Εκλογές ΕΑΑΝ: Η ομιλία του υποψηφίου Μανώλη Αναγνωστάκη

Η πεντάλεπτη Ομιλία στην του  Αντιπλοίαρχου (Ε) ε.α. ΜΑΝΩΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ, υποψηφίου στις αρχαιρεσίες  της 20ης Μαρτίου ’16,  για ανάδειξη νέου ΔΣ/ΕΑΑΝ η οποία έγινε στο πλαίσιο παρουσίασης όλων των υποψηφίων, την Τετάρτη 9 Μαρτίου και ώρα 17:00  στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΛΑΕΔ).

   Αγαπητοί συνάδελφοι,

   Είμαι ο Αντιπλοίαρχος ε.α. ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ υποψήφιος στην κατηγορία Ειδικοτήτων.

   Οι λόγοι υποβολής της υποψηφιότητας μου, είναι αφενός η έμφυτη αγάπη μου, για ενασχόληση σε θέματα κοινωνικής προσφοράς, αφού και σήμερα  είμαι γραμματέας πολιτιστικού συλλόγου στο Βοτανικό, σε μια πολύ δύσκολη περιοχή και εποχή, για δράση πολιτιστικών συλλόγων,  και αφετέρου η εμπειρία μου σε θέματα διαχείρισης προσωπικού, καθώς υπηρέτησα για αρκετά χρόνια στον Β΄ κλάδο του ΓΕΝ. Αρχικά στην διεύθυνση Στρατολογίας και αργότερα στο τμήμα  σταδιοδρομίας, οπού μαζί με άλλους καλούς συναδέλφους και υπό αντίξοες συνθήκες το 2010, καταφέραμε να κάνουμε πράξη, μια σκέψη μας, να επανακαθορίσουμε την ξεπερασμένη κατηγορία Πληρωμάτων Στόλου (ΠΥ-ΠΤ), σε μια νέα, αυτή των Ειδικοτήτων (Ε)  και τελικά να την εντάξουμε στην κατηγορία Σωμάτων, όπως ισχύει και στους άλλους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων.

   Επίσης πολύ χρήσιμη και διδακτική είναι η εμπειρία τριών ετών, συμμετοχής μου στο ΔΣ της ΕΑΑΝ, αλλά και του ΜΤΝ, εκπροσωπώντας την κατηγορία Ειδικοτήτων και γενικότερα τους απόστρατους αξιωματικούς του ΠΝ.

   Σε αυτά τα τρία χρόνια, αποκόμισα και έμαθα πολλά. Συμμετείχα ενεργά σε δύο πολύ σοβαρές ομάδες εργασίας, που η υλοποίηση του έργου τους πρέπει να είναι στις πολύ άμεσες  προτεραιότητες του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΑΑΝ.

– Το έργο της πρώτης ομάδας, ήταν η εκπόνηση σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για  καθορισμό των ελάχιστων  υποχρεωτικών απαιτήσεων εκπαίδευσης, για την απόκτηση πιστοποιητικών ναυτικής ικανότητας για τους αξιωματικούς που προέρχονται από το Πολεμικό Ναυτικό και επιθυμούν να εργαστούν στο εμπορικό ναυτικό, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζει η Διεθνής Σύμβαση για τα «πρότυπα εκπαίδευσης, έκδοσης πιστοποιητικών και τήρησης φυλακών των ναυτικών » γνωστή και ως STCW.

   Και ενώ εμείς που συμμετείχαμε, εργαστήκαμε και τελικά εκπονήσαμε το Σχέδιο ΠΔ και ουσιαστικά  είχε επέλθει συμφωνία μεταξύ Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και Πολεμικού Ναυτικού, «κάποιοι κύκλοι», δυστυχώς δεν επιθυμούσαν την έκδοση του, με αποτέλεσμα όσοι συνάδελφοι έχουν τις προϋποθέσεις και θέλουν να αναζητήσουν εργασία σε ένα ανοιχτό επάγγελμα, όπως αυτό, του Αξιωματικού Εμπορικού Ναυτικού, σύμφωνα με τους κανόνες προσφοράς και ζήτησης, εδώ και δέκα χρόνια είναι ξεκρέμαστοι, κάτι που δεν συμβαίνει σε κανένα κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για κάτι που έχει αποφανθεί θετικά το ΣτΕ.

– Το έργο της δεύτερης ομάδας εργασίας, ήταν η τροποποίηση και η επικαιροποίηση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την «Ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν στην εκλογή του Διοικητικού Συμβουλίου της ΈΑΑΝ» που  δυστυχώς κατ΄ εμέ,  δεν υιοθετήθηκαν από την πλειοψηφία του τωρινού ΔΣ, για άμεση υλοποίηση και εφαρμογή, παρά μόνο όσο αφορά στην επιστολική ψήφο με την γνωστή κατάληξη,  απομειώνοντας έτσι, το σοβαρό και τεκμηριωμένο έργο αυτής. Τουλάχιστον θα έπρεπε να υιοθετηθεί  η επικαιροποίηση των κατηγοριών αξιωματικών σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, κάτι που έπρεπε να έχει γίνει από χρόνια και οπωσδήποτε η αναλογικότερη εκπροσώπηση στο ΔΣ, όλων των κατηγοριών αξιωματικών, όπως σωστά πρότεινε η ομάδα εργασίας.

   Πέρα των παραπάνω, θα ήθελα να εκφράσω την προσωπική μου άποψη, σχετικά με την ουσία της ύπαρξης των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών ως Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.

  Το νομικό πλαίσιο που διέπει τις Ενώσεις Αποστράτων Αξιωματικών, είναι ένα προνομιακό πλαίσιο  για τους απόστρατους αξιωματικούς και δη συνταξιούχους  και ως γνωστό τα προνόμια πρέπει να τα διαφυλάττονται  ως κόρη οφθαλμού.

  Ο νομοθέτης, ήταν δικός μας άνθρωπος, σύμμαχος, που γνώριζε τα προβλήματα αλλά και τις ιδιαιτερότητες του στρατιωτικού λειτουργήματος.

Είχε ως βασικό του μέλημα να μας κρατήσει ενωμένους, ώστε επανερχόμενοι στον πολιτικό βίο, μετά από μια πολυετή στρατιωτική υπηρεσία με μεταθέσεις, δυσκολίες και αμέτρητες υποχρεώσεις,  ζώντας για πολλά χρόνια σε ένα παράλληλο κόσμο, μακριά από την πραγματικότητα των υπολοίπων πολιτών και έχοντας παραδώσει το δικαίωμα του ελευθέρου πολίτη στην πατρίδα, να βρούμε κάτι συμβατό για μας, για μια  ευκολότερη προσαρμογή κατά κάποιο τρόπο, στην πραγματική ζωή.

Να βρεθούμε δίπλα στον συνάδελφο, τον φίλο, αυτόν που μοιραστήκαμε την ζωή μας, να πούμε τον πόνο μας, να θυμηθούμε τα παλιά, αλλά και γιατί όχι, να συναποφασίσουμε πως θα διαχειριστούμε τα κοινά μας θέματα και προβλήματα.

Θα ήταν μέγα λάθος, να σκεπτόμαστε με ποιο τρόπο θα απολέσουμε το μοναδικό προνόμιο που έχουμε, «την δύναμη των πολλών».  Οι πολλοί μπορούν να επιτύχουν πολλά και η συνεισφορά των πολλών μπορεί να έχει εκπληκτικά αποτελέσματα.

  Εάν οι ενώσεις γίνουν με προαιρετική την συμμετοχή, όπως ακούω ευτυχώς από λιγοστούς συναδέλφους, αυτόματα θα γίνουμε οι ενώσεις των λίγων, των ελαχίστων θα έλεγα, θα χάσουμε τον κρίκο και την συναδελφική αλληλεγγύη που έχουμε αποκτήσει και τελικά θα διασπαστούμε σε συλλόγους «παρέες» και ευτυχώς έχουμε πολλά παραδείγματα προς αποφυγή αυτού του τεράστιου λάθους. 

   Είναι επίσης προνόμιο που τα τελευταία χρόνια, οι ενώσεις προσπαθούν κατά κάποιο τρόπο θα έλεγα, να ενεργούν ως ακομμάτιστες συνδικαλιστικές οργανώσεις, παίρνοντας το δικαίωμα αυτό από την ελεύθερη και δημοκρατική εκλογή των μελών των ΔΣ, αλλά κυρίως από την δύναμη του μεγάλου αριθμού μελών.

Θα μοιάζει αφελές να καταστρέψουμε κάτι, που κάποιοι συνάδελφοι πριν από μάς, είχαν την ευφυΐα να μας αφήσουν παρακαταθήκη, και που πολλοί κλάδοι συνταξιούχων θα επιθυμούσαν να έχουν ένα τέτοιο φορέα. Και τι άφησαν για μας; Μια και μοναδική υποχρέωση, να μονιάσουμε και όταν μονιάσουμε, θα βρούμε τον τρόπο να βελτιώσουμε τις ελλείψεις και παραλήψεις τις νομοθεσίας, που όντως υπάρχουν, αλλά και να βρούμε τους καταλληλότερους και ικανότερους για την εκπροσώπηση μας.

  Δεν πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα φευγάτα και απλοϊκά. Δεν υπάρχει λόγος να χάσουμε μια επαφή την οποία αποζητούμε.

  Αγαπητοί συνάδελφοι

  Αυτή πρέπει να είναι η ΕΑΑΝ, το αποκούμπι του συναδέλφου, όπου με αγάπη και θάρρος να προσπαθήσουμε υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μας και την «επιμέλεια των συμφερόντων μας», όπως σωστά αναφέρει το Νομοθετικό Διάταγμα (Ν.Δ. 1171/1972)

  Ας συνεννοηθούμε να είμαστε χρήσιμοι. Να ξεχωρίζουμε από συλλόγους και συνδικάτα, διότι αν δεν υπήρχαν οι ενώσεις, θα έπρεπε να τις είχαμε εφεύρει.

  Ευχαριστώ, και σας καλώ να επιλέξετε τους ικανότερους συναδέλφους, αυτούς που γνωρίζουν και κατανοούν τα προβλήματα και τις προτεραιότητες μας.

  Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ.

Militaire.gr