Η Υρώ Μανέ εξομολογείται για το πως έγινε η “Ρένα” που υποδύεται στο Δημ.Θέατρο Πειραιά

Η “Ρένα” του Αύγουστου Κορτώ ζωντανεύει στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά με την Υρώ Μανέ να ενσαρκώνει μια θρυλική μυθιστορηματική μορφή. Η συνέντευξη στον Γιάννη Καφάτο από το viewtag.gr :

Όταν είχε βγει το βιβλίο είχα κάνει μια συνέντευξη με τον Αύγουστο Κορτώ και τον είχα ρωτήσει αν η Ρένα είναι μια ελληνική εκδοχή του Φόρεστ Γκαμπ. Για εσάς, τι είναι η Ρένα; – Ποιο είναι το …βιογραφικό της;

Η ηρωίδα μου είναι μια γυναίκα ελευθέρων ηθών. Προσφέρει τις ερωτικές της υπηρεσίες χωρίς καμία τσιγγουνιά. Η ζωή της ξεκινάει λίγο πριν από την καταστροφή της Σμύρνης και την βρίσκουμε σήμερα.

Περνάει δια πυρός και σιδήρου και ζει παράλληλα με τα μεγάλα γεγονότα της ιστορίας της νεότερης Ελλάδας. Τα γεγονότα τα ζει με τον δικό της ξεχωριστό και ιδιαίτερο τρόπο ως άνθρωπος του περιθωρίου. Τα μεγάλα γεγονότα που συμβαίνουν δεν τα έχει σε πρώτο πλάνο αλλά απλώς ζει και μάλιστα πολλές φορές χωρίς να παίρνει χαμπάρι τι ακριβώς συμβαίνει.

Είναι ένας πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρας. Η «Ρένα» στη δική μου ανάγνωση, είναι μια γυναίκα με πολύ τσαγανό, με πολύ δύναμη ψυχής. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η μεγάλη της αθωότητα. Η Ρένα είναι μια μεγάλη καρδιά που μπορεί να αγαπά. Κι ακριβώς επειδή έχει σε πρώτο πλάνο τον έρωτα και την αγάπη, για τον λόγο αυτό βιώνει την ιστορία της Ελλάδας μέσα από τα μάτια του ανθρώπου που ερωτεύτηκε που υπήρξε κομμουνιστής με ό,τι συνεπάγεται αυτό την εποχή εκείνη για τους απλούς ανθρώπους.

Ενώ το πεζοδρόμιο, κι αυτή η στάμπα της κοινής, όλο αυτό που έχει καταγραφεί στο σώμα λόγω της δουλειάς της δεν έχει περάσει στην ψυχή της με έναν τρόπο που θα μπορούσε να την αλλοτριώσει και να την κάνει χυδαία. Διατηρεί μέχρι το βαθύ της γήρας ένα σφρίγος της νιότης και της αθωότητας. Βλέπει τον κόσμο με τα μάτια της ερωτευμένης με τον Μάρκο.

Είχατε κάποια επικοινωνία με τον συγγραφέα όταν αποφασίσατε να ανεβάστε την παράσταση;

Μιλήσαμε όταν διάβασα το βιβλίο και του ζήτησα αν μπορώ να το κάνω θεατρικό. Μου το εμπιστεύτηκε με πολύ γενναιοδωρία τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό.

Ποια υπέρβαση πρέπει να κάνετε για να ερμηνεύσετε κάθε ρόλο σας.

Εξαρτάται κάθε φορά από τον ρόλο και τις απαιτήσεις του χαρακτήρα που πρέπει να υποδυθώ και να ενσαρκώσω.

Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Το να παίξεις μια ιερόδουλη είναι μια πολύ μεγάλη εσωτερική διαδικασία. Όταν μάλιστα δεν έχεις καμία σχέση με τον κόσμο αυτό. Εγώ τώρα συνάντησα  ιερόδουλες. Δεν ήξερα πως ζουν αυτοί οι άνθρωποι.

Δηλαδή, τώρα λόγω της παράστασης επιδιώξατε να συναντηθείτε με ιερόδουλες ώστε να μπορέστε να δουλέψτε τον ρόλο σας;

Ναι, ήθελα να οσμιστώ αυτό που λένε για αυτόν τον ξεχωριστό κόσμο. Όση φαντασία και να έχει κάποιος, και η φαντασία είναι το βασικό μου εργαλείο, δεν  αρκεί αν δεν γνωρίσεις έστω και λίγο τον κόσμο αυτό. Προφανώς δεν είμαι της αμερικάνικης σχολής που θέλει ο ηθοποιός να βιώσει τον χαρακτήρα που θα παίξει.  Όμως είναι σωστό να έχεις εικόνες, να πάρεις αφορμές, να πλουτίσεις τη φαντασία σου εν τέλει!

Και πώς βρήκατε συνομιλήτριες από τον χώρο αυτό;

Βρήκα. Αμα θέλει κανείς όλα τα βρίσκει. Με δέχτηκαν και κουβεντιάσαμε αρκετά. Την παροπλισμένη γυναίκα που υποδύομαι, αυτή αναζήτησα για να μπορέσω να την κατανοήσω.

Αυτές οι συναντήσεις με βοήθησαν ώστε να εξάψουν τη φαντασία μου ΄με έναν ιδιαίτερο τρόπο στην προσπάθειά μου ν’ αποδώσω το ρόλο με βάση το κείμενο και τη σκηνοθεσία

Όταν φεύγατε από αυτές τις συναντήσεις σας κυρία Μανέ, ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκεφτήκατε;

Πόσο σκληρό είναι αυτό που βιώνουν αυτές οι γυναίκες. Πόσο αυτονόητη είναι δική μας η ζωή, η δουλειά μας που τη θεωρούμε δύσκολη. Πόσο διαφορετική ζωή ζούμε εμείς. Αυτές ήταν οι πρώτες μου σκέψεις.

Βέβαια κι αυτές οι γυναίκες …κατά τα άλλα κάνουν μια κανονική ζωή. Αυτό μου εντόπισαν και οι ίδιες. Κλείνουν την πόρτα και πάνε στο σπίτι τους και συνεχίζουν την ζωή τους.

Αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω. Πόσο μπορείς να έχεις αποστασιοποιηθεί από αυτό που βιώνει το σώμα σου. Πόσο ισχυρούς αμυντικούς μηχανισμούς πρέπει να έχεις δημιουργήσει.

Εσείς λοιπόν, μετά την προετοιμασία σας, τι θέλετε να μας δώσετε μέσω της Ρένας «σας»;

Στόχος μου είναι  οι θεατές να αγαπήσουν τη Ρένα.

Όταν διάβασα το βιβλίο πρώτη φορά η αίσθηση που μου δημιουργήθηκε είναι ότι η Ρένα θα μπορούσε να είναι η ίδια η Ελλάδα που περνά δια πυρός και σιδήρου και βιώνει πολύ δύσκολα πράγματα αλλά συνεχίζει να αντέχει  και να βλέπει το αύριο με αισιοδοξία.  Αυτό θέλω: ο θεατής να αγαπήσει τη Ρένα και να φύγει από την παράσταση με ένα αίσθημα αισιοδοξίας.

Το μόνο που μένει είναι  αγάπη στον κόσμο. Αυτό λέει ο Κορτώ, διαμέσου της ηρωίδας του της Ρένας.

Ας πάμε αλλού την κουβέντα. Πώς χρησιμοποιείτε τα social media;

Έχω πολύ μετρημένη σχέση μαζί τους. Τόσο- όσο. Μέτρον άριστον! Είμαι αυτής της λογικής εγώ. Δεν μπορώ την υπερέκθεση. Δεν μπορώ σε κάθε βήμα μου να έχω μια σέλφι, ή ένα insta-story. Τα βαριέμαι κιόλας λίγο όλα αυτά. (το λέει γελώντας!)

Είστε «της παρέας» ή θα λέγατε ότι ταιριάζετε πιο πολύ στο προφίλ του «μοναχικού καβαλάρη»; Πώς λειτουργείτε;

Η διαδρομή για να ενσαρκώσεις έναν ρόλο και ολοκληρώσεις την μεταφορά της προσωπικότητας που υποδύεσαι είναι ένας μοναχικός δρόμος. Ακόμη κι αν έχεις δίπλα σου τους καλύτερους συνεργάτες, η πορεία του ηθοποιού είναι μοναχική. Και δεν νομίζω ότι λέω κάτι καινούριο.

Φυσικά μου αρέσει να συμμετέχω σε δουλειές με συνεργάτες και συναδέλφους που μπορούμε να λειτουργούμε σε μια παρεϊστική ατμόσφαιρα. Να μην είναι αυτό το πολύ αυστηρά επαγγελματικό. Προτιμώ την ατμόσφαιρα που δικαιώνει την έκφραση  «παίζω» θέατρο. Δεν λέει κανείς «δουλεύω» θέατρο, «παίζω» λέμε! Άρα αυτό το  «παιχνίδι» είναι που θέλω.

Ποιο είναι το μεγάλο σας απωθημένο;

Δεν έχω κάποιο μεγάλο απωθημένο. Κάποιους ρόλους έχω στο μυαλό μου. Μια Λυσιστράτη  που κάποιος θα έλεγε ότι  είναι ίσως κάτι προφανές για μένα, ενώ Εκάβη … θα έλεγε κάποιος ότι είναι πιο παράδοξο, πιο ασυνήθιστο.

Και σαν άνθρωπος, τι απωθημένο κουβαλάτε;

Τα ταξίδια. Κι εδώ υπάρχει μια παραδοξότητα. Τα αγαπώ πολύ, δεν έχω χρόνο και φοβάμαι τα αεροπλάνα και τη διαδικάσια του ταξιδιού. Κι αυτό παράδοξο. Θα μείνει αυτό το απωθημένο. Δεν θα ταξιδέψω όσο θέλω. Θα ταξιδεύω με την φαντασία μου.  (πάλι γελάει)Γι’ αυτό και μου αρέσει να βλέπω ταξιδιωτικές εκπομπές για τον «έξω κόσμο».  Αν μπορούσα να διακτινίζομαι θα έκανα σίγουρα περισσότερα ταξίδια!

Έχετε αισθανθεί προδομένη;

Ναι. Υπάρχουν οι μικρές-μικρές προδοσίες που αντιμετωπίζονται πιο εύκολα αλλά κάτι μεγάλο…  Ναι έχει υπάρξει κάποια στιγμή και μια μεγάλη προδοσία εις βάρος μου.

Έχετε αισθανθεί την ανάγκη να ζητήσετε συγγνώμη;

Δεν με τρομάζει η λέξη και η πράξη. Για πράγματα που θεωρώ ότι έχω κάνει λάθος ζητάω συγγνώμη.

Η κόρη σας, είναι 21 και σπουδάζει. Αν «αύριο» έρθει και σας πει: Μάνα θέλω να γίνω ηθοποιός. Τι συμβουλή θα της δίνατε;

Θα της έλεγα αν είναι σίγουρη ότι αγαπάει πολύ αυτό που θέλει να κάνει να το ακολουθήσει.  Ανάλογη συμβουλή θα της έδινα αν ήθελε να ασχοληθεί με οποιαδήποτε μορφή τέχνης.

Κι εγώ είχα συμπαράσταση από τους γονείς μου όταν τους είπα κάτι αντίστοιχο. Παρά το γεγονός ότι ήταν άνθρωποι παλαιάς κοπής στάθηκαν δίπλα μου. Με στήριξαν.

Τι χρειάζεται κάποιος για να επιβιώσει συναισθηματικά στην Αθήνα της οικονομικής κρίσης;

Αμυντικούς μηχανισμούς, πάρα πολύ ισχυρούς, που τους έχει αποκτήσει από πολύ μικρή ηλικία νομίζω και μεγαλώνοντας τους έχει εξασκήσει. Αυτό  είναι που χρειάζεται για να αντέξουμε αυτήν την πόλη.

Εγώ έχω μηχανισμούς αισιοδοξίας. Παίζει ρόλο. Τα καλά παιδικά χρόνια βοηθάνε. Δημιουργούν αποθέματα αισιοδοξίας. Μαθαίνεις να ψάχνεις το φωτεινό σημείο της ζωής. Στο βάθος υπάρχει φως, και το ακολουθείς. Θετική αντιμετώπιση της ζωής.

Εγκλήματα και Φλώρα – Θα παίζατε σε ένα ενδεχόμενο «σίκουελ» – κι ας σας «πέθανε» ο Λευτέρης Παπαπέτρου;

Το λέμε πολλές φορές που μιλάμε συνάδελφοι… αλλά πώς να γίνει. Εκτός αν  -όπως έλεγε ένας συνάδελφος – μας δείχνει στον ουρανό, στον άλλο κόσμο. Είναι πολύ μακρινό και υποθετικό…

Ο ρόλος της Φλώρας ήταν σημαντικός για σας, πώς «βγήκατε» από αυτόν;

Εγώ βγήκα πολύ εύκολα. Ο κόσμος δεν την ξέχασε και δεν βγήκε εύκολα. Ακόμη και τώρα που βλέπουν τη σειρά με φωνάζουν κάποιοι Φλώρα και θυμούνται τον δεσμό με τον κρεοπώλη. Για μένα ήταν εύκολο. Μπήκα στον επόμενο ρόλο.

«Όσο έχω εσένα», είναι το σίριαλ που πρωταγωνιστείτε. Σε ποιον θα λέγατε αυτή τη φράση;

Για την οικογένειά μου, τους αγαπημένους μου ανθρώπους.

Σε ποιους ρόλους η Υρώ «οφείλει» την πορεία της στο θέατρο;

Στην  παράσταση «Ο Άη Βασίλης ήταν σκέτη λέρα» γιατί πραγματοποίησα το όνειρό μου να κάνω θέατρο με τους φίλους μου, στο θέατρο Αποθήκη, την εποχή που ξεκίναγα.

Και φυσικά κομβικό στην πορεία μου θεωρώ τον ρόλο της Ερασμίας στον «Συμβολαιογράφο».

Ο μεγαλύτερός σας φόβος ποιος είναι;

Ο θάνατος. Αυτό που προσπαθούμε να ξορκίσουμε όλοι! Δεν είμαι συμφιλιωμένη με τον θάνατο, ούτε με τις αρρώστιες. Αυτά φοβάμαι, όπως όλοι νομίζω. ¨Όσο κι αν φιλοσοφούμε τη ζωή, προσωπικά δε νιώθω ότι έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα αυτή. Ειδικά μετά την απώλεια του πατέρα μου αναμετρήθηκα πολύ με το κομμάτι του θανάτου. Τρία χρόνια έχω κάνει βήματα – βάσει αυτής της λογικής της θετικής αντίληψης που σας έλεγα πριν – αλλά δεν είμαι συμφιλιωμένη.

Το μέγιστο είναι να είναι καλά η κόρη μου! Εφόσον είναι καλά αυτή όλα τα άλλα έρχονται  σε δεύτερη μοίρα.

Γιάννης Καφάτος

Πληροφορίες παράστασης:

Από τις 10 Δεκεμβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Δευτέρα και Τρίτη στις 8.30μ.μ. για λίγες παραστάσεις.

Στον ρόλο της Ρένας η Υρώ Μανέ.

Συμπρωταγωνιστούν: Άγης Εμμανουήλ, Κωνσταντίνος Φάμης, Μιχάλης Αβρατόγλου& επί σκηνής οι μουσικοί Παναγιώτης Τσεβάς και Κώστας Νικολόπουλος

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Αύγουστος Κορτώ

Θεατρική διασκευή : ΣτελιοςΧατζηαδαμίδης

Σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη

Σκηνικά-κοστούμια : Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Μουσική : Παναγιώτης Τσεβάς

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού

Video: Στέφανος Παπαδόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτης : Θάλεια Γρίβα

Βοηθός σκηνογράφου – Ενδυματολόγου: Μαρία Παπαδοπούλου

Βοηθός φωτιστή: Στέβη Κουτσοθανάση

Φωτογραφίες: Μαντώ Βασίλη

Εκτέλεση παραγωγής: Μαριάννα Χαλκιαδάκη

Σχεδιασμός αφίσας: Θωμάς Παλυβός

__________________________________________________

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Τηλ.: 210 4143 310 | www.dithepi.gr

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Δευτέρα & Τρίτη 8.30 μ.μ.

Διακεκριμένη: 25 € | Α’ Ζώνη: 20 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 17 € | B’ Ζώνη: 15 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 13 € | Γ’ Ζώνη: 10 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 8 €

Προπώληση εισιτηρίων: ταμείο Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά : 210 4143 310,

www.viva.gr, 2109213310

Ώρες Ταμείου Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά:

Δευτέρα: ΑΡΓΕΙ

Τρίτη έως Παρασκευή: 10.00 – 14.00 και 18:00 – 21:00

Σάββατο: 16.00 – 21.00

Κυριακή: 16.00 – 20:00