Η Ελλάδα ξανά αντιμέτωπη με τον Ερντογάν κι αυτός με τα τεράστια προβλήματά του

Ο Ερντογάν νίκησε όπως πολλοί ανέμεναν. Κερδίζοντας μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση επιβεβαιώνει την κυριαρχία του στο εσωτερικό της χώρας του και στέλνει το μήνυμα προς όσους από το εξωτερικό ήλπιζαν στην πτώση του, πως παραμένει αντίπαλος που δεν μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί…

Για την Ελλάδα ,όπως γράψαμε και χθες δεν αλλάζουν πολλά, για να μην πούμε τίποτα σ΄ ότι έχει να κάνει με την απειλή που λέγεται Τουρκία. Τα σχέδια του καθεστώτος Ερντογάν για περαιτέρω ισχυροποίηση της στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας πασίγνωστα…Έχουμε χορτάσει από αναλύσεις, αναμένουμε ν΄ ακούσουμε τα δικά μας σχέδια…

Όμως ο Ερντογάν μετά από τους πανηγυρισμούς θα πρέπει να αναμετρηθεί με τα προβλήματα της χώρας του που δεν είναι λίγα.

Πρώτα απ΄ όλα με την οικονομία. Οι κραδασμοί που υπέστησαν τα θεμέλιά της κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του υπενθύμισαν πόσο ευάλωτη είναι σε δυτικές πιέσεις και επιθέσεις. Η οικονομία του εξαρτάται από τη Δύση κι αυτό το γνωρίζει ο Ερντογάν . Αυτή η παραδοχή θα τον βοηθήσει στη δεύτερη μεγάλη επιλογή που πρέπει να κάνει…

Ο Ερντογάν θα πρέπει να αποφασίσει προς τα που θα πάει η Τουρκία. Θα επιστρέψει στο “δυτικό μονοπάτι”, ή θα εξακολουθήσει να “παίζει” με τη Μόσχα και την Τεχεράνη; Θα επιμείνει στην αντιπαράθεσή του με το Ισραήλ; Θα συνεργαστεί πραγματικά με τους Ευρωπαίους ή θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται σαν κοινός εκβιαστής;

Θα τολμήσει να ανοίξει μέτωπο και στα δυτικά, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά των ελληνοτουρκικών; Θα επιχειρήσει να επιβάλλει τετελεσμένα στην Κύπρο και την ΑΟΖ της;

Πως θα διαχεισριστεί το Κουρδικό ζήτημα , το οποίο γνωρίζει πως δεν μπορεί να λύσει δια των όπλων;

Δεν είναι λίγα και υπάρχουν κι άλλα στα οποία πρέπει να απαντήσει ο πανίσχυρος Ερντογάν. Τα χαρτιά της πολιτικής του τράπουλας δείχνουν να έχουν τελειώσει. Τα ΄παιξε όλα με επιτυχία. Εκμεταλλεύθηκε σε σημείο …υποψίας την απόπειρα πραξικοπήματος ,επέβαλλε με τη νίκη στο δημοψήφισμα τους όρους του παιχνιδιού και της εξουσίας του και τώρα νίκησε ξανά. Δεν νομίζουμε ότι έχει άλλα τρικ να παρουσιάσει.

Η Ελλάδα οφείλει να ανησυχεί, αλλά όχι να φοβάται. Η παρουσία του Ερντογάν στο τιμόνι της Τουρκίας εκτός από αναμενόμενη ίσως να μπορούσε να χαρακτηριστεί και καλοδεχούμενη. Μετά από τόσα χρόνια τον γνωρίζουμε και ίσως μέχρι ένα σημείο να μπορούμε να τον “διαβάσουμε” και να τον προβλέψουμε. Ωστόσο όλα αυτά δεν θα΄ χουν σημασία αν εμείς δεν έχουμε σαφή και αταλάντευτη πολιτική στα ελληνοτουρκικά. Στην πραγματικότητα δεν κινδυνεύουμε από κανέναν Ερντογάν. Η πραγματική απειλή είναι η δική μας ανικανότητα να αναλάβουμε ρόλο στην περιοχή και να εκμεταλλευθούμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται…Αυτός ναι είναι σοβαρός κίνδυνος.