Διαξιφισμοί
Του Κώστα Φράγκου
Ντροπή και καταισχύνη
Βολφγ. Σόιμπλε
Επιβαρύνθηκε μέχρι τώρα ο Λαός με 50δις δρχ. και όμως οι υπαίτιοι επιμένουν στην συνέχιση καταλήστευσης χωρίς να συγκινείται κανένας πολιτικός, ούτε κόμμα γι’ αυτή την αναισχυντία. (sic)
• Έχω δίκαιο, λοιπόν, όταν υποστηρίζω ότι η κατάντια του Κράτους και της Άμυνας δεν είναι τυχαία, ούτε αποτέλεσμα βασκανίας. Είναι έργο ανικάνων, απάτριδων και οικονομισάριων πολιτικών που, και σήμερα, θέλουν να μας ξανασώσουν.
Υ.Γ. Με ιιδιαίτερη ικανοποίηση πληροφορήθηκα ότι τα Ναυπηγεία κατέληξαν στον εφοπλιστή κ. Γ. Προκοπίου, έναντι 62,5 εκ. €. Καλή τύχη!
Είναι τυχαίο και κακή μας μοίρα
Ελλάδα: Κατέληξε Κέλυφος φαγωμένου αστακού που έχει απομείνει εύκολη βορά στην μύγες.
Μ. Τσιντσίνης (ΝΕΑ 12.01.18)
Το ότι συμβαίνει σήμερα στη Χώρα, στην Άμυνα δεν είναι αποτέλεσμα βασκανίας, επαναλαμβάνω.
o Οδοντίατρο ως Πρόεδρο και ΔΣ στα ΕΑΣ!
o Φροντιστηριάρχη φιλολογίας της Λ.Μεσογείωνως Πρόεδρο–ΔΣ στην ΕΑΒ.
o Προϊστάμενο Λαχαναγοράς, πάλι στην ΕΑΒ
o Υπουργούς και Υφυπουργούς Άμυνας, ιδιαιτέρως ακατάλληλα κομματικά φερέφωνα.
o Γ. Διευθυντές εξοπλισμών πρόσωπα εντελώς ανεπαρκή και, ενίοτε, ύποπτα. Είναι άσχετο το ότι οι περισσότεροι εξ αυτών κατέστησαν υπόδικοι;
o Βάλαμε λουκέτο στην ΕΛΒΟ και ξεπουλήσαμε τα Ναυπηγεία.
o Επειδή μου προσάπτουν τάσεις αδικαιολόγητης γκρίνιας προσθέτω και το παρακάτω απόσπασμα σχολίου της Καθημερινής (2/12/20) :
Η Τουρκία έχει Ναυπηγικές δυνατότητες. Έχει προχωρήσει ανησυχητικά πολύ στον τομέα των DRIONES όπως φάνηκε πρόσφατα στον πόλεμο Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν.
Σε αυτά τα χρόνια εμείς φροντίσαμε να διαλύσουμε με μανία όποια παραγωγική βάση Αμυντικής Βιομηχανίας είχαμε. Το φαύλο πολιτικό σύστημα διόρισα άχρηστους κομματικούς επικεφαλής των κρατικών βιομηχανιών. Τα Ναυπηγεία λειτουργούσαν που και που, ο Συνδικαλισμός ροκάνιζε, ξοδέψαμε απίστευτα ποσά σε εξοπλισμούς που άφησαν πολλά σε μίζες, αμοιβές συμβούλων και λοιπά. Όχι όμως σε Τεχνολογία, Παραγωγή και Έρευνα. Πρέπει να καλύψουμε άμεσα το χρόνο που χάσαμε.
Περιοδικά του Χώρου
• Συνεχίζει τις επιτυχείς μηνιαίες εκδόσεις του το Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία (Εκδόσεις Γκοβόστη)
Στο τεύχος του Ιουλίου θα βρείτε:
o Το Κάστρο του Αγ. Ιλαρίωνα (Δράση της 33ης Μοίρας Καταδρομών – Ιούλιος 1974)
o Εκστρατείες Βυζαντινών εναντίων Γεωργίας o Πειρατές της Γραμβούσης
o Γερμανικό προγεφύρωμα Κούμπαν o Πόλεμος Ινδιάνων Μοντάκι
Τι έγινε με την Novartis;
o ΗΠΑ,Ιταλία,Γαλλία και άλλες χώρες νομίζω,επέβαλαν στην αμαρτωλή εταιρεία πρόστιμα από 250 εκ. € και άνω εκάστη.
o Εμείς εδώ οι μερακλήδες και υπεράνω χρημάτων, που υπέστημεν την μεγαλύτερη εισβολή από την εταιρεία τι κάναμε; Γιατί βραδυπορούμε, ποιος χειρίζεται το θέμα; Μήπως το πάνε λάου – λάου για να παραγραφεί όπως ή υπόθεση του φακέλου Lagarnd που τον είχε «ξεχάσει» ο κ. Βενιζέλος επί εννέα (9) μήνες στο συρτάρι του;
o Με ένα γερό πρόστιμο θα εκσυγχρονίζαμε τις ΜΕΚΟ.
o Θα ομιλήσει κάποιος; Έλεος!
Ανεύρεση κλαπέντος πίνακα
• Επαναλαμβάνω ότι η στήλη δεν επιθυμεί ν’ ασχολείται με πολιτικούς που έχουν βλάψει, ταμάλα, τη Χώρα. Το θεωρεί υποτιμητικό.
Επειδή όμως η δύστυχη Ελλάδα μας είναι υποχρεωμένη ν’ ανέχεται, της το επιβάλλει η συντεχνία, χρεωκοπημένους και απεχθείς ακόμη πολιτικούς να κινούνται στο πολιτικό προσκήνιο αναζητούντες Εξουσία, είναι υποχρεωμένη, ενίοτε, να σχολιάζει.
Επέτειος
Φρεγάτες
Σ’ ένα βαπόρο μέσα (τρις) μας εμπαρκάρανε γαλέτες, παξιμάδια (τρις) μας ετρατάρανε
Επτανησιακό
Ναύαρχος δεν είμαι και μια φορά που επεχείρησα να γίνω απέτυχα οικτρά. Ωστόσο, όμως μπορώ να διατυπώσω, χωρίς να δογματίζω, απόψεις τις οποίες θεωρώ, υποκειμενικά, σωστές.
Το πρόγραμμα των φρεγατών είναι ζωτικής σημασίας για την εθνική άμυνα και ασφάλεια, καθώς θα συμβάλει αποφασιστικά και στην στρατηγική προβολή της Ελλάδας, στο ζωτικό της χώρο. Ως εκ τούτου πρέπει οι όποιες αποφάσεις να σταθμισθούν πολύ σοβαρά και δεν είναι απλά ζήτημα χρόνου.
Πρώτον, η ενδιάμεση λύση πρέπει να εξετασθεί σοβαρά να αποδεσμευθεί από την κύρια προμήθεια ώστε να δώσει χρόνο για την καλύτερη προετοιμασία της κύριας προμήθειας αλλά και των υποδομών (ναυπηγεία).
Δεύτερον, οι νέες φρεγάτες πρέπει πρωτίστως να καλύπτουν τις επιχειρησιακές απαιτήσεις, όχι απλά την τρέχουσα περίοδο αλλά και σε βάθος 40ετίας.
Τρίτον, πρέπει άμεσα να εκσυγχρονισθούν και κάποιες άλλες φρεγάτες (τις ΜΕΚΟ εννοώ) ώστε σε συνδυασμό με την ενδιάμεση διέξοδο να δώσουν λύση στο τρέχον επιχειρησιακό πρόβλημα.
Τέταρτον, πρέπει να μελετηθεί η συνέχεια του προγράμματος, δηλαδή τι θα ακολουθήσει μετά τις νέες φρεγάτες και όχι όπως τώρα που επανερχόμαστε στο ζήτημα μετά από 30 αμαρτωλά χρόνια.
Πέμπτον, η κατασκευή πρέπει να γίνει σε ελληνικά ναυπηγεία. Ξέρετε εσείς να υπάρχει ένα τέτοιο Ναυπηγείο για ν’ αναλάβει το βαρύ έργο; Τα διέλυσαν σοφοί Κυβερνήτες, απάτριδες! Πρέπει να βρεθεί λύση στο ζήτημα.
Έκτον η μεταφορά τεχνογνωσίας και η βιομηχανική επιστροφή πρέπει να είναι ουσιαστικές ώστε να συνδράμουν στην βιωσιμότητα των ναυπηγείων και να μην ζήσουμε εκ νέου τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος (αρματαγωγά, υποβρύχια, ταχέα σκάφη κ.τ.λ.)
Τέλος, οι στρατηγικοί παράγοντες θα διαδραματίσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην λήψη της τελικής πολιτικής αποφάσεως αφού θα καλύπτονται τα παραπάνω και έχοντας κατά νου ότι εμείς επιλέγουμε το πλοίο που μας εξυπηρετεί, εμείς επιλέγουμε τη χώρα προελεύσεως και σε καμία περίπτωση εταιρείες που ρυμουλκούν την Ελλάδα.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια
(Ο διαχρονικός έρως LOCKHEED MARTIN – EAB)
• Ένα κείμενο, λίαν διαφωτιστικό, αναφερόμενο στην δοκιμαζομένη, τελευταία, σχέση του Αμερικανικού Αεροδιαστημικού Κολοσσού και της Κλυδωνιζομένης, επί χρόνια, ΕΑΒ, είδε το φως της δημοσιότητας στα ΝΕΑ (28 Ιαν.) «παραχωμένο» στις έγχρωμες σελίδες της εφημερίδος. Το υπογράφει ο κ. Γ. Κανελλόπουλος. Τίτλος: Μας ενδιαφέρει η συνεργασία μας με την ΕΑΒ, δηλώνει η L-M. Δηλ. ο κ. Ν. Πλέσσας που επί χρόνια εκπροσωπεί επιτυχώς, την αμερικανική πλευρά του διδύμου L-M, EAB και συνεχίζει «H L-M εξέφρασε, στα ΝΕΑ, της πρόθεσή της να συνεχίσει την στενή συνεργασία με την ΕΑΒ. Η L-M είναι υπερήφανη να συνεργάζεται με την ΕΑΒ σε πολλαπλές πλατφόρμες και προσδοκούμε να συνεχίσουμε…» Ειλικρινά δεν μπορώ να μαντέψω από που αντλεί αυτή την υπερηφάνεια ο έμπειρος και παντογνώστης κ. Πλέσσας. Μήπως όταν βλέπει επί χρόνια την ΕΑΒ να κακοδιοικείται (ΣΣ Δεν αναφέρομαι στην παρούσα Διοίκηση) και την Κρατική Εποπτεία ν’ ασκείται υπό Ιανική μορφή από τα Υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης, ενώ το ΥΕΘΑ παραμένει ως θεατής; Μήπως θα έπρεπε να δώσει χείρα βοηθείας και σε νέες αναπτυσσόμενες, στο τομέα, Ελληνικές εταιρείες; Και κλείνει με το αστείο της υπόθεσης: Ένας εκ των «Επιτρόπων», ο κ. Γεωργιάδης δηλώνει: «Ευχαριστώ τους εργαζόμενους της ΕΑΒ που κατάλαβαν ότι από την παραμονή της L-M στην εταιρεία εξαρτάται η δουλειά τους…». Σε λίγο θα δηλώσει άλλα ο κ. ΥΠΟΙΚ.