Η “εθνική μας μιζέρια” παρούσα και στην επιστροφή των 2 στρατιωτικών

Έχουμε μοναδικό ταλέντο στο να μιζεριάζουμε ακόμη κι όταν όλα μας πάνε καλά. Ακόμη κι όταν κερδίζουμε έναντι της Τουρκίας που αποτελεί τον μόνιμο “φόβο μας”. Έχουμε σχεδόν πείσει τους εαυτούς μας ότι σε οποιαδήποτε αναμέτρηση με την γειτονική χώρα εμείς είμαστε “από χέρι χαμένοι”…

Κόντρα σ΄ όλες τις δυσοίωνες προβλέψεις που κάναμε με βάση τα δεδομένα που υπήρχαν, οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί, επέστρεψαν στην πατρίδα, χωρίς η Τουρκία να πάρει τίποτα απ΄ όσα ακούγαμε ότι ζητούσε… Όχι οι οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί παραμένουν ασφαλείς στην Ελλάδα και “δεν τους επιστρέψαμε κρυφά στην Τουρκία”, όπως διάφορα “λαγωνικά” γράφουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα οποία όπως εξελίσσονται σύντομα θα μας κάνουν να νοσταλγήσουμε τις εφημερίδες…

Έχει μεγάλο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον πως επιτεύχθηκε η επιστροφή. Ποιος πίεσε το καθεστώς Ερντογάν να αλλάξει στάση. Αλλά είναι και άδικο να ψάχνουμε μόνο ποια ξένη αόρατη δύναμη έβαλε το χέρι της και να μην πιστώνουμε την επιτυχία και σε εμάς. Σε μία εποχή που ότι κι αν γράψεις χαρακτηρίζεσαι αυτομάτως “φιλοκυβερνητικός” ή “νεοδημοκράτης που έρχεται” και διαβάζοντας διάφορα απίθανα νομίζουμε ότι πρέπει να πούμε ένα μπράβο σ΄ όσους δούλεψαν όλο αυτό το διάστημα, αθόρυβα όπως φάνηκε για να επιστρέψουν οι δύο στρατιωτικοί.

Για τις ευθύνες όσων έβαλαν τη χώρα σ΄ αυτή την περιπέτεια, θα επανέλθουμε.