“Ο Ερντογάν μετατρέπει την Τουρκία σε “μαγνήτη” των εξτρεμιστών ισλαμιστών”!

Ο αυτοεξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος Αμπντουλάχ Μποζκούρτ σε άρθρο του στο turkishminute.com επισημαίνει ότι ο Ερντογάν μετατρέπει την Τουρκία “σ΄ έναν μαγνήτη ριζοσπαστών ισλαμιστών απ΄ όλο τον κόσμο”.

“Η περίπτωση του Σουδάν είναι ένα καλό παράδειγμα για το πως οραματίζεται το μέλλον της Τουρκίας ο Ερντογάν”, γράφει.

Ο Μποζκούρτ γράφει για την επίσκεψή του στο Σουδάν:

“Ο Ερντογάν συναντήθηκε με τον Μοχάμεντ αλ Φατίχ Χασανείν, πρώην διπλωμάτη και Ισλαμιστή από το Σουδάν που συνδέεται με εξτρεμιστές και ένοπλες ομάδες. Ο Χασανείν ίδρυσε την Υπηρεσία Τελωνειακής Αρωγής Τρίτου Κόσμου (TWRA) το 1987 και ενεπλάκη σε υποθέσεις με εμπόριο όπλων και άλλες συμφωνίες με τους μουσουλμάνους κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας…

…Ερντογάν και Χασανείν γνωρίζονται από τη δεκαετία του ’70 και έχουν διατηρήσει στενή επαφή. Όταν ο Χασανεΐν βρέθηκε υπό πίεση το 1994 στην Αυστρία, στο πλαίσιο έρευνας για ξέπλυμα παράνομου χρήματος και λαθρεμπόριο όπλων, έφυγε για την Κωνσταντινούπολη. Είναι ενδιαφέρον ότι ο φίλος του ο Ερντογάν εξελέγη δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, το ίδιο έτος και ο Χασανεϊν συνέχισε να λειτουργεί το δίκτυό του με τη βοήθεια του Ερντογάν και άλλων στην Τουρκία. Επισκέφτηκε τον Ερντογάν στη φυλακή όταν ο Τούρκος πολιτικός καταδικάστηκε για υποκίνηση βίας σε 10 μήνες φυλάκιση. Ο Ερντογάν ανταπέδωσε αυτή τη κίνηση, όταν βρισκόταν στο Χαρτούμ τον Απρίλιο του 2006 και δεν πήγε σε δείπνο με εκπροσώπους του Αραβικού Συνδέσμου για να συναντηθεί με τον Χασανείν.

Τώρα ο Χασανείν απολαμβάνει ευρεία κάλυψη από το πρακτορείο ειδήσεων της τουρκικής κυβέρνησης καθώς και από τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης. Παρουσιάστηκε και πάλι αυτή την εβδομάδα όταν δήλωσε πως ο Ερντογάν είναι ηγέτης όλων των μουσουλμάνων. Είπε ότι οι δύο τους συζήτησαν τις υποθέσεις του ισλαμικού κόσμου σε ένα ιδιωτικό δείπνο στο σπίτι του και υπογράμμισαν ότι και οι δύο συμφώνησαν να δημιουργήσουν μια κοινή τράπεζα. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουν κυρώσεις.Η ειδικότητα του Χασανείν κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας ήταν η εκμετάλλευση τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών για τη πώληση όπλων. Στην πραγματικότητα, ο Ερντογάν και άλλοι Τούρκοι Ισλαμιστές χρησιμοποίησαν την τουρκική τράπεζα Αλ Μπαράκα, που δημιουργήθηκε με κεφάλαια από χρηματοδότες της Σαουδικής Αραβίας και τη θυγατρική της Vakufska Banka στο Σεράγεβο για τη μεταφορά κεφαλαίων σε μουσουλμάνους της Βοσνίας. Και οι δύο τράπεζες έχουν ερευνηθεί με την πάροδο των ετών για υποτιθέμενους δεσμούς με τρομοκρατικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Αλ Κάιντα.

Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου του ιστορικού της εμπλοκής των Ερντογάν με ισλαμιστές, οι οποίες ήταν “κόκκινο πανί” και κατηγορούνταν για δεσμούς με τρομοκρατικές ομάδες.Ο Ερντογάν δεν παίζει με τους κανόνες, έχει μηδενικό σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και δεν αποφεύγει να παρακάμπτει τους νόμους περί κυρώσεων που δεσμεύουν την Τουρκία.

Η διερεύνηση του σκανδάλου για μίζες στα χωροταξικά και αναπτυξιακά έργα στην Κωνσταντινούπολη, στις 25 Δεκεμβρίου 2013, αποκάλυψε πώς ο Ερντογάν είχε μυστικά συναντηθεί με τον Yasin Al-Qadi, ο οποίος ήταν εκείνη την εποχή ελεγχόμενος ως χρηματοδότης της Αλ Κάιντα τον κατάλογο των Ηνωμένων Εθνών και περιγράφεται ως διεθνής τρομοκράτης από το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών. Παραβιάζοντας τον τουρκικό νόμο και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, ο Ερντογάν τον προσκάλεσε κρυφά στην Τουρκία χωρίς να περάσει από τελωνειακούς ή μεταναστευτικούς ελέγχους. Ο Al-Qadi συναντήθηκε με τον Τούρκο διευθυντή πληροφοριών της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν καθώς και με τον Ερντογάν. Αυτή η αμφιλεγόμενη φιγούρα μετέφερε παράνομα κεφάλαια στην Τουρκία με τη βοήθεια του Ερντογάν, ενώ έκλεισε επιχειρηματικές συμφωνίες με τον γιο του Ερντογάν Μπιλάλ…

Ένας ακόμη παράγοντας του Σουδάν με τον οποίο ο Ερντογάν συνεργάζεται για την προώθηση των ισλαμιστικών πολιτικών του στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή είναι ο Αμπντέλ Ραχμάν αλ Νταχάμπ ,ο οποίος έλαβε το βραβείο ευεργεσίας από το Türkiye Diyanet Vakfı (Ίδρυμα Diyanet της Τουρκίας ή TDV) που ελέγχεται από την κυβέρνηση Ερντογάν. Τον Μάρτιο του 2016, επισκέφθηκε την Τουρκία για να παραλάβει το βραβείο από τον Ερντογάν. Ο Αλ Νταχάμπ ήταν για λίγο πρόεδρος του Σουδάν μετά την καθείρεση με πραξικόπημα του προέδρου Γκαφάαρ Νιμεϊρύ,το 1985. Τώρα είναι πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού Ισλαμικών Προσκλήσεων (ICO), το οποίο θεωρείται ότι βρίσκεται κοντά στην Μουσουλμανική Αδελφότητα (MB). Είναι επίσης αναπληρωτής επικεφαλής , μιας ομάδας συγκέντρωσης κεφαλαίων για τη Hamas που συνδέεται με τον Youssef Qaradawi του ΜΒ. Σε συνέντευξή του στο κυβερνητικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu της Τουρκίας, ο Αλ-Νταχάμπ επαίνεσε τον Τούρκο πρόεδρο .

Το τρίτο άτομο στο Σουδάν που συνεργάζεται στενά με την κυβέρνηση Eρντογάν είναι ο Ισαάμ Ελ Μπασίρ.

Ανώτερος υπάλληλος στο παγκόσμιο δίκτυο της MB, βρισκόταν στην Τουρκία τον Αύγουστο του 2016 ως μέλος ενός προγράμματος που διοργανώθηκε από τη Διεθνή Ένωση Μουσουλμάνων Μελετητών (IUMS), μια οργάνωση που συνδέεται με την Μουσουλμανική Αδελφότητα και ηγείται από τον φανατικό υποστηρικτή του Ερντογάν,ιμάμη Γιουσούφ αλ Γκαρανταουί. Ιμάμης που ενέκρινε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας και ένοπλες εξεγέρσεις στη Συρία. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο συντηρητικό προμαχώνα της επαρχίας Κόνια. Η εκδήλωση, που φιλοξένησε το κόμμα του Ερντογάν, ήταν μια επίδειξη δύναμης για το ΜΒ, με εκπροσώπους από 25 χώρες.

Όλα αυτά δείχνουν ότι Ερντογάν επιτηρεί προσωπικά την επέκταση του ισλαμικού δικτύου παγκοσμίως και συνεχίζει να ασκεί πιέσεις γι ‘αυτό, παρέχοντας υλικοτεχνική υποστήριξη και χρηματοδότηση και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και όπλα. Επιβεβαιώνει επίσης την άποψη ότι ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις σχέσεις με την Αίγυπτο και τις χώρες του Κόλπου. Αυτό δεν είναι προς το συμφέρον της εθνικής ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αλλά, δυστυχώς, ο Ερντογάν και οι ισλαμιστές του έχουν μονοπωλήσει τη διαδικασία λήψης πολιτικών αποφάσεων στην Τουρκία και δεν υπάρχουν έλεγχοι και ισορροπίες στο σύστημα για την αποτροπή των προσωπικών και ιδεολογικών φιλοδοξιών τους . Είναι ένας κίνδυνος για την Τουρκία και σαφώς μια απειλή για τους συμμάχους και τους εταίρους της Τουρκίας”, καταλήγει ο Μποζκούρτ.