Η Αθήνα χάνει στις Βρυξέλλες για τις κυρώσεις στην Τουρκία και υποβαθμίζει την πρωτοκόλληση του τουρκολιβυκού μνημονίου

Το πρώτο προσχέδιο θέσεων της Συνόδου Κορυφής, στις Βρυξέλλες, ήταν κατάπτυστο σ΄ ότι έχει να κάνει με την Τουρκία. Το δεύτερο απαράδεκτο! Μισόλογα, αοριστίες και ούτε λέξη για κυρώσεις. Η προστασία της Τουρκίας από Βερολίνο και Βρυξέλλες προκλητική και είναι εύλογη η απορία: γιατί η Αθήνα επιμένει σε “διορθώσεις” αναμένοντας με τις ώρες προσχέδια και δεν χρησιμοποιεί το βέτο για τις κυρώσεις στη Λευκορωσία όπως έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο η Λευκωσία;

Την ώρα που στις Βρυξέλλες η κατάσταση γίνεται όλο και πιο άβολη, ήρθε και η είδηση για την πρωτοκόλληση του τουρκολιβυκού μνημονίου στον ΟΗΕ. Η ελληνική κυβέρνηση υποβαθμίζει το γεγονός. Το ΑΠΕ μεταφέρει τις κυβερνητικές “διαρροές”:

Μετά από 10 μήνες από την κατάθεσή του, πρωτοκολλήθηκε το παράνομο μνημόνιο οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ της Τουρκίας και της κυβέρνησης της Τρίπολης, στον ΟΗΕ, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές.

H πρωτοκόλληση και δημοσίευση των πάσης φύσεως συμφωνιών που κατατίθενται από τα κράτη στη Γραμματεία του ΟΗΕ αποτελεί τυπική και τεχνική διαδικασία, επισημαίνουν οι ίδιες πηγές και διαμηνύουν ότι η ενέργεια αυτή δεν προσδίδει νομιμότητα στα πρωτοκολλημένα κείμενα, ούτε σημαίνει την αναγνώριση του περιεχομένου από τα Ηνωμένα Έθνη.

Όπως υπογραμμίζουν, η εν λόγω «συμφωνία» είναι παράνομη και άκυρη, συνήφθη με παράτυπο τρόπο και δεν κυρώθηκε, ως όφειλε, από τη λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων, όπως φάνηκε και από την επιστολή του προέδρου της τελευταίας προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ. Επίσης, σημειώνουν πως η «συμφωνία» αυτή συνήφθη κατά παράβαση της Σύμβασης για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

Ο παράνομος χαρακτήρας της έχει άλλωστε τονιστεί και καταγγελθεί από τη διεθνή κοινότητα, υπογραμμίζουν περαιτέρω οι ίδιες διπλωματικές πηγές.

Παράλληλα, υπενθυμίζεται και η καταδίκη από τη Σύνοδο Κορυφης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 13 Δεκεμβρίου 2019. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν καταδικάσει τη «συμφωνία» Τουρκίας-Λιβύης για τα θαλάσσια σύνορα, θεωρώντας ότι παραβιάζει το διεθνές δίκαιο.

Το λεγόμενο μνημόνιο κατανόησης Άγκυρας-Τρίπολης «παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται προς το δίκαιο της θάλασσας και δεν μπορεί να έχει νομικά δεσμευτικές συνέπειες για τρίτα κράτη», τονιζόταν στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής.