Η Ιταλία συζητά με την Τουρκία για τη “μοιρασιά” στη Λιβύη

Δυστυχώς είναι πλέον γνωστή η δυσμενή, για τα ελληνικά ενδιαφέροντα, εξέλιξη των διαδραματιζόμενων γεγονότων σε Βόρεια Συρία,  βόρειο Ιράκ και Λιβύη.  Η ταυτόχρονη παρουσία των τούρκων:  υπουργoύ εξωτερικών Çavuşoğlu, οικονομίας Albayrak, πληροφοριών Fidan, και του εκπροσώπου του Ερντογάν, Kalın, στο τελευταίο τους συμβούλιο με την κυβέρνηση Σάραζ στη Τρίπολη (εξού και η φωτογραφία) δηλώνει ότι η Τουρκία πλέον είναι de facto αναπόσπαστο κομμάτι της κυβέρνησης της δυτικής Λιβύης. Σύμφωνα με τον Ιταλό και φιλότουρκο ανταποκριτή στην Άνκαρα, Mariano Giustino, η Ιταλία διαπραγματεύεται με την Τουρκία κοινοπραξία γεωτρήσεων στο λιβυκό πέλαγος για λογαριασμό της κυβέρνησης Σάραζ. Δεν διευκρινίστηκε όμως είτε από τον ανταποκριτή είτε από τους υπουργούς εξωτερικών της Ιταλίας και της Τουρκίας αν κάτι παρόμοιο συζητήθηκε κατά την χθεσινή τους συνάντηση. Πριν τέσσερις μέρες ο ίδιος ανταποκριτής που τυγχάνει να είναι και γενικός γραμματέας της σκιώδους εταιρίας “Turchia in Europa da Subito” (Η Τουρκία στην Ευρώπη αμέσως) μιλώντας στο ιταλικό ραδιόφωνο έλεγε ότι η “Νότια” Κύπρο αποτελεί γνωστό αντιδημοκρατικό (!) εμπόδιο στην ένταξη της δημοκρατικής (!) Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η Τουρκία έπαυσε τον απεσταλμένο της στη Λιβύη γιατί πλέον συνεργάζεται και τυπικά απευθείας με τον υπουργό εξωτερικών του Σάραζ.

    Όσο για το μέτωπο του ιρακινού Κουρδιστάν, είχαμε την νέα εισβολή των τουρκικών δυνάμεων και μέχρι προχθές είχαν εξουδετερωθεί πάνω από 500 στόχοι ενάντια στο PKK στις πρώτες 36 ώρες της εισβολής. Σιγά σιγά η Τουρκία επεκτείνεται εδαφικά, στρατιωτικά, οικονομικά (η κρίση στην Τουρκία είναι κυρίως νομισματική) ως τρίτη χώρα παγκοσμίως στον δείκτη μεγαλύτερης εκβιομηχάνισης, ακόμη και νομισματικά (η καταρρέουσα τουρκική λίρα παραγκωνίζει τα συριακά και άλλα ξένα νομίσματα στη βόρεια Συρία) και λίαν συντόμως η Ελλάδα θα βρεθεί σε μία νέα ζοφερή de facto πραγματικότητα.

   Στην Ιταλία επίσης οι φωνές των οικονομικών συμφερόντων έχουν αρχίσει να γίνονται όλο και πιο αισθητές καθώς ζητούν να παγώσουν οι ενεργειακές σχέσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο ως έχουν μέχρι τώρα, και να επικεντρωθούν στην επιβολή μιας αυξανόμενης επιρροής τους στην Λιβύη του Σάρατζ τον οποίο εξόπλιζαν μέχρι πριν μερικούς μήνες με αντάλλαγμα την εισαγωγή πετρελαίου.