Υποστηριξε το militaire
Άποψη
15/08/2019 | 06:00 (ενημερώθηκε 5 έτη πριν)
Militaire News

Φωτιές στην Ελλάδα: Ζώντας από τύχη και ελπίζοντας στον Αίολο που όμως δεν δέχεται θυσίες

Φωτιές στην Ελλάδα: Ζώντας από τύχη και ελπίζοντας στον Αίολο που όμως δεν δέχεται θυσίες

Πέρυσι θρηνήσαμε 102 ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν στις φλόγες. Από το θάνατο τόσων ανθρώπων φαίνεται ότι δεν μάθαμε και πολλά, για να μην πούμε τίποτα…Φέτος οι αρμόδιοι να αντιμετωπίσουν αυτό που κάθε καλοκαίρι περιμένουμε έδιναν συγχαρητήρια ο ένας στον άλλο, γιατί δεν “κάηκε άνθρωπος”…

Σε μια ευρωπαϊκή χώρα που παρά την οικονομική κρίση που πέρασε, διαθέτει και μέσα και κατάλληλο προσωπικό, είναι δύσκολο να αποδεχτείς ότι ο κρατικός μηχανισμός του, σε θεωρεί κάθε καλοκαίρι πιθανό…μελλοθάνατο! Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι μετά από το δράμα της Ηλείας με τους νεκρούς το 2007 και την τραγωδία στο Μάτι με τους περισσότερους νεκρούς πέρυσι,  ο κρατικός μηχανισμός και οι εκπρόσωποι του εμφανίζονται ανακουφισμένοι επειδή δεν κάηκαν κι άλλοι άνθρωποι.

Στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ ,το 48ωρο της μεγάλης πυρκαγιάς στην Εύβοια, βλέπαμε κι ακούγαμε για τις πραγματικά αγωνιώδεις προσπάθειες των επίγειων δυνάμεων κατάσβεσης να δημιουργήσουν “αντιπυρικές ζώνες”, που η λογική λέει ότι θα ΄πρεπε να είχαν από καιρό δημιουργηθεί. Αναρωτηθήκαμε αν σ΄ αυτό το δάσος που είναι περιοχή natura είχε ληφθεί οποιοδήποτε μέτρο πρόληψης,φύλαξης. Υπήρχε κάποιο σύστημα επιτήρησης της περιοχής μέρα ,νύχτα; Μια περιοχή η οποία όπως έλεγαν οι κάτοικοι καίγεται…κάθε χρόνο.Φαίνεται ότι τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν υπήρχε κι αυτό είναι που προκαλεί εύλογα ερωτήματα και δικαιολογημένη αγανάκτηση.

Πόσα ακόμη θύματα πρέπει να θρηνήσουμε για να μάθουμε και να κάνουμε τα αυτονόητα;

Πόσες χιλιάδες ακόμη στρέμματα πολύτιμου δάσους πρέπει να καούν για να γίνουν τα απλά και εύκολα;

Είναι λογικό να ΄χουν καεί κοντά στα 30.000 στρέμματα και να ανταλλάσσουν πολιτικοί και Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας συγχαρητήρια; Στις πόσες χιλιάδες στρέμματα υπάρχει πρόβλημα;

Το είχαμε γράψει και πέρυσι μετά από τη τραγωδία στο Μάτι. Σ’ αυτή τη χώρα οι πολίτες νιώθουν σε πολλές περιπτώσεις ότι ζουν …από τύχη. Το 2007 και το 2018 πολλοί συνάνθρωποι μας πλήρωσαν με την ίδια τους τη ζωή την εμμονή του ελληνικού κράτους να “παίζει” με τη τύχη του καθένα μας. Κι όπως φαίνεται αυτό θα εξακολουθήσει να γίνεται.

Σε κάθε μεγάλη πυρκαγιά, ακούμε διαρκώς τα ίδια και τα ίδια.

“Δεν έχουμε εναέρια μέσα πυρόσβεσης”…Έχουμε και με το παραπάνω. Και εξαιρετικούς πιλότους.

“Έχουμε ελλείψεις στην πυροσβεστική”. Μπορεί να είναι έτσι, αλλά οι πυροσβέστες όπου έχουν κληθεί να επέμβουν, το ΄χουν κάνει πάντα με τεράστια επιτυχία. Όταν όμως τους καλείς να τιθασεύσουν ένα θηρίο  για το οποίο δεν έχεις κάνει τίποτα για να το εμποδίσεις να βγει από το κλουβί του δεν μπορείς να ΄χεις απαιτήσεις, που ξεπερνούν τα ανθρώπινα όρια.

Και τελικά καταλήγουμε στην …ελπίδα. “Ελπίζουμε να κοπάσουν οι άνεμοι” , είναι η τελική ευχή όσων κατά καιρούς έχουν τη τύχη της χώρας και των υπηρεσιών της στα χέρια τους.Μαζί και των ζωών μας , όπως φαίνεται. Δυστυχώς γι΄ αυτούς ο Αίολος δεν ήταν θεός των προγόνων μας και γι΄ αυτό δεν προβλεπόταν ούτε ιερείς ,ούτε θυσίες γι΄ αυτόν. Ας μην περνάνε λοιπόν σκέψεις για τον …εξευμενισμό του στο μέλλον.

Απ΄ ότι φαίνεται η υπόθεση πυροπροστασία- πυρόσβεση θα εξακολουθήσει να ΄ναι η “ρώσικη ρουλέτα” μας ,κάθε καλοκαίρι και το μόνο που μπορεί κάπως να μας προστατεύσει, γιατί το κράτος απ΄ ότι φαίνεται αδυνατεί, είναι να ενδιαφερθεί ο καθένας μας για την ασφάλεια του και για το πως θα εκπαιδευτούμε έστω στα βασικά, για να αντιμετωπίσουμε τα απρόβλεπτα.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης