Η δημοσιογραφία οδηγεί παντού ή μόνο σε βουλευτικό έδρανο;

Το σκίτσο του Τάσου Αναστασίου τα λέει όλα! Η “μόδα” να περιλαμβάνονται όλο και περισσότεροι δημοσιογράφοι σε εκλογικά ψηφοδέλτια έχει πάρει διαστάσεις που προκαλούν ακόμη μεγαλύτερες πληγές στη σχέση των “λειτουργών του Τύπου” με τους πολίτες. Με αυτούς που θα ΄πρεπε αποκλειστικά να ασχολούνται…

Δημοσιογράφοι εμπλέκονταν με την πολιτική και παλαιότερα.Έλεγαν οι παλιοί ότι “η δημοσιογραφία είναι ένα επάγγελμα που οδηγεί παντού”. Προς το παρόν διαπιστώνουμε ότι οδηγεί στη Βουλή και σε κάποιες περιπτώσεις και σε υπουργικές καρέκλες!

Λίγοι και επιτυχημένοι στο χώρο της δημοσιογραφίας συνέχιζαν στην πολιτική. Αφού είχαν κάνει έναν ολόκληρο επαγγελματικό κύκλο, είχαν φθάσει σε κορυφαίες θέσεις σε εφημερίδες, που τότε κυριαρχούσαν στην ενημέρωση του κόσμου. Το φαινόμενο των δημοσιογράφων που γίνονταν πολιτικοί άρχισε να θεριεύει από την εποχή των εκσυγχρονιστών του Σημίτη, όταν δημοσιογράφοι συμμετείχαν ακόμη και στον…πρωϊνό καφέ στο Μαξίμου!!! Πολύ γρήγορα το “βουλευτιλίκι” έγινε στόχος πολλών δημοσιογράφων! Οι περισσότεροι το πέτυχαν. Δεν χρειάζονται και πολλά προσόντα. Να εξασφαλίσεις “τηλεοπτικό στασίδι” να κάνεις πύρινα σχόλια υπέρ του κόμματος με το οποίο στοχεύεις να είσαι υποψήφιος και να κατακεραυνώνεις τον αντίπαλο. Αν είσαι καλός μπαίνεις…ψηφοδέλτιο. Και με τις τηλεοπτικές εμφανίσεις όλα γίνονται. Ακόμη τουλάχιστον.

Κι ο κόσμος που παρακολουθεί μήνες και χρόνια δημοσιογράφους να φωνάζουν σε τηλεοπτικά πλάνα υπέρ ή του ενός ή του άλλου κόμματος και μετά τους βλέπουν υποψήφιους; Ο κόσμος, ο καθένας μας ξεχωριστά έχει τη δική του ευθύνη για όποιον επιλέγει να ψηφίσει. Δεν έχουμε όραση μόνο για να βλέπουμε τηλεόραση. Ούτε ακοή μόνο για να ακούμε ότι μας λένε. Έχουμε και μυαλό που θα πρέπει να κάνει κάποιες σκέψεις και κρίση αυστηρή στις επιλογές μας.

Δεν θα ισχυριστούμε ότι όλοι οι δημοσιογράφοι -υποψήφιοι είναι στην κατηγορία που περιγράψαμε. Υπάρχουν και υποψήφιοι δημοσιογράφοι που τιμούν την επαγγελματική τους ιδιότητα. Ποιοι είναι δεν θα σας τους πούμε εμείς. Πιστεύουμε ότι ο καθένας μπορεί να διακρίνει ποιοι είναι οι “τηλεοπτικοί κομματικοί ιμάμηδες” και ποιοι οι δημοσιογράφοι που μετά από μια αξιόλογη καριέρα αποφάσισαν να ασχοληθούν με τα κοινά. Δεν είναι πολλοί αλλά νομίζουμε ότι εύκολα μπορείτε να τους διακρίνεται ανάμεσα στους πολλούς.

Ομολογούμε πάντως ότι ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί ένας δημοσιογράφος αποφασίζει να εγκαταλείψει τη δημοσιογραφία ακόμη και στα πολύ δύσκολα που σήμερα ζούμε για να ασχοληθεί επαγγελματικά με την πολιτική…