Εξοπλισμοί των ΕΔ, Στρατιωτική Θητεία και Θαλάσσιες Ζώνες

Γράφει ο Αντιστράτηγος (ε.α.) Αντώνης Βασιλείου*

Ως στρατιωτικός έχω μάθει να βλέπω και να εκτιμώ τα δεδομένα με ψυχραιμία και όχι συναισθηματικά. Η ελευθερία κοστίζει και οι συμμαχίες δεν στηρίζονται σε συναισθήματα αλλά σε στυγνά συμφέροντα και σε ταύτιση συμφερόντων μεταξύ των κρατών.

Δυστυχώς τα τελευταία περίπου 15 χρόνια, η χώρα μας άφησε τις Ένοπλες Δυνάμεις χωρίς αναβαθμίσεις του υπάρχοντος εξοπλισμού ή προμήθειες νέου εξοπλισμού, με αποτέλεσμα το ότι η χώρα μας μπορεί να σταθεί ευθέως και αντάξια απέναντι στην Τουρκία, να οφείλεται μόνο στις προσπάθειες του προσωπικού των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι η υπόθεση της προκλητικής Τουρκίας είναι Μαραθώνιος και όχι δρόμος μικρών αποστάσεων. Πολύ σωστά ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ όταν ρωτήθηκε πως θα αντιδράσουμε σε ένα σημειακό θερμό επεισόδιο, είπε ότι η απάντηση μας δεν θα είναι σημειακή αλλά επί όλου του μετώπου. Αυτή η περίπτωση αντίδρασης είναι που αποτρέπει την Τουρκία στο να προκαλέσει θερμό επεισόδιο αλλά και για να διασφαλιστεί η ειρήνη στην περιοχή καθόσον αυτό είναι που αποτρέπει την Τουρκία. Αυτό φοβάται η Τουρκία και για αυτό πιστεύω ότι οι νέοι εξοπλισμοί που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και επίσης θέλω να πιστεύω ότι αυτοί οι εξοπλισμοί είναι προτάσεις των Γενικών Επιτελείων και όχι κάποιων πολιτικών γραφείων, όπως συνέβαινε παλαιότερα.

  Ειδικά με τα μαχητικά αεροσκάφη Rafale τα οποία έχουν τη δυνατότητα να φέρουν στρατηγικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς, όπως τα βλήματα αέρος εδάφους SCALP με τα οποία ένα αεροσκάφος που πετάει επάνω από τη Λέσβο μπορεί να προσβάλει στρατηγικούς στόχους με μεγάλη ακρίβεια μέσα στην Άγκυρα. Αυτό φοβάται η τουρκία. Αυτές τις δυνατότητες που αποκτάμε, τις γνωρίζει ο τούρκος. Γνωρίζει ότι μπορούμε με τα στρατηγικά αυτά όπλα να του καταστρέψουμε κρίσιμες πολεμικές βιομηχανίες, σταθμούς παραγωγής ενέργειας, σημαντικές γέφυρες όπως αυτές στο Βόσπορο ή σημαντικά υδάτινα φράγματα. Δεν λέω ότι θα τα κάνουμε όλα αυτά, αλλά όταν γνωρίζει ότι έχουμε αυτές τις δυνατότητες, αυτό λέγεται αποτροπή και αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας. Αυτό φοβάται ο Τούρκος, και όχι την απειλή επιβολής κάποιων κυρώσεων από την φοβική Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σίγουρα και δικαιολογημένα υπάρχει μία εδραιωμένη καχυποψία στο Ελληνικό λαό, η οποία έχει να κάνει με προηγούμενες πρακτικές υλοποίησης εξοπλιστικών προγραμμάτων, όπως οι γνωστές μίζες, τα υποβρύχια που έγερναν, τα οπλικά συστήματα τα οποία δεν ήταν απαραίτητα στις Ένοπλες Δυνάμεις κλπ. Συμφωνώ με αυτές τις ανησυχίες του λαού μας. Έχω υπηρετήσει αρκετά χρόνια στην Διεύθυνση Αμυντικής Σχεδιάσεως του ΓΕΣ και θυμάμαι πολύ καλά ότι πολλές μελέτες μας εξοπλισμών πήγαιναν στον κάλαθο των αχρήστων και αντικαθίσταντο από την πολιτική ηγεσία με εξοπλισμούς οι οποίοι ικανοποιούσαν άλλα κριτήρια, όπως το ύψος των αντισταθμιστικών ωφελημάτων που ποτέ δεν υλοποιούνταν και μέρος των οποίων κατέληγαν σε ξεχασμένες τσάντες στα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας και των συμβούλων της. Θέλω να πιστεύω ότι πλέον η στρατιωτική ηγεσία είναι αυτή η οποία θέτει τις απαιτήσεις και η πολιτική ηγεσία τις ικανοποιεί επακριβώς. Όμως πάντα απαιτείται να υπάρχει εγρήγορση και έλεγχος από τις αρμόδιες για αυτό υπηρεσίες και επιτροπές πριν συμβούν τα φαινόμενα του παρελθόντος.

Εφόσον η πατρίδα μας άρχισε επιτέλους να ασχολείται με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), χρειαζόμαστε και οπλικά συστήματα τα οποία θα υποστηρίξουν τις δραστηριότητες και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα σε αυτή την περιοχή.

Αναρωτιούνται κάποιοι αν αξίζει τον κόπο να ξοδευτούν τόσα χρήματα για την προστασία αυτών των περιοχών για να κερδίσουν κάποιες πολυεθνικές εταιρείες. Τους απαντώ ότι αφενός μεν μαζί με τα κέρδη των πολυεθνικών εταιρειών θα κερδίσει και η χώρα μας η οποία μόνη της δεν θα μπορούσε, αφετέρου δε πρόκειται περί ενός δικαιώματος το οποίο μας παραχωρεί το Διεθνές Δίκαιο και είναι γνωστό διεθνώς αλλά και νομοτελειακό γεγονός ότι αν μία χώρα δεν είναι ικανή να εξασφαλίσει τα δικαιώματα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο, τότε αυτή η χώρα είναι χώρα προς εξαφάνιση, και δεν θα επιθυμούσα η χώρα μου μία ιστορική χώρα να έχει αυτή την τύχη.

Χωρίς να έχω διάθεση προβολής κάποιου συγκεκριμένου οπλικού συστήματος, τα αεροσκάφη Rafale είναι αεροσκάφη 4 ½ γενιάς, με μικρό ηλεκτρονικό αποτύπωμα που τα κάνει ημιαόρατα, με μεγαλύτερη «εμβέλεια μάχης» από τα F-16, το οποίο σημαίνει περισσότερο χρόνο επιχειρήσεων στον αέρα και δυνατότητα άνετης υποστήριξης επιχειρήσεων και στην Κύπρο. Επίσης το ραντάρ και τα βλήματα αέρος – αέρος  ΜΕΤΕΟΡ μεγάλου βεληνεκούς, μπορούν να εγκλωβίσουν πολλαπλούς εναέριους στόχους σε μεγάλο βάθος και πριν γίνουν ορατά από τα εχθρικά αεροσκάφη ή τα εχθρικά ραντάρ. Αυτό μας δίνει σημαντικό πλεονέκτημα υπεροχής έναντι του τουρκικού οπλοστασίου.

Οι φρεγάτες που διαθέτει το Πολεμικό μας Ναυτικό είναι, ας μου επιτραπεί η έκφραση, γερασμένες. Το ότι προς το παρόν είναι ικανές να αντιμετωπίσουν τον τουρκικό στόλο, οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στη ναυτοσύνη των στελεχών του Πολεμικού μας Ναυτικού. Χρειαζόμαστε φρεγάτες οι οποίες να μπορούν να καλύψουν την ευρεία περιοχή της Ελληνικής ΑΟΖ και οι νέες φρεγάτες τις οποίες προδιαγράφει το Πολεμικό μας Ναυτικό έχουν αυτές τις δυνατότητες.

Και δύο λόγια για την αύξηση της θητείας. Σύμφωνα με το Άρθρο 4 του Συντάγματος των Ελλήνων, «Κάθε Έλληνας που μπορεί να φέρει όπλα είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας, σύμφωνα με τους ορισμούς των νόμων». Η θητεία των 9 μηνών είναι πολύ σύντομη και θα τη χαρακτήριζα χαμένο χρόνο για τους στρατεύσιμους, αλλά και υπερβολική καταπόνηση των μονίμων στελεχών χωρίς να επιτυγχάνεται η αποτελεσματική ολοκλήρωση του μαχητή. Κατά την άποψη μου πρέπει να αυξηθεί τουλάχιστον στους 14 μήνες και να θεσμοθετηθεί η εθελοντική στράτευση των γυναικών.

Συμφωνώ με την πρόταση στράτευσης στην ηλικία των 18 ετών γιατί έτσι θα εξαλειφθεί το φαινόμενο των ανυπότακτων. Από το 1996 μέχρι σήμερα ο αριθμός των ανυπότακτων έχει ανέλθει στους 31.500 περίπου οι οποίοι αποτελούν τη δύναμη σχεδόν 4 Μεραρχιών. Ο αριθμός αυτός κατανέμεται σε 10.500 ανυπότακτους εσωτερικού και σε 21.000 ανυπότακτους εξωτερικού !!! Με την υλοποίηση της πρότασης αυτής, η χώρα μας πέρα από του ότι θα αποκαταστήσει την δίκαια εφαρμογή μεταξύ των Ελλήνων του άρθρου 4 του συντάγματος, θα εξοικονομήσει μεγάλο αριθμό στρατευσίμων οπλιτών, ο οποίος αριθμός λείπει από την επάνδρωση των Μονάδων με ότι αυτό συνεπάγεται στην εκπαίδευση και ετοιμότητα τους.

Η Κύπρος, το Ισραήλ και άλλες χώρες έχουν στράτευση στην ηλικία των 18 ετών. Το θέμα της συνέχισης των σπουδών στα πανεπιστήμια μετά την ολοκλήρωση της θητείας είναι στο χέρι της εκάστοτε κυβέρνησης να το διευθετήσει και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές και αποτελεσματικές λύσεις.

Ο Ελληνικός λαός χρειάζεται ενημέρωση για το τι συμβαίνει στη γειτονιά μας, για τους κινδύνους που η χώρα μας αντιμετωπίζει, καθώς και προετοιμασία για το χειρότερο που μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή με τον ταραξία που έχουμε δίπλα μας.

Τέλος οι πολιτικοί μας θα πρέπει να καθίσουν στα θρανία και κάποιος να τους μάθει μερικά πράγματα για το δίκαιο της θάλασσας έτσι ώστε να είναι πολύ προσεκτικοί όταν ομιλούν δημοσίως για τα εθνικά μας θέματα.

Μέχρι πολύ λίγα χρόνια πριν και ενώ η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θαλάσσης (UNCLOS ‘82) έχει υπογραφεί το 1982 και έχει επικυρωθεί από τη χώρα μας το 1995, όλοι μιλούσαν για την μοναδική μας διαφορά με την Τουρκία, την υφαλοκρηπίδα. Μόλις πριν 1 περίπου χρόνο άρχισαν να ψελλίζουν τον όρο ΑΟΖ που αμφιβάλλω αν γνώριζαν τι ακριβώς σημαίνουν τα αρχικά και απόδειξη αυτού ότι Έλληνας Πρωθυπουργός πριν μερικά χρόνια σε διεθνές κομματικό φόρουμ, μιλούσε επανειλημμένως για Autonomous Economic Zone (Αυτόνομη Οικονομική Ζώνη) όταν ο διεθνής όρος είναι Exclusive Economic Zone (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη). Θα μου πείτε είναι αυτό σημαντικό; Ναι είναι γιατί δείχνει την άγνοια αυτών που διαχειρίζονται τα εθνικά μας θέματα.

Σήμερα κάνουν το σημαντικό λάθος και μιλάνε για Θαλάσσιες Ζώνες. Ότι δηλαδή η μόνη διαφορά μας με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών. Ή αγνοούν ότι στις Θαλάσσιες Ζώνες περιλαμβάνονται τα Χωρικά Ύδατα (Territorial Sea) των 12 ν.μ., η συνορεύουσα ζώνη (Contiguous Zone)των 24 ν.μ. και η ΑΟΖ (Exclusive Economic Zone) η οποία ταυτίζεται με την Υφαλοκρηπίδα (Continental Self), ή κάτι μας κρύβουν.

Αν δεν πρόκειται για επικίνδυνο λάθος από άγνοια, φοβάμαι ότι αυτή η στροφή της φρασεολογίας από οριοθέτηση της ΑΟΖ σε οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών, υποκρύπτει το ενδεχόμενο να συμπεριλάβουμε στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και το εύρος των 12 ν.μ. της εθνικής μας κυριαρχίας στα χωρικά μας ύδατα !!!!!

Δεν θέλω να το πιστέψω ότι συμβαίνει αυτό, αλλά η εμμονή τους να μιλάνε όλοι σχεδόν για οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών με την Τουρκία είναι ΛΑΘΟΣ το οποίο θα πρέπει να διορθωθεί άμεσα, πριν δημιουργήσει τετελεσμένα και με κάνει να ανησυχώ και να κρούσω τον κώδωνα της αφύπνισης.

Η μόνη μας διαφορά με τους Τούρκους είναι η οριοθέτηση της ΑΟΖ και τίποτε άλλο. Τελεία και παύλα.

* Ο Αντώνης Βασιλείου είναι Αντιστράτηγος (εα), Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός, MSc Επιχειρησιακός Ερευνητής, τ. Σύμβουλος ΟΑΣΕ επί Συμβατικών Εξοπλισμών και τ. Μελετητής των Συστημάτων Διοικήσεως και Ελέγχου Πληροφοριών του ΝΑΤΟ.