Σχετικά άρθρα
Το “η Κύπρος είναι μακριά” δεν είχε ακόμη ειπωθεί. Νύχτα 21ης προς 22 Ιουλίου 1974,η Α’ Μοίρα Καταδρομών με επικεφαλής τον Ταγματάρχη Γιώργο Παπαμελετίου,διατάσσεται να μεταφερθεί στην φλεγόμενη Κύπρο.
Είχε προηγηθεί η σκέψη για μεταφορά της Β΄Μοίρας Καταδρομών με αεροσκάφη της Ολυμπιακής Αεροπορίας.Το σχέδιο δεν προχώρησε κι έτσι φθάσαμε στην επιχείρηση ΝΙΚΗ.
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα,οι απογειώσεις των μεταγωγικών NORATLAS,άρχισαν.Ένα δεν απογειώθηκε,γιατί ο κυβερνήτης του επικαλέστηκε το πέρας της ώρας που είχε καθοριστεί η τελευταία απογείωση…
Τα NORATLAS πέταξαν μέσα στο σκοτάδι.Μόνο ένα βρετανικό πλοίο λέγεται ότι τα είχε εντοπίσει και τα παρακολουθούσε.
Φθάνοντας πάνω από τη Λευκωσία έγινε το κακό. Ο Στρατηγός Δημήτρης Αλευρομάγειρος,στην συνέντευξή του στο Militaire περιέγραψε τη στιγμή που νύχτα έμπαινε στη Λευκωσία και άκουσε τον βόμβο των αεροσκαφών και τα πυρά.Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ήταν τουρκικά αεροσκάφη,γιατί γνώριζε από την εμπειρία του ότι οι Τούρκοι τότε νύχτα δεν πολεμούσαν.
Είχε δίκιο.Τα πυρά ήταν ελληνοκυπριακά και κατέρριψαν το αεροσκάφος ΝΙΚΗ 4. Άλλα τρία προσγειώθηκαν “λαβωμένα”.
Τέσσερις αεροπόροι και 29 καταδρομείς σκοτώθηκαν.10 τραυματίζονται.
Η Α’ Μοίρα Καταδρομών ρίχτηκε στη μάχη με 279 άνδρες.
Όπως είχε πει ο στρατηγός Νίκος Ντούβας που συμμετείχε ως υπολοχαγός στην επιχείρηση “για να φτάσει μια Μοίρα Καταδρομών να χάσει το 10% της δυναμής της πρέπει να πολεμάει επί ένα χρόνο”.
Παρόλα αυτά στις μάχες που ακολούθησαν η Α’ΜΚ επέφερε καίρια πλήγματα στον εχθρό και κατάφερε να διατηρήσει τον έλεγχο του αεροδρομίου της Λευκωσίας.
