Η αιχμαλωσία ,η απελευθέρωση των 2 και οι “ανεύθυνοι ηγέτες”! Άρθρο Συνταγματάρχη

Γράφει ο

Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης
MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Πριν από λίγες ημέρες ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ και νυν πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Αντιστράτηγος Μιχαήλ Κωσταράκος σε ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και με αφορμή την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων από τις Τουρκικές φυλακές Ανδριανούπολης, κατηγόρησε την νυν Στρατιωτική Ηγεσία και δήλωσε πως οι Έλληνες στρατιωτικοί δεν παραδίδουν ποτέ και για κανένα λόγο τα όπλα τους.

Το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με την παραπάνω δήλωση, θα πρέπει όμως να ανησυχεί για το είδος και το ήθος των ηγετών που διαχειρίζονται τα δύσκολα και ευαίσθητα ζητήματα της Εθνικής Άμυνας. Αν την δήλωση αυτή την έκανε ένας Συνταγματάρχης ή ένας Λοχαγός με μηδενική ή ανύπαρκτη εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις, τότε δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Το να την κάνει όμως ένας άνθρωπος ο οποίος για τέσσερα συναπτά έτη υπήρξε ο αρχηγός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αποτελεί ύβρη. Όταν ο συλληφθείς Ανθυπολοχαγός ήταν ακόμα Εύελπίς στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, ο Κύριος Κωσταράκος ήταν Α/ΓΕΕΘΑ και είχε την απόλυτη ευθύνη για την εκπαίδευση του. Είχε την απόλυτη ευθύνη, να τον μετατρέψει σε μία ψύχραιμη και φονική μηχανή, γεγονός που από ότι φαίνεται δεν το έπραξε. Είναι λογικό να αναρωτιέται λοιπόν κανείς τι έκανε ο Κύριος Κωσταράκος κατά την τετραετή παραμονή του στην θέση του Αρχηγού; Βελτίωσε το επιθετικό πνεύμα; Βελτίωσε την εκπαίδευση; Βελτίωσε το αξιόμαχο; Βελτίωσε τα οπλικά συστήματα; Βελτίωσε την συντήρηση; Ή μήπως βελτίωσε την αξιολόγηση των Αξιωματικών και κατήργησε την κομματοκρατία στις Ένοπλες Δυνάμεις; Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι το μόνο με το οποίο ασχολήθηκε, πέρα από την ικανοποίηση των προσωπικών του φιλοδοξιών, ήταν οι στολές των Αξιωματικών.

Μεταξύ των φοβερών «μεταρρυθμίσεων και καινοτομιών» που υλοποίησε ήταν η φαρδιά κίτρινη κορδέλα που φοράει έκτοτε ο Α/ΓΕΕΘΑ, τα επιράμματα του Πυροβολικού και η ζώνη των λεόντων, η οποία εν μέσω μισθολογικών μειώσεων και οικονομικής δυσπραγίας, ανάγκασε πλήθος Αξιωματικών να πληρώσουν 60 με 100 ευρώ για να την προμηθευτούν, και η οποία ένα χρόνο μετά καταργήθηκε. Πώς όμως ο Αντγος Κωσταράκος Μιχαήλ ανήλθε στην θέση του Α/ΓΕΕΘΑ;

Την 1 Νοεμβρίου 2011 επί Πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου ο τότε Υπουργός Εθνικής Άμυνας Κύριος Πάνος Μπεγλίτης σε έκτακτη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ αποστράτευσε όλη την Στρατιωτική Ηγεσία της χώρας με την έωλη κατηγορία ότι δήθεν ετοίμαζαν πραξικόπημα. Έτσι εν μια νυκτί, ο Κύριος Κωσταράκος από Δκτης του Γ’ ΣΣ έγινε κατευθείαν Α/ΓΕΕΘΑ δίχως να περάσει από τα ενδιάμεσα κλιμάκια του Δκτου της Στρατιάς και του Α/ΓΕΣ, προκειμένου να συλλέξει τις απαραίτητες εμπειρίες.

Στην θέση αυτή παρέμεινε ακλόνητος για τέσσερα μνημονιακά έτη, κατά την διάρκεια των οποίων άλλαξαν τρείς κυβερνήσεις και πλήθος Αρχηγών ΓΕΣ, ΓΕΝ και ΓΕΑ, ενώ αυτός παρέμενε  στην θέση του. Όλα τα παραπάνω δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο εν λόγω Αξιωματικός διατηρούσε και συνεχίζει να διατηρεί άριστες σχέσεις με όλα τα κόμματα και τους κατέχοντες εξουσία. Με απλά λόγια για τέσσερα χρόνια το τιμόνι των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκονταν στα χέρια ενός φιλόδοξου νάρκισσου, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Πριν όμως συνεχίσω περαιτέρω την ανάλυση μου για τις ευθύνες όχι μόνο του Κυρίου Κωσταράκου αλλά όλων των διατελεσάντων και διατελούντων Αρχηγών θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα περιστατικό που αποτέλεσε αφορμή για συγγραφή αναρίθμητων διατριβών και βιβλίων με θέμα την πειθαρχία. Τον Οκτώβριο λοιπόν του 1906 ο Wilhelm Voigt ένας Γερμανός μικροαπατεώνας που έκανε αρκετά χρόνια από την ζωή του τους φυλακές, έκανε μια απάτη που τον έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο. Φόρεσε μια στολή Λοχαγού και πήγε σε ένα κοντινό στρατόπεδο. Σταμάτησε τέσσερις Στρτες και ένα Λοχία που επέστρεφαν από την έξοδο τους και τους ζήτησε να τον ακολουθήσουν. Οι Στρτες που ήταν εκπαιδευμένοι να εκτελούν διαταγές χωρίς να ζητούν εξηγήσεις το έπραξαν. Είπε στον επικεφαλής Λοχία να αναφέρει στον προϊστάμενο του και να πάρει τους έξι Στρτες, πράγμα που έπραξε. Στην συνέχεια πήρε το τραίνο για το Koepenick. Με τους Στρτες του κατέλαβε το Δημαρχείο και κατόρθωσε να αποσπάσει 4000 Μάρκα. Λίγο αργότερα συνελήφθη από την αστυνομία και καταδικάστηκε. Από τότε έγινε παγκοσμίως γνωστός με το παρατσούκλι Λγος Koepenick από την ομώνυμη πόλη. Ο βρετανός φιλόσοφος Gilbert Chesterton έγραψε σε μελέτη του αναφορικά με τον εν λόγω Λοχαγό ότι «Οι Στρατιώτες έχουν πολλά ελαττώματα αλλά έχουν μια και μόνο αρετή που αντισταθμίζει όλα τους τα ελαττώματα: δεν επιδιώκουν την εξουσία. Οι Στρατιώτες περισσότερο από κάθε άλλο άνθρωπο μαθαίνουν συστηματικά και σε καθημερινή βάση να υπακούν εντολές. Ο λόγος είναι ξεκάθαρος. Η δύναμη πρέπει να είναι στα χέρια των πολλών που υπακούουν, ενώ η εξουσία πρέπει να είναι στα χέρια του ενός που τους διοικεί».

Πώς λοιπόν ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ κατηγορεί τον νεαρό Ανθυπολοχαγό; Εάν τον εκπαίδευσε σωστά αλλά αυτός για οποιονδήποτε λόγο δεν ήταν ικανός να ανταπεξέλθει, έπρεπε να τον αποστρατεύσει. Εάν ήταν ικανός και υπάκουος, τότε δεν τον εκπαίδευσε σωστά. Και τα δύο δεν μπορούν να ισχύουν. Σε κάθε περίπτωση ο κύρος Κωσταράκος ως Α/ΓΕΕΘΑ έφερε και συνεχίζει να φέρει τεράστια ευθύνη για το συγκεκριμένο περιστατικό, το οποίο όπως έγραψα και σε παλαιότερο άρθρο μου, βροντοφωνάζει ότι ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να χάνει την αποτρεπτική του ισχύ. Ποιος είναι λοιπόν υπεύθυνος για την απώλεια της αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων; Ο νεαρός Ανθυπολοχαγός και ο ΕΠΟΠ Λοχίας οι οποίοι απλά εκτελούσαν εντολές, ή ο Α/ΓΕΕΘΑ ο οποίος έλαβε όλες τις αποφάσεις για την εκπαίδευση τους, τον εξοπλισμό τους, την οργάνωση της άμυνας στην παραμεθόριο περιοχή και την σχεδίαση των περιπόλων; Η θέση του Α/ΓΕΕΘΑ δεν επιφέρει μόνο τιμές και υψηλές απολαβές, αλλά και μεγάλες ευθύνες για την επιβίωση αυτού του τόσο υπερήφανου Ελληνικού λαού. Η ερώτηση βέβαια είναι ρητορική γιατί και ο ίδιος ο κύριος Κωσταράκος μετά από 40 χρόνια στις Ένοπλες Δυνάμεις, γνωρίζει πάρα πολύ καλά τις ευθύνες του. Κατά συνέπεια η μόνη λογική εξήγηση για την άνευ προηγουμένου απαράδεκτη δήλωση του είναι η επιθυμία του για εξουσία, η οποία τον οδηγεί να ονειρεύεται τον εαυτό του στα βουλευτικά ή υπουργικά έδρανα.

Δεν ξέρω εάν ο κύριος Κωσταράκος θα κατορθώσει να γίνει βουλευτής ή υπουργός και δεν έχει και καμία σημασία. Αυτό που σίγουρα έχει σημασία είναι ότι δεν θα γίνει ποτέ ηγέτης, και αυτό γιατί οι πραγματικοί ηγέτες δεν κατηγορούν ποτέ τους υφισταμένους τους.