Η αήθης επίθεση Μπάιντεν στον Πούτιν και τα ερμηνευτικά εργαλεία μιας άλλης εποχής

Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η επίθεση Μπάιντεν στον Πούτιν υπήρξε πρωτοφανής και αήθης. Ως τέτοια προφανώς και είναι προάγγελος εξελίξεων. Αλλά έλεος κύριοι… 

Δεν είναι σοβαρές οι «πολιτικές αναλύσεις» που όταν έρχεται η στιγμή του “δια ταύτα”, σπεύδουν να απαντήσουν πως η λύση είναι… Τραμπ και πάλι Τραμπ. Όπως δεν ήταν και σοβαρές οι «πολιτικές αναλύσεις» που θεωρούσαν ότι το αντίδοτο στον σαλταδόρο Τραμπ ήταν ο Μπάιντεν με το εξαιρετικά βαρύ παρελθόν του…

Για όσους επιμένουν να μην το αντιλαμβάνονται, να θυμίσουμε ότι αυτό που έχουμε απέναντί μας είναι μια σύγκρουση ισχύος, σε μια ιστορική συγκυρία που οι ισορροπίες επαναπροσδιορίζονται. Μαζί με αυτές επαναπροσδιορίζεται και ο ιδιαίτερος ρόλος αρκετών δευτεροκλασάτων πλην ισχυρών γεωπολιτικών περιφερειακών παικτών που θα απασχολήσουν στις εξελίξεις της επόμενης μέρας…

Να θυμίσουμε επίσης, ότι ανεξάρτητα από τα τελικά ταυτοτικά χαρακτηριστικά που θα προσδιορίσουν την φυσιογνωμία της δεύτερης ψυχροπολεμικής εποχής που δείχνει να αναβιώνει, οι πρωταγωνιστές ισχύος είναι δυνάμεις πυρηνικές και τα ανταγωνιστικά συμφέροντα δεν είναι μονάχα ισχυρά αλλά είναι και βαθύτατα αλληλοεξαρτώμενα…

Επομένως, η έκβαση του παιχνιδιού δεν θα κριθεί με την λογική της μπακάλαινας, αλλά θα οικοδομείται στο επίπεδο των ευρύτερων προσεταιρισμών αλλά και του νέου μοντέλου των περιφερειακών εξαρτήσεων, στο οποίο θα κυριαρχεί το στοιχείο της «αντί» τοποθέτησης και όχι τόσο  της «φίλιας» παραδοσιακής στοίχισης την οποία γνωρίσαμε κατά την διάρκεια της πρώτης ψυχροπολεμικής περιόδου.

Το να οδηγηθούν τα πράγματα σε μια τέτοια εξέλιξη, είναι μοιραίο. Και οι λογικές του στρουθοκαμηλισμού που είτε κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί για ν ασχοληθούν μαζί του κάποια στιγμή αργότερα, είτε αναπαράγουν τις γνωστές αδιέξοδες αλαφροΐσκιωτες αυταπάτες σύμφωνα με τις οποίες, η διαχείριση Τραμπ θα μπορούσε να ακυρώσει πλήρως και οριστικά τον ιστορικό χαρακτήρα της διαφαινόμενης σύγκρουσης, δεν είναι λογικές που αντέχουν σε σοβαρή πολιτική  κριτική και φυσικά δεν υπερβαίνουν σε αξία, την αντίληψη των εμμονικών γυρολόγων του διαδικτύου που βλέπουν παντού ολογράμματα, κλώνους και άλλα κουλά.

Οι συγκρουσιακοί παράγοντες που υπερωριμάζουν, απαιτούν υπεύθυνη πολιτική προσέγγιση  στο σύνθετο γεωπολιτικό περιβάλλον που διαδραματίζονται, πρωτίστως γιατί η σύγχρονη αντίληψη για το ιστορικό γίγνεσθαι οφείλει να ερμηνεύει και κυρίως να προειδοποιεί για τα τεκταινόμενα, και αυτό δεν μπορεί να γίνει με την εύκολη προσφυγή σε απλουστευτικά ερμηνευτικά πρωτόκολλα μιας άλλης εποχής. Θα επανέλθουμε…