Η αναβάθμιση των F-16, τα F-35 που δεν ενθουσιάζουν και η ΕΑΒ- Τι δήλωσε ο ΥΕΘΑ
Άρθρο του Χρήστου Καπούτση
Τα εξοπλιστικά, ήταν ένα από τα σημαντικά θέματα που συζητήθηκαν στον Λευκό Οίκο, τόσο στην κατ΄ιδίαν συνάντηση του Αμερικανού Προέδρου με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, όσο και στην συζήτησης που ακολούθησε μεταξύ των αντιπροσωπειών των δύο κρατών.
Κυριάρχησε το ελληνικό αίτημα, για επίσπευση του προγράμματος της τεχνολογικής αναβάθμισης των μαχητικών αεροσκαφών F-16 , η κατασκευή DRONES (μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη) στην ΕΑΒ , ενώ η ελληνική πλευρά ζήτησε και η αμερικανική το αποδέχτηκε, να ξεκινήσουν άμεσα οι διαπραγματεύσεις, για την αγορά αριθμού υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών F-35.
Σε δηλώσεις του ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος, που συμμετείχε στις συζητήσεις στον Λευκό Οίκο, συνέδεσε την αναβάθμιση και την αγορά αμερικανίδων μαχητικών αεροσκαφών με την λειτουργία της ΕΑΒ, επισημαίνοντας ότι: ««Η λειτουργία της ΕΑΒ θα είναι το όχημα που θα επιτρέψει, όχι μόνο την αναβάθμιση των F-16 αλλά και την μελλοντική υποστήριξη του αεροσκάφους 5ης γενιάς που αργά ή γρήγορα θα αποκτήσει η Ελλάδα. Είναι νομοτέλεια αυτό. Συζητήσαμε, το ενδεχόμενο αγοράς των αεροσκαφών F-35, με το δεδομένο βέβαια, ότι η δημοσιονομική συγκυρία θα μας το επιτρέψει». Η αναβάθμιση των F-16 αναμένεται να ολοκληρωθεί μετά το 2024.
Πάντως, έμπειρα στελέχη του ΓΕΑ, δεν είναι και πολύ «ενθουσιασμένα», με την προοπτική της αγοράς των αεροσκαφών F-35.
Το πρώτο είναι ότι θεωρείται, πολύ ακριβό , περίπου 100 εκατομ. δολάρια το ένα, άλλα τόσα είναι το κόστος των οπλικών συστημάτων, τεράστιο είναι το κόστος συντήρησης, ενώ κάθε ώρα πτήσης κοστίζει 40-42 χιλιάδες δολάρια (έναντι 10-12 των F-16)!
Αλλά και επιχειρησιακά τα F-35, παρότι πρόκειται για ένα υψηλών τεχνικών προδιαγραφών μαχητικό αεροσκάφος, θεωρείται, υπερβολικό, για τις αεροπορικές, αμυντικές ανάγκες της Ελλάδας (αναχαιτίσεις και αερομαχίες, που καλύπτουν επαρκώς τα F-16 και τα MIRAGE 2000-5), με θέατρο επιχειρήσεων το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και σε συνάρτηση φυσικά με το κόστος αφοράς και εξοπλισμού.
Η πλήρης επιχειρησιακή αξιοποίηση των δυνατοτήτων των F-35, προϋποθέτει την ύπαρξης στρατηγικού βάθους και κυρίως είναι μαχητικό αεροσκάφος, του «πρώτου πλήγματος», δηλαδή αεροπορικής επίθεσης, που αυτή η προοπτική, δεν είναι στους στόχους της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, όπως είναι για παράδειγμα, στην αεροπορία του Ισραήλ.
Επομένως, η αγορά των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-35, πιθανόν να συνδέεται και με την διπλωματία των εξοπλισμών. Τα F-35, είναι πανάκριβα και καλύπτουν μάλλον αμερικανικές ή συμμαχικές – νατοϊκές ανάγκες, πάρα επιχειρησιακές ανάγκες του Εθνικού συστήματος Αεράμυνας.
