Ελληνοτουρκικά-Κυπριακό: Αδιέξοδο και απελπισία…

Δηλώσεις, επαφές ,τηλεφωνήματα, αναμονή για τις καθιερωμένες δηλώσεις Ευρωπαίων και Αμερικανών…Με μία λέξη η αντίδραση Αθήνας και Λευκωσίας στο άνοιγμα της Αμμοχώστου από τον Ερντογάν: απελπισία!

Γνωρίζαμε εκ των προτέρων τι θα πει ο Ερντογάν; Ναι είναι η απάντηση.

Έκαναν κάτι Αθήνα και Λευκωσία; Όχι.

Ποια ήταν η αντίδραση ακόμη και μετά από τις ανακοινώσεις Ερντογάν; Χλιαρή και ανώδυνη!

Στη δήλωση του πρωθυπουργού για τα 47 χρόνια από την εισβολή δεν υπάρχει μία λέξη ξεκάθαρη για την Αμμόχωστο! Γενικώς και αορίστως περί προκλήσεων και τουρκικών αδιεξόδων! Μήπως είναι ώρα να παραδεχτούμε ότι η πολιτική που ακολουθούμε έχει οδηγήσει εμάς σε αδιέξοδο;

Η πολιτική κατευνασμού δεν είναι “εφεύρεση” της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ξεκίνησε από τα Ίμια και μετά. Όμως τον τελευταίο χρόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκης έχει πάει αυτή την αναποτελεσματική και άκρως επικίνδυνη πολιτική σε άλλο επίπεδο!

Ένα χρόνο τώρα ακούμε για “άξονες”, “συμμαχίες” , “ενεργητική διπλωματία” και “εξοπλισμό της χώρας”. Πολύ καλές οι συμμαχίες αλλά μέχρι στιγμής μόνο στην Ελλάδα δεν έχουν αποδώσει! Ιταλία και Αίγυπτος πήραν όσα ακριβώς ήθελαν από τις συμφωνίες που υπογράψαμε για την ΑΟΖ. Τη συμφωνία με την Αίγυπτο επικαλείται τώρα η Τουρκία για να συζητήσουμε! Όσο για τις υπόλοιπες συμμαχίες μας; Μέχρι στιγμής έχουμε εισπράξει “καλά λόγια” τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις μας έχουν κοστίσει και πολλά λεφτά. Το Ισραήλ , η χώρα από την οποία όντως μπορείς να ελπίζεις σε ουσιαστική βοήθεια, έχει κλείσει ήδη μια συμφωνία που προσεγγίζει τα 2 δις! Οι Αμερικανοί που ακόμη δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα κι έχουν πάρει ότι μας έχουν ζητήσει από διευκολύνσεις, εισπράττουν πολλά χρήματα από εξοπλιστικά και πιέζουν και για τα 5 δις των φρεγατών. Την ίδια στιγμή σχεδόν απαιτούν να πετάξουμε στα σκουπίδια όσα ρωσικά οπλικά συστήματα διαθέτουμε και να “κόψουμε” κάθε σχέση με τη Μόσχα. Το κάνουμε με συνέπεια.

Σ΄ όλα τα διεθνή τραπέζια είμαστε απόντες και το χειρότερο η Τουρκία του Ερντογάν είναι εκεί. Η Γερμανία φροντίζει πάντα για την απουσία μας. Η Γερμανία της οποίας τις “συμβουλές” ακολουθήσαμε περίπου ένα χρόνο πριν για να διαχειριστούμε την κρίση με την Τουρκία. Ήταν τότε που ξαφνικά και με δικαιολογίες όχι και τόσο πειστικές κάναμε πίσω και δεν προχωρήσαμε στην υπογραφή αμυντικής συμφωνίας με τη Γαλλία. Από το “μπρος-πίσω” και για να …κατευνάσουμε τους Γάλλους προέκυψαν τουλάχιστον τα Rafale. 

Φθάσαμε στο σημείο να έχουμε ως προτεραιότητα ένα “γαλήνιο καλοκαίρι” που όπως αποδεικνύεται μόνο γαλήνιο δεν είναι. Στο Αιγαίο οι Τούρκοι κινούνται λες και τους ανήκει τουλάχιστον το μισό και στην Κύπρο, επιβάλουν τετελεσμένα που δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Δεν μπορεί να μην σχολιαστεί η χαλαρή αντίδραση της αντιπολίτευσης σ΄ όσα συμβαίνουν. Το άλλοθι ότι ο κ.Μητσοτάκης διαχειρίζεται και τα ελληνοτουρκικά με μια στενή ομάδα συνεργατών του ,χωρίς να ενημερώνει κανέναν, εδώ που έχουμε φθάσει ,δεν πείθει πλέον.

Η μοναδική ηχηρή αντίδραση- πρόταση ήρθε χθες από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος πρότεινε διακοπή κάθε διαλόγου με την Τουρκία. Είναι μια πρόταση. Θα μπορούσαν να γίνουν κι άλλες ,όπως για παράδειγμα η επανεργοποίηση του ενιαίου αμυντικού δόγματος Ελλάδος-Κύπρου. Το ερώτημα όμως είναι αν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου έχουν τη διάθεση να αντιδράσουν….

Θα κλείσουμε με τον “ταχύ εξοπλισμό της χώρας” τον οποίο δεν τον βλέπουμε. Πριν μερικές μέρες ο ΥΕΘΑ σε συνέντευξη του στα ΝΕΑ είπε ότι δεν θα μας βγάλει από το χρονοδιάγραμμα μια καθυστέρηση δύο ή τριών μηνών στην απόφαση για τις νέες φρεγάτες. Ο κ.Παναγιωτόπουλος είναι σοβαρός και μετρημένος και προφανώς προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι δεν βρισκόμαστε στο “παρά πέντε” αλλά έχουμε φθάσει στο “και τέταρτο”. Γι΄ αυτό και θα είναι χρήσιμο να επικεντρωθούμε άμεσα στην ενεργοποίηση και του τελευταίου ολικού συστήματος που διαθέτουμε καθώς είναι μη αναστρέψιμη η πραγματικότητα: ότι και να παραγγείλουμε τώρα δεν θα το ΄χούμε όταν το χρειαστούμε, γιατί ο χρόνος μας τελείωσε.