Η Μαριώ του Καραϊσκάκη που την έλεγαν «Ζαφείρη»!

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Το 1855 ο Θεόδωρος Βρυζάκης ζωγράφισε τον πίνακα του «Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στην Καστέλα».

Εκτός από ένα εκπληκτικό έργο τέχνης ο πίνακας, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη, έχει μια μοναδική ιδιαιτερότητα.

Θεωρείται και η μοναδική απεικόνιση ενός ξεχωριστού συντρόφου του Γεωργίου Καραϊσκάκη, τον «Ζαφείρη».

Ο Βρυζάκης τον έχει συμπεριλάβει στο έργο του τοποθετώντας τον στο δεξί κάτω άκρο του πίνακα να βάζει νερό σε μια κούπα.

Ο «Ζαφείρης» ήταν μια νεαρή μουσουλμάνα η οποία σύμφωνα με κάποιες αναφορές αιχμαλωτίστηκε κάπου κοντά στο Ναύπλιο.

Ο Καραϊσκάκης την πήρε μαζί του και τη βάφτισε Χριστιανή δίνοντας της το όνομα Μαρία.

Τον ακολουθούσε παντού σε όλες τις εκστρατείες του αλλά και στις συναντήσεις με άλλους καπετάνιους και έγινε γνωστή ως η Μαριώ του Καραϊσκάκη.

Του μαγείρευε και τον φρόντιζε.

«Ὁ Καραϊσκάκης ’σ τὴς ἐκστρατεῖες του εἶχε πάντα μαζί του μιὰ Τουρκοπούλα βαφτισμένη, ποῦ τὴν ἔλεγαν Μαριώ.

Αὐτὴ ἦταν ντυμένη φουστανέλλες, σὰν ἄντρας, κ’ εἶχε τ’ ὄνομα Ζαφείρης ἀνάμεσα ’σ τὰ παληκάρια» αναφέρει ο Ιωάννης Βλαχόπουλος στη βιογραφία του Καραϊσκάκη.

Η μικρή Μαριώ ήταν η άγρυπνη «θηλυκή φρουρός» του μεγάλου στρατηγού.

Η φιγούρα της γυναικείας «φονικής μηχανής», όπως την αποκαλεί ο ιστορικός Γιάννης Βλαχογιάννης, δεν είναι ευρέως γνωστή.

Η Μαριώ καταλάμβανε έναν από τους βασικότερους ρόλους στη ζωή του Καραϊσκάκη, αλλά δρούσε πάντα στο παρασκήνιο.

Η ΤΟΥΡΚΟΠΟΥΛΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ

Την περίοδο της άλωσης της Τριπολιτσάς, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης με τους άντρες του βρίσκονταν στην Πελοπόννησο.

Λίγο έξω από το Ναύπλιο, τους πλησίασε ένα μικρό κορίτσι.

Ήταν μία τουρκοπούλα, ασυνήθιστα όμορφη, που δεν ξεπερνούσε τα οκτώ.

Όταν αντίκρισε τον Καραϊσκάκη έπεσε στα πόδια του και ανάμεσα σε αναφιλητά τον ικέτευσε για προστασία.

Ο Έλληνας στρατηγός συγκινήθηκε και χωρίς να το σκεφτεί, αποφάσισε να πάρει την μικρή υπό την προστασία του.

Τη βάφτισε χριστιανή ορθόδοξη και της έδωσε το όνομα Μαριώ.

Από τότε οι δυο τους έγιναν αχώριστοι. Καθώς η Μαριώ μεγάλωνε, ο Καραϊσκάκης άρχισε να την ντύνει με αντρικά ρούχα και να τη φωνάζει με αντρικό όνομα.

Μέσα σ’ ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον θέλησε να προστατεύσει και να διαφυλάξει τη σχέση τους από τις «κακές γλώσσες». Άλλωστε, η κοπέλα είχε αποδείξει ότι ήταν γενναία, δυναμική και δεν καταπονούνταν από τις κακουχίες.

Παρόλα αυτά, πολλοί ήταν εκείνοι που είκαζαν ότι η πιστή ακόλουθος του στρατηγού ήταν στην πραγματικότητα ερωμένη του.

Η Μαριώ βρισκόταν διαρκώς δίπλα του, τόσο στο πεδίο της μάχης, όσο και εκτός.

Όταν ήταν μόνοι τους, του μαγείρευε, του έπλενε, τον φρόντιζε όταν ήταν άρρωστος και τον βοηθούσε με οτιδήποτε χρειαζόταν.

Έξω από τον προσωπικό του χώρο, η Μαριώ γινόταν «Ζαφείρης».

Έβαζε τη φουστανέλα, ζωνόταν με τα κουμπούρια και πολεμούσε στην πρώτη γραμμή πλάι στον στρατηγό.

Η Μαριώ είχε θέσει ως καθήκον της ζωής της να προστατεύει τον Καραϊσκάκη.

Εκείνος, με τη σειρά του, την εμπιστευόταν τυφλά.

Ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που τον ακολουθούσε παντού.

Ο, κατά κόσμον, Ζαφείρης ήταν παρών σε διαπραγματεύσεις, σε προσωπικές συζητήσεις, στη λήψη όλων των κρίσιμων αποφάσεων.

Ήταν ο μόνος που ήξερε πώς να χειριστεί τον Καραϊσκάκη σε κάθε στιγμή, να τον ηρεμεί, να τον λογικεύει, ακόμα και να τον ανακουφίζει όταν τα συμπτώματα της φυματίωσης γίνονταν ανυπόφορα.

Αν και πολλοί τελικά παρεξήγησαν τη σχέση τους, ισχυριζόμενοι ότι η Μαριώ ήταν ερωμένη του στρατηγού ιστορικά κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται.

Οι περισσότεροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η σχέση του Καραϊσκάκη με τη Μαριώ ήταν σχέση πατέρα-κόρης.

Η μικρή είχε μεγαλώσει δίπλα του, είχε γαλουχηθεί στο πλευρό του περισσότερο από τα βιολογικά του παιδιά και με τα χρόνια αναπόφευκτα, απέκτησε μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά του.

Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ

Ο Τζορτζ Κόχραν, ανιψιός του ναυάρχου Τόμας Κόχραν, βρέθηκε το 1827 στην Ελλάδα και συνάντησε τη Μαρία.

Στο βιβλίο του «Wanderings in Greece» βρίσκουμε τη μοναδική περιγραφή της κοπέλας.

Ο Κόχραν αναφέρει:

«Ανάμεσα στους οπαδούς του ήταν μια ορντινάντσα που παρευρισκόταν παντού- και για την οποία πρέπει παρενθετικά να δώσω μια σύντομη περιγραφή.

Αυτή η ορντινάντσα ήταν μια Τουρκάλα, ντυμένη εν μέρει αντρικά, και εν μέρει σα γυναίκα.

Είχε φυλακιστεί από τον Καραϊσκάκη… και ο Καραϊσκάκης προσκολλήθηκε σε αυτήν, και εκείνη σε αυτόν.

Τον φρόντιζε νύχτα και μέρα.

Μετέφερε στον ώμο της ένα ελαφρύ ελληνικό μουσκέτο, και στη ζώνη τις θήκες πιστολιών και ένα γιαταγάνι.

Είχε ευχάριστο παρουσιαστικό , αλλά είχε χαρακτήρα περισσότερο τουρκικό παρά ελληνικό.

Το πρόσωπό της ήταν μάλλον στρογγυλό παρά οβάλ.

Είχε μια τέλεια ευθεία μύτη, σκούρα μάτια και φρύδια, και μια επιδερμίδα καθόλου σκούρα, αλλά με ένα υγιές και όμορφο λευκό και κόκκινο χρώμα.

Τα μαλλιά της ήταν σκούρα πυκνά, και ήταν πλεγμένα σε κοτσίδα, και μέρος τους τυλιγμένο κάτω από ένα φέσι με μπλε φούντα.

Φορούσε άσπρο βαμβακερό παντελόνι, με ένα άσπρο σακάκι από δέρμα προβάτου, που έφτανε μέχρι τη μέση της.

Το σακάκι ήταν ζωσμένο με μια κόκκινη δερμάτινη ζώνη, που όπως έχω περιγράψει προηγουμένως είχε όπλα.

Οι τρόποι της ήταν πολύ ήπιοι και διακριτικοί, και, όταν έβλεπε εμάς τους ξένους, κατέβαζε τα μάτια της με μια πολύ γοητευτική και ελκυστική σεμνότητα.

Η συμπεριφορά αυτής της γυναίκας προσέφερε ένα καλό παράδειγμα του τι μπορεί να προσφέρει η γυναικεία προσήλωση.

Κανένας κίνδυνος, όσο μεγάλος κι αν ήταν, δεν την κράτησε μακριά από το πεδίο της μάχης· και παρόλο που δεν πολεμούσε, αψηφούσε τη ζωή της, ενώ ακολουθούσε τον κύρη της».

Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ

Στη βιβλιογραφία για τον Καραϊσκάκη εντοπίζονται δύο ακόμα αναφορές για τη Μαρία.

Σε συνάντηση στην Αράχωβα, ο Καραϊσκάκης καθησυχάζει έναν καλόγερο που θέλει να του δώσει μια απόρρητη πληροφορία.

«Ωμίλει, ελευθέρως καλόγερε, ο Ζαφείρης είναι ο πιστότερος των υπηρεσιών μου» του λέει.

Ένα άλλο περιστατικό που περιγράφεται είναι σε ένα ταξίδι του Καραϊσκάκη στο Κάλαμο για να δει την οικογένειά του.

Η σύζυγος του Γκόλφω Ψαρογιαννοπούλου, του παραπονιέται για τη συμπεριφορά ενός από την ομάδα του.

«Tι πράματα είναι αυτά που κάνουν οι άντρες σου, παλεύουν τις ψυχοκόρες μου στο μαγειριό» του λέει.

Ο Καραϊσκάκης ζητά να του φέρουν μπροστά τους αυτούς που πείραξαν τα κορίτσια.

Όταν του φέρνουν τον «Ζαφείρη» ξεσπά σε τρανταχτά γέλια.

«Γιατί γελάς;» τον ρωτά η σύζυγος του και αυτός της εξηγεί ότι ο «Ζαφείρης» είναι γυναίκα και λέγεται Μαρία.

Η σύζυγος όμως αντί να ηρεμήσει άρχισε να τις μπαίνουν έννοιες ότι ο άντρας της κουβαλάει την ερωμένη παντού μαζί του.

Άρχισε να τον ρωτά τι την ήθελε και την κουβάλαγε μαζί του και παρόμοια. Με το γνωστό του… ιδιαίτερο χιούμορ ο Καραϊσκάκης της λέει:

«Έγνοια σου, μωρή, μη μου χολιάζεις, έχω και για τα  σένα!».

Όλα συνηγορούν ότι ο Καραϊσκάκης είχε και ερωτική σχέση με την Μαρία την οποία έπαιρνε παντού μαζί του και κοιμόταν συχνά στη σκηνή του.

Η τελευταία αναφορά στη Μαρία είναι πως λίγο πριν πεθάνει ο Καραϊσκάκης την πάντρεψε με έναν από τους στρατιώτες του και στη διαθήκη του της άφησε προίκα 4.000 γρόσια.

Η μοίρα της από εκεί και πέρα είναι άγνωστη.

Πληροφορίες

Janus.gr