Υποστηριξε το militaire
Άποψη
30/09/2021 | 08:12
Militaire News

Είναι η νοοτροπία… του Ναυτικού….(Ανόητε)-Ο Ναύαρχος Κ.Χρηστίδης γράφει αλήθειες για τις φρεγάτες

Είναι η νοοτροπία… του Ναυτικού….(Ανόητε)-Ο Ναύαρχος Κ.Χρηστίδης γράφει αλήθειες για τις φρεγάτες

Γράφει ο

ΚΟΣΜΑΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ

Επίτιμος Α/ΓΕΝ

 

Είναι η νοοτροπία… του Ναυτικού….(Ανόητε)

«Μᾶλλον γὰρ πεφόβημαι τὰς οἰκείας ἡμῶν ἁμαρτίας ἢ τὰς τῶν ἐναντίων διανοίας», Θουκυδίδης

Μιας και έληξε, επιτέλους, η συμφωνία “FRAGrE” με τη Γαλλία για περιοχή Μεσογείου και Μέσης Ανατολής (όπως AUKUS-ANZUS-5 Eyes για ειρηνικό), αποσπώντας θετικά σχόλια του προσωπικού των ΕΔ και της πλειοψηφίας των πολιτών, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η διαδραστικότητα των Rafale – Belh@rra και Gowind, μετά την πρόσκτησή τους (2026), δύναται και θα πρέπει να δώσει την υπεροπλία στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, με τα σημερινά δεδομένα στο Αιγαίο, αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι, όμως, έτσι;

Για πρώτη φορά το Ναυτικό, μετά το 1980 (Φ/Γ ΕΛΛΗ-ΛΗΜΝΟΣ για Αιγαίο), αποκτά πλοία Διοικήσεως τεχνολογίας αιχμής και κατανομής/ υποστήριξης αεροναυτικού επιχειρησιακού έργου στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή,  «διαδραστικές – ψηφιακές» φρεγάτες επόμενης γενεάς που θα αυξήσουν την αποτρεπτική ισχύ της χώρας (2026+). Είναι η βέλτιστη τακτικο-επιχειρησιακή λύση τόσο σε Εθνικό, όσο και σε συμμαχικό επίπεδο, καθόσον «η αξία μίας συμμαχίας για ένα της μέλος καθορίζεται από το ειδικό βάρος του τελευταίου μέσα στο σύνολο της συμμαχίας». 

Επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα και τον απαραίτητο χρόνο για ορισμένους να  διαχειριστούν καλύτερα, τυχόν, φοβικά σύνδρομα και να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για τα θέματα κυριαρχίας και αιγιαλίτιδας ζώνης (6-12 νμ).  

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, του William Astore, σχετικά με το “cancel culture”, μνημονεύτηκε στο militaire, και αναλύει λίγο πολύ τις αιτίες των αποτυχημένων αμερικανικών εξοπλιστικών προγραμμάτων (με κραυγαλέα παραδείγματα) και τις αποδίδει στις κακές επιλογές προσώπων, κάνοντας λόγο «για κακούς στρατηγούς, με κακή απόδοση», αλλά και για τους ατελείωτους πολέμους που κοστίζουν μια περιουσία.

Μάλιστα, με πολύ σαφή τρόπο λέει «ο πολιτισμός ακύρωσης είναι παντού γύρω μας, με μια μοναδική κραυγαλέα εξαίρεση: τον αμερικανικό στρατό. Ανεξάρτητα από το πόσο κακώς αποδίδει ένα μεγάλο οπλικό σύστημα, ανεξάρτητα από το πόσο υπερβαίνει τον προϋπολογισμό του, ανεξάρτητα από το πόσος χρόνος χρειάζεται στο πεδίο, δεν ακυρώνεται σχεδόν ποτέ». Και το καίριο ερώτημα είναι: Ποια είναι η ευθύνη της στρατιωτικής Ηγεσίας, όταν εν γνώση της σιωπά για μία λάθος (πολιτική) απόφαση που εντέλλεται να συνδράμει η/και να εκτελέσει; 

Η απλή και ορθολογιστική απάντηση δίνεται δυναμικά από την Washington Post σε ότι αφορά τον Α/ΓΕΕΘΑ των ΗΠΑ κ. Mark Alexander Milley. Όμως η δύσκολη συνετή και ενάρετη απάντηση αφορά τον δημοκρατικό Ηγέτη, ο οποίος έχει εδραίες απόψεις και εμμένει στις αποφάσεις του (ανεξαρτήτως κόστους), καταβάλει την βέλτιστη δυνατή προσπάθεια για να πείσει την πολιτική Ηγεσία να πάρει τη σωστή απόφαση, χρησιμοποιώντας κατάλληλα και την «εξοπλιστική διπλωματία». Κατά καιρούς το ΑΝΣ έχει αποδείξει, στη πράξη, την βαθειά του πεποίθηση στην υπεράσπιση του κοινού καλού (χωρίς κυβιστήσεις ή κωλοτούμπες).  Και αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ναυτική ηγεσία, αλλά και για τους ίδιους τους χειριστές θέματος που πρέπει να είναι υπερήφανοι για την προσπάθειά τους στην επίτευξη της ανακοινωθείσας βέλτιστης απόφασης (συμπίπτει και με την επικρατούσα άποψη της κοινής γνώμης). Ευελπιστώ οι κ. ναύαρχοι  να συνεχίσουν την προσπάθεια για να ξεκινήσει πρόγραμμα αντικατάστασης πλοίων που είναι, σήμερα, άνω των 40-45 ετών.

Εν κατακλείδι, θα μου επιτρέψετε κ. Αρχηγέ η ταπεινότητά μου να επαναλάβει «Εγώ θα ήμουν υπερήφανος εάν είχα αυτό το ΑΝΣ, θα λάμβανα τη γνώμη του, σοβαρά, υπόψη».

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης