Για εκείνη την “ελληνογαλλική αμυντική συνεργασία” γιατί δεν ακούσαμε τίποτα στη ΔΕΘ;

Ένα πράγμα δεν ακούσαμε από τον πρωθυπουργό για την Άμυνα της χώρας, στη χθεσινοβραδινή ομιλία του στη ΔΕΘ: τι γίνεται με την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, από την οποία οι πιο αισιόδοξοι ελπίζουν ότι θα περιλαμβάνει σαφή αναφορά στρατιωτικής υποστήριξης;

Ο πρωθυπουργός δεν είπε κάτι για το θέμα και αυτό μπορεί ίσως να δικαιολογηθεί από κάποιους με τη λογική ότι “αυτά δεν λέγονται δημόσια” ή ότι “δεν θέλουμε να προκαλέσουμε την Τουρκία”.

Έχοντας πλέον την εμπειρία 14 μηνών της διακυβέρνησης Μητσοτάκη και γνωρίζοντας ότι το “επικοινωνιακό επιτελείο” δεν θα δίσταζε να ισχυριστεί ότι πούλησε …παγάκια σε Εσκιμώους, εκτιμούμε ότι αν η αμυντική-στρατηγική συμφωνία είχε κλείσει ,μια απλή αναφορά, χωρίς να δοθούν φυσικά λεπτομέρειες, θα γινόταν από τον πρωθυπουργό.

Προχθές ο Μακρόν, είχε γράψει στο twitter ,μετά από τη συνάντηση με τον Μητσοτάκη, ότι “οι συζητήσεις μας για τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας ήταν καρποφόρες”. Φαίνεται ότι προς το παρόν, μόνο τα Rafale έχουν καρποφορήσει κι αυτό είναι πραγματικά χαρμόσυνο νέο για την Πολεμική Αεροπορία, που θα ΄χει επιτέλους την ευκαιρία να γλιτώσει από την “εμμονή των F-16”, η οποία την έχει κρατήσει πίσω τουλάχιστον 20 χρόνια! Ο κ.Μητσοτάκης αναφέρθηκε βεβαίως και στα “εκσυγχρονισμένα F-16”…Γι΄ αυτό το θέμα όμως θα ΄χουμε πολλές ευκαιρίες για να επανέλθουμε…

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο θέμα των νέων φρεγατών κάνοντας λόγο για την προμήθεια τεσσάρων πλοίων. Μίλησε για έναρξη διαδικασιών… Τι σημαίνει αυτό; Ότι το πρόγραμμα “νέα φρεγάτα”, ξεκινά υποτίθεται από “μηδενική βάση”. Τι σημαίνει αυτό; Ότι φαίνεται πως κάποιοι στην κυβέρνηση δίνουν “προβάδισμα” στην αμερικανική πρόταση που συνδυάζεται κατά τη γνώμη τους με κάποια λύση για τα ναυπηγεία. Θα πρέπει βέβαια να εξηγήσουν πως γίνεται το αμερικανικό ναυτικό, πρόσφατα να έχει επιλέξει την φρεγάτα Fremm κι εμείς να συζητάμε για αμερικανικό πλοίο, το οποίο δεν θα έχει όπλα ανάλογης εμβέλειας με τις γαλλικές φρεγάτες. Στο παιχνίδι των φρεγατών θα “παίξουν” και οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί.

Όλα αυτά δείχνουν ότι κινούμαστε με τη γνωστή λογική: λίγο απ΄ όλα σ΄ όλους, για να τα ΄χουμε μ΄ όλους καλά, μήπως και πουν μια καλή κουβέντα, αν χρειαστεί! Συνταγή δοκιμασμένη μεν, αποτυχημένη δε! Γιατί αυτό δεν μπορεί να το πει κανείς…στρατηγική συνεργασία!

Δυστυχώς οι στρατηγικές συνεργασίες δεν “χτίζονται” με τη λογική της “λαϊκής αγοράς”. Δυστυχώς οι στρατηγικές συνεργασίες “χτίζονται” και με χρήμα, με παραγγελίες οπλικών συστημάτων, όσο κι αν αυτό δεν είναι ευχάριστο και σίγουρα είναι πολύ δαπανηρό για τους πολίτες. Αλλά να δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, μήπως να το κάνουμε σωστά;

Αν για παράδειγμα είχαμε από τη δεκαετία του 80 αποφασίσει ότι σε βάθος χρόνων θα αγοράζαμε 170 F-16 και το είχαμε συμφωνήσει με τους Αμερικανούς, μήπως θα είχαμε διαφορετική αντιμετώπιση και σίγουρα σοβαρές εγκαταστάσεις κατασκευής των αεροσκαφών στην Ελλάδα; Μια ερώτηση κάνουμε…

Το ίδιο συμβαίνει τώρα και με τους Γάλλους. Θέλουμε μέχρι και να …πολεμήσουν για εμάς -που λέει ο λόγος- αλλά όταν φθάνουμε στα κρίσιμα της “στρατηγικής συνεργασίας” ,λειτουργούμε πάλι με τη λογική “να μην αφήσουμε κανέναν παραπονεμένο”, με αποτέλεσμα πάντα να μένουμε με το …παράπονο ότι κανένας δεν μας βοηθά όταν τον χρειαζόμαστε.

Μήπως η “ελληνογαλλική αμυντική-στρατηγική συνεργασία” θα ΄χε περισσότερες ελπίδες υλοποίησης αν η Ελλάδα προχωρούσε σε μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση “εξοπλιστικής συνεργασίας” με τη Γαλλία, που θα περιελάμβανε τις ανάγκες και της ΠΑ αλλά και του Στόλου; Ο οποίος Στόλος χρειάζεται 10 πλοία κι αυτό σημαίνει ότι υπάρχει χώρος και για άλλους “επίδοξους προστάτες”. Άρα για ποιο λόγο βάζουμε απ΄ ότι φαίνεται ξανά στη γραμμή αφετηρίας τις γαλλικές φρεγάτες, τις οποίες “παζαρεύουμε” από το 2009; Πρώτα τις Fremm και μετά τις Belharra…Απάντηση δεν φιλοδοξούμε να πάρουμε. Τουλάχιστον ελπίζουμε να μάθουμε τι γίνεται με την ελληνογαλλική συμφωνία κι ελπίζουμε ακόμη να ΄ναι τα νέα ευχάριστα.