“Εύγε στο εφετείο της Λιβύης. Η σειρά τώρα, στο ημεδαπό Συμβούλιο της Επικρατείας, και σε Διεθνείς Οργανισμούς!”

 Γράφουν οι Χρήστος Κηπουρός και Πασχάλης Χριστοδούλου 

Υπάρχουν δυο διαφορετικών κατηγοριών και χρωματισμών “γαλάζιες πατρίδες”. Η πρώτη είναι η  εκ των 89.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων αποτελούμενη έκταση, {βλέπετε χάρτη Α΄,}, που παράνομα έχει χαρτογραφηθεί, χαρακτηριζόμενη ως μέρος της Τουρκικής επικρατείας. Προϊόν  ιδιότυπης υπεξαίρεσης του Ανατολικού Αιγαίου, μετά εμπραγμάτων δικαιωμάτων, εκατοντάδων Ελληνίδων νήσων, νησίδων και βραχονησίδων. 

Η δεύτερη είναι η εκ των 189.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, αυτοαποκαλούμενη Τουρκική θαλάσσια ζώνη {επίσης βλέπετε τον ίδιο χάρτη}. Τη λέμε αυτοαποκαλούμενη γιατί δεν υπάρχουν τίτλοι κυριότητας. Συμφωνίες δηλαδή με άλλες χώρες και τις αντικείμενες ακτές τους. 

Αντίθετα, και ανεξάρτητα από τα μεγάλα κενά που όντως υπάρχουν, η χώρα μας, κουτσά στραβά, έχει υπογράψει δυο συμφωνίες, για θαλάσσιες ζώνες. Τόσο με την Αίγυπτο, όσο και με την Ιταλία. 

Το θέμα λοιπόν που προκύπτει είναι το πως η Ελλάδα μπορεί να εξασφαλίσει την αποκατάσταση της νομιμότητας. Τόσο στην Ελληνική επικράτεια, όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Και πάντως όχι με διερευνητικές επαφές και πολυμερείς διασκέψεις.

Είπαμε τη λέξη:  “Επικράτεια”, και το μυαλό μας πήγε κατευθείαν στο ομώνυμο Συμβούλιο. Και αυτό που σκεφθήκαμε είναι η ανάγκη επιβεβαίωσης από το ίδιο, του ίδιου του ονόματός του. Ο λόγος για την εύρεση νομικής φόρμουλας που θα οδηγήσει στη λήψη δικαστικής απόφασης από το ημεδαπό Συμβούλιο της Επικρατείας, σχετικά με την παράνομη πράξη χαρτογράφησης του Ανατολικού Αιγαίου, ως Τουρκικού, από τη γειτονική χώρα. Μια δικαστική απόφαση που στη συνέχεια μπορεί να κατατεθεί με ταυτόχρονη κατάθεση καταγγελίας, για τα περαιτέρω, τόσο στην Ε. Ε., όσο και στον ίδιο τον ΟΗΕ!!

Στον ίδιο Οργανισμό οφείλει η χώρα να καταθέσει και την καταγγελία, για τη δεύτερη “γαλάζια πατρίδα”, με αυθαίρετη χαρτογράφηση, ως Τουρκική θαλάσσια ζώνη, στην Ανατολική Μεσόγειο. Ιδίως, όταν συνηγορεί περί όλων αυτών, και η πρόσφατη απόφαση του Λιβυκού Εφετείου για την αναστολή εφαρμογής του παρανομότατου, όπως το αποκαλέσαμε, Τουρκολιβυκού μνημονίου. 

Και αν αντιτείνει κανείς ότι δεν είναι θέμα της Δικαιοσύνης αλλά της Πολιτικής και της Πολιτείας, οι δυο αυτοί θεσμοί, είναι τύχη αγαθή, που συνυπάρχουν σε ένα πρόσωπο. Στην πρώην Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας και σημερινή Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η οποία και μπορεί να δώσει τα φώτα της. Και πέραν αυτής, και ο ίδιος ο θεσμός των Βουλευτών Επικρατείας. Όπως και τόσοι καθηγητές διεθνούς δικαίου, που μετά των Κοινοβουλευτικών εξαπτέρυγων, κατακλύζουν καθημερινά τις τηλεοράσεις. 

Κατά τα άλλα, όσα προτείνουμε, διαπνέονται από τη Λογική, το Δίκαιο, την Αξιοπρέπεια αλλά και τα Εθνικά, Γεωπολιτικά, Γεωοικονομικά και Γεωστρατηγικά, συμφέροντα της χώρας μας. Την ίδια καταγγελία όμως οφείλει να επαναφέρει στον ΟΗΕ, και η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία, για την παρουσιαζόμενη {βλέπετε χάρτη Α΄,} , ως Τουρκοκυπριακή θαλάσσια ζώνη!! 

Επιπλέον να τεθεί το ζήτημα επίσημα στην Τουρκία, να αποκαταστήσει τα διεθνώς ισχύοντα περί γεωγραφίας και χαρτογραφίας. Τουτέστιν, να προβεί στην αναθεώρηση του μυθεύματος περί της “γαλάζιας πατρίδας”. Τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Και αν, όπως διατείνεται η πολιτική Ελλάδα, έχει συναρτήσει τις λεγόμενες διερευνητικές επαφές αποκλειστικά και μόνο με τις θαλάσσιες ζώνες, προκύπτει αβίαστα το περί του πρακτέου. Όπως και το ότι όφειλε να έχει ήδη προχωρήσει στην Κρητική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. 

              Χάρτης Α΄, πηγή: https://afyonvizyon.com/turkiyenin-komsulari-ve-mavi-vatan