίσει με δάνεια τις περισσότερες γλώσσες του πλανήτη. Στην αγγλική γλώσσα, για παράδειγμα,  χρησιμοποιούνται σήμερα πάνω από 50.000 λέξεις ελληνικής καταγωγής, ενώ είναι μνημειώδεις οι δύο ομιλίες που εκφώνησε ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας στην Ουάσιγκτον τον Σεπτέμβριο του 1957 και τον Οκτώβριο του 1959 σε ετήσια συνέδρια της Παγκόσμιας Τράπεζας: Οι δύο ομιλίες ήταν μεν στην αγγλική γλώσσα, όμως όλες οι λέξεις ήταν ελληνικές!

Η ζηλοφθονία των γειτόνων για την ελληνική γλώσσα, όπως και για κάθε τι ελληνικό που γνωρίζει την καταξίωση στο εξωτερικό, δεν μπορεί να οφείλεται μόνο σε βαθιά συμπλέγματα κατωτερότητας. Εντάσσεται πλήρως στην μισαλλόδοξη εθνικιστική ατζέντα του διδύμου AKP – Γκρίζων Λύκων, βάσει της οποίας οι δύο κυβερνητικοί εταίροι δηλητηριάζουν συστηματικά τον τουρκικό λαό με συνεχείς ενέσεις μίσους κατά της Ελλάδας. Και μάλιστα, σε μια εποχή διεξαγωγής διερευνητικών επαφών, που υποτίθεται ότι οι δύο χώρες έρχονται πιο κοντά….

Ότι κι αν κάνουν βέβαια, οι Τούρκοι και όσες εκδηλώσεις κι αν ακυρώσουν, η ανθρωπότητα θα υποκλίνεται πάντοτε μπροστά στην αξία και την οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας, η οποία έχει τροφοδοτήσει με ορολογίες όλους τους επιστημονικούς κλάδους, ενώ διδάσκεται σήμερα (είτε ως αρχαία, είτε ως βυζαντινή, είτε ως νέα ελληνική) σε πάνω από διακόσιες αυτοτελείς έδρες ή τμήματα (π.χ. Κλασικών Σπουδών) Πανεπιστημίων του εξωτερικού. Μάλιστα η τάση ίδρυσης νέων εδρών της ελληνικής είναι αυξητική, καθώς η γλώσσα του Ομήρου, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Αισχύλου και του Σοφοκλή εξακολουθεί να γοητεύει όλον τον σύγχρονο κόσμο, με εξαίρεση βεβαίως τους Τούρκους κυβερνώντες. Με εξαίρεση, δηλαδή, ανθρώπους που μας έχουν συνηθίσει σε ένα διαρκές βάρβαρο και απειλητικό υβρεολόγιο, τόσο κακόηχο και αντιαισθητικό, που καθίσταται ενοχλητικό ακόμα και στο άκουσμά του, πριν καν αναλογιστείς το περιεχόμενό του… 

Και μια και μιλάμε για γλώσσα και τη χειραγώγησή της, μήπως στα λεξικά δίπλα στη λέξη «βαρβαρότητα», αντί να εισάγεται η ετυμολογία της, θα ήταν καλύτερο να μπαίνουν οι φωτογραφίες των Ερντογάν-Μπαχτσελί; Γιατί εάν δεν είναι βαρβαρότητα αυτά που κάνουν, τότε τι είναι; 

Σε κάθε περίπτωση, οι Τούρκοι γλωσσολόγοι που θα αναλάβουν να υλοποιήσουν την εντολή Ερντογάν για εκκαθάριση της τουρκικής γλώσσας από τις ελληνογενείς λέξεις, θα έχουν πολλή δουλειά. Τα τουρκικά δάνεια από την ελληνική είναι αμέτρητα, αφού λέξεις όπως abis (άβυσσος), abuli (αβουλία), afoni (αφωνία), akademi (ακαδημία), akronim (ακρωνύμιο), aksiyom (αξίωμα), akson (άξονας), analjezi (αναλγησία), anamnezi (ανάμνηση), analoji (αναλογία), anatomi (ανατομία), anonim (ανώνυμος), antipati (αντιπάθεια) και εκατοντάδες άλλες είναι, είτε αρέσει στους Τούρκους κυβερνώντες είτε όχι, αμιγώς ελληνικές…