Ελληνοτουρκικά: «Μ’ ευχές και παρακάλια, δεν γλυτώνεις απ’ τα τσακάλια»

Γράφει ο Βασίλης Κουμπάκης*

Αν έχεις τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς;

Σοφές οι παροιμίες του λαού μας .

Οι ηγέτες των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκεντρώθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλες πριν μερικές ημέρες να εξετάσουν τι θα κάνουν με την υπόθεση της Τουρκίας. Μετά απ’ όλες τις ενέργειες καταπάτησης του Διεθνούς Δικαίου από το τουρκικό κράτος όπως τη κατοχή μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, η προκλητική μη αναγνώρισής της που είναι και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι πολεμικές επεμβάσεις της Τουρκίας στην Συρία, στο Ιράκ, η πολιτική και στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, ο ωμός εκβιασμός της Ευρώπης με το προσφυγικό που η ίδια η Τουρκία δημιουργεί, η απειλή πολέμου (casus belli) σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελλάδα, η μετατροπή ενός μουσείου ιδιαίτερης σημασίας για τον χριστιανισμό την Αγία Σοφία σε μουσουλμανικό τέμενος, η θρασύτατη αμφισβήτηση των δικαιωμάτων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο με τις πρόσφατες θαλάσσιες έρευνες της και αποφάσισαν οι εταίροι και φίλοι μας στης Βρυξέλες στις 2-10-2020 ότι ‘’θα την μαλώσουν τη Τουρκία, αργότερα’’.

Όχι τώρα. Τώρα βγάζουν κέρδη από τις εμπορικές συναλλαγές μ’ αυτήν.

Πριν τη Σύνοδο Κορυφής ο πρόεδρος της Τουρκίας προειδοποίησε ‘’..μην τολμήσετε να επιβάλλετε κυρώσεις ’’ και οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν τόλμησαν.
Με την ανακοίνωση της απόφασης της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλες ξεκίνησε η επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στο αυτόνομο τμήμα του Ναγκόρνο Καραμπάχ που κατοικούνταν πάντα από αρμενικό χριστιανικό πληθυσμό. Μία επίθεση υποκινούμενη από την Τουρκία, στην οποία η Ε.Ε. δεν επέβαλε κυρώσεις.

Για να μειώσει τελείως τους ισχυρούς της Ευρώπης και τους διεθνείς οργανισμούς η Τουρκία καταπάτησε και το ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας που αφορά την κλειστή πόλη της Αμμοχώστου, που ο ΟΗΕ έκρινε ότι ανήκει στους ελληνοκύπριους κατοίκους της και εισβάλει σήμερα στην πόλη η οποία από το 1974 παραμένει κλειστή.

Επιπρόσθετα αντί να ανοίξει τη θεολογική σχολή της Χάλκης προετοιμάζει να ιδρύσει σχολή ισλαμικών σπουδών σε αυτό το νησί, αλλάζοντας και το χαρακτήρα του.

Ο Κ. Βάρναλης λέει ότι «Μ’ ευχές και παρακάλια, δεν γλυτώνεις απ’ τα τσακάλια». Την ιστορία όποιος δεν τη μάθει, θα την υποστεί ξανά μέχρι να την εμπεδώσει. Οι σημερινοί σύμμαχοι μας, τη δεκαετία του 1930 δεν έβλεπαν την άνοδο του ναζιστικού μορφώματος στην Γερμανία και ακολουθούσαν την  Πολιτική του Κατευνασμού του Βρετανού υπουργού εξωτερικών Arthur Chamberlain. Υπέγραψαν τη Συμφωνία του Μονάχου το 1938 η Βρετανία και Γαλλία με Γερμανία και Ιταλία παραχωρώντας τα ανατολικά εδάφη της Σουδητίας από την Τσεχοσλοβακία στη Γερμανία, για να μην εισβάλει στην υπόλοιπη χώρα. Έτσι οι γερμανοί δεν εισέβαλαν στην υπόλοιπη Τσεχοσλοβακία, εισέβαλαν στην Ευρώπη. Αφού σκοτώθηκαν πάνω από 60 εκατομμύρια άνθρωποι και καταστράφηκαν χιλιάδες πόλεις και χωριά, διαπίστωσαν οι Βρετανοί και οι Γάλλοι, ότι έκαναν λάθος και προσπαθούσαν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Μόνο που το λάθος τους το πλήρωναν με το αίμα τους οι λαοί της Ευρώπης (η Ελλάδα το ακριβοπλήρωσε).

Ο Ερντογάν ακολουθεί τα βήματα του Χίτλερ. Προερχόμενος από λαϊκά στρώματα της κοινωνίας δημιούργησε πολιτικό φορέα με λαϊκίστικες θέσεις, απλές, ευκολοχώνευτες, μπήκε στη φυλακή για υποκίνηση θρησκευτικού και φυλετικού μίσους, ανέλαβε την εξουσία για την ανόρθωση της οικονομίας και στράφηκε, όπως και ο Χίτλερ, στην επίλυση του οικονομικού προβλήματος της χώρας του στο ζωτικό της χώρο, αγνοώντας ότι ο χώρος αυτός ανήκει στους νόμιμους και μόνιμους γείτονες της Τουρκίας.
Πιθανόν οι ηγέτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αισθανθούν τον κίνδυνο που διατρέχουν από την Τουρκία όταν αυτή χτυπήσει την πόρτα της Βιέννης και απαιτήσει πάλι να εισβάλει σ’ αυτήν.

Στη μάχη του Κοσσυφοπεδίου το 1389 οι Αυστριακοί δεν μετείχαν και οι Σέρβοι οριακά νικήθηκαν στην πύρρεια αυτή νίκη των τούρκων. Έτσι η Βιέννη πολιορκήθηκε το 1529 από τον Σουλεϊμάν Α΄ το Μεγαλοπρεπή (μεγάλος στις φρικαλεότητες που έμειναν ανεξίτηλες στη μνήμη των κεντροευρωπαϊκών λαών). Ευτυχώς χειμώνιασε, δεν πρόλαβε να πάρει την πόλη και οπισθοχώρησε. Το 1682 η Βιέννη πάλι πολιορκήθηκε από τους τούρκους. Τότε την έσωσαν οι αρτοποιοί, οι μόνοι που δουλεύουν τη νύχτα και άκουσαν το σκάψιμο που επιχειρούσαν οι τούρκοι κάτω από τα τείχη της πόλης, ενημέρωσαν τη φρουρά ώστε πρόλαβαν και επιτυχώς αντιμετώπισαν την επίθεση.

Εάν επαναληφθεί στις μέρες μας το πολεμικό σκηνικό (κάτι που είναι βέβαιο εάν δεν αντιδράσουν έγκαιρα) ποιος θα σώσει τη Βιέννη ; την Ευρώπη ; τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό; Η Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης; το Διεθνές Δίκαιο; ή οι μη ευρωπαίοι εργάτες στα αρτοποιεία;

Tα κέρδη από τις συναλλαγές με την Τουρκία θολώνουν την όραση των φίλων και συνεταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν βλέπουν τη φάκα.
Όμως τέτοιοι είναι οι φίλοι μας, το 1922 στη Σμύρνη επίσης δεν έβλεπαν και τώρα δεν βλέπουν. Γενικά δεν βλέπουν, δεν διαβάζουν Ιστορία, δεν καταλαβαίνουν όταν τους τα λες, βλέπουν μόνο εάν πληρώνουμε τα χρέη μας, αυτά που αυτοί μας δημιούργησαν με το πιστόλι στον κρόταφο.

Καλούς φίλους βρήκαμε, με τέτοιους φίλους τους εχθρούς τι να τους κάνουμε;
Κουμπάκης Βασίλης

*Μηχανολόγος Μηχανικός