Ελληνοτουρκικά: “Κρίνονται οι εξελίξεις των επόμενων 100 ετών στην περιοχή, το ΄χουμε καταλάβει”;

Γράφει ο Σπύρος Λίτινας 

Δικηγόρος Παρ ‘ Αρείω Πάγω ,     LLM διεθνές εμπορικό Δίκαιο .

 ΠΡΟΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

 Με αφορμή την άφιξη του Γερμανού ΥΠΕΞ στην Ελλάδα  το πρώτο πράγμα που θα όφειλε να κάνει η Ελληνική κυβέρνηση είναι η επίδοση ,άμα τη αφίξει του , κλήσης και αγωγής για το κατοχικό δάνειο , με τη συνέχεια να έπεται για το σύνολο των Γερμανικών επανορθώσεων, ώστε να ξεκινήσει ένας  εφ ‘ όλης της ύλης διάλογος με τους Γερμανούς  για αυτά τα θέματα που αδικαιολογήτως χρονίζουν ώστε να αποφασίσουν επιτέλους τα διεθνή δικαστήρια για την τύχη τους . Στη συνέχεια θα έπρεπε να του τονισθεί ότι η πρόσφατη ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία  ανοίγει παράθυρο ειρήνης για τις μελλοντικές οριοθετήσεις  ακόμα και με την Τουρκία δεδομένου ότι για την υπογραφή της λήφθηκαν υπ ‘όψιν οι πρόνοιες του διεθνούς δικαίου σε συνδυασμό με την αρχή   της αναλογικότητας όπως νομολογιακά έχει αυτή διαμορφωθεί με βάση αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων . Σεβαστές είναι όλες οι αντίθετες απόψεις , θα επανέλθω στη συνέχεια σε αυτό το θέμα . 

   ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

 Η περιβόητη μάχη του Ματζικέρτ στην οποία αρέσκεται ο Τούρκος πρόεδρος να αναφέρεται – ενώ αντιθέτως εμάς μας λυπεί η αναφορά –  καθόρισε τις τύχες της περιοχής , φυσικά και του Ελληνισμού για τους επόμενους επτάμισυ αιώνες . Σήμερα οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα θα καθορίσουν τις εξελίξεις στην περιοχή ,φυσικά και του Ελληνισμού το λιγότερο για τα επόμενα 100 χρόνια . Η λογική , όμως , που διέπει κάποιους από τους κυβερνώντες είναι μπακαλίστικη και έχει ορίζοντα το πολύ τριετίας .

     Τη στιγμή της πρόσφατης κορύφωσης της κρίσης του Ιουλίου, –ας την ονομάσουμε πρώτη κρίση –, η συντριπτική  πλειονότητα των ανώτατων κυβερνητικών στελεχών  απέφευγε επιμελώς όταν αναφερόταν στις Ελληνικές συμμαχίες να κάνει νύξη για την Γαλλία .  Τόση γραμμή είχε πέσει πια; Ένας  δεν είχε το θάρρος της γνώμης ;

Τώρα με τη δεύτερη κρίση και μετά το φιάσκο με τις φρεγάτες ξαναθυμηθήκαν κάποιοι τους Γάλλους . Δεύτερο ελληνο – γαλλικό ναυάγιο θα είναι ασυγχώρητο . Αναρωτιόντουσαν  κάποιοι δημοσιογράφοι σε σοβαρά υποτίθεται έντυπα  της Κυριακής ποια  θα είναι η στάση της Γαλλίας μετά τη σύνοδο των ευρωμεσογειακών χωρών  και πώς θα μπορούσε περαιτέρω να μας βοηθήσει η Γαλλία . Το σωστό ερώτημα θα ήταν ,όμως, τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε εμείς για τους εαυτούς μας πρώτα απ’  όλα ούτως ώστε  να μας βοηθήσουν μετά οι Γάλλοι . Τι περιμένουν ,δηλαδή, να ρίξουν ντουφεκιές για εμάς οι Γάλλοι σε περιοχή ελληνικής κυριαρχίας ; Αν βοήθησαν οι Γάλλοι  αφανώς στην Αλ – Ουατίγια το έκαναν αφενός μεν  γιατί έχουν συμφέροντα εκεί, αφετέρου δε , γιατί  κάποιοι Λίβιοι πατριώτες ήταν πρόθυμοι να πιάσουν οι ίδιοι  το ντουφέκι . Η όποια συμφωνία με τους Γάλλους δεν μπορεί να είναι ψιλικατζίδικη . Όλες οι συμφωνίες περιλαμβάνουν ένα δούναι και λαβείν . Έτσι και αυτή για να έχει γερά θεμέλια θα πρέπει να είναι πολυεπίπεδη , στρατηγική  και να έχει βάθος  χρόνου . Κανένα γαλλικό αεραπλανόφορο ή πλοίο δε θα κάνει τσάμπα βόλτες στη γειτονιά μας . Είναι σημαντικό ,όμως , να μαρκάρει μαζί με εμάς περιοχές , ιδιαίτερα αυτές που συγκεντρώνουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες για κοιτάσματα και τις οποίες εποφθαλμιά και η  Τουρκία .  Καιρός είναι λοιπόν να σταματήσουν οι γελοίες δικαιολογίες για το ελληνο-γαλλικό ναυάγιο .       

Τα αναδρομικά των συνταξιούχων αποφασίστηκε  να δοθούν  εφάπαξ και μάλιστα να επεκταθεί η ευνοϊκή απόφαση ακόμα και σε αυτούς που δεν άσκησαν προσφυγή . Αυτό ήταν η πρώτη μας προτεραιότητα τώρα ,όταν σε λίγο καιρό θα πρέπει να αναχαιτίζουμε τουρκικά αεροπλάνα που θα απογειώνονται από την Λιβύη και πλοία που θα αποπλέουν από κει; Έχουν συνειδητοποιήσει κάποιοι που κάνουν αμέριμνοι βουτιές ότι έρχεται νέο Ματζικέρτ; Η μήπως γίνονται όλα για τα ψηφαλάκια; 

       Παρόλα αυτά και  κατά την προσωπική μου άποψη η συμφωνία με την Αίγυπτο ήταν αναγκαία . Προβάλλαμε σαν χώρα τον ισχυρισμό -και καλά κάναμε – ότι το τουρκολιβικό σύμφωνο ήταν αυτοδίκαια άκυρο και ως εκ τούτου ανυπόστατο  . Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι για να είχε υπόσταση ο δικός μας  ισχυρισμός μας θα έπρεπε να τον υπερασπιστούμε μόνο στρατιωτικά διότι σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να καταφύγουμε σε διεθνή οργανισμό πράγμα που θα σήμαινε ότι καταρχήν αποδεχόμαστε το υποστατό της συμφωνίας , ώστε να ζητήσουμε εν συνεχεία την ακύρωσή του . Τώρα με την ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία κλείνουμε έστω και μερικώς ένα μέτωπο με την Αίγυπτο που είναι ηγέτιδα χώρα στον Αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο και αφήνουμε παράθυρο ανοιχτό εφόσον υπάρχει καλή πίστη και αποδοχή των προνοιών του διεθνούς δικαίου για μια μελλοντική συμφωνία Ειρήνης με τους Τούρκους και τους Αιγυπτίους φυσικά . Καθεστώτα όπως αυτό της Αιγύπτου με μια μουσουλμανική αδελφότητα να ελλοχεύει είναι εξαιρετικά εύθραυστα και δε μας  παίρνει να έχουμε ανοικτό στρατιωτικό, εκτός και από πολιτικό, μέτωπο με την Αίγυπτο. Φαντασθείτε τι θα είχε συμβεί εάν η Αίγυπτος αγνοώντας εμάς οριοθετούσε απευθείας με τους Τούρκους  . Έχουμε τόση ΑΟΖ όση μπορούμε να υπερασπιστούμε πολιτικά , διπλωματικά μα πάνω απ ‘όλα στρατιωτικά  ενώ όση καλή πίστη και να υπάρχει ανάμεσα στα μέρη δεν είναι αρκετή αν δεν συνδυάζεται από στρατιωτική πίστη .

     Η άρνηση της Γερμανίας να χαιρετίσει έστω την Ελληνο – αιγυπτιακή συμφωνία – εδώ εξέφρασε την δυσαρέσκειά της –  καταδεικνύει ότι όχι μόνο ουδέτερος μεσολαβητής δεν είναι αλλά αντιθέτως ενεργεί ως πράκτορας της Τουρκίας . Για αυτό κανονικά θα έπρεπε να ζητηθεί από τον Γερμανό ΥΠΕΞ αφού του επισημανθούν τα ανωτέρω , να κάνει μεταβολή και να μπει κατευθείαν στο αεροπλάνο για Τουρκία δηλώνοντάς του παράλληλα ότι την ευθύνη για ο,τιδήποτε συμβεί  από δω και πέρα θα την έχει πρωτίστως η Γερμανία . Απορώ με κάποιους , δημοσιογράφους και μη ,που γράφουν και λένε ότι η Γερμανία ενδιαφέρεται για την σταθερότητα της περιοχής και ότι καταβάλλει ειρηνευτικές προσπάθειες . Στα σοβαρά τα λένε;  Ακριβώς το αντίθετο κάνει η Γερμανία όταν ανάβει το πράσινο φως στον μπούλη της  περιοχής . Ήδη η Γερμανία τα έχει κάνει δύο φορές  θάλασσα στην περιοχή και έχει προκαλέσει δύο παγκόσμιους πολέμους , να την αφήσουμε μήπως και μια τρίτη φορά να τα φτιάξει έτσι όμορφα όπως τις δύο προηγούμενες φορές;

    Για να έχουμε σταθερότητα θα πρέπει να υποδουλωθούμε στην Τουρκία και να μην κάνουμε στρατηγική συμφωνία με τους Γάλλους; Σταθερότητα είναι να ανέχεσαι τον Αττίλα στην Κύπρο , στη Συρία , τη Λιβύη και να συζητάς αν η Γαύδος , τα Αντικύθηρα , οι Φούρνοι το Αγαθονήσι , η Ψέριμος κα.  είναι Ελληνικά νησιά και να παραπέμψεις  αυτό το  ερώτημα σε  διεθνές δικαστήριο; Στο πλαίσιο  της σταθερότητας μήπως να μην πούμε στην Τοτάλ να έρθει για έρευνες στα νότια της Κρήτης; Εδώ έχουμε ψηφίσει νόμο του  Ελληνικού κράτους  που την υποχρεώνει να κάνει  έρευνες !

       Σε κάθε περίπτωση από την δική μας την πλευρά εχέγγυο σταθερότητας είναι η στρατιωτική μας ισχύς . Αν μας υπολογίζουν κάπως  ακόμα είναι για αυτόν τον λόγο  και δεν είναι ούτε για το διεθνές δίκαιο ούτε τόσο  λόγω της παρουσίας μας στην Ε.Ε .  Αν αρχίσουν κάποιοι πάλι  τις κουτοπονηριές με τους Γάλλους δε θα είναι καλός οιωνός . Ναι οι Γάλλοι μας βοηθάνε γιατί έχουν συμφέροντα κοινά με εμάς . Ναι οι Γάλλοι μας κράτησαν στο ευρώ και την Ε.Ε ,  γιατί είχαν συμφέρον αλλά και οι Γερμανοί  που επίσης  είχαν  μας έδιναν  τα κλειδιά στο χέρι .  Τώρα μάλιστα πανηγυρίζουμε για 72 δις που παίρνουμε από την Ε.Ε ελέω Γάλλων και κορονοιού . Εμείς –ευτυχώς όχι όλοι – γιατί εξακολουθούμε να σκύβουμε το κεφάλι στους Γερμανούς;