Η φυσική κατάσταση των στρατιωτικών και η λειψανδρία των μονάδων μας! Ποια η σχέση

Η φωτογραφία από τις ΗΠΑ με την Ταξίαρχο να αξιολογείται για την φυσική της κατάσταση από Επισμηνία, προκάλεσε ενδιαφέρον και αποτέλεσμα αυτού είναι και το άρθρο που ακολουθεί με συντάκτη απόστρατο αξιωματικό:

Παρακολούθησα πριν κάποια χρόνια τυχαία, ως απόστρατος, τη δοκιμασία σωματικής ικανότητας ενός αριθμού αξιωματικών, στο δρόμο περιπάτου που βρίσκεται στον Υμηττό, ακριβώς πάνω από την Ηλιούπολη (είναι ο δρόμος που εγκλωβίστηκαν και κάηκαν οι πυροσβέστες στη πυρκαϊά του 1998), και απογοητεύτηκα για το τρόπο που γινόταν. Για γέλια και για κλάματα. Και έβλεπαν τα γενόμενα και αυτοί που περπατούν ή τρέχουν καθημερινά στο βουνό.

Βεβαίως τίθεται το ερώτημα σε ποια δύναμη μπορεί να γίνει πρόγραμμα σωματικής αγωγής κατά την απογευματινή εκπαίδευση των μονάδων, όταν οι Μονάδες είναι άδειες από κληρωτούς. Ακόμη και οι πολύ εμπρός. Και αυτό σας το λέω με πολύ μεγάλη λύπη. Μου έλεγε  λοχαγός (τρίχρονος ταγματάρχης ΠΖ σήμερα) που υπηρετούσε σε Μ/Κ ΤΠΖ στη περιοχή της Βύσας: “Σε ποιους να κάνω εκπαίδευση , όταν μετά την αναφορά του Τάγματος κοιτάζω και βλέπω ότι μου έχουν μείνει μόνο δύο;”.

Είναι πολύ τρομαχτικό το πρόβλημα της λειψανδρίας που αντιμετωπίζουν οι Μονάδες και νομίζω ότι επειδή έχετε ανταπόκριση στο κόσμο, πρέπει να το προβάλετε.

Από τον ΕΣ δεν λείπουν ούτε οι Μονάδες, ούτε τα τανκς, ούτε κανόνια. Λείπουν οι στρατιώτες. Η κρίσιμη δηλαδή μάζα που αποτελεί το Στρατό. Είναι αυτοί που θα συμπληρώσουν τα τεράστια κενά των μάχιμων μονάδων που υφίστανται εξ αιτίας της λειψανδρίας. Και δυστυχώς αυτοί θα είναι ανεκπαίδευτοι. Με επάνδρωση μονάδων στα τάρταρα, είναι αδύνατο να γίνει εκπαίδευση. Σας το λέω εγώ, που είχα τη τύχη να διοικήσω από τα “γεννοφάσκια” μου, από Ανθυπίλαρχος στην Ορεστιάδα το 1977, αλλά και στη συνέχεια, Ίλες πλήρους ή σχεδόν πλήρους επάνδρωσης και αντιμετώπιζα δυσκολίες να ολοκληρώσω το εξαμηνιαίο πρόγραμμα εκπαίδευσης”.