Υποστηριξε το militaire
Άποψη
04/05/2020 | 12:46
Militaire News

Γράμμα στη «χαμένη γενιά» της Χιλιετίας

Γράμμα στη «χαμένη γενιά» της Χιλιετίας

Του Μιχάλη Ψύλου

από την εφημερίδα Δημοκρατία

Οταν συνομιλώ μέσω skype με τις δύο κόρες μου -την 33χρονη που ζει στην Αθήνα και την 31 χρονη στο Λονδίνο-  αυτό που μου επαναλαμβάνουν συνεχώς με την κρίση του κορονοϊού είναι να προσέχω και να λαμβάνω πιο σοβαρές προφυλάξεις. Από την πλευρά μου ,ως εξηντάρης πατέρας, προσπαθώ να τις πείσω ότι η κρίση θα περάσει και τα πράγματα θα διορθωθούν, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα… Τι άλλο θα μπορούσε άραγε να πεί η δική μου μεταπολεμική γενιά ,στην γενιά της Χιλιετίας, στους Millennials,όπως αποκαλούνται; Τη γενιά που μεγάλωσε με την αλλαγή της Χιλιετίας το 2000 και πριν προλάβει να ανοίξει τα φτερά της έζησε δύο τεράστιες κρίσεις: Την χρηματοπιστωτική του 2008-2018 και την πανδημία του κορονοϊού του  2020- έως άγνωστο πότε!
Οι Millennials ίσα ίσα που πρόλαβαν να ζήσουν μέσα από τα αθώα παιδικά μάτια τους την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου, χωρίς να καταλαβαίνουν τι προηγήθηκε. Ειδαν με τρόμο την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στην Αμερική, τον πόλεμο στο Ιράκ .Και μετά ήρθε η οικονομική κρίση.  Η γενιά των σημερινών 30αρηδων  μπήκε στην εργασία κατά τη χειρότερη ύφεση μετά τη Μεγάλη Ύφεση του 1929. Κολλημένοι οι περισσότεροι  σε δουλειές  με πολύ χαμηλά εισοδήματα, με πολλά αδιέξοδα. Είναι η γενιά που δεν έχει ούτε διανοείται ότι θα αποκτήσει ιδιοκτησία, εκτός και αν πρόκειται για κληρονομιά. Ζει στο νοίκι ,προσπαθεί απλά να βρει δουλειά και όχι να κάνει καριέρα και δύσκολα σκέφτεται το γάμο και την οικογένεια… Η ιδέα ότι θα απολαύσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής από τους γονείς τους φαντάζει γελοία στα μάτια τους . Αυτοί οι νέοι έζησαν και ζουν  σημαδεμένοι από την αβεβαιότητα. Δεν είναι  σε θέση να  νιώσουν την ηρεμία μιας σταθερής εργασιακής σύμβασης. Ακόμη πιο δύσκολο επίσης να σκεφτούν να γίνουν γονείς .Η ηλικία της μητρότητας καθυστερεί όλο και περισσότερο: οι γυναίκες που κάνουν  το πρώτο τους παιδί γύρω στα 40 ,έχουν αυξηθεί στην Νότια  Ευρώπη κατά 63% την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής της Ισπανίας.
Αυτό που σκέφτονται οι Millennials είναι ότι  θα είναι η πρώτη γενιά στη σύγχρονη ιστορία που θα καταλήξει φτωχότερη από τους γονείς τους.
“Εάν λάβουμε υπόψη την κατάσταση απασχόλησης που παραδοσιακά αντιμετωπίζουν οι νέοι , η καινούρια κρίση υγείας που βιώνουμε θα οδηγήσει  αυτή την ηλικιακή ομάδα στα …σχοινιά, αν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει από αυτά» λέει ο Ισπανός καθηγητής Οικονομικών Επιστημών, Ινμαχουλάδα Θεμπριάν.

Και όμως!  Ως επί το πλείστον, τα παιδιά της δεκαετίας του 1980 και του 1990 τα έκαναν όλα  σωστά: Τα περισσότερα έκαναν καλές σπουδές, αποφεύγοντας μάλιστα στην πλειοψηφία τους ως έφηβοι  τη λογική της γενιάς “ Sex & Drugs & Rock & Roll”. Αναζήτησαν σταθερές, ουσιαστικές θέσεις εργασίας και σταθερή, ουσιαστική σταδιοδρομία. Τι αντιμετώπισαν όμως στην Ελλλάδα για παράδειγμα στη διάρκεια της ύφεσης; Οι μισοί από τους Millennials δεν μπόρεσαν να βρουν δουλειά στη διάρκεια των μνημονίων ,ένα μεγάλο ποσοστό-ίσως τα καλύτερα μυαλά – έφυγαν στο εξωτερικό -και οι υπόλοιποι κακοπληρωμένοι ή και απλήρωτοι ακόμη να προσπαθούν να επιβιώσουν με την στήριξη της οικογένειας.
Με ένα ποσοστό ανεργίας 50-60% στα χρόνια των μνημονίων και στους περισσότερους να φαντάζει ανέφικτος ο μισθός των 800 ευρώ, οι Ελληνες και οι Ελληνίδες Millennials έβγαζαν δυστυχώς αληθινό έναν από τους πρωτεργάτες της καταστροφής του 2010-τον τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρoς Καν που μιλούσε για μια «χαμένη γενιά» . Πολλοί ελπίζαμε τότε ότι ο Γάλλος «αγαπητικός της καμαριέρας» θα έκανε λάθος .Ισως η ιστορία να μην είχε χαρούμενο τέλος για τα παιδιά μας, αλλά τουλάχιστον ότι δεν θα είχε ήττες. Και εμφανίστηκε ο κορονοϊός. Αρχικά ως μία τρελή κούρσα προς τον θάνατο και τώρα ως μια πρόβλεψη μιας νέας οικονομικής καταστροφής .
Κανείς δεν μπορεί να πεί με σιγουριά τι έρχεται! Μόνο νούμερα και αριθμούς ακούμε : Υφεση 4%,ύφεση 8% ,ύφεση έως και 18%. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τώρα έρχεται το δεύτερο χτύπημα .Μετά τον κορονοϊό! Οι «νέοι-ενήλικες» πλέον μπαίνουν στη φάση της νέας κρίσης-της τρίτης κατά σειρά- ήδη ευάλωτοι, ήδη άθλια αμειβόμενοι. Ενα μεγάλο ποσοστό των Millennials θα κινδυνεύσει να χάσει ακόμη και  αυτή την κακοπληρωμένη δουλειά τους. Οπως λέει ο συγγραφέας Ραμίν Μοχαζερί «μετά την πανδημία άλλωστε οι Νεοφιλελεύθεροι ηγέτες  θα συνεχίσουν να ανθίστανται στην επιβολή φορολογίας των πλουσίων ,αντί να δώσουν στους φτωχούς θέσεις εργασίας. Με την οικονομική καταστροφή ,με τις πτωχεύσεις, το κλείσιμο επιχειρήσεων και τα μειωμένα φορολογικά έσοδα και ένα μεγάλο πλεόνασμα εργαζομένων που θα ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για όποιες  θέσεις εργασίας είναι διαθέσιμες, η κατάσταση θα είναι εφιαλτική. Ειδικά για τους νεότερους Millennials ίσως να είναι οι πρώτοι που θα απολυθούν λόγω έλλειψης εμπειρίας, δεξιοτήτων και αρχαιότητας»

Ο  Εστεμπάν Μορένο , καθηγητής Κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης λέει ότι «αυτή η γενιά έχει επηρεαστεί από δύο μεγάλες υφέσεις μέσα σε μια δεκαετία, κάτι άνευ προηγουμένου… «Αυτή η γενιά παγιδεύεται από την οικονομική κρίση με δραματικό  τρόπο. Οι θέσεις εργασίας τους είναι από τις πιο ευάλωτες και, ως εκ τούτου, πολλές θα επηρεαστούν πρώτα από τους κανόνες της  προσωρινής απασχόλησης και έπειτα από ένα αβέβαιο εγγύς μέλλον. Στην καλύτερη  περίπτωση, αυτή η γενιά θα έχει βρεθεί αντιμέτωπη με τρεις κρίσεις». Για τη γενιά των 30αρηδων η  πρόβλεψη του Γερμανού κοινωνιολόγου Ούλριχ Μπεκ φαντάζει πιο επίκαιρη από ποτέ: «Ζούμε σε μια κοινωνία κινδύνου».

Αρα τι; Σε τι μπορεί να ελπίζει αυτή η γενιά; Επιστροφή σε ποια κανονικότητα; Ατομική σωτηρία σε ένα σύστημα ανίκανο να αλλάξει;
Είναι κρίσιμο για όλους μας το που θα οδηγηθούν οι Millennials.
Αυτά λέω και στις κόρες μου…
Εχοντας εντυπωσιακές δεξιότητες  και τις γνώσεις υψηλής τεχνολογίας ,με την δικτύωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον ουσιαστικό ρόλο που μπορούν να παίξουν στην οικονομία, θα πρέπει να διαλέξουν κοινωνικό  στρατόπεδο. Γιατί η ιστορία έχει επανειλλημμένα δείξει ότι οι οικονομικές κρίσεις δεν γίνονται πολιτικές  που να αλλάζουν ριζικά τη ζωή μας  έως ότου μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων συνειδητοποιήσει ότι  το ίδιο το σύστημα είναι σάπιο, αφόρητο και ανίκανο για ουσιαστική μεταρρύθμιση.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης